معرفی کتاب
ده درصد شکر کمتر
از مجموعه منابع مرکز آموزش مشارکتی
به کوشش صونا زنده دل
تهیه شده در موسسه پژوهشی کودکان دنیا
چندسال پیش سازمان جهانی بهداشت پیشنهاد کرد شهروندان هر کشور تلاش کنند ، ده درصد از میزان شکر سالانه خود را کم کنند. این پیشنهاد به منظور ترویج سلامت همگانی و پیشگیری از بیماری های مختلف بود.
این موضوع در یکی از برنامه های موسسه پژوهشی کودکان دنیا تبدیل به یک پروژه ریاضی شد.
کودکان در یک کلاس ریاضی سعی کردند که میزان مصرف سالانه شکر خانواده خود را شناسایی کنند و این که چگونه می توانند به ده درصد شکر کمتر برسند.
این پروژه کلاس ریاضی تبدیل به فعالیت های شگفت انگیزی شد که ابعاد مختلفی از تفکر ریاضی را طی کرد.
خواندن این گزارش بسیار متفاوت را به همه معلم ها پیشنهاد می کنیم.
برای تهیه این کتاب با ما تماس بگیرید.
+98 912 325 7431
@koodakandonya
ده درصد شکر کمتر
از مجموعه منابع مرکز آموزش مشارکتی
به کوشش صونا زنده دل
تهیه شده در موسسه پژوهشی کودکان دنیا
چندسال پیش سازمان جهانی بهداشت پیشنهاد کرد شهروندان هر کشور تلاش کنند ، ده درصد از میزان شکر سالانه خود را کم کنند. این پیشنهاد به منظور ترویج سلامت همگانی و پیشگیری از بیماری های مختلف بود.
این موضوع در یکی از برنامه های موسسه پژوهشی کودکان دنیا تبدیل به یک پروژه ریاضی شد.
کودکان در یک کلاس ریاضی سعی کردند که میزان مصرف سالانه شکر خانواده خود را شناسایی کنند و این که چگونه می توانند به ده درصد شکر کمتر برسند.
این پروژه کلاس ریاضی تبدیل به فعالیت های شگفت انگیزی شد که ابعاد مختلفی از تفکر ریاضی را طی کرد.
خواندن این گزارش بسیار متفاوت را به همه معلم ها پیشنهاد می کنیم.
برای تهیه این کتاب با ما تماس بگیرید.
+98 912 325 7431
@koodakandonya
این روزها همه ما نیاز به مراقبت داریم. مراقبت از خود و دیگران
این بزرگ ترین درس و نکته آموزشی ما در این دوره اجتماعی است.
متاسفانه مراقبت فردی به تنهایی پاسخگو نیست، باید کمک کرد همه شهروندان در کنار هم روش های مراقبت را تمرین و تجربه کنند. موضوع مهمی که هیچ وقت مدارس آن را به ما یاد ندادند و فقط رقابت و فردگرایی را تشویق کردند،
بهتر است خانواده ها را ترغیب کرد راه های مراقبت را با هم به اشتراک بگذارند. مراقبت را به هم یادآوری و در این مسیر به هم کمک کنیم.
در کنار سفارش ها و دستورالعمل های بهداشتی و درمانی، تجربه های انسانی و خرد مردم نیز راهگشاست.
ماسک زدن
فاصله فیزیکی
پرهیز از رفت و آمدهای غیرضروری
رعایت اصول بهداشتی
استراحت خوب
مصرف تنوع سبزیجات ، میوه ها و صیفی جات
نوشیدن آب سالم
و شوق زندگی می تواند اَشکالی از مراقبت باشد.
اما شما چه تجربه ای در شیوه های مراقبت از دیگران دارید؟
شیوه های مراقبت همگانی را با ما به اشتراک بگذارید.
@koodakandonya
این بزرگ ترین درس و نکته آموزشی ما در این دوره اجتماعی است.
متاسفانه مراقبت فردی به تنهایی پاسخگو نیست، باید کمک کرد همه شهروندان در کنار هم روش های مراقبت را تمرین و تجربه کنند. موضوع مهمی که هیچ وقت مدارس آن را به ما یاد ندادند و فقط رقابت و فردگرایی را تشویق کردند،
بهتر است خانواده ها را ترغیب کرد راه های مراقبت را با هم به اشتراک بگذارند. مراقبت را به هم یادآوری و در این مسیر به هم کمک کنیم.
