مسیر رو ادامه دادم... توی شهر هیچ پوستری از ریاست جمهوری نبود، فقط بنر یکی از نامزدهای اصلی بعضی جاها دیده میشد.
توی مسیر مشغول چسبوندن یه پوستر بودم که یه مرد جوان نزدیک شد و گفت "ستادتون کجاست؟! ستاد فلان نامزد دیگر؟!"😐
گفتم والا من از ستاد او نیستم.
+گفت این کیه؟!
-گفتم جلیلی.
+مگه جلیلی هم اینجا ستاد داره؟!
-آره.
+کجاست ستادش؟!
-همینجاست، جلوت واستاده!☺️
یه نگاه کوتاه بهم کرد و زد زیر خنده و گفت فقط خودتی؟!
با خنده گفتم والا نمیدونم ستاد داره یا نه ولی خب من در همین حد امکانش بود و گفتم بیام.

و از اونجایی که ازش میبارید که رای خودشو تغییر نمیده فقط کمی با طرح های جلیلی فخر فروشی کردم و برای هم ارزوی موفقیت کردیم و دوتا پوستر هم دادم به بچه های کوچولوش که اونها رو از گهواره با جلیلی آشنا کرده باشم! بیست سال بعد سرباز نیاز داریم برای این خط!
هیچی دیگه...
راه افتادم و بقیه پوسترها رو هم چسبوندم و پوستر آخری رو هم یه نگاه کردم، دیدم حیفه! این یکی رو باید یادگاری نگهش دارم!
هیچی دیگه، همینجور رفتم و رفتم و خسته و کوفته ساعت 2:32 بامداد رسیدم خونمون!

یه رگه هایی از خودآزاری هم توی این کار دیده میشه البته!😐😅

و نکته آخر اینکه، من الان اصلا خیلی دوستش دارم جلیلی رو!
و گرچه هیچوقت قسمت نشد حاج قاسم رو قبل شهادتش ببینم و ببوسمش، اما یه روز جلیلی رو قبل از اینکه شهید بشه، گیرش میارم و میبوسمش!

بله، و اگرچه به آقای رئیسی رای دادیم ولی همچنان #رای_من_جلیلی✌🏻

اینکه کسانی هواپیمایی را که دشمن خارجی برای قلدری و فشار به ما زده انهم در کنار حمله به سکوی نفتی و نفتکش و نیروهای ما و حمایت از کشور در حال جنگ با ما و ضمن تحریم ما مقایسه میکنند با اشتباه نیروی خودی در شرایط جنگی و تفاوت این دو را نمیفهمند واقعا مایه تاسف است.

‏البته باید غرامت ان حادثه پرداخت شود، عوامل اشتباه هم اصلاح شوند با قصور و تقصیر هم برخورد شود، اما اینکه اینگونه جای شهید و جلاد بخواهد عوض شود، حتما خدمت نیست عاقلانه هم نیست.

‏در قطع برق پیش از انکه صرفا سوء‌مدیریت، استخراج رمزارز، خشکسالی، الگوی مصرف، حجم و زمان شروع کار وسائل سرمایشی و چاههای کشاورزی و...موثر باشد، توجه نکردن به پیشرفت و جهش تولید مسئله است. وقتی همه نگاه به خارج برود و ساخت نیروگاه اتمی را متوقف کنیم، سایر نیروگاهها را توسعه ندهیم، انرژی تجدیدپذیر را در کشور جدی نگیریم، و...طبیعی است جایی گیر میکنیم. اصلاح نکردن شبکه توزیع و برنامه نداشتن برای اصلاح الگوی مصرف و...هم در لایه بعد. وقتی بخواهی کشور را صرفا روزمره اداره کنی مدام بحران داری. با جابجایی ادمها و دولتها هم مشکل حل نمیشود تا رویکرد را عوض کنی.

‏چقدر شعیب زیبا میگوید با من مخالفی، اشکالی ندارد؛ ولی بخاطر مخالفت با من، با حق مخالفت نکن!
وَيَا قَوْمِ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ(سوره هود، ايه هشتادونه) ‏اینگونه مبارزان الهی، رحمتشان بر غضبشان سبقت دارد.

