Лукашенконашпрезидент
1.31K subscribers
35.4K photos
7.74K videos
60 files
9.49K links
За Беларусь! За Батьку! За Родину! 🇧🇾
🗞️ Все самые актуальные новости, события, мероприятия, анонсы в Республике Беларусь и не только 👆🤝

Резервный канал @lukashenkonashprezident_2 (а то мало ли что 😉)
Download Telegram
Forwarded from Невольфович
🎉 Уважаемые подписчики канала Невольфович, с радостью сообщаем, что нас уже 9000!

🙏 Выражаем благодарность нашим подписчикам и всем тем, кто поддерживает канал — репостит, генерирует идеи, предлагает новости и пишет нам.

💪 Будем продолжать радовать вас своим контентом и не останавливаться на достигнутом. Дальше больше!

🤝 Благодарим за содействие:

👉 ПУЛ тридцать восьмой
👉 Лукашенконашпрезидент
👉 Беларусь и Мир
👉 Азарёнок. СТВ
👉 Военное образование
👉 ЖС Premium
👉 ДОСТОВЕРНО
👉 РЕБЯТА С КРАСНОГО ДВОРА
👉 Земля наша
👉 Я/МЫ ОМОН
👉 BLIK
👉 БелВПО
👉 Илья Бегун • Авторитарненько
👉 Военный факультет БГУ
👉 БондареVа. БеZ купюр.
👉 НАРОДНЫЙ КАНАЛ
👉 ПартыZанская праўда
👉 ЛЕБЕДЕВА X
👉 Людмила Гладкая. СБ.Беларусь сегодня
👉 ПЕРЕОБУТАЯ реальность
👉 Штурмовик
👉 КАК ЕСТЬ
👉 Aviator
👉 #МЫБеларусь
👉 BelVestnik
👉 ЧВК Медиа
👉 Шкварка News
👉 ONT NEWS
👉 Говорит Гомель|Гомельщина
👉 ATN_NEWS
👉 "Военная академия Республики Беларусь"
👉 ЭТО ДРУГОЕ
👉 Шпаковский. По существу
👉 Истребитель

ПОДПИСАТЬСЯ | ПРИСЛАТЬ НОВОСТЬ
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Я никогда не был мейнстримным, удобным и трендовым. Не за лайки я выхожу в эфир, не ради просмотров, а для того, чтобы довести и обосновать интересы государства. Иногда очевидные, иногда глубинные. Жёсткая правда никому не удобна. Поэтому оппоненты пытаются её высмеять, самопровозглашенные лидеры гражданского общества — наметать эпитетов. Переобуть, например, в лаковые туфлики. Под чужой пятой тех, кто в лаковых туфликах, вы окажетесь, если не прекратите выискивать изъяны, критиковать ради критики и считать себя абсолютом истины. Невероятность проявляется одинаково. Не важно, под каким ты флагом — экстремистским или государственным"

Почему перед любой встречей Лукашенко с Путиным начинают разыгрывать карту о независимости?

Русские, белорусы или лицьвины = белорусы. И точка.

О латинизации и гендоризации

"Реклама" пиарщиков протеста, критика спортсменов и напутствие назначенцам

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Forwarded from Невольфович
🎉 Уважаемые подписчики, с радостью сообщаем, что сегодня наш канал Невольфович отмечает 2️⃣-ю годовщину со дня создания! 🔥🔥🔥

🙏 Выражаем благодарность нашим подписчикам и всем тем, кто поддерживает канал — репостит, генерирует идеи, предлагает новости и пишет нам.

💪 Будем продолжать радовать вас своим контентом и не останавливаться на достигнутом. Дальше больше!

