جمهوری / محمد صادق شهبازی
5.08K subscribers
4.11K photos
1.45K videos
165 files
2.22K links
بازخوانی مسائل انقلاب مردم
https://telegram.me/joinchat/A2I_lj-DqVKedeyPiF6ofQ
ارتباط با ادمین
@jomhouriadmin
Download Telegram
خیریه به دنبال بازتولید خیریه

از اصلی ترین دلایل اختلافات طبقاتی وجود ساختارها و سیستم‌های ناعادلانه توزیع ثروت در کشورها است.
در پی قرار گرفتن مشکل اختلاف طبقاتی در صدر دغدغه های اندیشمندان، ساختار جدیدی به اسم خیریه ظهور می‌کند. تصورش را بکنید؛ نظامی برای ترمیم شکاف طبقاتی پیشنهاد می‌شود که ایده‌اش از دل ثروتمندان آن جامعه برخاسته است و این ایده را با خود به همراه دارد که دست بردن در ساختار امری غیرممکن است یا حتی اعتراضی بر این ساختار ناعادلانه توزیع‌ثروت وارد نیست و به عنوان راه حل مساله فقر، درخواست کمک نیازمند از ثروت‌مندان بخشش‌گر را در چهارچوبی مستحکم و مقدس به جامعه ارائه می کند. این چهارچوب بدون‌آن‌که بستر تاریخی و ساختاری مالکیت اقلیت بر اکثریت را زیر سوال ببرد، از آنان اسطوره‌ها و قهرمانانی ایثارگر می‌سازد تا تجلیل از خیرین برای محرومیت‌زدایی، تداعی پذیرش ساختاری فقر باشد.

حال ساختاری فقرزا و رو به گسترش می‌مانَد که راه حل واقعیِ مساله فقر (اصلاح عدالت‌خواهانه ساختار) را در پشت خیریه های نیکوکار و مهربان پنهان کرده است و مردمانی که نمی‌دانند برای چه و از که شکایت کنند و تصور می‌کنند راه حل مساله فقر، تقویت خیریه‌ها و منّت‌گذاشتنِ ثروت‌مندان بر فقرا است.

مشکل از آن‌جایی شروع می‌شود که ثروت‌مندان و موسسان خیریه‌ها با شعارِ به امید روزی بدون کودکان کار، خانواده های بی‌سرپرست و استعداد هایی که به خاطر ضعف مالی از بین رفته است، رُبان قرمز موسسات خیریه را می‌بُرند و با بازتولید تصوّر پذیرش ساختار فقرزا و احیای فرودست برای تقویت بازار تولید (نظیر کارگاه های خیریه و استثمار شدن افراد) راه را برای ثروتمندتر شدن خود و نیازمندتر شدن طبقه های پایین‌تر هموار می‌سازند.
کمک غنی به مستغنی اگر همراه با دغدغه اصلاح مشکلات ساختاری باشد، باعث ترویج انسانیت و انسجام بین افراد در جامعه و بهبود وضعیت فقر می‌شود.

#تحلیل_دانش_آموزی
#مسیح_ثابت‌ایمان دانش‌آموز دبیرستان شرف‌الدین

https://l1l.ir/159q

🔴 @sharafodin_ir
"كلكم راع و كلكم مسئول عن رعيته"

🔸امام خمينى ٢٤ ديماه ٥٧ در مصاحبه با روزنامه «لیبرال» درباره ويژگى هاى حكومت اسلامى ميفرمايند(https://l1l.ir/1nfy) :

🔸« امیدواریم که ایران اولین کشوری باشد که به چنین حکومتی دست می‌یابد. حکومتی که کوچکترین فرد ایرانی بتواند آزادانه و بدون وجود کمترین خطر به بالاترین مقام حکومتی انتقاد کند و از او در مورد اعمالش توضیح بخواهد. »

🔸اينكه امام در مصاحبه با روزنامه‌ای خارجی درباره ویژگی‌های حکومت اسلامی چنین جمله‌اى می‌گویند برای من جالب است. همين مضمون را چند روز قبلش در مصاحبه با روزنامه «لوتاکونتینوا» نيز گفته‌اند.(https://l1l.ir/1nfz)

🔸من امروز، گاهى اوقات در بحث ها و سؤال هايم، با جواب هايى مواجه ميشوم كه از شنيدن آنها عميقا احساس خطر ميكنم. مثلا دوستانم بارها به من گفته‌اند كه انتقاد براى ما جايز نيست، چون متخصص امر نيستيم، يا اطلاعات كافى از مسائل پشت پرده نداريم. يا مجتهد نيستيم. دوستان من تصميم هاى حكومتى و سياسى را با اجتهاد درباره تعداد ركعت هاى نماز اشتباه گرفته‌اند.

🔸من احساس ميكنم عاملى كه راه انتقاد كوچكترين فرد ايرانى از بالاترين فرد حكومت را در انديشه امام خمينى باز ميگذارد و آن را وظيفه و مسئوليت افراد ميداند، یک چيز است، و آن، فرق احكام سياسى و ديگر احكام عبادى است.