اصلاح برای عدم سوءبرداشت:شعیب میگوید مخالفت با من شما را به انکار و عذاب دچار نسازد! از آداب اخلاقی قابل استفاده‌اش اینکه در برخوردهای اجتماعی جوری رفتار کنیم که اگر کسی باما مخالف است بخاطر آن با حق مخالفت نکند. وگرنه او پیامبر است و مخالفت بااو نپذیرفتنی

‏گفتی که قبل فتح افقهای دوردست
آسوده کی توان به سر جای خود نشست؟
گفتی که مرز ماست هر آنجا که در جهان
مومن در آن، به ذات خدای یگانه هست
وقتی که بر مسیر شما گام میزنیم
ترسی نداشتیم و ندیدیم ما شکست
بهر بقای قافله و حفظ کاروان
تنها به این طریق، توان که امید بست
‎#حاج_احمد

‏پنجاه‌ونه سال از انقلاب الجزایری‌ها گذشت. انقلابی که یک‌ونیم میلیون شهید داد، اما باقی نماندن مردم در صحنه و افتادن کار دست قالتاقها، احزاب و غیراسلام‌گراها، آن رشادت‌ها و شهادتها را بی‌ثمر گذاشت. حالا بعد شش دهه هنوز الجزایر دست‌خوش چالش بر سر تثبیت هویت خودش است.

‏مهمتر از شروع یک نهضت، تداوم ان و تلاش برای حفظ جهت‌گیری‌های درست در آن و در صحنه نگه‌داشتن مردم برای حفظ آن است. وگرنه ثمره خون ان همه شهید و فداکاری توده مردم مسلمان و مقاوم می‌تواند بر باد برود.

‏ادبیات صداوسیما، چهره‌های سیاسی و مسئولین و... نسبت به دولت روحانی تند شده مثلا در مورد قطع برق.

اواخر اکثر دولتها چنین رفتاری را شاهد بوده‌ایم. در کشور ما رسم غلط و غیراسلامی، این است در زمان تصدی یک مسئول، نقد او منطقه ممنوعه میشود، در زمان رفتن و بعد از آن نقل هر محفل!

مسئولین خیالشان راحت است در دوران مسئولیت هر کار میتوانند بکنند و البته برای کنار نرفتن و از دست ندادن این مصونیت غیرشرعی و غیرعقلانی، هرکاری میکنند. حال انکه مسئول تا وقتی مسئول است باید زیر ذره‌بین و نظارت و امربه‌معروف باشد و اعمال غلط و ترک فعلهایش نیز مسئولیت‌آور.‏

‏وگرنه نقد و تندشدن در زمان کنار رفتن به لگدکردن مرده می‌ماند. کسانی که در این سالها بویژه سالهای ابتدایی دولت مانع نقد درست و به‌موقع رویه غلط شدند، در ماوقع مسئولیت دارند. برجام و ابان و... را فقط دولت نیاورد، بعد از او صداوسیما، بقیه قوا، نهادهای انقلابی و...هم مسئولند.

‏قرار بود تا پایان چشم‌انداز به ظرفیت صدوبیست‌هزار مگاواتی تولید برق برسیم بخش قابل‌توجهی هم هسته‌ای. آنکه در برجام تعطیل شد، بهانه جلو نرفتن باقی و اصلاح نکردن شبکه فرسوده توزیع هم مشکل سرمایه‌گذاری در شرایط تحریم. سه‌هزارهزارمیلیارد نقدینگی دست مردم، اگر با شیوه‌های تامین مالی ‏جدید به کارگرفته شده بود انهم در چنین سرمایه‌گذاری تضمین‌شده‌ای وضع چنین نبود و ان نقدینگی هم بلا و عامل تورم نمیشد. همه اینها را هم نمیتوانستند انجام دهند، نمیتوانستند الگوی مصرف مردم، صنعت و بالاتر نهادهای دولتی و غیره را مدیریت کنند؟

‏کاش کرونای هندی باعث شود سیستان‌وبلوچستان و نقاط دیگر محروم جنوبی-شرقی دوباره کشف شود. کاش درس عبرت بشود کمبود پزشک و امکانات درمانی چه بحرانی نه فقط برای ان منطقه که برای کشور ایجاد میکند. کاش این کارخانه تولید انبوه مخالف را بخاطر تبعیض متوقف کنیم. کاش جلوی تعارض منافع را بگیریم. ‏کاش نگذاریم منفع چند صد پزشک متخصص برای کنترل تعداد پزشک و سهامداران بیمارستانهای خصوصی در شهرهای بزرگ و مرکزی و تهران و تضمین منافع مالیشان با جان هشتادوپنج میلیون نفر بازی کند.

#روایت_انتخابات
#امیدرضا_صفایی
تلخ و شیرین های انتخابات ۱۴۰۰ (۹): سفر به زمان؛ انتخابات ایران در ۱۴۴۰
رقابت های بیست و سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه ۱۴۴۰، به مدت یک ماه به طول خواهد انجامید. در این مدت، علاوه بر برنامه های صدا و سیما، تشکل های مختلف من جمله تشکل حق، برنامه خواهند داشت.

این تشکل در سراسر کشور، میزبان گفتگوهای نمایندگان نامزدها خواهد بود. در این گفتگوها، نمایندگان نامزدها به سوالات تشکل حق که توسط کارگروه های تخصصی از شش ماه قبل و با همکاری اصناف مختلف تنظیم شده است پاسخ خواهند داد. این گفتگوها در اماکن منتخب تمام شهرهای کشور صورت خواهد گرفت و گروه های مردمی مسئول تدارکات و نظم این برنامه ها خواهند بود. همچنین اساتید حوزوی و دانشگاهی محلّی بر روند این برنامه ها نظارت خواهند داشت.

