✅ چند نکته در باب اشرافیت رسانه‌ای در سینما

#حامد_بامروت

✳️ سینمای امروز بسیار بیشتر از آنکه نان سینمایش را بخورد نان حواشی‌اش را می‌خورد. حواشی یک فیلم یعنی هر آنچه می‌توان از فیلم برداشت کرد یا در آن گذاشت. داشته‌های بالقوه و بالفعل اثر. حواشی الزاما زرد نیست و اغلب می‌تواند واقعی و سازنده باشند. رسانه به عنوان مهم‌ترین رکن حاشیه سازی و حاشیه پردازی در سینمای انقلاب دو نگاه عمده در خود دارد: نگاه مطلقنگر و نگاه تشکیکی. یکی کاملا صفر و یکی با اثر برخورد می کند و دیگری قائل به تشکیک است. تشکیک به معنای دارای مرتبه بودن، طیف بندی داشتن، سیاه و سفید نبودن و بین سیاه و سفید طیفی از خاکستری داشتن.

این دو گونه نگاه را در مصادیق مختلف می شود ردیابی کرد مثلا در انتخاب اثرِ قابل حمایت، نوع حمایت، لحن نقد و ...

❇️ نگاه مطلق‌نگر، مقصد را می‌بیند. گویی خود در مقصد ایستاده است و منتظر اثر است. اثر باید ایستاده در صف درجه‌یک‌ها باشد (به قله رسیده باشد) وگرنه انتخاب نمی‌شود برای حمایت و کار رسانه‌ای. در حالی که نگاه تشکیکی برای مسیر هم اصالت قائل است و قائل به همراهی اثر و فیلم‌ساز در مسیر است. سینما را پروسه می بیند نه پروژه. سینما را مجموعه‌ای از فیلم‌های به‌هم‌پیوسته می‌فهمد برخلاف نگاه مطلق‌نگر که هر فیلم را به تنهایی و با خودش مقایسه می‌کند، هر فیلم را قطعه‌ای از جریان و پازل نمی‌فهمد.

❎ این نگاه مقصدنگر و مسیرنگر در میزان اهمیت داشتن فرم هم اختلاف دارند. برای نگاه مسیرنگر گاهی کارکرد رسانه‌ای اثر، نوآوری ها، خط شکنی و جسارت اثر، هم گام با فرم اثر تعیین کننده‌اند.

نگاه مطلق‌نگر در نقد هر اثر، گویی آن را با مُثُل‌افلاطونی و ایده‌ی برتر سینما مقایسه می‌کند. مولف هم مرده است.

✳️ یکی از مهم‌ترین مبناهای متفاوت این دو نگاه در فهم و برداشت‌شان نسبت به مفهوم و مقوله جنگ‌نرم است. در جنگ از حداکثر پتانسیل هر ابزار و ادوات برای ضربه به دشمن استفاده می‌شود. در نبود نیروی هوایی، آتش توپخانه؛ در نبود توپخانه، نیروی زرهی؛ در نبود نیروی زرهی، نیروی پیاده غنیمت است و باید با آن مهره‌ها جنگید. ولی در زمان صلح چون خطری از جانب دشمن جبهه خودی را تهدید نمی‌کند می‌توان صبر کرد تا آتش هوایی آماده شود و تنها با اتکا به نیروی پیاده، مانور نکرد.

❇️ نگاه صفر‌‌ و ‌‎‌یکی، از حمایت، عموما حمایت تام‌وتمام را می‌فهمد در حالی که نگاه تشکیکی قائل به درجه‌دار بودن و رتبه‌دار بودن ِحمایت است. حمایت از یک اثر به معنای پروپاگاندای تام برای اثر و تا سقف بالابردن نیست. حمایت درجاتی دارد که بنابر شرایط قوای جبهه خودی، شرایط دشمن، تهدیدها و ... نوع حمایت تنظیم و انتخاب می‌شود.

✳️ در نگاه تشکیکی می‌شود برای یک اثر نقدی نوشت که هم حمایت باشد هم بیان نقاط ضعف. هم فیلم‌ساز احساسِ طرد‌شدن نداشته باشد هم الکی باد نشود و نقاط ضعف‌اش را بداند. نقد فیلم صرفا نگاه به وجوه فنی و غفلت از وجوه رسانه‌ای و ابداعات و ویژگی‌های منحصر به فرد اثر نیست. نقد فیلم صرفا بر قله ایستادن و به رهرو نگاه کردن نیست، نقد در مسیر با اثر بودن است. راهِ رفته را دیدن و راه ِمانده را گوشزد کردن است.

