Forwarded from واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
⭕️بانک جهانی ابزار سلطه کشورهای استعمارگر بر کشورهای در حال توسعه
#به_بهانه_سخنرانی_نوروزی_رهبری(مدظله)
🔹تقریباً پس از وقوع انقلاب صنعتی در جهان و #انحصاری_شدن برخی #فناوری‌ها و #صنایع در دست کشورهایی مثل ایالت متحده امریکا و بریتانیا، جریانی #سلطه‌طلب و انحصارگرا توسط این کشورها در جهان شکل گرفت که سعی داشت روند #توسعه و صنعتی شدن سایر کشورها (مخصوصاً کشورهای درحال‌توسعه) را کُند، و یا متوقف کند. این جریان برای تحقق هدف خود دو راهبرد اساسی را در پیش گرفت:
1️⃣ تأسیس برخی نهادها و قوانین بین‌المللی با نمای تحقق برابری و منافع جهانی و ارتقای حقوق بشر (که درواقع حافظ منافع نظام سلطه خواهند بود!).
2️⃣ بنیان گذاری غول‌های رسانه‌ای و استحاله جنبش های مدنی به جهتِ در دست گرفتن نظام فکری حاکمان و مردمان کشورها.
🔹جهانی‌شدن اقتصاد، سیاست تبعیض‌آمیزی که کشورهای درحال‌توسعه را بدهکارتر کرد.
آقای مایکل تادارو (Michael Tadaro) در کتاب خود با عنوان «توسعه اقتصادی جهان سوم» بخشی از سیاست موذیانه بانک جهانی علیه کشورهای درحال‌توسعه[که البته یکی از اهداف اولیه شکل‌گیری این بانک حمایت از کشورهای کمتر توسعه‌یافته بوده است!] را برملا می‌کند. ایشان با اشاره به انواع #تسهیلات بانک جهانی، به اثبات تبعیض‌آمیز بودن نرخ بهره اعمالی این نهاد اقتصادی بین‌المللی برای کشورهای جهان سوم در مقابل کشورهای توسعه‌یافته می‌پردازد. بانک جهانی دو نوع تسهیلات وام‌دهی دارد:
1️⃣ تسهیلات بانک بین‌المللی برای بازسازی و توسعه ( #IBRD):
وام‌هایی پرداخت می‌کند که #نرخ_بهره آن شناور بوده و به نرخ بهره جهانی وابسته است. این سیاست با شعار اصلی بانک جهانی به هنگام تأسیس، یعنی حمایت از کشورهای کمتر توسعه‌یافته در مقابل نوسانات نرخ بهره جهانی و تا حدودی پرداخت یارانه بر وام‌ها، کاملاً در تضاد است و فریب کاری این سازمان بین المللی را روشن می کند!
2️⃣ تسهیلات اتحادیه توسعه بین‌المللی ( #IDA ):
اعطای وام‌های توافقی بدون بهره برای ۴۰ تا ۵۰ سال به کشورهایی که درآمد سرانه آن‌ها در سال ۱۹۹۲ کمتر از ۷۰۰ دلار بوده است. ولی نکته مهم اینجاست که سهم این نوع تسهیلات در کل وام‌های پرداختی بانک جهانی تنها ۲۰ تا ۲۵ درصد بوده است! علی رغم شعارهای آزادسازی تجاری، در طی دهه های گذشته #حمایت_گرایی کشورهای پیشرفته علیه محصولات تجاری کشورهای درحال‌توسعه تا حدود زیادی افزایش یافت و نرخ واقعی بهره که به‌وسیله کشورهای درحال‌توسعه بابت سرمایه‌های استقراض شده پرداخت می شد ۴۰ درصد بیشتر از بهره‌ای بود که کشورهای صنعتی پرداخت می کردند! این فرآیند نیز نوع دیگری از #استعمارگری_پنهان یکی از سازمان های بین‌المللی که با شعار کمک به توسعه کشورهای جهان سوم تأسیس شد را نشان می‌دهد!
🔹بنابراین روشن می‌شود که پشت شعارهای بشردوستانه و شعارهای حمایت از اقتصاد کشورهای کمتر توسعه‌یافته و درحال‌توسعه سازمان هایی نظیر «سازمان تجارت جهانی»، «صندوق بین‌المللی پول» و یا «بانک جهانی» چه چیزی نهفته است! امپراتوری سلطه با سیاست جهانی کردن اقتصاد و بازارهای بین‌المللی هزینه‌های معاملاتی تجاری را برای کشورهای توسعه‌یافته بلوک‌های شرق و غرب که دسترسی کاملی، هم در سیاست‌گذاری و هم در کنترل به بازارهای بین‌المللی دارند را کاهش داده و به‌عکس، هزینه‌ها را برای نظام‌هایی مثل کشورهای درحال‌توسعه که از منافع جهانی‌شدن محروم‌اند بالا برده و هم اکنون با افزایش #بدهی‌های سالانه این کشورها، منابع مالی آن‌ها را برای سال‌های طولانی مصادره می‌کنند!
