چگونه #عدالت‌خواهان یکی از مهم‌ترین سدها را مقابل #تکنوکراسی ایجاد کردند
به‌تبع گفتمان شدن #عدالت، باید این جریان تعمیق می‌شد، مرزگستری می‌کرد و عرصه‌های جدید را تحت تأثیر قرار می‌داد.
عدالت‌خواهان به‌دنبال اصلاح ساختارها و سازوکارهای عدالت‌ستیز و ایجادکنندهٔ #فقر ، #فساد ، #تبعیض، # اشرافیت، عدم رعایت اولویت‌ها و حیف #بیت_المال رفتند. که در ۲ قالب پیگیری شد: مطالبه‌گری تخصصی در جنبش دانشجویی وتداوم انقلابی‌گری در فارغ‌التحصیلی با تلاش جهت اصلاح جهت‌گیری‌های سیاستی نظام.
دههٔ ۷۰ با #لیبرال شدن و استحالهٔ انقلابیون سابق که در حوزه‌های مختلف مدیریت کشور و #علوم_انسانی واردشده بودند و فکر می‌کردند تنها با جاگذاری عناصر متدین و انقلابی در این نهادها و حوزه‌ها می‌توان این عرصه را تغییر داد، مواجه شده بود.
اما جریان عدالت‌خواهی که وارد حوزه‌های مختلف شد و به عرصه‌های تخصصی ورود کرد، برای پیگیری جهت‌گیری‌های انقلابی و آرمان‌های انقلاب در برابر #تکنوکراتها وارد شد. این جریان شعارهای #انقلابی را فراموش نکرد و تلاش کرد تا آن شعارها را عینی کند، لذا در برابر جهت‌گیری‌های تکنوکرات‌ها، جهت‌گیری #انقلابی را در آن حوزه‌ها پی‌گرفت.
این ویژگی خاص این رویکرد بود که ضمن داشتن نقدهای بنیانی برخلاف چپ‌ها که همه‌چیز را به یک سری تضاد بنیادی مثل کارگر/کارفرما تقلیل می‌دهند نقد مبنایی جنگ #مستضعف/ #مستکبر و #پابرهنه‌_ها / #مرفهین_بی‌درد را به حوزه‌های مختلف تسری داد.
این جریان به تفکیک نظام و #انقلاب که ریشه در تحلیل چپ و #تضادگرایی #مارکسیست‌ها دارد معتقد نیست؛ نظام را مولود انقلاب می‌بیند و می‌خواهد #نظام را #انقلابی نگه دارد، لذا همواره باید با شاخص انقلاب جهت‌گیری‌های ان نقد و اصلاح شود.
#عدالت‌خواهی دههٔ ۸۰ مبتنی بر عقلانیتی بود که از یک‌سو جدال با #بروکرات‌ها -تکنوکرات‌ها از یک‌سو #محافظه‌کاران را می‌دید و برخلاف پیچیده سازی‌های آن‌ها مسائل عدالت را به مسائلی قابل‌فهم و قابل‌پیگیری برای عموم بدل کرد. برای روش‌ها محاسبه‌گری کرد و بعد الگوهای تداوم خویش را جستجو کرد، اما در دام محافظه‌کاری و پذیرش وضع موجود و... نیفتاد؛ لذا این #عقلانیت انقلابی و غیر #محافظه‌کارانه بود.
متن کامل در
https://ghiam.ir/?p=2612
به جمهوری بپیوندید
@jomhouri
https://telegram.me/joinchat/A2I_lj-DqVKedeyPiF6ofQ

@ebteda_ir

🔺مسئله‌ی اجتماعی، کیلویی چند؟!
✔️تاملی در وجوه تمایز محافظه‌کاران با عدالتخواهان/1

یکی از مهمترین خطوط تمایز #عدالتخواهان با #محافظه‌کاران در نوع نگاه این دو جریان به #مسائل_اجتماعی است. محافظه‌کاران، با اینکه شدیداً مدعی انقلابیگری‌اند، اما نسبت به مسائل اجتماعی یا جاهل‌اند یا بی‌اعتنا. اولویتشان این است که اعتنایی به مسائل اجتماعی نکنند. اگر هم احیاناً درک و دریافتی از این مسائل داشتند، تعهد و مسئولیت و دردی در قبال آنها از خود نشان نمی‌دهند. این جماعت، تنها در یک صورت به مسائل اجتماعی اعتنا می‌کنند؛ آن هم وقتی‌ست که بتوانند با استناد به وجود مسئله‌ای، رقیب سیاسیِ‌شان را تحت فشار قرار دهند: ◀️«استفاده‌ی ابزاری از مسائل اجتماعی».