🔸درواقع احكام سياسى و نظرات سياسى، واقعيتى ملموس و در ارتباط تنگاتنگ با زندگى مردم است. مردم نتيجه یک تصميم را ميتوانند به وضوح در زندگى خود مشاهده كنند و مسائل سياسى مسائلى داراى پيامد و اثر ملموس و خارجى و قابل مشاهده‌ و اندازه‌گیری‌اند. به علاوه اينكه نظرات و احكام سياسى، نه بطور مستقيم از علوم دينى و احاديث و آيات استخراج ميشوند، كه نظرات و سلائقى شخصى يا ناشى از مشورت با اشخاص مختلفى است كه براى هيچکدام از آنها ضمانتى مبنى بر عصمتشان به دست ما نرسيده. لذا احتمال اينكه نظرات آنها تحت تأثير عواملى نظير فشار خارجى يا هواهاى نفسانى قرار بگيرد، منتفى نيست.

🔸و اينكه اگر نظرات مسئولین حکومتی به هر بهانه‌ای غيرقابل نقد شود، مسئله به استبداد منتهى ميشود. و اين نوع استبداد با پوشش دينى قابليت طرد و انكار منتقدين و بازسازى خود با كمک ابزار دين را هم در دست دارد. همانطور كه پيش از اين در تاريخ، قبح عدم تبعيت از خليفه و حاكم را خوانده‌ایم و شنيده‌ایم كه امام حسين را به خاطر همين خروج بر خليفه خارجى خوانده‌اند.

🔸حال آنكه امام خمينى و آيت‌الله خامنه‌ای كه خود مجتهد و متخصص امور دينى‌اند بارها بر حق انتقاد و مطالبه‌گری تک تک افراد جامعه از بالاترين مسئولين حكومتى تأكيد كرده‌اند.

+ نظر امام درباره مسئوليت افراد در انتقاد:
https://l1l.ir/1nf-

#تحلیل_دانش_آموزی
#روح_الله_اکبری دانش آموز دبيرستان شرف الدين
🔴 @sharafodin_ir
"تلویزیون در سیطره خیریه‌ای‌ها"

🔸امشب در يكى از برنامه هاى پربيننده تلويزيون، دو خانم را دعوت كرده بودند كه تا چند سال پيش شرايط زندگيشان خيلى بد بوده و پسر يكيشان آرزو داشته تلويزيون داشته باشند و دختر يكيشان هم خيلي ناراحت بوده. ولي امروز از صدقه سرى دو نفر ديگر موسوم به «حامی» ديگر بالاى سرشان سقف دارند و تلويزيون دارند و خوشحال اند و به قول مجرى برنامه، به بعضى از آرزوهايشان رسيده اند.

🔸مجرى برنامه كه اشك در چشمانش حلقه زده بود هم اواخر برنامه توصيه كرد كه بجاى شعار دادن هركداممان يك قدم كوچك برداريم و خودمان را به امام على شبيه كنيم. و آخر كار هم حامى هاى اين دو خانواده را دعوت كردند تا روى آنتن زنده دركنار حمايت شده ها از روند حمايتشان بگويند و مجرى هم هى از «میزان خوشحالی» و «حال دل حامیان» بعد از اين عمل نيكوكارانه و مهربانانه ميپرسد.

🔸بله، امام على آنها، امام على نازنين موسسات خيريه و طرح هاى محسنين است كه هيچ اعتراضى به ساختار اقتصادى و تداول مال بين اغنياء ندارند و باقيمانده پول و غذايشان را جلوى «قشر آسیب‌پذیر» تف ميكنند.

🔸امام على آنها در چشم بدبخت بيچاره ها زل ميزند و در كنار آنها روى آنتن زنده مينشيند و از روند كمك كردن به آنها صحبت ميكند و براى ما از حس خوشحالى كمك به بدبخت ها ميگويد كه ما هم براى خوب شدن حال دلمان به فقرا كمك كنيم. امام على آنها ديگر هيچ وقت نميگويد «فما جاعَ فقير الا بما مَنَعَ غني»(١)و نميپرسد «أليس كان رسول الله يقسم بالسوية بين المسلمين؟»(٢)

بنظرم بازخوانى يادداشت «خیریه به دنبال بازتولید خیریه» امروز، ضرورى است:
https://t.iss.one/sharafodin_ir/168

١-هيچ فقيري گرسنه نميماند مگر اينكه توانگري حق او را نداده باشد.
٢-آيا پيامبر ميان مسلمين به مساوات و برابري تقسيم نميكرد؟

#تحلیل_دانش_آموزی
#روح_الله_اکبری دانش آموز دبيرستان شرف الدين
🔴 @sharafodin_ir
🔶 اندر احوالات مال‌داری

🔸 در نظر بگیرید از یک خیابان به یک مال پناه می‎برید. از فضایی گرم، پر سروصدا، آلوده و... به محیطی آرام و پاک وارد می‎شوید. محیطی پر از نورها و رنگ‎های روشن و دلچسب. برخلاف بازارهای سنتی با رنگ تیره‎ی آجر و خشت و مصالح قدیمی و نورهای متفرق مغازه‎های معمولی. متخصصین مجرب طراحی داخلی به بهترین شکل نور و رنگِ بنا را تنظیم کرده‎اند.