❇️ ابزارهای نقد هم متفاوت و متکثر‌اند که در نگاه تشکیکی می‌توان برای مراتب مختلف حمایت، از ابزارهای مختلف استفاده کرد. از پیچ اینستاگرام تا توئیتر تا سایت و خبرگزاری و سایت و مجله و تا جلسات نقد غیررسانه ای و دیدارهای خصوصی تا آنتن تلویزیون و برنامه سینمایی تا برنامه خبری. از قبل از اکران تا حین اکران، از اوج زمان تبلیغ تا بعد از اکران. از یادداشت تا مصاحبه تا نقد فیلم تا ....

✳️نگاه مطلق‌نگر به مسیر و در راه بودگان نگاهی از بالا و اشرافی دارد. پشت میز نشسته و سینه صاف کرده است. اثر و فیلم‌ساز هم باید خودش را به او عرضه کند و گاهی باج بدهد تا دیده شود. مطلق‌نگر رسانه را تقلیل می‌دهد به امری پسینی و قضاوت‌گونه. به مثابه یک قاضی در مورد اثر قضاوت می‌کند. در حالی که نگاه تشکیکی برای رسانه کارکرد تربیتی هم قائل است. پس در کار رسانه‌ای دغدغه‌اش رشد فیلم‌ساز و اثر (فرمی و محتوایی) است تا دغدغه تطبیق با مُثُل افلاطونی و امر قضاوت.

❇️ باید توجه کرد که تمام اینها به معنای بی‌اهمیتی فرم و زبان سینما برای نگاه تشکیکی نیست. این نگاه، رسیدن به فرم و زبان سینما را امری خلق‌الساعه و کن‌فیکون گونه نمی‌داند، که رسیدن به آن نیازمند مسیر و راه و زمان است و البته رسانه در این مسیر هم‌قدم اثر و فیلم‌ساز است و از قله برگشته؛ نه در قله مستقر.

@jomhouri

⭕️در این سی و هشت سال کجا بودیم؟
درس هایی از انتخابات و عدم #تکلیف_مداری جبهه انقلاب!

🔹 #انتخابات تمام شد.
می شود با نتیجه انتخابات تخدیری برخورد کرد و خوش باشیم که #ایمان مان سقوط نکرده و #شهر را پس می گیریم! می شود هم هر کسی تجربیات شخصی اش را مرور کند و اشکالات اش را لیست کند برای آینده ی خودش و ادامه این راه.

🔹در انتخابات امسال یک (منظورم انحصار نیست) نقطه #قوت داشتیم که همان هم نقطه #ضعف مان بود. قشر زیادی از نیروهای انقلابی و طرفدار گفتمان انقلاب خود را (و نظام را) نیازمند این دیدند که مردم را #قانع کنند. احساس نیاز کردند که باید مردم را راضی کرد و قانع.

🔹پس کف خیابان آمدند. مکان سنجی کردند که کجاها باید بروند و چگونه باید سر صحبت را باز کنند. شبهات و سوالات متداول مردم چیست؟ با چه استدلالی قانع می شوند؟ نظرشان درباره ما و دنیای مان چیست؟ همدیگر را می فهمیم؟ اشتباهات مان چه بوده؟ دستگاه محاسباتی شان با ما چه فرقی می کند؟ و ... عده ای رفتند به روستاها و شهرهای کوچک تر و #روستا به روستا با مردم و دردهایشان آشنا شدند.
این اتفاق منحصر به فردی بود. بازی برد برد بود. دوره ی زبان آموزی بود. زبان مردم را فقط با حرف زدن با مردم می شود فهمید.

