‍ #کاسمسا"🔰🔰🔰

رسم و رسوم زیبای گذشتگان مان که امروز تقریبا فراموش شد ...

امروز خانه های افراد متمول بصورت ویلایی هستند.
منازل عموم مردم نیز بصورت ردیفی و چسبیده به هم در کنار هم قرار دارند که به آن کوچه میگوییم.
پشت هر کوچه ، معمولا کوچه های دیگری قرار دارند.
منازل آپارتمانی نوع دیگری هستند و بشکل طبقه طبقه روی هم و بسمت آسمان تعبیه شده ند.
در زمان گذشتگان سیاه چادرها بصورت تکی و جدا از هم بودند.
درمواردی نیز دوتا سه تا درکنار هم .
سیاه چادر های بزرگ مخصوص افراد دارا و مهمان نواز و دست به دهن رسیده بود.
تاروپود سیاه چادر از موی تاب دیده بز بود.
بنابرین سریعا واکنش نشان میداد و قطرات باران را پس میزد و دفع میکرد.

منازل عموم نیز بصورت کپر بودند و کپرگه ( تعدادی منازل که زیر یک سقف هستند) .

اهالی همگی دست به کار میشدند و راهی طبیعت ومصالح مورد نیاز جهت برپا کردن کپرگه را گردآوری و با خود میآوردند.

کپرگه بصورت یکنواخت و پیوسته بسته میشد.
در فواصل معین ستون های محکم چوبی میزدند تا سقف کامل مهار شود. با زدن تیغه اتاق ها را از هم جدا میکردند بطوریکه آن کپرگه پانزده بیست خانواده را بصورت جدا و مستقل در خودش جا میداد.

سقف و بالکن کپرگه به شکل عدد هشت تعبیه شده بود.بر روی چوب های سقف بافه های درو شده گیاه زل (ژل) پهن میکردند. روی زل ها را با نی میتنیدند تا باد انها را پخش و پلا نکند.
گیاهان" زل" به رنگ و شکل سبزی خوردنی ( تره خراسونی) بودند و ارتفاع شان به دومتر بیشتر نیز می رسید.
هر گیاه زل چون کفه دارد و در دوطرف ش نیز لایه، بنابرین تا باران میزد به راحتی آب باران همانند آبراهه و جوب به سرعت هدایت میشد.
گیاهان زل چون تیز و برنده هستند حین درو بسیار مراقب بودند.

پیرزن های بی کس و کار و تنها ازبس غر میزدند و سر سازش با بقیه نداشتند ، به ناچار برایشان کپر جدا می‌بستند.

اهالی کپرگه هریک صبح زود سراغ کاروبار و گاو بز خودشان میرفتند.پیرزن چون کار و زندگی نداشت بنابرین تک و تنها طبق معمول در خانه خودش میماند( دایا عه میگه منع).

گاوها به محض اینکه فضولات میکردند.
فضولات خیس را جمع میکردند و بر تن و جلد بیرونی کپرگه میزدند تا خشک شود و تبدیل میشد به تپکه یا سره.
این روش دو کاربرد داشت.
هم خانه گرم میشد و باران به داخل نفوذ نمی کرد و هم گاو گوسفند نمیتوانستند کپر را با دهان مزه کنند و ازهم بپاشانند.

برای اینکه کپرگه از گزند باد و طوفان در امان باشد و ازجا کنده نشود، از کوه لاشه های تنومند و خشک بلوط را باخود حمل و به خانه میآوردند.
تعدادی از لاشه ها را در پشت کپرگه و تعدادی نیز در جلو به فاصله های معین در چال می‌نهادند و با طناب و رسن چهار چوبه کپرگه را محکم به ان میبستند. (هره گه)
بر روی هر "هره گه" تخته سنگ های درشت قرار می دادند تا سنگین شود.

افراد ساکن در کپرگه چون زیر یک سقف بودند کافی بود یک نفر دچار مرض واگیر شود به سرعت همه را نیز مبتلا میکرد.
کپرگه را اگر با دو دستمان بگیریم و از حالت خوابیده به حالت ایستاده قرار دهیم دقیقا میشود عین آپارتمان. درواقع کپرگه زمین را اشغال میکند، آپارتمان آسمان .

اهالی "کپرگه" بسیار باهم صمیمی بودند.درواقع عیب و نقص شان یکی بود.در کارها همیارهم بودند و در مصیبت ها غمخوار.

آهن در هر دوره وجود داشت.
خنجر و کارد و ساج ،آهنی بودند و دیگ و مجمع و آفتابه، مسی و همشان در دسترس بودند.
کاسه و قاشق ها و تاص های خمیر نیز چوبی بودند.
با ساج هم نان میپختند و هم غذا روی ان پهن میکردند و دور هم تناول میکردند.