در کنار سفارش ها و دستورالعمل های بهداشتی و درمانی، تجربه های انسانی و خرد مردم نیز راهگشاست.
ماسک زدن
فاصله فیزیکی
پرهیز از رفت و آمدهای غیرضروری
رعایت اصول بهداشتی
استراحت خوب
مصرف تنوع سبزیجات ، میوه ها و صیفی جات
نوشیدن آب سالم
و شوق زندگی می تواند اَشکالی از مراقبت باشد.
اما شما چه تجربه ای در شیوه های مراقبت از دیگران دارید؟
شیوه های مراقبت همگانی را با ما به اشتراک بگذارید.
@koodakandonya
اساس آموزش و پرورش ما بر فردگرایی، بحران زایی، تهدید ، توبیخ ، حذف و تنبیه است. هر نوع همکاری را با نام تقلب سرکوب می کند و ترجیح می دهد که هر دانش آموز در پیله خودش درس بخواند ، تست بزند و برای کنکور آماده شود،
به نظر می رسد ما با چنین نگرشی به سراغ درمان و پیشگیری و مراقبت می رویم .
در حالی که می توان در حوزه پیشگیری به شهروندان کمک کنیم:
-با هم مشارکت کنند،
- تجربه های خود را با هم در میان بگذارند،
- امکانات خود را تقسیم کنند ،
- با هم همکاری کنند ،
- در مشکلات از همدیگر حمایت کنند ،
- اطلاعات خود را به اشتراک بگذارند ،
- به افراد آسیب دیده بپردازند ،
- اصول مراقبت های اول به مانند ماسک ، فاصله فیزیکی و دست شستن را به هم یادآوری کنند و با هم تمرین کنند.
و بدانند سلامت همگانی با مشارکت همگانی تامین می شود .
@koodakandonya
به نظر می رسد ما با چنین نگرشی به سراغ درمان و پیشگیری و مراقبت می رویم .
در حالی که می توان در حوزه پیشگیری به شهروندان کمک کنیم:
-با هم مشارکت کنند،
- تجربه های خود را با هم در میان بگذارند،
- امکانات خود را تقسیم کنند ،
- با هم همکاری کنند ،
- در مشکلات از همدیگر حمایت کنند ،
- اطلاعات خود را به اشتراک بگذارند ،
- به افراد آسیب دیده بپردازند ،
- اصول مراقبت های اول به مانند ماسک ، فاصله فیزیکی و دست شستن را به هم یادآوری کنند و با هم تمرین کنند.
و بدانند سلامت همگانی با مشارکت همگانی تامین می شود .
@koodakandonya
وزارت آموزش و پرورش در تمام رسانه ها اعلام می کند که در برنامه های آنلاین در دوره کرونا بسیار موفق بوده است. این که دانش آموزان بسیار هماهنگ هستند و معلمان به خوبی در انتقال درس ها حتی از راه دور هم موفقند.
به همین دلیل گر وهی از کارشناسان می پرسند اگر آموزش و پرورش در آموزش غیر حضوری این قدر موفق است ، پس تا به حال ضرورت آموزش حضوری چه بوده است ؟
اگر دانش آموزان می توانند در خانه ، به همه اهداف مورد نظر این وزارتخانه برسند ، پس می توان در نقش مدارس بازنگری کرد؟
یعنی می توان ماجرای یک میلیون پرسنل به ویژه در بخش اداری ، هزینه های بالای نگه داری ساختمان ، رفت و آمدهای غیر ضروری و...... را کنار گذاشت؟
اگر مدارس بنا به اطلاعیه های خود آموزش پرورش، با همین شبکه شاد و برنامه های تلویزیونی موفق هستند، پس از این آیا نگه داشتن چهارده میلبون دانش آموز به طور روزانه در مدارس کار عبث و هزینه بری نخواهد بود؟
یعنی می توان مدارس را تعطیل کرد ؟
به نظر، می رسد بنا به ادعای خود مسوولین ، سیستم آموزشی ما چیزی به غیراز انتقال اطلاعات ندارد.
و انتقال اطلاعات تا همین سطح را ، هم تلویزیون می تواند ارائه دهد و هم واتساپ و شبکه شاد.