🔹اما دقیقا در همین اثنا وقتی داشتی با مردم حرف می زدی و روی نقطه #قوت ات ایستاده بودی یک دفعه متوجه می شدی زیر پایت سست و پشت صدایت خالی است. این همان نقطه #ضعف ات بود. نگاه ابزاری ای که از این اقناع داشتی. وقتی به این خودآگاهی می رسیدی خجالت می کشیدی جلو بروی و سر صحبت را باز کنی. هی با خودت می گفتی تا حالا کجا بودی؟ تو این چهارسال کجا بودی؟
بعد از این کجایی؟

🔹خودتون رو بذارید جای روستایی ای که داشت سر زمین کار می کرد از ماشین پیاده می شدی وارد زمین اش می شدی، از کار دست می کشید، باهاش دست می دادی و بهش می گفتی به فلانی رای بده! چون .... خجالت آور نیست؟! و اینجاست که بزرگترین نقطه قوت و نقطه ضعف ات نمایان می شود. اقناع مردم نقطه قوت انتخابات 96 بود و سرنخ بزرگترین دلیل شکست ات.
در این چهارسال کجا بودی؟ در این سی و هشت سال کجا بودی؟ بعد از این انتخابات کجایی؟
✍🏻 #حامد_بامروت_نژاد

✅به تریبون مستضعفین بپیوندید:
https://t.iss.one/joinchat/AAAAADwpmRhB0ipjGxCODw

جلوگیری از آلزایمر فرهنگی یا سربازهای فرهنگی هنری گفتمان انقلاب / درس هایی از انتخابات

#حامد_بامروت

در انتخابات امسال یکی از مواردی که به خوبی به چشم می آمد کثرت و تنوع تولیدات محصولات چندرسانه ای در حمایت از گفتمان انقلاب و #نه_به_روحانی بود. زمینه ای که در سال ها و مقاطع دیگر در بهترین حالت به وضعیتی برابر می رسید در این دوره از انتخابات از سوی گفتمان انقلاب پیشی گرفت و ابتکار عمل به دست گفتمان انقلاب افتاد. در این نوشتار قصد دارم تعدادی از این محصولات را نام بیاورم، هم به منظور خدا قوت گفتن و هم گردآوری این حرکات موفق و رو به جلو.
ملاک ام برای انتخاب این آثار تولیدات اصلی حوزه های مختلف در کنار گستره توزیعی آنهاست که به یک معنا می تواند به اثرگذاری آنها دلالت کند.

♨️ مستند
📌 مستند #فروشنده ؛ این مستند در حجم وسیعی در فضای مجازی منتشر شد. فقط پست اصلی این مستند بیش از 2 میلیون بازدید در فضای مجازی داشت. تلاش سازندگان در توزیع اثر بعد از ممانعت هایی که در اکران های دانشگاهی داشت موفقیت آمیز بود و توانست در شهرها با هزینه های مردمی تکثیر و دست به دست بین مردم بچرخد.
📌 مستند #پرزیدنت_آکتور_سینما به کارگردانی محمدرضا بورونی ؛ این مستند توسط سفیرفیلم در موقعیتی خوب تولید شد و توانست تا حدودی اکران هایی را هم در سطح دانشگاه داشته باشد. همچنین نسخه الکترونیک آن روی اینترنت گذاشته شد.
📌 مستند #فراموش_شده_ها به کارگردانی میکائیل دیانی؛ این مستند که نه برای انتخابات بلکه دی ماه سال 95 تولید شد به مسئله فیش های نجومی و بی عدالتی در جامعه پرداخته است. فراموش شده ها در ایام انتخابات و در میانه ی دوگانه اشرافیت_توجه به محرومین فرصتی دوباره یافت تا مجدد دیده شود.
📌 مستند #قرارداد_19ژوئن به کارگردانی ایمان گودرزی کاری از مدرسه سینمایی عمار بود که با محوریت قراردادن قرارداد الجزایر و مذاکرات تیم ایرانی با آمریکا برای شرایط تحویل گروگانهای لانه جاسوسی و در دی ماه 95 ساخته شده بود. این مستند که به طرز شگفت انگیزی به مخاطب امروزی شباهت برجام را با قرارداد 19ژوئن نشان می داد توانست در بحبوحه ی فضای انتخاباتی و با تکیه بر برجام، مجال دیده شدن پیدا کند. این مستند نتوانست به درستی توزیع شود و حضورش به اکران هایی محدود در دانشگاه ها و مکان های عمومی خلاصه شد.