🤝 Благодарим за содействие:

👉 ПУЛ тридцать восьмой
👉 Лукашенконашпрезидент
👉 Беларусь и Мир
👉 Азарёнок. СТВ
👉 Военное образование
👉 ЖС Premium
👉 ДОСТОВЕРНО
👉 РЕБЯТА С КРАСНОГО ДВОРА
👉 Земля наша
👉 Я/МЫ ОМОН
👉 BLIK
👉 БелВПО
👉 Илья Бегун • Авторитарненько
👉 Военный факультет БГУ
👉 БондареVа. БеZ купюр.
👉 НАРОДНЫЙ КАНАЛ
👉 ПартыZанская праўда
👉 ЛЕБЕДЕВА X
👉 Людмила Гладкая. СБ.Беларусь сегодня
👉
Людажоры
👉 ПЕРЕОБУТАЯ реальность
👉 Штурмовик
👉 КАК ЕСТЬ
👉 Aviator
👉 #МЫБеларусь
👉 BelVestnik
👉 ЧВК Медиа
👉 Шкварка News
👉 ONT NEWS
👉 Говорит Гомель|Гомельщина
👉 ATN_NEWS
👉 "Военная академия Республики Беларусь"
👉 ЭТО ДРУГОЕ
👉 Шпаковский. По существу
👉 Истребитель
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎉🌷Представляем вашему вниманию видео-поздравление от мужчин 56 отдельного полка с международным женским днём!
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎼«За нами правда»

Арт группа «Беларусы»
​​Яўген Пуставой:
"Наша палітыка душэўная. Па-беларуску кажучы — людская. Чаму? Таму што мы ніколі не былі захопнікамі. Мы ніколі не дыктавалі ўмовы існавання для іншых. Хоць адна з протаканстытуцый Еўропы, а тады лічылася — і ўсяго свету, народжана на нашых землях. Гэта быў падмурак для новай эпохі ў заканадаўстве. Так, мы больш прывыклі будаваць. Замест букінгемаў вымушаныя былі ўзводзіць замкі. Чаму? Адказ у публіцыстыцы Караткевіча. «Археолагі выкапалі ў скарбе другога стагоддзя наканечнік дзіды з рунічным надпісам: «Наперад!» А на такім жа наканечніку чацвёртага стагоддзя, тыя ж вуглаватыя суровыя руны: «Назад!» Словы тыя ў нарысе пра Брэст — заходнія вароты нашай краіны. Раней вароты СССР. Цяпер — Саюзнай дзяржавы і ЕАЭС. А палітыка Прэзідэнта была накіравана на тое, каб гэта быў мост супрацоўніцтва паміж Лісабонам і Уладзівастокам.
🔹
Дарэчы, менавіта на захадзе і паўночным захадзе нашай краіны — помнікі абарончага дойлідства. З Камянецкай вежы раней углядаліся ў цемру невядомасці — крыжакі альбо хто яшчэ. Сёння можна любавацца зялёнымі шатамі Белавежы — самага старадаўняга лесу Еўропы. Беларусы захавалі цнатлівасць свайго лесу. А вось Варшава... Экскаватары растапталі лясное покрыва запаведнага прыроднага масіву, а польскія ўлады — усе экалагічныя статуты і артыкулы, увесь экалагічны сэнс Еўропы.
Мы займаліся вынаходніцтвам не гармат. А да абароны прыстасоўвалі ўвесь быт. Яшчэ адна акалічнасць — цэрквы-крэпасці. Нават маліцца нашым продкам спакойна не давалі. Чарнаўчыцы, Сынкавічы. А колькі яшчэ такіх храмаў было. Кіраўнік Хатынскага мемарыяла хутка прывядзе да прытомнасці тых, хто верыць у танны еўрапейскі крэдыт і дэмакратычную натуру заходніх бенефіцыяраў. Захопнікі адтуль любілі паліць нашых продкаў у... цэрквах. Так адразу два пытанні вырашалі. Жыццёвая прастора і знішчэнне ментальнасці, нацыянальнага кода народа. Засталася каменная царква-крэпасць толькі ў Сынкавічах.