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
#به_بهانه_سخنرانی_نوروزی_رهبری(مدظله)
🔹تقریباً پس از وقوع انقلاب صنعتی در جهان و #انحصاری_شدن برخی #فناوری‌ها و #صنایع در دست کشورهایی مثل ایالت متحده امریکا و بریتانیا، جریانی #سلطه‌طلب و انحصارگرا توسط این کشورها در جهان شکل گرفت که سعی داشت روند #توسعه و صنعتی شدن سایر کشورها (مخصوصاً کشورهای درحال‌توسعه) را کُند، و یا متوقف کند. این جریان برای تحقق هدف خود دو راهبرد اساسی را در پیش گرفت:
1️⃣ تأسیس برخی نهادها و قوانین بین‌المللی با نمای تحقق برابری و منافع جهانی و ارتقای حقوق بشر (که درواقع حافظ منافع نظام سلطه خواهند بود!).
2️⃣ بنیان گذاری غول‌های رسانه‌ای و استحاله جنبش های مدنی به جهتِ در دست گرفتن نظام فکری حاکمان و مردمان کشورها.
🔹جهانی‌شدن اقتصاد، سیاست تبعیض‌آمیزی که کشورهای درحال‌توسعه را بدهکارتر کرد.
آقای مایکل تادارو (Michael Tadaro) در کتاب خود با عنوان «توسعه اقتصادی جهان سوم» بخشی از سیاست موذیانه بانک جهانی علیه کشورهای درحال‌توسعه[که البته یکی از اهداف اولیه شکل‌گیری این بانک حمایت از کشورهای کمتر توسعه‌یافته بوده است!] را برملا می‌کند. ایشان با اشاره به انواع #تسهیلات بانک جهانی، به اثبات تبعیض‌آمیز بودن نرخ بهره اعمالی این نهاد اقتصادی بین‌المللی برای کشورهای جهان سوم در مقابل کشورهای توسعه‌یافته می‌پردازد. بانک جهانی دو نوع تسهیلات وام‌دهی دارد:
1️⃣ تسهیلات بانک بین‌المللی برای بازسازی و توسعه ( #IBRD):
وام‌هایی پرداخت می‌کند که #نرخ_بهره آن شناور بوده و به نرخ بهره جهانی وابسته است. این سیاست با شعار اصلی بانک جهانی به هنگام تأسیس، یعنی حمایت از کشورهای کمتر توسعه‌یافته در مقابل نوسانات نرخ بهره جهانی و تا حدودی پرداخت یارانه بر وام‌ها، کاملاً در تضاد است و فریب کاری این سازمان بین المللی را روشن می کند!
2️⃣ تسهیلات اتحادیه توسعه بین‌المللی ( #IDA ):
اعطای وام‌های توافقی بدون بهره برای ۴۰ تا ۵۰ سال به کشورهایی که درآمد سرانه آن‌ها در سال ۱۹۹۲ کمتر از ۷۰۰ دلار بوده است. ولی نکته مهم اینجاست که سهم این نوع تسهیلات در کل وام‌های پرداختی بانک جهانی تنها ۲۰ تا ۲۵ درصد بوده است! علی رغم شعارهای آزادسازی تجاری، در طی دهه های گذشته #حمایت_گرایی کشورهای پیشرفته علیه محصولات تجاری کشورهای درحال‌توسعه تا حدود زیادی افزایش یافت و نرخ واقعی بهره که به‌وسیله کشورهای درحال‌توسعه بابت سرمایه‌های استقراض شده پرداخت می شد ۴۰ درصد بیشتر از بهره‌ای بود که کشورهای صنعتی پرداخت می کردند! این فرآیند نیز نوع دیگری از #استعمارگری_پنهان یکی از سازمان های بین‌المللی که با شعار کمک به توسعه کشورهای جهان سوم تأسیس شد را نشان می‌دهد!
🔹بنابراین روشن می‌شود که پشت شعارهای بشردوستانه و شعارهای حمایت از اقتصاد کشورهای کمتر توسعه‌یافته و درحال‌توسعه سازمان هایی نظیر «سازمان تجارت جهانی»، «صندوق بین‌المللی پول» و یا «بانک جهانی» چه چیزی نهفته است! امپراتوری سلطه با سیاست جهانی کردن اقتصاد و بازارهای بین‌المللی هزینه‌های معاملاتی تجاری را برای کشورهای توسعه‌یافته بلوک‌های شرق و غرب که دسترسی کاملی، هم در سیاست‌گذاری و هم در کنترل به بازارهای بین‌المللی دارند را کاهش داده و به‌عکس، هزینه‌ها را برای نظام‌هایی مثل کشورهای درحال‌توسعه که از منافع جهانی‌شدن محروم‌اند بالا برده و هم اکنون با افزایش #بدهی‌های سالانه این کشورها، منابع مالی آن‌ها را برای سال‌های طولانی مصادره می‌کنند!
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