به این ترتیب یا باید مدارس را با این همه هزینه تعطیل کرد و یا باید به فکر بازنگری اساسی در نظام آموزشی معیوب بود.
شما چه فکر می کنید؟
@koodakandonya
به همین دلیل گر وهی از کارشناسان می پرسند اگر آموزش و پرورش در آموزش غیر حضوری این قدر موفق است ، پس تا به حال ضرورت آموزش حضوری چه بوده است ؟
اگر دانش آموزان می توانند در خانه ، به همه اهداف مورد نظر این وزارتخانه برسند ، پس می توان در نقش مدارس بازنگری کرد؟
یعنی می توان ماجرای یک میلیون پرسنل به ویژه در بخش اداری ، هزینه های بالای نگه داری ساختمان ، رفت و آمدهای غیر ضروری و...... را کنار گذاشت؟
اگر مدارس بنا به اطلاعیه های خود آموزش پرورش، با همین شبکه شاد و برنامه های تلویزیونی موفق هستند، پس از این آیا نگه داشتن چهارده میلبون دانش آموز به طور روزانه در مدارس کار عبث و هزینه بری نخواهد بود؟
یعنی می توان مدارس را تعطیل کرد ؟
به نظر، می رسد بنا به ادعای خود مسوولین ، سیستم آموزشی ما چیزی به غیراز انتقال اطلاعات ندارد.
و انتقال اطلاعات تا همین سطح را ، هم تلویزیون می تواند ارائه دهد و هم واتساپ و شبکه شاد.
به این ترتیب یا باید مدارس را با این همه هزینه تعطیل کرد و یا باید به فکر بازنگری اساسی در نظام آموزشی معیوب بود.
شما چه فکر می کنید؟
@koodakandonya
آنچه از پی پی جوراب بلند آموختیم.
تهیه شده در موسسه پژوهشی کودکان دنیا
پی پی جوراب بلند یکی از چهره های معروف ادبیات کودکان است.
چهره ای که در دنیا به عنوان نماد حق و حقوق کودکان شناخته شده.
اما کتاب *آنچه از پی پی جوراب بلند آموختیم* به نوعی درس واره هایی است که براساس داستان های پی پی تنظیم شده. هر درس به نوعی ما را به این فکر وا می دارد که چگونه با کودکان برخورد کنیم و چگونه دنیا را از زاویه دید آنها ببینبم.
این کتاب منبع خوبی برای خوانش جمعی گروه های کتابخوانی است.
خواندن گروهی این کتاب را به همه معلمان ، مربیان و خانواده ها پیشنهاد می کنیم.
برای تهیه این کتاب با ما تماس بگیرید
+989123257431
@koodakandonya
تهیه شده در موسسه پژوهشی کودکان دنیا
پی پی جوراب بلند یکی از چهره های معروف ادبیات کودکان است.
چهره ای که در دنیا به عنوان نماد حق و حقوق کودکان شناخته شده.
اما کتاب *آنچه از پی پی جوراب بلند آموختیم* به نوعی درس واره هایی است که براساس داستان های پی پی تنظیم شده. هر درس به نوعی ما را به این فکر وا می دارد که چگونه با کودکان برخورد کنیم و چگونه دنیا را از زاویه دید آنها ببینبم.
این کتاب منبع خوبی برای خوانش جمعی گروه های کتابخوانی است.
خواندن گروهی این کتاب را به همه معلمان ، مربیان و خانواده ها پیشنهاد می کنیم.
برای تهیه این کتاب با ما تماس بگیرید
+989123257431
@koodakandonya
شخصیت های ادبیات کودکان
و مدرسه
شخصیت هایی چون پینوکیو، آلیس ، پیتر پن ، پی پی جوراب بلند ، شازده کوچولو و مری پاپینز و.... در ادبیات کودکان بسیار معروف هستند.
همه این شخصیت ها در یک مورد شباهتی شگفت با هم دارند. همه آن ها به نوعی ضد مدرسه هستند.
آلیس مدرسه را جایی خسته کننده و بی فایده می داند.
پینو کیو که از مدرسه فراری است.
پیتر پن مدرسه را جایی خلاف آزادی انسان می داند و مزاحم رشد.