🔹
Вось такая гісторыя станаўлення, наш шлях да Беларусі. Да суверэнітэту. Да сваёй аформленай па ўсіх правілах міжнароднага права дзяржаўнасці.
Але аказваецца, няма яго, гэтага права. Мы верылі ў светлыя намеры пасланцаў Белага дома і Рэйхстага. Верылі Будапешцкаму мемарандуму. Верылі ўсмешкам Пампеа і функцыянерам ПАСЕ. Яны ўсміхаліся, моцна паціскалі рукі нашым палітыкам і тым часам набліжалі да нашых граніц новую ўзброеную групоўку. Дарэчы, я не памятаю, каб у перыяды збліжэння з Захадам да нас прыязджалі англічане альбо палякі. Ну, з першымі ўсё зразумела — вельмі фанабэрыстыя. А палітыкі суседняй краіны чаму? Сумленне не пускала. Беларусь у зоне інтарэсаў. І на картах польскіх нацыяналістаў у межах «жэчы паспалітай». Ніяк смагу амбіцый «ад можа да можа» не спатоляць. А як паслухаеш іх генералаў, даведаешся аб планах пра набыццё новага ўзбраення, дарэчы, наступальнага. Аж да чатырох працэнтаў ВУП гатовыя ўкладаць у мілітарызацыю краіны. Такой шчодрасці няма нават у сенатараў ЗША для Пентагона.
🔹
Альянс НАТА афіцыйна быў створаны ў процівагу Варшаўскаму сацыялістычнаму блоку. Няма больш таго. А ружа паўночнаатлантычных вятроў працягвае рухацца на ўсход. Панаванне аднаго ветру ў прыродзе ніколі не прывядзе да кліматычнага дабрабыту. А ў геапалітычным клімаце — тым больш.
🔹
Беларусь была краінай замкаў. А цяпер краіна мемарыялаў. Замкі, таму што былі вымушаныя абараняцца. Мемарыялы — у гонар загінулых падчас барацьбы з акупантамі. Але нам больш даспадобы будаваць дзіцячыя садкі і школы, жыллё і месцы для адпачынку. Мы жадаем сеяць хлеб. І спяваць песні. Каб палі пераворвалі гусеніцы трактароў, а не танкаў. Мы за меліярацыю, а не мілітарызацыю.
🔹
Расія пачынае паводзіць сябе люстэркава. Як ЗША, напрыклад. Ну, нарэшце. Для нас гэта магчымасць застацца людзьмі ў незалежнай краіне. Цяпер замест «шэрай зоны» — тэрыторыя ядзернага тактычнага стрымлівання.
🔹
Наша палітыка душэўная. Па-беларуску кажучы — людская. У палескай дрыгве расце дзівасіл. Кветка, што лечыць ад мноства хвароб. Ядзерны дзівасіл — прафілактыка ад мноства выклікаў. Тут дарэчы і коласаўскія радкі прывесці, укладзеныя ў вусны няскоранага дзеда Талаша: «Не мы гэта пачыналі».
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Как воспитать патриота? Подробности в сюжете Евгения Пустового 😎