♨️ فیلم داستانی
📌 #ترمینال_غرب به کارگردانی قربانعلی طاهرفر؛ این فیلم که به مدت 75 دقیقه به مسئله تغییر نگاه دولت جمهوری اسلامی بعد از انتخابات سال 92 به مسئله هسته ای می پردازد توانست بر موضوع اخراج دانشمندان هسته ای تکیه کند و در ایام منتهی به انتخابات حرفی به روز داشته باشد. ترمینال غرب در اردیبهشت 96 وارد شبکه نمایش خانگی شد و در سطح وسیعی در اختیار مخاطبی متفاوت از مخاطب شبکه های مجازی قرار گرفت.
yon.ir/6vWSc
♨️ برنامه ها و کلیپ های فضای مجازی
📌 #گفتگوهای_96 که توسط کانال @ArmanTv و به سردبیری میلاد گودرزی انجام شد و با چهره هایی جنجالی مصاحبه ای چالشی انجام داد. مصاحبه هایی که بعضی هایشان تا مدت ها خوراک کانال ها و واکنش های مختلف بود. مثل گفتگو با حسین دهباشی و صادق زیباکلام. تیم آرمان تی وی علاوه بر گفتگوهای 96، کلیپ ها و مصاحبه های دیگری هم تولید کردند که به دلیل چابکی و اهل رسانه بودن تیم تولید کننده به خوبی دیده شده و فضا را دست گرفتند.
📌 فیلم طنز #خط_خطی توسط کانال @Khat57 و با اجرای خلاقانه و حرفه ای علی زکریایی به صورت مرتب و در ده قسمت در ایام انتخابات منتشر شد که با زبانی طنز و به صورت استندآپ کمدی به مسائل و اتفاقات مربوط به انتخابات 96 می پرداخت. لحن روان و عامیانه، اجرای طنازانه و تولید ساده ی خط خطی باعث شد این مجموعه و مشتقات اش به خوبی در فضای مجازی دیده شده و تاثیر بگذارد. کار علی زکریایی فقط متوقف به خط خطی نبود. مجموعه کلیپ های صوتی #همیچ که از کانال @Radiomoon منتشر می شد و همچنین کاورخوانی های زکریایی هم در ایام انتخابات خوراک خوبی را در فضای مجازی و برای مخاطب عام فراهم می کرد.
📌 #دکترسلام با اجرا و کارگردانی محمدعلی صدری نیا هم که مخاطب ثابت و فراگیر خود را مخصوصا در طیف دانشجو دارد توسط خبرگزاری دانشجو منتشر می شد که تا 19 اردیبهشت (یعنی 10 روز مانده به انتخابات) به صورت هفتگی اتفاقات یک هفته گذشته را به صورت طنز مرور می کرد.

#تجربیات_انتخابات

ادامه در پست بعدی 👇👇👇

جلوگیری از آلزایمر فرهنگی یا سربازهای فرهنگی هنری گفتمان انقلاب بخش دوم

#حامد_بامروت

(ادامه از پست اول)
https://t.iss.one/jomhouri/2445

♨️کانال های تولید و نشر محتوای طنز
در ایام انتخابات کانال های مختلفی اقدام به تولید و نشر مطالب طنز به منظور قابل فهم کردن اظهارنظرها و اتفاقات می کردند. مطالبی که به زعم حقیر در حکم مثال های شهید مطهری بودند در ارائه مباحث فلسفی و دینی. این کانال ها تلاش می کردند با کنار زدن رویه ی مباحث، مخاطب را به عمق و باطن آنها هدایت کنند و حسن و قبح حرف ها را به این طریق برای مخاطب عام جا بیاندازند. کانال هایی از قبیل:
📌 #طنزیم به آدرس @tanzym یکی از کانال هایی بود که بیشترین حجم تولید مطلب طنز را به خود اختصاص داد. کانالی که سعی می کرد هیچ اتفاق و اظهار نظری را از تیررس طنزپردازی مصون ندارد. اهالی فضای مجازی طنزهای این کانال را در موقعیت هایی مثل کودتای ترکیه در ذهن دارند.
📌 #سپنج به آدرس @Se_Panj یکی از کانال های طنزی بود که هر با تولید مطلب و هم با بازنشر مطالب کانال های طنز دیگر در تولید مطالب کمک می کرد.
📌 #دکترسلام به آدرس @Drsalaam پرمخاطب ترین کانال در بین کانال های طنز است که علاوه بر تولید مطلب و کلیپ طنز مطالب برگزیده ی کانال های دیگر را هم پوشش می دهد.
📌 #خط57 هم به آدرس @Khat57 یکی دیگه از کانال های طنزی بود که با تنوع خوبی از قالب های مختلف هنری در ایام انتخابات حضور داشت و تولید محتوا می کرد.

