جمهوری / محمد صادق شهبازی
5.09K subscribers
4.1K photos
1.45K videos
164 files
2.21K links
بازخوانی مسائل انقلاب مردم
https://telegram.me/joinchat/A2I_lj-DqVKedeyPiF6ofQ
ارتباط با ادمین
@jomhouriadmin
Download Telegram
🔸خصوصی‌سازی‌ها و نابرابری: مسئله چیست؟ راه حل کدام است؟
در حاشیه چهارمین تجمع چند وقت اخیر علیه خصوصی‌سازی‌ها

📄یک از سه

🔻روز گذشته برای چهارمین مرتبه طی چند ماه اخیر، جمعی از جوانان انقلابی در اعتراض به روند خصوصی‌سازی‌ها تجمع کردند. حالا وزارت اقتصاد و امور دارایی، سازمان خصوصی‌سازی، دولت و قوه قضاییه؛ اگر نگوییم صدای اعتراض علیه خصوصی‌سازی‌ها را شنیده‌اند. به علاوه طی کمتر از سه ماه اخیر دو بار در عالی‌ترین سطح کشور، رهبر انقلاب در سخنرانی‌هایی عمومی و در دیدار با جوانان، حرکت‌های اعتراضی علیه خصوصی‌سازی را تایید کرده (1/3/1398) و به تصریح از مخالفت خود با خصوصی‌سازی‌ها سخن گفته و تأکید کرده‌اند که ایشان نیز منتقد و بلکه «مهم‌ترین منتقد عملکردها» در زمینه خصوصی‌سازی هستند. (16/5/1398) با این همه خصوصی‌سازی‌ها، با روندی کم و بیش مشابه گذشته ادامه دارد.

🔻مسئله چیست؟
در میدان خصوصی‌سازی ما با یک #طبقه_مرفه_جدید و #سرمایه‌داری_ایرانی‌ای مواجهیم که از دل مناسبات نابرابر ناشی از عقب‌ماندگی در عدالت سر برآورده است. طبقه مرفه جدید در زیر لوای خصوصی‌سازی در حال نوعی پول‌شویی گسترده و تثبیت عایدی‌های نابرابر خود است. طبقه مرفه جدیدی که از دل نظام اسلامی سر بر آورده، آن‌قدرها پروار شده که دیگر در دل نظام جایش نمی‌شود. این طبقه به سرعت در حال تبدیل کردن سال‌ها دریافت نجومی و نابرابر به اموالی غیرمنقول است. پیش از این درآمد نابرابر خود را در بازار مالی مضاعف ساخته و در حال حاضر به انتقال عایدی مضاعف خود به بازار زمین، ملک و مسکن می‌اندیشد و از این رو به خرید کارخانه‌هایی روی آروده که دولت اغلب برای ردّ دیون، مفت‌فروشی‌شان می‌کند. بررسی موارد متعدد نشان می‌دهد برای خریداران، کارخانه‌ها، بیشتر از آن‌که «کار»خانه باشند، کار«خانه»اند: برای آن‌ها کار خانه زمین و ملکی بالقوه است که البته ناهمواری‌هایی صنعتی و اجتماعی- کارگری، مانع استحصال این زمین‌ها شده است.
🔻استفاده نابرابر و رانتی برخی مدیران زرنگ در دهه هفتاد، طبقه‌ی مرفه جدیدی را شکل داد که برای بلند پروازی‌هایش نیازمند نقدینگی بیشتری بود. دهه هشتاد، زمانه‌ی پاسخ به این نیاز بود. بانک خصوصی ابزار خلق اعتبار و بسط طبقه‌سازی طبقه مرفه جدید بود. در آغاز این دهه بانک خصوصی بر خلاف تصریح قانون اساسی اجازه تولد یافت. پس از آن نوبت به «تثبیت» این سرمایه‌های به یک‌باره چند برابر شده بود. درست در همین نقطه بود که طبقه مرفه جدید برای تثبیت، به تبدیل روی آورده و به سرعت سرمایه مالی خود را به املاک و مستغلاتی در داخل و خارج از کشور تبدیل کرده و می‌کند. طبقه مرفه جدید خصوصی‌سازی را به مثابه یکی از معبرهای این تثبیت می‌بیند.
🔻هر کدام از این مراحل سه‌گانه نیم تا یک و نیم دهه به طول انجامیده و سر جمع سی سال به طول انجامیده تا طبقه مرفه جدید، از کارگزاران متمول دهه هفتاد، به بانک‌داران یا کلان‌تسهیلات بگیران دهه هشتاد تبدیل شوند و از آن‌جا به نوفئودالیسم دهه نود برسند.
🔻بنابراین مسئله نقد خصوصی‌سازی‌ها و محمل قانونی‌شان نیست. مسئله این است که واگذاری‌ها به مثابه یکی از کاتالیزورهای گذار طبقه مرفه جدید از سرمایه‌داری پولی به نوفئودالیسم عمل می‌کند. سازمان خصوصی‌سازی اشتباه نمی‌کند و ما با یک اشتباهات موردی مواجه نیستیم؛ این طبقه مرفه جدید بر آمده از دل نظام اسلامی است که از اساس اشتباهی است. در دهه هفتاد ما با مدیرانی مواجه نبودیم که اشتباه می‌کنند؛ در دهه هشتاد ما با بانک‌هایی مواجه نبوددیم که به اشتباه تسهیلات می‌دادند و در دهه نود ما با اشتباه در خصوصی‌سازی‌ها مواجه نیستیم. این‌ها همگی گام‌های به پیشِ طبقه مرفه جدید هستند؛ گام‌هایی برای پایان یک انقلاب.
#طبقه_مرفه_جدید
#تاریخ_طبقه_مرفه_جدید
@tabagheh3_ir
https://t.iss.one/jomedia/276

متن کامل در 👇👇👇
https://tabagheh3.ir/1398/05/24