🥀
/آشنایی با نام‌های ایرانی/
#کاوه
نام خوش‌آوا ، زیبا و پسرانه‌ی #کاوه ، نامی کهن ، تبارمند است.
#کاوه ، آهنگری نامدار به دادگری:
#کاوه_ی آهنگر یکی از رهبران دادخواهی در برابر بیدادهای آژی‌دهاک(ضحاک) بود.
وی برای نبرد با آژی‌دهاک پیش‌بند چرمی که هنگام آهنگری بر تن می‌کرد را برافراشت که نمادی جاودانه شد.
درفش کاویانی نخستین پرچم ایران بود و در سده‌ها و هزاره‌ها پاس داشته شد و از گذشته تا امروز نماد پایداری در برابر بیدادگری است.
پس از وی ، خاندان وابسته به او را #کاوه می‌خواندند.
داستان #کاوه امروز با افسانه درآمیخته است.
/کریستین سن/ نویسنده‌ی اروپایی کوشید که بگوید داستان کاوه برساخته‌ی ساسانیان است تا برای درفش کاویانی ، افسانه‌ای شورانگیز ساخته باشند
ولی داستان کاوه و همراهی او با فریدون و سرنگون کردن آژی‌دهاک در کهن‌نگاری‌های ارجمندی چون
"تاریخ طبری"
"تاریخ بلعمی"
تاریخ مسعودی"
"تاریخ ثعالبی"
و پژوهش‌های ابن‌خلدون و خوارزمی آمده است.
فردوسی فرزانه و بزرگ در شاهنامه با چیره‌دستی درباره‌ی #کاوه و دادخواهی‌اش در برابر آژی‌دهاک نوشته است.
آژی‌دهاک ماردوش مغز هفده پسر کاوه را خورده بود و می‌خواست هژدهمین(هجدهمین) و واپسین پسر کاوه را خوراک مارهایش کند که کاوه در برابر او شورید.
وی با همراهی فریدون ، آژی‌دهاک را در کوه‌های دماوند سرنگون کردند و سپس فریدون به پادشاهی رسید.
چو کاوه برون شد ز درگاه شاه
بر او انجمن گشت بازارگاه
همی بر خروشید و فریاد خواند
جهان را سراسر سوی داد خواند
از آن چرم کاهنگران پشت پای
بپوشند هنگام زخم درای
همان کاوه آن بر سر نیزه کرد
همانگه ز بازار برخاست گرد.
شاهنامه فردوسی
با نگر به بن‌مایه‌ها ، چندین دیدگاه درباره‌ی پیدایش این نام هست که بیشتر آن‌ها در اوستایی یا پهلوی بودن آن هنباز(مشترک) هستند.
1⃣ نام #کاوه برگرفته از "کَی" به چم پادشاه است. این واژه در زبان اوستایی kavi بود که به #کاوه دگردیس(تبدیل) شد. بر این پایه درفش کاویانی نیز به چم درفش کَیان(پادشاهان) است که پیدایش آن به اسپهان(اصفهان) و نبرد فریدون و آژی‌دهاک برمی‌گردد که کاوه در آن نبرد فریدون را همراهی کرد.
همچنین بخش "کَی" در نام‌های کی‌خسرو ، کی‌کاووس ، کاووس و کَواد(غُباد) از همین ریشه هستند.
"کی" به شاهزادگان گفته می‌شد.
2⃣ نام #کاوه در زبان پهلوی #کاوغ kavagh و نام کسی بود که در نبرد فریدون و آژی‌دهاک به دادخواهی برخاست و فریدون را همراهی کرد.
3⃣ نام #کاوه در زبان اوستایی gau و به چم گاو بود که در گزارش پهلوی #گاودرفش خوانده شده و یادآور درفش کاویانی است. این نام در نیپیک(کتاب) "تاریخ طبری" به گونه‌ی #کابی آمده است.
4⃣ #کاوه از ریشه اوستایی #کاوایا kavaya و وابسته به خاندان "کاوی‌کای" kavi-kay است. در اینجا نیز "کای" به چم پادشاه است.
5⃣ #کاوه kewh ریشه‌ی هند و اروپایی دارد و مانی(معنی) زبردست ، آگاه، رهبر ، دریافتن ، پی بردن و نگاه کردن است. در سانسکریت نیز kavi به مانی دانا و آگاه بود که در اوستایی kavi برنام(لقب) شاهزادگان بود. این نام به یونانی رفته و kudos به چم پرآوازه و نام‌ور است.