♨️در حوزه #مستندانتخاباتی هم مستند دوم آقای رئیسی به کارگردانی مهدی نقویان کار خوب و سروشکل داری بود که توانسته بود هم از نظر محتوایی و از نظر فرمی از عهده ی کار بربیاید و آشفتگی های مستند اول را نداشته باشد.
♨️در حوزه موسیقی کار دندان گیری تولید نشد. چند سرود بود و یک ترانه به خوانندگی محمدجواد موحد که شاید به دلیل ضعف در شعر نتوانست به خوبی دیده شود.
در حالی که در سال های پیش و در موقعیت های حساس دیگر یکی از نقاط قوت جبهه انقلاب ترانه و موسیقی به موقع و به هنگام بود که متاسفانه در این انتخابات این اتفاق نیفتاد.
♨️تک حمله هایی هم مثل فیلم آرشیوی سخنان آقای روحانی در مجلس و پاسخ شهید چمران به ایشان، کلیپ رپ اعتراضی #سلام_رئیس ، کلیپی با عنوان "حضور حامیان روحانی در جمع حامیان رئیسی" و.... هم بود که توانستند به صورت پارتیزانی در سطح وسیعی پخش شوند.
yon.ir/X8xG0
♨️فیلم هایی مثل #ماجرای_نیمروز و #یتیم_خانه_ایران و انیمیشن #نبردخلیج_فارس2 را هم می توان جزو داشته های گفتمان انقلاب در این انتخابات به حساب آورد که در طول سال می توانست به تثبیت گفتمان ما کمک کند.

#نقطه_ضعف مان را در این حوزه باید بررسی کنیم. آیا مشکل از ارتباط با مخاطب عام بود؟ آیا این مشکل به دلیل نوع پرداخت نخبگانی این آثار بود؟ و یا در بسترهایی که پیام را منتقل می کردیم؟ (مثل تلگرام و ...) و یا در قدرت توزیع شبکه ای مان؟ یا در توان اقناع کنندگی مان؟
مشکل از کجا بود که تولید داشتیم، متنوع و متکثر. ولی نتوانستیم اقناع کنیم؟ آیا دو هفته و یک ماه برای اقناع مخاطب عام زمان کافی ای است؟ طرف مقابل چه امکاناتی برای نشر محتوای خود داشت؟ و چگونه از این امکانات استفاده کرد؟
به نظر می رسد باید برای سوال های بالا فکر کرد و به جواب رسید تا بتوانیم عملیات های خود را اصلاح کنیم.

سعی کردم با توجه به حافظه خود داشته ها و نقاط قوت گفتمان انقلاب در موقعیت انتخابات 96 را در حوزه فرهنگ و تولید محصولات هنری مرور کنم. به یقین ممکن است محصولاتی از دید حقیر دور مانده باشد. شما در کامل تر شدن و ثبت این اتفاقات خوب یاری کنید (با ارسال نظرات خود به @Hamehr ). کمک کنید تا این لیست کامل تر شود و هنرمندان خود را بیشتر بشناسیم.

#تجربیات_انتخابات

@jomhouri

رویشها و ناکارامدیهای ما

#حامد_بامروت

در همان روزی که #محسن_حججی _یکی از رویش های جمهوری اسلامی_ توسط داعش شهید میشود، در قم #مظفر_عباسی به خاطر ناکارآمدیهای بخشهایی از جمهوری اسلامی کشته می شود (و چه بسا شهید)

هر دو صدمه ای به اسلام است و انقلاب و مردم. و ظالم هر که باشد مستحق انتقام و مجازات.

پ.ن: مطمئنا فقط کوچک ترین ظالم مأمور دست به گریبان سدمعبر شهرداری است. کوچک ترین.

عکس: سه فرزند ِمرحوم مظفر عباسی، میوه فروش وانتی در محله نیروگاه قم که به دلیل درگیری با مأمورین سدمعبر شهرداری در اثر سکته فوت می کند.