این تشکل مفتخر است که با وجود اینکه از حیث اجتماعی از اکثریت برخوردار است اما برای ارتقای بینش سیاسی و اجتماعی عموم مردم، امکانات خود را برای گفتگوهای با نشاط اجتماعی، با حضور همه جریان های فعال و قانونی کشور بسیج کرده است. در همین راستا، تا دو روز مانده به پایان مهلت قانونی تبلیغات از فردی حمایت نخواهد کرد و صرفا به برگزاری برنامه های گفتگو خواهد پرداخت.در هفته آخر تبلیغات، شورای مرکزی این تشکل (۳۱ مسئول استانی و ۱۲ عضو دیگر) در پایتخت جمع خواهند شد و به بررسی موضع نهایی این مجموعه خواهند پرداخت. خبرها حاکی از رقابت نزدیک گزینه های مدنظر اعضای مرکزی این تشکل دارد. در نهایت قرار است این تشکل به یک ترتیبی از نامزدها برسد که در دو روز مانده به مهلت قانونی تبلیغات توسط رهبر این تشکل، حاج آقای سیدعلی بهشتی اعلام خواهد شد. پیش بینی می شود با توجه به اعتماد گسترده عموم مردم به فعالیت های این تشکل، نفر اول معرفی شده توسط این تشکل با درصد بالایی انتخاب خواهد شد. ۸۰۰ گروه فعال مردم نهاد از برنامه تشکل حق برای این دوره از انتخابات، اعلام حمایت کرده اند. هزینه های دریافتی و مصرفی این تشکل به صورت روزانه در سامانه ای برخط اعلام عمومی می شود. با توجه به فعالیت این تشکل برای گفتگوهای شفاف و گسترده، بسیاری از هزینه های تبلیغاتی کاهش یافته است. لازم به ذکر است نامزدهای منتسب به این تشکل، از یک سال پیش، از استفاده از رسانه ها و تریبون های این تشکل منع شده اند و قرار است صرفا از امکانات ایام تبلیغ استفاده نمایند.یک سال هست که کارگروه ویژه نظارت انتخابات این تشکل، بر تمام فعالیت ها و رسانه های این مجموعه نظارت دارد تا مانع نقض سیاست های انتخاباتی این مجموعه گسترده شود.

همچنین کارگروه های تخصصی این تشکل، برنامه های پیشنهادی برای رییس جمهور منتخب آماده کرده اند. با همکاری فعالین این تشکل در سراسر کشور، گزینه های پیشنهادی برای تمام مناصب دولتی به صورت اولویت بندی شده آماده شده است. گفته می شود برای برخی از مناصب، بیش از شصت گزینه صلاحیت دار شناسایی شده است. پیش بینی می شود مشارکت این دوره ۹۸ درصد باشد.
تلخ و شیرین های انتخابات ۱۴۰۰ (۱۰): ستاد توحیددر آب و تاب اعلام نتایج احراز صلاحیت ها توسط شورای نگهبان، حضرت آقا گفتند که عموم مردم نگاه شان به این نیست که فلان جریان یا فلان شخص آمده یا نه؛ مهم برای شان این است که نامزدها صداقت و کارآمدی نشان دهند. در صحبت های قبلی هم تأکید کرده بودند که نامزدها از وعده های توخالی پرهیز کنند و برنامه و کار واقعی ارائه دهند. برای کمک به معرفی نامزد مورد نظرم (دکتر جلیلی) به دوستانم که در ستاد دانشجویی مرکزی مشغول بودند ملحق شدم.

بچه های دانشجویی و طلاب جوان، ابتدا در طبقه دوم ساختمانی در نزدیکی ایستگاه مترو توحید مستقر بودند. دانشجوها مشغول طراحی چند عملیات میدانی بودند و طلاب جوان مشغول عملیات تماس های تلفنی بودند (بعدا شد کمپین بیستکال).

چند برنامه مان با هشتگ #معترضان_امیدوار برگزار شد. من جمله برنامه ای که مجوز داده شده بود تا در میدان امام حسین علیه السلام برگزار شود اما در لحظه آخر دبه شد و توفیق شد در مسجد کنار میدان برگزار کنیم.

