❄️ #کنکور و #تحصیل در ایران
👇👇👇👇
زمان ما یک میلیون و دویست هزار نفر کنکور شرکت می کردن ظرفیت دانشگاهها صدهزار نفر هم نبود
تازه آن هم بیشترش رشته های کاردانی بود.
الان هشتصد هزار نفر شرکت می کنند ظرفیت دانشگاهها فکر کنم بالای دو میلیون باشد.
الان هیچ بقالی و قصابی و چلوکبابی نیست که طبقه بالاش رو دانشگاه آزاد و غیرانتفاعی و علمی کاربردی و انواع و اقسام موسسات آموزش عالی نکرده باشد.
در تحصیلات تکمیلی هم زمان ما در رشته فیزیک یادم هست، فقط شش تا دانشگاه در کل کشور
دوره فوق لیسانس داشتن و مجموع پذیرش این دانشگاهها در این رشته سی و پنج نفر هم نبود.
اگه کسی دانشجوی فوق لیسانس بود همه می رفتیم تماشایش می کردیم ببینیم یه دانشجوی فوق لیسانس چه شکلیه.
الان کمتر بقال و قصاب و کمک آشپز چلوکبابی در ایران نیست که فوق لیسانس نداشته باشد.
هیچ راننده تاکسی و رفتگر شهرداری هم نیست که در حال کار رو پایان نامه دکتراش نباشد.
من گاهی سایت دانشگاهها رو نگاه می کنم شاخ درمیارم.
مثلا یک جایی وسط کویر لوت
باید از جاده آسفالت پنجاه کیلومتر فرعی خاکی بروی بعدش از اونجا سوار شتر بشی پنجاه کیلومتر دیگه بروی تا برسی به یک جایی وسط برهوت که نه آب داره و نه برق، حتی مارمولک و خرچسونه هم نمی توانند آنجا به حیات خودشان ادامه بدهند،
بعد یک دانشگاه آزاد زدن که داخلش انواع و اقسام رشته های دکترا از فیزیک ذرات زیراتمی گرفته تا تاریخ و ادبیات پیگمه های افریقا و ژئوپولیتیک دکترینال بدون مرز تدریس می شود.
من نمی دانم اصلا ملت با چه امیدی می رون کنکور می دهند؟
واقعا ارزش داره آدم پول خرج این دانشگاهها کند؟
من و یکی از دوستانم با هم دیپلم گرفتیم،
من رفتم دانشگاه آن نرفت.
رفت سربازی و برگشت
و شش ماه در یک مغازه زرگری کار کرد و بعد با پونصد هزار تومن سرمایه قرضی شروع کرد
به نقره سازی و بعد طلاسازی و ظرف دو سه سال چنان خودش رو بست که کارگاه طلاسازی و یه مغازه زرگری در وسط شهر زد.
از فلان محله ته شهر آمدن بالای شهر خونه سه طبقه ساختند،
پدرش که کت شلوار الاغ می دوخت پالاندوز بود،
قالی فروش شد.
اگه این دوستم هم می خواست بره دکترای اقیانوس شناسی از دانشگاه وسط کویر لوت بگیره الان فوقش داشت تو همون مغازه کت شلوار دوزی باباش کار می کرد.
✍ #مهرداد_فرهمند
#سیمره_فرهنگ
🇮🇷 @nayekash 👈
نای کش
انشاالله سیاست تحصیلی ما به سمتی پیش برود که تحصیل تخصصی و حرفه آموزی شود
نه مدرک گرایی
👇👇👇👇
زمان ما یک میلیون و دویست هزار نفر کنکور شرکت می کردن ظرفیت دانشگاهها صدهزار نفر هم نبود
تازه آن هم بیشترش رشته های کاردانی بود.
الان هشتصد هزار نفر شرکت می کنند ظرفیت دانشگاهها فکر کنم بالای دو میلیون باشد.
الان هیچ بقالی و قصابی و چلوکبابی نیست که طبقه بالاش رو دانشگاه آزاد و غیرانتفاعی و علمی کاربردی و انواع و اقسام موسسات آموزش عالی نکرده باشد.
در تحصیلات تکمیلی هم زمان ما در رشته فیزیک یادم هست، فقط شش تا دانشگاه در کل کشور
دوره فوق لیسانس داشتن و مجموع پذیرش این دانشگاهها در این رشته سی و پنج نفر هم نبود.
اگه کسی دانشجوی فوق لیسانس بود همه می رفتیم تماشایش می کردیم ببینیم یه دانشجوی فوق لیسانس چه شکلیه.
الان کمتر بقال و قصاب و کمک آشپز چلوکبابی در ایران نیست که فوق لیسانس نداشته باشد.
هیچ راننده تاکسی و رفتگر شهرداری هم نیست که در حال کار رو پایان نامه دکتراش نباشد.
من گاهی سایت دانشگاهها رو نگاه می کنم شاخ درمیارم.
مثلا یک جایی وسط کویر لوت
باید از جاده آسفالت پنجاه کیلومتر فرعی خاکی بروی بعدش از اونجا سوار شتر بشی پنجاه کیلومتر دیگه بروی تا برسی به یک جایی وسط برهوت که نه آب داره و نه برق، حتی مارمولک و خرچسونه هم نمی توانند آنجا به حیات خودشان ادامه بدهند،
بعد یک دانشگاه آزاد زدن که داخلش انواع و اقسام رشته های دکترا از فیزیک ذرات زیراتمی گرفته تا تاریخ و ادبیات پیگمه های افریقا و ژئوپولیتیک دکترینال بدون مرز تدریس می شود.
من نمی دانم اصلا ملت با چه امیدی می رون کنکور می دهند؟
واقعا ارزش داره آدم پول خرج این دانشگاهها کند؟
من و یکی از دوستانم با هم دیپلم گرفتیم،
من رفتم دانشگاه آن نرفت.
رفت سربازی و برگشت
و شش ماه در یک مغازه زرگری کار کرد و بعد با پونصد هزار تومن سرمایه قرضی شروع کرد
به نقره سازی و بعد طلاسازی و ظرف دو سه سال چنان خودش رو بست که کارگاه طلاسازی و یه مغازه زرگری در وسط شهر زد.
از فلان محله ته شهر آمدن بالای شهر خونه سه طبقه ساختند،
پدرش که کت شلوار الاغ می دوخت پالاندوز بود،
قالی فروش شد.
اگه این دوستم هم می خواست بره دکترای اقیانوس شناسی از دانشگاه وسط کویر لوت بگیره الان فوقش داشت تو همون مغازه کت شلوار دوزی باباش کار می کرد.
✍ #مهرداد_فرهمند
#سیمره_فرهنگ
🇮🇷 @nayekash 👈
نای کش
انشاالله سیاست تحصیلی ما به سمتی پیش برود که تحصیل تخصصی و حرفه آموزی شود
نه مدرک گرایی