مبارزه امام باقر(ع) با ۶ فرقه انحرافی در زمان خود

👈فرقه مرجئه
این فرقه در پایان نیمه اول قرن اول هجری پدید آمد. آنان بر این باور بودند که مرتکب گناهان کبیره، مخلّد در دوزخ نمی ماند، بلکه کار او را به خدا وامی گذاشتند و به این دلیل آنان را مرجئه می خواندند که آنان نیت را کافی می دانستند و بر این باور بودند که خدا نیز بر آن بسنده می کند و عذابشان نخواهد کرد

👈فرقه جبریه و قدریه
جبریه بر این باور بودند که انسان از خویش هیچ گونه اختیاری ندارد و مجبور است. در مقابل آن، فرقه قدریه برآن بودند که هر بنده ای به وجود آورنده فعل خود است و خدا، کار او را به خودش وا نهاده و انسان حتی در اسباب کار یا انگیزه آن هم مختار است. این فرقه، درست در مقابل جبریه قرار داشت.

👈فرقه خوارج
آنان در طول تاریخ، رفتاری نابخردانه با امامان شیعه داشتند. در زمان امامت امام مجتبی (علیه السلام) نیز، امام را به خاطر صلح او با معاویه بسیار سرزنش کردند.13 در دوران امامت امام باقر(علیه السلام) نیز مناظراتی بین آن ها و امام در گرفت. امام در رد مبانی و باورهای اعتقادی شان، آنان را «خُسران زده ترین آفریدگان خدا» دانسته که «دنیا و آخرت خود را تباه کرده اند.

👈فرقه مغیریه
آنان پیروان «مغیرة بن سعید عجلی» و فرقه‌ای از #غلات بودند که اعتقاد به رؤیت و تجسیم و نیز امامت او (مغیره) پس از امام باقر (علیه السلام) داشتند و می گفتند او منجی آخرالزمان است؛ نمی میرد و ظهور خواهد کرد.

👈فرقه غُلات
غلات به معنای «گزافه گویان» است. ایشان فرقه ای از شیعه هستند که درباره امامانِ خودگزافه گویی کرده و آنان را تا سرحد خدایی رسانیده اند و یا قائل به حلول جوهر نورانی الهی در امامان شده اند یا به تناسخ قائل گردیده اند.

👈فرقه جارودیه
«جارودیه» یکی از فرق «زیدیه» است که رهبری آن را «ابوالجارود زیاد بن منذر سرحوب» بر عهده داشت. او از دانشمندان و شاگردان امام باقر (علیه السلام) بود. او نابینای مادر زاد بود و لقب سرحوب را امام باقر (علیه السلام) به او داد که نام شیطانی نابیناست و در دریاها زندگی می کند. از این رو، نام دیگر این فرقه را «سرحوبیه» نیز گفته اند.
👈بیشتر بدانید

@mafaz_news

فرقه‌های انحرافی در زمان امام نهم شیعیان

امام جواد(ع) در دوران خود با چندين فرقه‌ انحرافی مواجه بودند:

🔺یکی از این فرقه ها، فرقه #اهل_حدیث بود که قائل به جسميت خداوند بودند. از این رو امام(ع) به شیعیان اجازه ندادند پشت سر آنها نماز گزارده و به آنان زکات بپردازند.

🔺#واقفه، فرقه ای است كه پس از شهادت امام کاظم(ع) بر آن حضرت توقّف کرده و منكر امامت امام رضا(ع) شدند. لذا امام جواد(ع) شیعیان را از اقتدا به آنان نهی کردند.

🔺از سویی #غلات نیز سهم بسزایی در بد نام کردن شیعیان داشتند، لذا مورد تنفر امامان(ع) بودند.

🔺#زیدیه نیز فرقه‌ ای منشعب از شیعه بود که دشمنی آنان با #امامیه و طعن آنها بر امامان(علیهم السّلام) سبب موضع‌ گیری تند ائمه در برابر آنها شد‌

👈ادامه مطلب را در وب‌سایت مفاز بخوانید

@mafaz_news

رابطه اهل بیت(ع) با پیروانشان رابطه ارباب و برده نیست/ تفاوت زیدیه امروزی با زیدیه قرون اولیه

سعید طاووسی مسرور؛ استاد دانشگاه علامه طباطبایی در نشست «مرزبانی از مکتب اهل بیت(ع) در سیره امامان هشتم تا یازدهم»:
اهل بیت(ع) و شیعه در اقلیت بوده‌اند، لذا با انواع آسیب‌ها و تهدیدات مواجه بودند، یکی از جهات فشار از سوی اکثریت بود که فشار سیاسی و اجتماعی بر اقلیت وارد می‌کردند. بنده در مقاله‌ای به هزینه‌های شیعه‌بودن پرداخته‌ام؛ تبعید و زندان و جلای وطن تا کشته‌شدن، بهایی است که افراد زیادی در دوران ائمه(ع) پرداخته‌اند.

البته خطرات و تهدیدات لزوما از بیرون یعنی اکثریت و خلفا نبوده است بلکه از درون شیعه هم بوده است مانند غلات زیرا این گروه پیرامون ائمه(ع) غلو کردند و ایشان را واجد مقام #الوهیت دانستند در حالی که برای خلفای اول و دوم غلو سراغ نداریم و نهایتا فضائلی برای آنان تراشیده‌اند.

در کنار #غلات، مفوضه بودند که صفات خدا را به ائمه(ع) نسبت می‌دانند مثلا به آنان نسبت خالقیت می‌‌دادند، گاهی ما می‌گوییم خداوند از طریق اهل بیت(ع) به بندگان روزی می‌دهد که این تعبیر ایرادی ندارد ولی گاهی می‌گوییم خداوند رزاقیت خود را به ائمه سپرده است که این سخن غلط است و ائمه(ع) هم با رد این عقاید باطل به مرزبانی از #مذهب و مکتب تشیع پرداخته‌اند.
@mafaz_news