این برنامه چند سخنران داشت. حاج آقای آقانوری گفتند که اعتراض ما به کم رنگ شدن نقش مردم هست چرا که در انقلاب اسلامی قرار بود مردم، قیام به قسط کنندنه اینکه مردم تماشاچی باشند. آقا صادق شهبازی هم که مثل همیشه با حرارت صحبت کرد و گفت مسئله ما اصلاح جهت گیری ها هست نه تصاحب قدرت و ما این کار را انجام خواهیم داد چه به پاستور برسیم و چه نرسیم. دکتر ایزدخواه، نماینده مجلس هم نوع مدیریت مطلوب در سطح ریاست جمهوری و تفاوتش با مدیریت پروژه و مدیریت سازمان را مطرح کردند. همچنین گفتند که دکتر جلیلی قرار نیست مدیریت را تحویل باندش بدهد چرا که باندی ندارد و باندش جوانان و نخبگان سرتاسر کشور هستند.

دکتر ایزدخواه اشاره ای هم داشت و مطرح کرد قرار است (با دکتر جلیلی) استعمار بروکراتیک لانه کرده در نظام جمهوری اسلامی فروبریزد.

این صحبت ها هر کدام گوشه ای از صحنه ای که با آن مواجه بودیم را نشان می داد و ما می دانستیم که تغییر در این صحنه نیاز به مجاهدت دارد و یک شبه اتفاق نخواهد افتاد… . در ادامه انتخابات هم و در حالی که دور دکتر جلیلی شلوغ نبود، امثال این شخصیت ها پای کار دکتر ماندند.

[تلخ و شیرین های انتخابات ۱۴۰۰ (۱۱): پلاک ۷۷
ستاد توحید خلوت بود لذا بعد از مدتی به ستاد مرکزی دکتر جلیلی منتقل شدیم؛ کریمخان، میرزای شیرازی، پلاک ۷۷. به جز شلوغی، که آن هم اکثرا جوان و نوجوان بودند و یک بنر بزرگ که در خیابان از ساختمان آویزان شده بود و به تدریج دو سه بنر دیگر هم کنارش آمد، چیز دیگری از ستاد مرکزی یک نامزد ریاست جمهوری به چشم نمی آمد. من در بخشی از ارتباط گیری و سازماندهی نیروهای داوطلب به بچه های دانشجویی کمک می دادم. به قول الف.، بچه های دانشجویی ستاد، اخراجی های ستاد بودند؛ به خاطر جنب و جوش شان، جای دیگری از ستاد مرکزی جایشان نشده بود.

برای طراحی فعالیت ها باید از تعداد کم مان، استفاده بهینه می کردیم. به خصوص هفته اول، باید عملیات هایی را انجام می دادیم تا بقیه بچه های ستاد و استان ها انگیزه پیدا کنند؛ حضور میدانی متمرکز و تهیه خروجی رسانه ای. البته حضور میدانی مان هم جنبه تبلیغی داشت تا اقناعی. گفتگوی در خیابان برای اقناع مناسب نیست؛ از طرفی طلاب جوان، با کمپین بیستکال، پیگیر راهبرد اقناعی بودند. در حضور میدانی بیشتر به دنبال شکستن یخ شهر بودیم و اینکه برای لحظه ای هم که شده نام و تصویر دکتر جلوی چشم مردمبیاید. می دانستیم که از هر چهار نفر در تهران، سه نفر در انتخابات شرکت نمی کنند.

هفته اول در چند نقطه تهران عملیات میدانی انجام دادیم. با دو سه تا ماشین شخصی یا مترو و بی آر تی پانزده بیست نفر جمع می شدیم. بنر و پوسترهای بزرگ دکتر را دست می گرفتیم و گوشه خیابان به صف می ایستادیم. همزمان با دو باند، صوت های کوتاه دکتر و آهنگ هایی پخش میشد: سلام به آینده (حسین حقیقی)، جان ایران (محمد معتمدی)، سرود بارکد ۲ (آبادی این خونه به دست خودمونه). دو سه نفری هم در پیاده رو ها تراکت پخش می کردند.

واکنش های مردم هم جالب بود… بعضی ها انگشتی نشان می دادند که ما حمل بر لایک می کردیم. بعضی ها دیس لایک می کردند. تنها یک نفر در مجموع آن چند روز دیدم انگشتی نشان داد که حمل بر چیز دیگری نمیشد کرد. بعضی ها می گفتند با وجود حاج آقای رییسی چرا ایشون؟ بعضی ها می گفتند که مرد خوبی است و به دکتر رأی می دهند. سه چهار ساعتی جو سرد خیابان را می شکستیم. خیابان هایی که هیچ حال و هوای تبلیغات انتخاباتی در آنها نبود.

شما همون‌طور که راحتی بشین، حالا رسانه و فجازی از این مسائل لیگ دست دو ایراد بگیره مهم نیست؛ ولی بجاش محیط‌زیست رو مقابل صنعت و کشاورزی نذار. به بهانه محیط‌زیست باعث تعطیلی کشاورزی نشو. لیگ دسته یک اینه که برای رسانه و فجازی اهمیت نداره.