#Пустовой
#МЫБеларусь
​​Яўген Пуставой:
"У кожнай краіны — свой шлях. У кожнага народа — свая дарога. Цяпер мы дайшлі да Беларусі. Суседзі губляюць сябе і сваю самастойнасць. А мы дайшлі да Беларусі. Дайшлі таму, што паабапал таго шляху — жытнёвыя палеткі нашай роднай краіны. Жыта — значыць жыццё.
Мне пашчасціла. Маці вучыла любіць, берагчы, паважаць хлеб. Натхняцца роднымі палеткамі. Мне пашчасціла на вясковае дзяцінства. Родную хату, нібыта леснічоўку, падковай апаясваў лес. Наша пушча. А далей — неабсяжная далячынь палеткаў. Канешне, не стэпавы размах. Але мне хапала для «разгону» дзіцячай душы да нябёсаў. Я рос разам з жытам. Як і рунь, узбагачаўся моцай зямлі нашай.
Мне пашчасціла. Працаваць у пуле Першага. І падарожнічаць па нашай краіне. Што ні траса, што ні магістраль — абапал хлебныя нівы. Вось і зараз у дарозе. Зялёныя шаты векавых пушчаў, шумныя гаі, вірлівыя рэчкі і гарэзлівыя рачулкі, дагледжаныя вёскі. Пейзаж мірнай і такой сваёй Беларусі. Твар сапраўднай і дзейснай Еўропы. А яшчэ помнікі загінулым землякам, пераможцам. Тым, хто здабыў нам магчымасць «людзьмі звацца». Вырошчваць хлеб.
Мы — цывілізацыя хлеба. Сейбіты, аратыя. Адзін з пачынальнікаў нашай літаратуры і нацыянальнай ідэі Францішак Багушэвіч з сялянскім гонарам пісаў: «Не цурайся мяне, панічок, // Што далонь пакрываюць мазолі. // Мазоль — працавіты значок. // Не заразіць цябе ён ніколі». А з нашых напрацаваных рук усю гісторыю намагаюцца вырваць плуг. Каб у свае руплівыя рукі беларусы — нібы тыя лёкаі — узялі начныя гаршкі альбо вопратку тэўтонскага рыцара, шведскага жаўнера, французскага гусара, польскага пана, нямецкага бургера, англасакса. Усе яны паасобку і разам палілі нашы палеткі, каб уладарыць на нашай зямлі. Не выйшла. Не атрымалася. Што ні стагоддзе, то кожнага чацвёртага, трэцяга, другога беларуса захопнікі знішчалі. Бо мы цывілізацыя хлеба, а не тратылу. А зямля наша — перакрыжаванне цывілізацый — заўжды прыцягвае геапалітычныя маланкі і навальніцы. Але, нягледзячы на ўсе гэтыя выпрабаванні, зярняткі нашай нацыі заўжды прарасталі ў роднай глебе. Каласіліся.
Добра, што не ўсе мы ператварыліся ў бізнесменаў, фрылансераў і валацуг па іншаземных берагах ды кафэ. Мы засталіся сейбітамі. Таму і вытрымалі 2020 год. Амаль адзіныя ў свеце. Ніхто лепей пасля «каляровых хваляванняў» жыць не стаў. Ні людзі, ні краіны. Беларусы не адарваліся ад пупавіны, якая знітаваная з бацькоўскімі палеткамі. Таму ў 1994-м
10 ліпеня амаль у адзіным парыве выбралі Сейбіта.
🔹
Сёння Лукашэнка — сусветны палітык. Але яшчэ і душэўны. Бо не забывае пах жытнёвага поля. Бо чула адносіцца да слоў аб Радзіме і буслах у небе Беларусі. Гэта я пра прызнанні эстрадных зорак на фестывалі ў Александрыі.
Ці не таму вучыць «Купалле» ў Александрыі? Няма больш такога фестывалю ў свеце, які б так вучыў паважаць свае карані. Бохан свайго хлеба. Купалле — гэта заўжды пра еднасць чалавека з прыродай, з родам, раднёй, Радзімай. У свяце зашыфраваны код хлеба. Сапраўднага. Калі змяняюць код хлеба, то «перапрашываюць» і самога чалавека.
Але тое не пра нас. Мы сапраўдныя. Там, дзе былі плацдармы Вялікай Айчыннай, цяпер каласіцца жыта. Сімвал жыцця. Мы працавітыя людзі. Нас не трэба пугай выганяць у поле. Там, дзе намагаліся над нашымі паўгалоднымі продкамі ўладарыць паны, сёння водар роднага хлеба — фестываль «Бацькава булка». Замест разбэшчанага «Еўрабачання» гучыць мелодыя сяброўства «Славянскі базар». Замест разбуральнай «прыхватызацыі» — мелодыя жыцця на прадпрыемствах і заводах.
Бо ўсё пачалося з намаганняў Сейбіта зберагчы свой хлеб. Зараз гэта не толькі пра эканоміку. Зараз гэта — увогуле пра лад жыцця. Традыцыйны лад.
Абапал шашы золата Беларусі — жытнёвыя палеткі. Ужо пачалі шчыраваць камбайны. У сінявокай вышыні буслы, а пад іх крыламі — караблі палёў. Гледзячы на такую карціну, разумееш, што Беларусь рухаецца ў правільным напрамку. Па краіне лунае водар хлеба. У Александрыі гучаць спрадвечныя песні продкаў. Круціцца кола жыцця. Колас шэпчацца з нябёсамі. Сапраўдны дыялог вечнасці."

#Пустовой
#МЫБеларусь
Станьково🇧🇾

Фото: Татьяна Слижевская

#БеларусьКрасивая
#МЫБеларусь