6⃣ #کاوه همان واژه‌ی اوستایی "کوی-ائی‌پی-وُهو" است.
واژه‌ی اوستایی #کوی در پهلوی و پارسی به "کَی" و سپس به #کاو و #گاو دگریده(تبدیل) شده است.
واژه‌ی #قبا نیز تازی‌شده‌ی آن است.
7⃣ #کاوه در اوستا به گونه‌ی "گااوش" یا "گااوشا" آمده و به ماناک(معنی) روان نخستین جانور سودمند بود.
بر این پایه نام #کاوه برآمده از واژه‌ی #گاو است و با نام‌هایی چون #گودرز ، #کاووس و #کیومرس همریشه است.
در ایران باستان #گاو یا #گو از ارزش بالایی برخوردار بود و ایرانیان نخستین باور داشتند که گاو فرشته‌ی نگهبان دیگر جانوران و چهارپایان است.
بر پایه‌ی این باورها ، #گویال(کره) زمین بر روی شاخ گاو است که در آغازین روز هرسال آن را بر شاخ دیگر خود می‌افکند. واژه‌ی #گویال نیز برگرفته از نام گاو است.
به شوند(دلیل) ورجاوندی(تقدس) این جاندار ، ایرانیان نام او را بر فرزندان خود می‌گذاشتند.
فریدون را نیز گاوی پرورش داد.
وی پس از رسیدن به پادشاهی دستور داد #گرزی برایش بسازند که سر گاو داشته باشد.
برخی از نام‌های ایرانی دخترانه و پسرانه‌ی هم‌آوا:
👧🏻 کامه ، چکاوه ، چکامه ، کامدخت ، کازیوه(کردی)د ، کاشین و .....
👦🏻 کارن ، کامبد ، کامیار ، کامور ، کامکار ، کام‌راد و .....
پارسی را پاس بداریم.
پیوند انجمن
{ شاهنامه پژوهان سیمرغ }
🇮🇷@lorgeram_asli👈
نای کش
/آشنایی با نام‌های ایرانی/
#کاوه
نام خوش‌آوا ، زیبا و پسرانه‌ی #کاوه ، نامی کهن ، تبارمند است.
#کاوه ، آهنگری نامدار به دادگری:
#کاوه_ی آهنگر یکی از رهبران دادخواهی در برابر بیدادهای آژی‌دهاک(ضحاک) بود.
وی برای نبرد با آژی‌دهاک پیش‌بند چرمی که هنگام آهنگری بر تن می‌کرد را برافراشت که نمادی جاودانه شد.
درفش کاویانی نخستین پرچم ایران بود و در سده‌ها و هزاره‌ها پاس داشته شد و از گذشته تا امروز نماد پایداری در برابر بیدادگری است.
پس از وی ، خاندان وابسته به او را #کاوه می‌خواندند.
داستان #کاوه امروز با افسانه درآمیخته است.
/کریستین سن/ نویسنده‌ی اروپایی کوشید که بگوید داستان کاوه برساخته‌ی ساسانیان است تا برای درفش کاویانی ، افسانه‌ای شورانگیز ساخته باشند
ولی داستان کاوه و همراهی او با فریدون و سرنگون کردن آژی‌دهاک در کهن‌نگاری‌های ارجمندی چون
"تاریخ طبری"
"تاریخ بلعمی"
تاریخ مسعودی"
"تاریخ ثعالبی"
و پژوهش‌های ابن‌خلدون و خوارزمی آمده است.
فردوسی فرزانه و بزرگ در شاهنامه با چیره‌دستی درباره‌ی #کاوه و دادخواهی‌اش در برابر آژی‌دهاک نوشته است.
آژی‌دهاک ماردوش مغز هفده پسر کاوه را خورده بود و می‌خواست هژدهمین(هجدهمین) و واپسین پسر کاوه را خوراک مارهایش کند که کاوه در برابر او شورید.
وی با همراهی فریدون ، آژی‌دهاک را در کوه‌های دماوند سرنگون کردند و سپس فریدون به پادشاهی رسید.