پی پی جوراب بلند مدرسه را احمقانه ترین جای دنیا معرفی می کند.
مری پاپینز ضد مدرک گرایی است.
و برای شازده کوچولو هم مدرسه هیچ جایگاهی ندارد.
آیا این موضوع عجیبی نیست.
چرا شخصیت های محبوب ادبیات کودکان با این که همه در مسیر یادگیری و آموزش هستند ، اما از آموزش های رسمی گریزان هستند ؟
@koodakandonya
و مدرسه
شخصیت هایی چون پینوکیو، آلیس ، پیتر پن ، پی پی جوراب بلند ، شازده کوچولو و مری پاپینز و.... در ادبیات کودکان بسیار معروف هستند.
همه این شخصیت ها در یک مورد شباهتی شگفت با هم دارند. همه آن ها به نوعی ضد مدرسه هستند.
آلیس مدرسه را جایی خسته کننده و بی فایده می داند.
پینو کیو که از مدرسه فراری است.
پیتر پن مدرسه را جایی خلاف آزادی انسان می داند و مزاحم رشد.
پی پی جوراب بلند مدرسه را احمقانه ترین جای دنیا معرفی می کند.
مری پاپینز ضد مدرک گرایی است.
و برای شازده کوچولو هم مدرسه هیچ جایگاهی ندارد.
آیا این موضوع عجیبی نیست.
چرا شخصیت های محبوب ادبیات کودکان با این که همه در مسیر یادگیری و آموزش هستند ، اما از آموزش های رسمی گریزان هستند ؟
@koodakandonya
چرا باید انسان گرایی را ترویج کرد ؟
بسیاری از رخدادهای موجود خبر از این می دهد که ما عشق به انسان و احترام به نوع بشر را تجربه نکرده ایم.
بسیاری از نظام های آموزشی، اجتماعی و حتی اقتصادی درگیر فردیت، منیت ، رقابت و منافع فردی هستند.
جامعه ای می تواند به سوی اصلاح گام بردارد که نظام آموزشی آن بتواند از نوع بشر و منافع همگانی انسان ها حمایت کند . آموزشی که مبتنی بر تعامل ، همکاری ، مشارکت و همدلی باشد.
زندگی نوین جهانی همه جوامع را به یک اخلاق نوین جهانی دعوت می کند.
از کتاب روان شناسی انسان گرا
برای تهیه این کتاب با ما تماس بگیرید
+989123257431
@koodakandonya
بسیاری از رخدادهای موجود خبر از این می دهد که ما عشق به انسان و احترام به نوع بشر را تجربه نکرده ایم.
بسیاری از نظام های آموزشی، اجتماعی و حتی اقتصادی درگیر فردیت، منیت ، رقابت و منافع فردی هستند.
جامعه ای می تواند به سوی اصلاح گام بردارد که نظام آموزشی آن بتواند از نوع بشر و منافع همگانی انسان ها حمایت کند . آموزشی که مبتنی بر تعامل ، همکاری ، مشارکت و همدلی باشد.
زندگی نوین جهانی همه جوامع را به یک اخلاق نوین جهانی دعوت می کند.
از کتاب روان شناسی انسان گرا
برای تهیه این کتاب با ما تماس بگیرید
+989123257431
@koodakandonya
نوزده آبان برابر با روز جهانی فرزندپذیری یا فرزندخواندگی است،
جای خوشحالی است که در ایران قوانین متعددی در حمایت از فرزند پذیری وجود دارد و خانواده ها می توانند میزبان فرزندانی باشند که به عشق آنها نیازمندند.
تجربه های متعدد نشان می دهد که عشق به کودک و اصل مراقبت از آن ها چیزی فراتر از امر بیولوژیکی فرزندِآوری است.
اگر کودکانی به هر دلیلی امکان حضور نزد پدر یا مادر بیولوژیکی خود ندارند، حتما می توان در بستری دیگر، فضای عشق و توجه را برای آنها فراهم کرد.
چون هر کودک حق دارد در یک خانواده زندگی کند و جایی باشد که او را دوست داشته باشند.
وب سایت سازمان بهزیستی قوانین جدید فرزندپذیری را در اختیار خانواده های علاقه مند قرار می دهد.