طبق اخبار پنج نفر از مأمورین سد معبر شهردای قم احضار شده و تحت بازجویی قرار گرفته اند.

https://t.iss.one/jomedia/44

@jomhouri

📝توصیه ی راننده اتوبوس فرانسوی به لیلا حاتمی: این یه موضوع ملّیه، به خارجی ها ربطی نداره!


🔺فیلم حرف های خانم بازیگر را در جشنواره ای خارجی دیدم که دست و پاشکسته شکایت به خارجی ها برد و فکر می کرد بار اول اش است که از سیاست حرف می زند.
البته کارگردان فیلم جواب آن خانم را داد و در جواب خبرنگاری دیگر گفت: "ما اینجا نیستیم که کشورمان را عرضه کنیم و بگوییم بیایید و ببینید ما چقدر قربانی هستیم، بیایید و به ما کمک کنید. این خسته کننده و حال به هم زن است."
و البته همین کارگردان تصریح کرد که: "ما فیلم ساخته ایم و بیایید درباره اثر هنری مان حرف بزنید. اینقدر از ما سوالات سیاسی نپرسید."

🔺اما من بعد از شنیدن بیانیه سیاسی بی محل خانم فرانسه دوست، یاد کتابی افتادم به اسم "خاطرات سفیر". این کتاب، خاطرات دختر ایرانی است که برای ادامه تحصیل به فرانسه می رود اما در فرانسه همه او را به عنوان نماینده ایران و مسئول جواب به سوالات شان درباره ایران و اسلام می دانند.

🔺بخشی از کتاب به خاطره اعتصاب راننده اتوبوس ها در فرانسه می پردازد. نویسنده اینطور می نویسد:
یه دفعه چشمم به یه اتوبوس افتاد که جلوی روی همه اومد و صاف وایساد توی ایستگاه. راننده اتوبوس رو خاموش کرد و سوت زنان از اتوبوس پیاده شد. رفتم جلو، سلام کردم و گفتم: "عذر می خوام. امروز اتوبوس نیست" گفت: "نه، امروز اعتصابه"
دوست داشتم بدونم اعتصاب برای چیه؛ به خصوص که داشتم متضرر می شدم و ناخواسته در زنجیره نتایج اعتصاب دخیل شده بودم. گفتم: "ببخشید ... می شه بدونم برای چی راننده ها اعتصاب کردند؟" راننده اتوبوس یه نگاهی به من انداخت و گفت: "این یه موضوع ملّیه. به خارجیا ارتباطی نداره."
(آفرین ورپریده! از این حس ملی گرایی ات خیلی خوشم اومد بی تربیت!)
خب، دیگه چی باید می گفتم؟ هیچی! اما واقعا این حس دوگانه ای که توی پرانتز نوشتم سراغم اومد. اگرچه جواب بی ادبانه ای بود، آفرین به این شخص که علیه دولتش هم که تحصن می کنه وقتی مقابل یه خارجی قرار می گیره بهش حق نمی ده که بخواد حتی وارد دعواهای ملی بشه. واقعا از این کارش خیلی خوشم اومد. من اگه جای رئیس اش بودم حتما تشویق اش می کردم.

🖋 #حامد_بامروت_نژاد

yon.ir/hJGw2
🔹کتاب "خاطرات سفیر" نوشته خانم نیلوفر شادمهری انتشارات سوره مهر

کاش موشکی هم قلب داشت!

صنعت موشکی بدشانس است.
اگر قلبی داشت شبیه رآکتور اراک، شاید کارش به اینجا نمی کشید که صداخفه کن را بگذارند روی شقیقه اش و دراز به دراز بخوابانندش رو به قبله.
شاید کسی صدایش را در می آورد که ده ها و صدها متخصص موشکی و هوافضا چه شدند؟
کاش صنعت موشکی شهید احمدی روشن ای داشت و پدری که فریاد بزند رفقای مصطفی را اخراج کردند! موشکی را تعطیل کردند! بسته های پیشنهادی را آماده کرده اند!

فروشنده ها برای آب کردن "عزت" ملت شان دارند خط به خط "ما نمی توانیم" را هجی می کنند.
yon.ir/aAlc1
مستند فروشنده2 داستان تکراریِ کلاغی است که دارند جای قناری قالب مان می کنند، اینبار در صنعت موشکی.
ببینید و به دیگران نشان دهید.

✍ #حامد_بامروت_نژاد