طُرفه اینکه محافظه‌کاران، چنین سانسور و بی‌مسئولیت بزرگی را مقدس‌مآبانه توجیه کرده و «مصلحت نظام» را در عدم برجسته‌سازیِ چنین مسائلی می‌دانند! واقعیت این است که آنچه نگرانشان می‌کند نه #مصلحت_نظام که #مصلحت_خود است. چرا که خود حتماً در پیش آمدن و اشاعه‌ی مسائل مورد نظر، مسئول بوده‌اند و حالا دارند پشتِ «مصلحت نظام» پنهان می‌شوند تا کسی یقه‌شان را نگیرد.

عدالتخواهان، همواره به خاطر طرح و پیگیریِ چنین مسائلی، مورد غضب #سیاستبازان واقع شده‌اند. حل مسائل اجتماعی را تکلیف انقلابی و دینی خود دانسته و مجموعه‌ی حاکمیت را در این زمینه مسئول می‌دانند. برایشان فرقی نمی‌کند که کدام قبیله بر مصدر امور باشد.

@ebteda_ir
🔺محافظه‌کاران؛ آرمان‌ستیز و واقعیت‌گریز
✔️تاملی در وجوه تمایز محافظه‌کاران با عدالتخواهان/2

#محافظه‌کاران، بی‌مسئله‌اند. #مسئله از احساسِ تناقض، تعارض یا اختلال برمی‌خیزد؛ تناقض میان #آرمان و #واقعیت. میان وضع مطلوب و وضع موجود. هرگاه وضع موجود (اعم از اینکه در سطح خُرد متجلی باشد یا سطح کلان) با دستگاه معرفتی ما (اعم از باورهای دینی، انقلابی و...) متناقض باشد، می‌گوییم آنجا مسئله‌ای وجود دارد. مثلاً وقتی از یک‌سو با گسترش و نهادینه‌سازی #اشرافیت_دولتی (به‌عنوان واقعیتِ مشهود و ملموس) روبرو می‌شویم و از سوی دیگر با آرمانی دینی و انقلابی به نام #ساده‌زیستی و #مردم‌داری و #مستضعف‌گراییِ مسئولان، تضاد و تناقض میان واقعیتِ عینی با آرمانِ مطلوب، رخ می‌نماید. اینجاست که «مسئله» خودنمایی می‌کند.

محافظه‌کاران، بی‌مسئله‌اند؛ چراکه در هر دو عرصه، به انسداد رسیده‌اند. هم #آرمان‌ستیز اند و هم #واقعیت‌گریز. وقتی نه به واقعیتِ عینی و ملموس جامعه‌شان وقعی می‌نهند و نه دیگر اعتباری برای آرمان‌ها قائل‌اند، معلوم است که ازنظر آن‌ها هیچ مسئله‌ای در جامعه‌شان وجود ندارد. این‌ها هستند که با محصور کردنِ #عدالت‌خواهان و #تقلیل_مکرر_انقلاب_اسلامی در مفاهیم و عرصاتِ سطحی، در مقابل تحول و حرکت به سمت اهدافِ بلند انقلاب اسلامی می‌ایستند.
ویرانی و ارتجاعِ ناشی از حاکمیت محافظه‌کاران وقتی شدید می‌شود که محافظه‌کاران مسئول، در پوستینِ انقلابیگری، به متلاشی‌سازیِ اصول انقلاب مشغول شوند.
هم #راست_سنتی و هم #چپ_متعارف در جامعه‌ی ایران، چنین پوستینی به تن دارند.

