📝خطر هیاتهای قاجاری و سنتیزده
#میثم_امیری
#یادداشت_مهمان
🔺این شبها دوستان به آدم میگویند بیا برویم هیأت سنّتی؛ از این هیأتهای شبیه قاجار شدهای که ادای قدیمی و سنّتی درمیآورند و به اصطلاح از هیاهوهای روز به دورند؛ گوشهای بنشینیم و سیاهی طلب کنیم و گریهای کنیم. من میمانم که اگر سید الشهدا میخواست از هیاهوهای روز به کنار باشد، چرا حج را نیمهتمام رها کرد و به کربلا شد؟
🔺 رفتن به هیأتهای قاجاری -که در تلآویو هم میتواند شعبه داشته باشد- را کم آوردن در دنیای جدید میدانم و ملزومات آن. این که به هیأتی برویم که فرق نکند در دوره احمد شاه قاجار باشیم یا محمدرضا پهلوی یا سید علی حسینی خامنهای، نامش دور بودن از هیاهو نیست، نامش ببو بودن است و مماس با زمانه نبودن؛ نامش ور رفتن با خیالات و خطواتِ زودگذر است؛ این حال کردن با چیزی است که مثلا تروتمیز است، مضمحل کننده عقل و حس است؛ تخدیری است که تو را از زمانه جدا میکند و حال که تو با خیالات خود ور میروی، بهترین وقت است برای جدا کردن سر حسین.
🔺 در این جور هیأتها نمیتوان حسین را فهمید و حسینی بودن را. چون یکی از شئونات حسینی بودن این است که درک کنیم -به قول سید جعفر شهیدی- در ۵۰ سال بسیار از چیزها عوض میشود؛ پیامبر نیست، علی نیست، زهرا نیست، آن مجاهدان میادین جهاد و مودّت نیستند؛ بلکه دوره ذبح اسلام و خداحافظی با همه آرمانهایی است که به خاطرش پیامبر رنج دوران بر خود وارد میکرد.
🔺به هیأت سنّتیزده رفتن یعنی به این فکر کردن که هنوز محرّمِ سال ۱۱ هجری و همه چیز گلوبلبل است؛ نه این که سال ۶۱ هجری است و فقهیان دین به تاراج بردهاند و ادویّه و نمک میگیرند، شرف و عزّت میفروشند.
🔺هیأت سنّتیزده و قاجاری رفتن یعنی در قدیم ماندن و در هپروت حال کردن و بیاعتنایی محض به این که ایرانیان چه غمهایی دارند و چه مصیبتهایی گریبان جامعه را رها نمیکند؛ علف خوردن مسلمانان میانمار، در بند شدن مظلومان فلسطین، نقشههای توطئهگران برای غربِ ایران؟! شوخی میفرمایید! برای هیأت سنّتیزده -که خارج از هیات تا خرخره غرق در مدرنیته است و متحیّر آن- بین هیچ چیز فرق معناداری نیست؛ بین حسین و یزید شاید هم.
متن کامل👇👇👇
https://alefyaa.ir/?p=6451
#میثم_امیری
#یادداشت_مهمان
🔺این شبها دوستان به آدم میگویند بیا برویم هیأت سنّتی؛ از این هیأتهای شبیه قاجار شدهای که ادای قدیمی و سنّتی درمیآورند و به اصطلاح از هیاهوهای روز به دورند؛ گوشهای بنشینیم و سیاهی طلب کنیم و گریهای کنیم. من میمانم که اگر سید الشهدا میخواست از هیاهوهای روز به کنار باشد، چرا حج را نیمهتمام رها کرد و به کربلا شد؟
🔺 رفتن به هیأتهای قاجاری -که در تلآویو هم میتواند شعبه داشته باشد- را کم آوردن در دنیای جدید میدانم و ملزومات آن. این که به هیأتی برویم که فرق نکند در دوره احمد شاه قاجار باشیم یا محمدرضا پهلوی یا سید علی حسینی خامنهای، نامش دور بودن از هیاهو نیست، نامش ببو بودن است و مماس با زمانه نبودن؛ نامش ور رفتن با خیالات و خطواتِ زودگذر است؛ این حال کردن با چیزی است که مثلا تروتمیز است، مضمحل کننده عقل و حس است؛ تخدیری است که تو را از زمانه جدا میکند و حال که تو با خیالات خود ور میروی، بهترین وقت است برای جدا کردن سر حسین.
🔺 در این جور هیأتها نمیتوان حسین را فهمید و حسینی بودن را. چون یکی از شئونات حسینی بودن این است که درک کنیم -به قول سید جعفر شهیدی- در ۵۰ سال بسیار از چیزها عوض میشود؛ پیامبر نیست، علی نیست، زهرا نیست، آن مجاهدان میادین جهاد و مودّت نیستند؛ بلکه دوره ذبح اسلام و خداحافظی با همه آرمانهایی است که به خاطرش پیامبر رنج دوران بر خود وارد میکرد.
🔺به هیأت سنّتیزده رفتن یعنی به این فکر کردن که هنوز محرّمِ سال ۱۱ هجری و همه چیز گلوبلبل است؛ نه این که سال ۶۱ هجری است و فقهیان دین به تاراج بردهاند و ادویّه و نمک میگیرند، شرف و عزّت میفروشند.
🔺هیأت سنّتیزده و قاجاری رفتن یعنی در قدیم ماندن و در هپروت حال کردن و بیاعتنایی محض به این که ایرانیان چه غمهایی دارند و چه مصیبتهایی گریبان جامعه را رها نمیکند؛ علف خوردن مسلمانان میانمار، در بند شدن مظلومان فلسطین، نقشههای توطئهگران برای غربِ ایران؟! شوخی میفرمایید! برای هیأت سنّتیزده -که خارج از هیات تا خرخره غرق در مدرنیته است و متحیّر آن- بین هیچ چیز فرق معناداری نیست؛ بین حسین و یزید شاید هم.
متن کامل👇👇👇
https://alefyaa.ir/?p=6451
مجله ادبی الفیا
خطر هیاتهای قاجاری و سنتیزده | مجله ادبی الفیا
این شبها دوستان به آدم میگویند بیا برویم هیأت سنّتی؛ از این هیأتهای شبیه قاجار شدهای که ادای قدیمی و سنّتی درمیآورند و به اصطلاح از هیاهوهای روز به دورند؛ گوشهای بنشینیم و سیاهی طلب کنیم و گریهای کنیم. من میمانم که اگر سید الشهدا میخواست از هیاهوهای…