@koodakandonya
جای خوشحالی است که در ایران قوانین متعددی در حمایت از فرزند پذیری وجود دارد و خانواده ها می توانند میزبان فرزندانی باشند که به عشق آنها نیازمندند.
تجربه های متعدد نشان می دهد که عشق به کودک و اصل مراقبت از آن ها چیزی فراتر از امر بیولوژیکی فرزندِآوری است.
اگر کودکانی به هر دلیلی امکان حضور نزد پدر یا مادر بیولوژیکی خود ندارند، حتما می توان در بستری دیگر، فضای عشق و توجه را برای آنها فراهم کرد.
چون هر کودک حق دارد در یک خانواده زندگی کند و جایی باشد که او را دوست داشته باشند.
وب سایت سازمان بهزیستی قوانین جدید فرزندپذیری را در اختیار خانواده های علاقه مند قرار می دهد.
@koodakandonya
وقتی از یک صد سال پیش تنبیه شدیم.
سابقه تنبیه و فلک در خانه ها ، مدارس و مکتب خانه های ما طولانی است.
بسیار بسیار طولانی است.
و متاسفانه در هر دوره ای این تنبیه، شکل های پیچیده تری پیدا کرده است.
همه اشکال خشونتی که امروز از آن آزرده هستیم ، ریشه در همین تحقیرها و تنبیه ها دارد.
آیا عجیب نیست به انواع خشونت از سوی بزرگسالان در هر فضا و مسند و جایگاهی اعتراض می کنیم ، اما حاضر نیستیم از کودکیِ تحقیر شده در خانه ها و مدرسه هایمان یاد کنیم! و یا آنها را کنار بگذاریم!
کودکی که دیروز مورد خشونت قرار گرفت ، حالا خود مروج خشونت است.
اما می توانیم این چرخه خشونت را - از همین امروز - در دنیای کودکان قطع کنیم.
شاید این گونه در دهه های آینده ، شاهد خشونتی نباشیم.
@koodakandonya
سابقه تنبیه و فلک در خانه ها ، مدارس و مکتب خانه های ما طولانی است.
بسیار بسیار طولانی است.
و متاسفانه در هر دوره ای این تنبیه، شکل های پیچیده تری پیدا کرده است.
همه اشکال خشونتی که امروز از آن آزرده هستیم ، ریشه در همین تحقیرها و تنبیه ها دارد.
آیا عجیب نیست به انواع خشونت از سوی بزرگسالان در هر فضا و مسند و جایگاهی اعتراض می کنیم ، اما حاضر نیستیم از کودکیِ تحقیر شده در خانه ها و مدرسه هایمان یاد کنیم! و یا آنها را کنار بگذاریم!
کودکی که دیروز مورد خشونت قرار گرفت ، حالا خود مروج خشونت است.
اما می توانیم این چرخه خشونت را - از همین امروز - در دنیای کودکان قطع کنیم.
شاید این گونه در دهه های آینده ، شاهد خشونتی نباشیم.
@koodakandonya
چرا امسال شب چله را باید جشن بگیریم ؟
گروه ایده های موسسه پژوهشی کودکان دنیا در جلسه خود به این موضوع پرداختند که آیا امسال هم می توانیم شب چله را جشن بگیریم؟
و با حفظ اصول بهداشتی و مراقبت های ایمنی ، چگونه می توانیم این جشن را برگزار کنیم ؟
و اگر بخواهیم این جشن را با همه پروتکل های بهداشتی فراگیر کنیم ، چه خلاقیت هایی را باید انجام دهیم؟
شما چه فکر می کنید ؟
در دوره کرونا برای برگزاری شب یلدا جه ایده ای دارید؟
ایده های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
@koodakandonya
گروه ایده های موسسه پژوهشی کودکان دنیا در جلسه خود به این موضوع پرداختند که آیا امسال هم می توانیم شب چله را جشن بگیریم؟
و با حفظ اصول بهداشتی و مراقبت های ایمنی ، چگونه می توانیم این جشن را برگزار کنیم ؟
و اگر بخواهیم این جشن را با همه پروتکل های بهداشتی فراگیر کنیم ، چه خلاقیت هایی را باید انجام دهیم؟
شما چه فکر می کنید ؟
در دوره کرونا برای برگزاری شب یلدا جه ایده ای دارید؟
ایده های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
@koodakandonya