@ebteda_ir
🔺

تقلای شرم‌آورِ بخشی از وکلای ملت، برای بستن دهانِ پرسشگران، در چهل سالگی انقلاب اسلامی، نشانه‌ای دیگر از جدالِ #محافظه‌کاران با ذات انقلاب اسلامی‌ست.
فرقی نمی‌کند اینها از کدام قبیله‌اند؛ مسئله این است که از واهمه‌ی مواجهه با مردم و برای فرار از پاسخ، فرافکنی می‌کنند و چند بی‌نظمی و اختلال مشکوک را دستاویز قرار می‌دهند برای پایه‌ریزی یک قاعده‌ی استبدادی!

@ebteda_ir

🔺 درد محافظه‌کاران؟


بزرگترین خطای #محافظه‌کاران (راست قدیم و اصولگرایان فعلی) همواره این بوده که عامل شکست‌ها و ناکامی‌های سیاسی‌شان #عدم_وحدتِ سران و‌ بزرگان و نامدارانِ منتسب به اردوگاهشان است. با این تلقی سطحی، یک اشتغال دائمی و مضحک برای خود ساخته‌اند با هدفِ نیل به وحدت!
مدام خود را به آب و ‌آتش می‌زنند و حتی به مناسباتِ تحکم‌آمیزِ قرون‌وسطایی هم متوسل می‌شوند تا مثلاً تعداد کاندیداهای ریاست جمهوری را کم کنند تا شاید توفیق یابند. در این راه، ابایی از تکفیرِ عناصرِ به‌زعم خودشان «وحدت‌شکن» هم ندارند.
به این نمی‌اندیشند اما، که دردشان وحدتِ قبایلی نیست. دردشان تعدد کاندیدا نیست. دردشان دورهمی‌های زورکی نیست. همچنانکه اگر حتی به فرض محال، هدفِ دمِ‌دستی وحدت هم محقق شود، باز هم به مراد نخواهند رسید.
چرا؟
چون هنوز در قاموس‌شان، مفهوم بزرگ و بنیادینی به نام #مردم معنا ندارد. بله؛ اعتنای صوری و تشریفاتی به مردم را گاهی مزمزه می‌کنند. اما چون قلباً به آن باور ندارند، اعتنایشان بی‌برکت می‌شود.
مردم... مردم... کاش از خمینی کبیر، معنای این یک معنا را خوب یاد می‌گرفتند این محافظه‌کاران.

📌محافظه‌کار محافظه‌کار است؛ چه فرقی می‌کند؟

#مجتبی_نامخواه

«#محافظه‌کاران_سنت_زده» و «#محافظه_کاران_تجدد_زده» اگر چه به ظاهر با هم در تعارضند و همواره می‌خواهند از هم پیش بگیرند کنند اما به غایت به هم شبیه هستند؛ فقط سعی می‌کنند با نسبت دادن نقاط مشترک شان به رقیب، به دیگران بباورانند با هم فرق می‌کنند؛ اما چه فرقی می‌کنند؟
متن کامل در👇
https://yon.ir/qdeb9

👁‍🗨 فهرست مستقل عدالتخواهی؛ هم تاکتیک هم استراتژی
@AmirTafreshi

🔻با نام‌نویسی نامزدهای شرکت در یازدهمین دورۀ انتخابات مجلس شورای اسلامی، جمعی از نیروهای #عدالتخواه به موازات نمایندگانِ دوگانۀ ملال‌آور #اصلاح‌طلب_اصولگرا وارد رقابت‌های این دوره شده‌اند.

🔻این رخداد می‌تواند آغازگر فصل نوینی در سپهر اجتماعی و سیاسی ایران باشد که با سیر نزولی ائتلاف‌های #سنتی هم‌زمان شده است؛ کما اینکه در دیگر نقاط جهان، شاهد عدم اقبال به احزاب سنتی و روی آوردن مردم به نیروهای #تحول‌گرا و #ضد_فساد هستیم.

🔻در ایرانِ ما نیز، آن دسته از نیروهای عدالتخواه که با التفات به تحولات زمینه‌ای در داخل و صحنۀ جهانی، به ضرورتِ عبور از دسته‌بندی‌های سنتی دست یافته و در عمل نیز به آن پایبندند، در محور تغییرات نوین قرار خواهند گرفت.