هرکدام از همسایه ها وقتی غذایی داشتند،به هنگام خوردن آن،یاد همدیگر میفتادند و همسایه را فراموش نمی کردند.
تیغه مابین شان از جنس نی و گیاه بود.
بنابرین وقتی همدیگر را صدا میزدند همسایه با دو دستش "دولایی" را باز میکرد و کاسه را از دست همسایه می گرفت و مجدد "دولا "را می بست و بهم میاورد.

کاسه همسایه ،دیگ همسایه، گاو همسایه، این جملات گنگ هستند و ناقص.
بنابرین "کاسمسا":
یعنی کاسه ای که من از دست همسایه میگیرم.🔰🔰🔰
به قلم /
مرتضی عموزاده خدایی .دره شهر.ایلام

🇮🇷 @nayekash 👈
نای کش

آیین «#کاسمسا» در لرستان

یکی از اصلی‌ترین سنت‌هایی که در #لرستان
انجام می‌شود
سنت بسیار مطلوب و عام پسندانه «کاسمسا» است.
واژه کاسمسا
از دو کلمه #کاسه و #همسایه گرفته شده و به «کاسه همسایه» اطلاق می‌شود،
بدین معنا که در قدیم روزه‌داران به هنگام افطار،
قدری از غذای آماده شده را به همسایه می‌دادند.
این رفتار، رسم متقابلی است
و گاه اتفاق می‌افتد که بر سفره خانواده #لر
چندین غذا دیده می‌شود
که هر کاسه‌اش متعلق به یک همسایه سخاوتمند است.
مهم‌ نبود که غذای کاسمسا چیست،
بلکه به یاد هم بودن و از همسایه خبر داشتن هدف اصلی کاسمسا بود که بدون اینکه در جایی نوشته شود در دل و جان مردم #لرستان حک شده است.

البته غذای کاسمسا در بسیاری موارد شامل آش‌های سنتی و محلی از جمله،
ترخینه،
شله،
آش رشته،
آش ماست،
عدسی،
آبگوشت
و سایر غذاهای امروزی مانند
چلوکباب،
جوجه کباب بوده است.
امروزه این رسم با وجود فراموشی در بسیاری مناطق شهری و حتی روستاهای استان، همچنان طرفدارانی دارد که با اصرار نسبت به بودن این رسم تعصب دارند
و همچنان کاسمسا در میان آنان و همسایگانشان دست به دست می‌شود.

گذشته از اینکه نسل جوان تا حدودی با این رسم شیرین غریبه شده‌اند اما بدون شک تمام مردم لرستان، با یادآوری سنت کاسمسا لبخند به لب می‌شوند
و همچنان هوس #کاسمسای همسایه را دارند.

🇮🇷 @lorgeram_asli 👈
نای کش

مسئولین لرستان
با هم #کاسمسا دارند😳😳😳

کاسمسا رسمی دیرینه در بین مردم لر،
زمانی که همسایه غذایی،
خوشمزه ای می پخت مقداری از آن در یک کاسه می ریخت و به همسایه می داد
و متعاقبا شخص همسایه کاسه خالی می کرد و پس از شستشو داخل کاسه مواد غذایی و....می گذاشت،
و به همسایه عودت می نمود.

حال این روش را مسئولین ادارات لرستان
در استخدام
اقوام خود بکار می برند.😳😳😳😔😔😔

🇮🇷@lorgeram_asli👈
نای کش

باز هم دست رد بر سینه ی نیروهای #بومی
در #لرستان😔😔😔

🌛مدیران جدید #غیربومی
#نیروگاه_سیکل_ترکیبی_برق_خرم_آباد مشخص شدن🌜👇👇👇

چند ماه قبل
نماینده محترم مردم شریف
خرم آباد وچگنی
جناب آقای #ویسکرمی،
اعتراض شدید خود را در خصوص این که چرا #مدیر_عامل
و #مدیر_بهره_برداری_نیروگاه_خرم_آباد
غیر بومی
( هر دوتا تبریزی )هستند.
و از نیروهای نخبه و متخصص بومی
استان لرستان استفاده نمی شود👌👌👌
در این سریعا”
جناب آقای مهندس امیری
(مدیرعامل هلدینگ صبا بنیاد مستضعفان که #سهامدار اصلی نیروگاه خرم آباد می باشند)
و معاون آقای فتاح می باشد
واکنش نشان دادند
و به نماینده محترم(دکتر ویسکرمی)
و نیرو های بومی
در نیروگاه قول دادن ظرف چند ماه آینده و با بازنشسته شدن مدیر عامل فعلی
و همین طور با تغییر مدیر بهره برداری
از مدیران بومی استفاده می کند👌👌👌