چو کاوه برون شد ز درگاه شاه
بر او انجمن گشت بازارگاه
همی بر خروشید و فریاد خواند
جهان را سراسر سوی داد خواند
از آن چرم کاهنگران پشت پای
بپوشند هنگام زخم درای
همان کاوه آن بر سر نیزه کرد
همانگه ز بازار برخاست گرد.
شاهنامه فردوسی
با نگر به بن‌مایه‌ها ، چندین دیدگاه درباره‌ی پیدایش این نام هست که بیشتر آن‌ها در اوستایی یا پهلوی بودن آن هنباز(مشترک) هستند.
1⃣ نام #کاوه برگرفته از "کَی" به چم پادشاه است. این واژه در زبان اوستایی kavi بود که به #کاوه دگردیس(تبدیل) شد. بر این پایه درفش کاویانی نیز به چم درفش کَیان(پادشاهان) است که پیدایش آن به اسپهان(اصفهان) و نبرد فریدون و آژی‌دهاک برمی‌گردد که کاوه در آن نبرد فریدون را همراهی کرد.
همچنین بخش "کَی" در نام‌های کی‌خسرو ، کی‌کاووس ، کاووس و کَواد(غُباد) از همین ریشه هستند.
"کی" به شاهزادگان گفته می‌شد.
2⃣ نام #کاوه در زبان پهلوی #کاوغ kavagh و نام کسی بود که در نبرد فریدون و آژی‌دهاک به دادخواهی برخاست و فریدون را همراهی کرد.
3⃣ نام #کاوه در زبان اوستایی gau و به چم گاو بود که در گزارش پهلوی #گاودرفش خوانده شده و یادآور درفش کاویانی است. این نام در نیپیک(کتاب) "تاریخ طبری" به گونه‌ی #کابی آمده است.
4⃣ #کاوه از ریشه اوستایی #کاوایا kavaya و وابسته به خاندان "کاوی‌کای" kavi-kay است. در اینجا نیز "کای" به چم پادشاه است.
5⃣ #کاوه kewh ریشه‌ی هند و اروپایی دارد و مانی(معنی) زبردست ، آگاه، رهبر ، دریافتن ، پی بردن و نگاه کردن است. در سانسکریت نیز kavi به مانی دانا و آگاه بود که در اوستایی kavi برنام(لقب) شاهزادگان بود. این نام به یونانی رفته و kudos به چم پرآوازه و نام‌ور است.
6⃣ #کاوه همان واژه‌ی اوستایی "کوی-ائی‌پی-وُهو" است.
واژه‌ی اوستایی #کوی در پهلوی و پارسی به "کَی" و سپس به #کاو و #گاو دگریده(تبدیل) شده است.
واژه‌ی #قبا نیز تازی‌شده‌ی آن است.
7⃣ #کاوه در اوستا به گونه‌ی "گااوش" یا "گااوشا" آمده و به ماناک(معنی) روان نخستین جانور سودمند بود.
بر این پایه نام #کاوه برآمده از واژه‌ی #گاو است و با نام‌هایی چون #گودرز ، #کاووس و #کیومرس همریشه است.
در ایران باستان #گاو یا #گو از ارزش بالایی برخوردار بود و ایرانیان نخستین باور داشتند که گاو فرشته‌ی نگهبان دیگر جانوران و چهارپایان است.
بر پایه‌ی این باورها ، #گویال(کره) زمین بر روی شاخ گاو است که در آغازین روز هرسال آن را بر شاخ دیگر خود می‌افکند. واژه‌ی #گویال نیز برگرفته از نام گاو است.
به شوند(دلیل) ورجاوندی(تقدس) این جاندار ، ایرانیان نام او را بر فرزندان خود می‌گذاشتند.
فریدون را نیز گاوی پرورش داد.
وی پس از رسیدن به پادشاهی دستور داد #گرزی برایش بسازند که سر گاو داشته باشد.
برخی از نام‌های ایرانی دخترانه و پسرانه‌ی هم‌آوا:
👧🏻 کامه ، چکاوه ، چکامه ، کامدخت ، کازیوه(کردی)د ، کاشین و .....
👦🏻 کارن ، کامبد ، کامیار ، کامور ، کامکار ، کام‌راد و .....
پارسی را پاس بداریم.
پیوند انجمن
{ شاهنامه پژوهان سیمرغ }
🇮🇷@lorgeram_asli👈
نای کش