🔺️رییس کمیته‌های فلسطین مجلس و دولت، میگویند در مورد مهمترین مسئله سیاست خارجی، اسلامی و انسانی ما یعنی فلسطین کار خاص فرهنگی انجام نمیشود.
🔺️البته این پاسخی است که اگر اکثر بروکراسیهای دیپلماسی فرهنگی، بین‌الملل و... ما در حوزه‌های مختلف صادقانه بخواهند بگویند ندرتا به چیز متفاوتی میتوان رسید. البته بازار بیلان‌کاردهنده‌های بااعتماد به نفس گرم است!
🔺️نه کسی خود را متولی واقعی فرهنگسازی در این حوزه‌ها میبیند، نه نگاه تهدیدمحور، دولت‌زده، کارمندی و محافظه‌کارانه که به این حوزه‌ها حاکم است، برای مردم جایی قائل است و به کسانی که میخواهند کار واقعی در داخل و خارج از کشور در حوزه بین‌الملل انجام دهند مجال میدهد. وقتی کسی از نیروهای انقلابی میخواهد کار بین‌المللی انجام دهد قبل از نگرانی از بیگانه، باید دل‌نگران مدل برخورد دیوان‌سالاری‌هایی نظیر وزارت خارجه، نیرو و سنگ‌اندازی نهادهای ریزودرشت متولی این حوزه باشد. تدببر رسمی هم موفق نیست.
🔺️وقتی مردم در یک ماجرا درگیر نیستند و سالی یکبار فقط به یک راهپیمایی فراخوانده میشوند، چه انتظاری از همراهی‌شان داریم؟ مشارکت دادن واقعی و مستمر مردم است که احساس مسئولیت ایجاد میکند. به نوجوان، جوان و بقیه مردم‌مان چه چیزی از فلسطین و دلیل حمایت ما از آن و سابقه‌اش گفته شده؟
🔺️چرا سران مقاومت ما را میشناسند ولی نوجوان و جوان فلسطینی، عرب، آمریکای لاتینی و ضدسلطه غربی، تصویری از ایران ندارد؟ فلج بودن دیپلماسی فرهنگی ما و ممانعت ما از گروه‌های مردمی و رویکرد محافظه‌کارانه و تهدیدمحور چه سهمی داشته؟ آیا رویکرد بروکراتیک و امنیتی منافع ما را حفظ کرده است؟
🔺️خروجی انبوه نهادهای حوزه بین‌الملل ما چیست؟ این همه همایش بی‌خاصیت با مهمانهای بی‌اثر و اکثرا ثابت چه اثری دارد؟ چرا سخنگویان دینی ما برای مواردی مثل وحدت اسلامی، فلسطین، کشمیر و... نمیجوشند و رسانه‌ها و فعالان هنری و اندیشه‌ای و... ما برای جریان‌سازی مستمر به صحنه نمی‌آیند؟
🔺️#گام_دوم_انقلاب_در_سیاست_خارجی مستلزم تغییر اساسی در این حوزه است. عملکرد انبوه نهادهای بین‌المللی به‌ویژه در دیپلماسی فرهنگی باید زیر ذره‌بین بیاید، برای نقش دادن به مردم و گروه‌های مردمی و مشخص کردن خروجی‌هایشان باید مورد مطالبه قرار بگیرند. بخشی از انها تعطیل شوند، بخشی تغییر ماموریت پیدا کنند، بخشی نوسازی شوند. رویکرد اجتماعی و فرهنگی بر رویکرد محافظه‌کارانه و بروکراتیک و تهدیدمحور سیطره پیدا کند. گروه‌های خودجوش مردمی و سخنگویان دینی و...هم نسبت به این مسئله احساس مسئولیت کنند. اصلاح نکردن حوزه اجتماعی و فرهنگی، دستاوردهای نظامی ما را بر باد میدهد.
https://t.iss.one/jomedia/351
🔺️البته این پاسخی است که اگر اکثر بروکراسیهای دیپلماسی فرهنگی، بین‌الملل و... ما در حوزه‌های مختلف صادقانه بخواهند بگویند ندرتا به چیز متفاوتی میتوان رسید. البته بازار بیلان‌کاردهنده‌های بااعتماد به نفس گرم است!
🔺️نه کسی خود را متولی واقعی فرهنگسازی در این حوزه‌ها میبیند، نه نگاه تهدیدمحور، دولت‌زده، کارمندی و محافظه‌کارانه که به این حوزه‌ها حاکم است، برای مردم جایی قائل است و به کسانی که میخواهند کار واقعی در داخل و خارج از کشور در حوزه بین‌الملل انجام دهند مجال میدهد. وقتی کسی از نیروهای انقلابی میخواهد کار بین‌المللی انجام دهد قبل از نگرانی از بیگانه، باید دل‌نگران مدل برخورد دیوان‌سالاری‌هایی نظیر وزارت خارجه، نیرو و سنگ‌اندازی نهادهای ریزودرشت متولی این حوزه باشد. تدببر رسمی هم موفق نیست.
🔺️وقتی مردم در یک ماجرا درگیر نیستند و سالی یکبار فقط به یک راهپیمایی فراخوانده میشوند، چه انتظاری از همراهی‌شان داریم؟ مشارکت دادن واقعی و مستمر مردم است که احساس مسئولیت ایجاد میکند. به نوجوان، جوان و بقیه مردم‌مان چه چیزی از فلسطین و دلیل حمایت ما از آن و سابقه‌اش گفته شده؟
🔺️چرا سران مقاومت ما را میشناسند ولی نوجوان و جوان فلسطینی، عرب، آمریکای لاتینی و ضدسلطه غربی، تصویری از ایران ندارد؟ فلج بودن دیپلماسی فرهنگی ما و ممانعت ما از گروه‌های مردمی و رویکرد محافظه‌کارانه و تهدیدمحور چه سهمی داشته؟ آیا رویکرد بروکراتیک و امنیتی منافع ما را حفظ کرده است؟
🔺️خروجی انبوه نهادهای حوزه بین‌الملل ما چیست؟ این همه همایش بی‌خاصیت با مهمانهای بی‌اثر و اکثرا ثابت چه اثری دارد؟ چرا سخنگویان دینی ما برای مواردی مثل وحدت اسلامی، فلسطین، کشمیر و... نمیجوشند و رسانه‌ها و فعالان هنری و اندیشه‌ای و... ما برای جریان‌سازی مستمر به صحنه نمی‌آیند؟
🔺️#گام_دوم_انقلاب_در_سیاست_خارجی مستلزم تغییر اساسی در این حوزه است. عملکرد انبوه نهادهای بین‌المللی به‌ویژه در دیپلماسی فرهنگی باید زیر ذره‌بین بیاید، برای نقش دادن به مردم و گروه‌های مردمی و مشخص کردن خروجی‌هایشان باید مورد مطالبه قرار بگیرند. بخشی از انها تعطیل شوند، بخشی تغییر ماموریت پیدا کنند، بخشی نوسازی شوند. رویکرد اجتماعی و فرهنگی بر رویکرد محافظه‌کارانه و بروکراتیک و تهدیدمحور سیطره پیدا کند. گروه‌های خودجوش مردمی و سخنگویان دینی و...هم نسبت به این مسئله احساس مسئولیت کنند. اصلاح نکردن حوزه اجتماعی و فرهنگی، دستاوردهای نظامی ما را بر باد میدهد.
https://t.iss.one/jomedia/351
Telegram
رسانه جمهوری