اما متاسفانه
امروز بدون در نظر گرفتن قول داده شده ودر کمال ناباوری
دست رد بر سینه ی نخبگان و متخصصین بومی نیروگاه
زدند و بدون هماهنگی
و دعوت نمایندگان لرستان😳😳😳
و مسئولین اجرایی استان 😳😳😳
و حتی نماینده ولی فقیه😳😳😳
توسط ایشان آقایان شهبازی
( اصالتا #همدانی
و فامیل آقای #حاج_بابایی نماینده همدان) بعنوان مدیرعامل نیروگاه😳😳😳
که اولین تجربه نیروگاهی ایشان می باشد😳
و آقای محمودنیا
( اصالتا #اهوازی و بنابه توصیه نمایندگان خوزستان )😳😳😳
بعنوان مدیر بهره برداری نیروگاه خرم آباد منصوب گردیدند
ومعارفه کردند😔😔😔
و باعث بهت و حیرت همگی نیروهای بومی نیروگاه سیکل ترکیبی خرم آباد شدند
گویا نمایندگان
و مسئولین اجرایی ما در خواب بودند ،
و یا آقای امیری
معاون آقای فتاح
(رئیس بنیاد مستضعفان)
آنها را با وعده واهی گول زدند و یا اصلا برای آنها ارزش و احترامی قائل نشدند

در هر صورت برای این استان و شهرستان خرم آباد
باید افسوس خورد،
چون جوانان متخصصش باید به دلیل لابی گری نمایندگان دیگر استانها نتوانند به نحو احسن برای عمران و آبادانی زادگاه خود از تخصصشان بهره ببرند.

✍جمعی از #نیروهای_بومی
نیروگاه سیکل ترکیبی خرم آباد

🇮🇷@lorgeram_asli👈
نای کش


مثل اینکه نمایندگان انقلابی لرستان
نمی توانند
از بکارگیری نیروهای غیربومی،
بی تخصص و بی تجربه در لرستان
فلاکت زده جلوگیری کنند!!!!😔


متاسفانه
نمایندگان ما قدرت و لابی ندارند
و نمایندگان دیگر استانها زورشان بیشتر از نمایندگان است
البته شاید با هم، رسم زیبای لری #کاسمسا را داشته باشند
و برای این که موکلینشان به انتصاب های نزدیکان نمایندگان ایراد نگیرند
با روش #کاسمسا
نیروهای وابسته ی خود را در استانهای هم دیگر بکارگیری می کنند.

💢کاسهومسا یا کاسه همسایه👇👇👇

✍ #علیرضا_خادمی

در روزگاری نه چندان دور از جمله رسومات ساده و تاثیر گذار در روابط اجتماعی رسمی بود به نام #کاسهومسا یا #کاسه_همسایه
که در بین اهالی یک محله و همسایه ها انجام می گرفت.
محله و همسایه هایی که خود را عضوی از جامعه بزرگتر یعنی خانواده محله میدانستند.
خیلی از ما هنوز در خاطر داریم
این شیوه از یکی بودن را در قالب های مختلف خود.
از بخشیدن و گرفتن چند عدد نان به اصطلاح قرضی گرفته تا دعوت کردن مهمانان همسایه یا فامیل برای کمک به صاحب خانه..
از پذیرایی و نشستن در کنار مهمان در نبود صاحبخانه تا بردن ظرفی غذا که نکند همسایه بوی آن را شنیده باشد..

رفتار و سنتی کوچک در دل مردمی بزرگ که برادری و خواهری را برای هم مجسم می کردند ، زمانی که هنوز زندگی رنگ و لعاب مهربانی را داشت.
شاید اگر همین رسم ساده را با دقت بنگریم متوجه می شویم
که همین کاسه همسایه و همین بخشش نان و نمک و پذیرا بودن از همدیگر باعث می شد که بزرگتری ارج داشته باشد
و حرمتها محفوظ بماند.
همین رسم ساده باعث می شد
همسایه و فامیل از حال هم با خبر باشند و دست گیران همدیگر در روزهای تنگی و غم باشند و برعکس با شادی دیگری همه شاد بودند.

امام صادق علیه السلام میفرمایند :
"همسایه خوب بودن و رفتار خوب داشتن با همسایه، مایه افزایش روزى است."
چه خوب است
که تک تکمان دوباره سعی کنیم
این سنت زیبا احیا شود
تا بدینوسیله به احیای ارزشهای انسانی برگردیم تا جامعه ای مهربانتر و مردمانی یک دل تر داشته باشیم.
/دانش بلوط
🇮🇷 @lorgeram_a👈
نای کش

#فرهنگ_لری
#فرهنگ_ایرانی

در زبان لری لرستان
#کاسمسا گفته می شود.