فقر

در دنيا نياز به هيچ فقری نيست.
فقر ساخته‌ي انسان است و اين در قدرت ما است
كه فقر را ازبين ببريم.
ولي تمام مذاهب ، و اصلي ترين آن ها، مسيحيت ،
همه بر #كمك_به_فقرا (صدقه) تاكيد دارند.
كمك به فقرا خيرات نيست، عشق نيست.

اول از همه اينكه چرا فقر بايد وجود داشته باشد؟

فقر به اين سبب وجود دارد كه مردمي اندك وجود دارند كه بسيار طمع‌كار هستند.
فقر محصول جانبي #طمع است.

يك بخش از جامعه به‌انباشتن ادامه مي دهد،
طبيعتاً بخش ديگر از جامعه فقير مي گردد.
و انسان قرن هاست كه تحت چنين
بهره كشي زندگي مي كند.
اين بهره كشي مي تواند كاملاً نابود شود.
هرآنچه كه جامعه توليد مي كند به همگان تعلق دارد.
و تعجب آورترين چيز اين است كه
فقرا مردمي هستند كه توليد مي‌كنند
و ثروتمندان كساني هستند كه توليد نمي‌كنند.
آنان كه توليد مي‌كنند گرسنه اند و از گرسنگي مي ميرند.
آنوقت فقط به آنان كمك كردن،
فكري بسيار زيركانه و موذيانه است.

اين طرزفكر از بهره كشي حفاظت مي كند،
حافظ_سرمايه_داران_است.

اين فكر، ازكساني كه جنايت مي كنند محافظت مي كند
و همچنين از فقرا حفاظت مي كند،
تا به توليد كردن ادامه دهند
و به ارضاكردن جاه طلبي هاي مردمان
روانپريش ادامه دهند.
آنچه مورد نياز است انقلاب فقرا است؛
يك ادراك عميق در ميان فقرا كه:

"اين فقر شما به سبب زندگاني هاي پيشين شما نيست،
اين سرنوشت شما نيست كه شما را فقير ساخته است.
سبب فقر شما مردماني اندك هستند كه بيمارند،
آنان كه تمام مهر و محبت را ازدست داده اند،
تمام حساس بودن را، كساني كه قلبشان
غيرانساني شده است،
به سبب وجود اين مردمان است كه شما فقير هستيد."

اشو

@nayekash
نای کش

تربتی از تهران