🔻نیازمندی چنین شرایطی آنست که عدالت‌خواهان تصویری #شفاف از خود و برنامۀ عمل‌شان، به جامعه مخابره کنند. در غیر این صورت، #محافظه‌کاران از هر دو سو - در همان گام‌های ابتدایی - با تخریب و انتساب عناوین و برچسب‌های مختلف، تلاش خواهند کرد نیروی جدید را از صحنه به در کرده و دوگانۀ سابق را تداوم بخشند. لذا ارائۀ چارچوب اصولی و محورهای اصلی برنامه، باید هر چه زودتر در دستور کار عدالت‌خواهان قرار گیرد.

🔻اما در عرصۀ رقابت‌های انتخاباتی، تنها با تفکیک آشکار با جریانات سنتی (و عقبه‌های آنها) می‌توان تصویری روشن از اضلاع هویتی جریان عدالتخواهی ارائه کرد. این جداسازی باید هم‌زمان در #فرم و #محتوا صورت پذیرد؛ پیامِ متفاوت و فهرست مستقل.

🔻تفکیک مورد اشاره، در بلندمدت به مددِ شکل‌گیری جریان و تقویتِ هویت مستقل عدالت‌خواهان در سپهر سیاسی خواهد آمد و در انتخابات پیش‌رو، آنها را از آسیبِ عدم محبوبیت ائتلاف‌های حافظ وضع موجود در امان خواهد داشت. همچنان که به شکل معکوس، اگر عدالت‌خواهان تنها راهیابی به مجلس را سرلوحۀ اهداف خود قرار دهند، ناگزیر از تن دادن به ائتلاف‌هایی خواهند شد که نتیجه‌ای جز #خلط_هویتی و انکسار فرم و محتوای آنها نخواهد داشت.

بحث در این باره را ادامه خواهیم داد.

🖇 مطلب مرتبط در این رابطه:

✍ لزوم آمادگی برای انتخابات اسفندماه

✅ @AmirTafreshi

🔺️‏اینکه از کانال‌های سازمانی تا رسانه‌های سرمایه‌داری، از چپ‌چپ تا راست‌راست از ‎#عدالتخواهی احساس خطر کردند، یعنی بوی مرگ جنگ زرگری‌شان را حس کرده‌اند. نفس وجود نیروی انقلابی مستقل درصحنه، هم نفی اِن‌قُلّابی‌های وابسته و ظاهرساز است که به‌اسم انقلاب وضدیت با غرب‌گرایی کاسبی می‌کنند، هم نفی اِن‌قُلّابی‌های تندرویی است که همه‌چیز را نفی میکنند هم نفی تجدیدنظرطلبهایی است که با اسم ‎#اصلاح‌طلبی و درون نظام، با ترساندن از اینکه بعد از ما ضدانقلاب است سهم‌خواهی میکنند، هم نفی ‎#محافظه‌کاران است که وضع موجود را توجیه میکنند، هم نفی ‎#ضدانقلاب مخالف اساس نظام است.‏

🔺️اینکه همه اینها با ‎#انقلابی‌گری و عدالتخواهی چنین برخورد کرده و از گروه ‎#فرقان تا ‎#عدالتخوار، ‎#مارکسیست، ‎#ضدولایت، ‎#خوارج، خائن و... نسبت میدهند و اعلام خطر میکنند، نشان‌دهنده اثرگذاری و جهت‌گیری درست ‎#انقلابیها و ‎#عدالتخواهان است. نفس وجود جریان اصیل، تقلبی‌ را رسوا میکند.‏

🔺️اگر این اتحاد جریان ‎#تحجر و ‎#تجدد، ‎#محافظه‌کار و ‎#غرب‌زده، ‎#چپ و ‎#راست برای مقابله با ‎#انقلابی و ‎#عدالتخواه نبود، باید در درستی مسیر و اثرگذاری شک می‌شد. آب در لانه مورچه‌ها افتاده و ذی‌نفعان وضع موجود ترسیده‌اند تا طبل رسوایی‌شان به صدا دراید و دکان تعطیل شود.
.
‎#انقلاب_زنده_است ✌
https://t.iss.one/jomedia/332
@jomhouri