🔸 در مال صدای موسیقی آرامی شنیده می‎شود. در مال از فریادهای «بدو حراجه»، «بیا اینور بازار» و... خبری نیست. اینجا کسی نمی‎خواهد به زور به شما کالایی بفروشد و آرامش «گشت‎و‎گذارِ» شما را برهم بزند. فروشندگانِ مهربان و خوش‎چهره با لب‎های خندان آماده‎ی خدمتند. انتظامات نیرومند، امنیت گشت‎و‎گذار شما را فراهم می‎کند.

🔸 اگر گرسنه شدید در طبقه‌ی بالا «فودکورت» با انواع و اقسام غذاها منتظر شماست. کودکتان حوصله‎اش سر رفته؟ طبقه‎ی بالاتر شهربازی. می‎خواهید درکنار لباس و غذا و جواهرات کمی فرهنگ «مصرف» کنید؟ طبقه‎ی آخر «بوک‎لند» در خدمت شماست. مال‎ها در ظاهر مراکز خرید نیستند، آن‎ها باغ و بوستان‎های امروز هستند. مانند همان‎جاهایی که سعدی و حافظ در آن‎ها به تماشا می‎پرداختند. باغی که درختان و چمن و میوه‎هایش #سواروسکی و درسا و The one هستند.

🔸 اما این ظاهر قضیه است. زیر این پوسته‎ی آرام هسته‎ی متفاوتی وجود دارد. این هسته درحالت عادی نمایان نمی‎شود. تنها کافی است کمی کنجکاوی به خرج بدهید و محیط را دقیق بررسی کنید تا این هسته‎ی متفاوت خودش را آرام آرام به شما نشان بدهد.

🔸 مثلا کافی است کاری کنید که احساس کنند مناسب این محیط عالی نیستید. مثلا شهرستانی هستید و ظاهرتان به اندازه کافی «لاکچری» نیست. آن‎وقت نیروی امنیتی آرامش‎بخش راه خروج را به شما نشان خواهد داد.

🔸 یا به عنوان یک سری دانش‎آموز علوم انسانی با پرسنل و فروشندگان گپ بزنید و از آن‎ها سوالاتی بپرسید و از این سوال و پاسخ مثلا بفهمید هرچه خریدار بیشتر پرسه بزند بیشتر خرید می‌کند. یا بفهمید اینجا در ماه محرم با فروشندگانی که لباس سیاه می‎پوشند برخورد می‎شود. یا اینکه فروشندگان از اینکه Lc Waikiki لاکچریت فروشگاه را پایین آورده است و آدم‎های بیشتری می‎توانند از اینجا خرید کنند ناراضی هستند.

🔸 وقتی مامورین امنیتی متوجه می‌شوند، شما را از مال بیرون می‌کنند. اگر از آن‌ها سوال کنید چرا؟ می‌گویند طبق آیین‌نامه‌ی داخلی(که نشانی از آن هیچ‌جا یافت نمی‌شود و معلوم نیست وجود دارد یا نه) صحبت کردن با فروشندگان و پرسنل فروشگاه ممنوع است مگر اینکه برای خرید کردن باشد. این هسته‎ی خشن و به شدت طبقاتی خود را دربرابر کوچک‌‏ترین حرکت برای فهم «چگونگی مال» ظاهر می‎کند. زیرا این فهم اصالت ظاهر زیبای مال را زیر سوال میبرد و کارکردش را کشف می‎کند. کارکردی که چیزی جز مصرف بیشتر و در نتیجه سود بیشتر صاحبان ثروت نیست.

🔹 شاید بشود مال‎ها را مَجازی از نظامی دانست که مال‎ها پس از استقرار این نظام تشکیل شده‎اند این نظام آن‌ها را «ممکن» کرده است. نظامی که در ظاهر زیبایش پیشرفت صنعتی و تسلط انسان بر طبیعت دیده می‎شود و هسته‎ی زشتش بحران محیط زیست و استعمار را به وجود آورده است. نظامی که در شعارهایش حرف از آزادی زد و در عمل به تجارت برده‎داری پرداخت.

پ.ن. دیروز در اردوی #جامعه‌گردی مدرسه‌ی شرف‌الدین، مامورین امنیتی پالادیوم به بچه‌ها گفتند که سوال پرسیدن از پرسنل و فروشندگان و قیمت پرسیدنی که به قصد خرید نباشد ممنوع است و یادداشت‌هایشان را از آن‌ها گرفتند و از آن‌ها خواستند فروشگاه را ترک کنند.

#تحلیل_دانش_آموزی
#سامان_سیفی دانش‌آموز دبیرستان شرف‌الدین

🔴 @sharafodin_ir
l1l.ir/1-z0