مطالبه #شفافیت در #آموزش_عالی

یکی از مهمترین مشکلات کشور عدم دسترسی به اطلاعات است. وقتی اطلاعات نباشد امکان ارزیابی و قضاوت درباره عملکردها بسیار سخت می شود.
آموزش عالی کشور هم یکی از این عرصه ها است. آموزش عالی دچار مشکلات و چالش های متعددی است که باید مورد ارزیابی قرار بگیرد اما وقتی اطلاعات آن را به سادگی نمی توان پیدا کرد،‌ ارزیابی جدی هم نمی تواند انجام داد.
بسیاری از اطلاعات ساده و دم دستی است اما دسترسی به آنها بسیار سخت و یا تقریبا نشدنی است. در #آمریکا و احتمالا بسیاری از کشورهای دیگر پروتکل های #شفافیت_اطلاعات برای عرصه های مختلف از جمله آموزش عالی تدوین شده است و دانشگاه ها را مکلف می کند که اطلاعات خود را بر روی سایت بگذارند. این اطلاعات شامل ورودی ها و خروجی های آموزش عالی است.
به عنوان مثال در آمریکا این قوانین ارائه شده است
https://www.alec.org/model-legislation/higher-education-transparency-act-2/
فکر می کنم در ایران هم باید دانشگاه ها را مکلف کنیم در حد گروه آموزشی اطلاعاتی شبیه اطلاعات زیر را ارائه کنند
- تعداد دانشجویان، جنسیت و...
-تعداد اساتید با اطلاعاتی نظیر جنسیت و مرتبه علمی و...
- تعداد فارغ التحصیلان و طول مدت فارغ التحصیلی و...
-عملکرد تحصیلی افراد نظیر واحدهای گذرانده شده در هر ترم و متوسط نمرات دانشجویان به تفکیک دروس
-هزینه های مالی انجام شده به تفکیک کارمندان، اساتید،‌هزینه های جاری و...
- درآمدهای حاصل شده و منبع آن

این طور اطلاعات که باشد می تواند امیدوار بود که با کار علمی درست برخی مشکلات بهتر شناسایی شده و برای حل آن تدبیر شود.

https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg

فهم از #حکمرانی - بخش اول
واشکافی موانع پیش روی پیشرفت کشور.

⬅️قبلا در پستی نوشته بودم که ریشه حل نشدن مسائل کشور در سه چیز است. اول #شکاف_فکری،‌ دوم #فساد، سوم #تنبلی و کم کاری. لیکن به این سه مورد یک مسئله چهارم هم می‌شود افزود. فهم از حکمرانی.
منظور از فهم از حکمرانی بینشی است که افراد بر اساس آن مسائل کشور را می فهمند و برای حل آنها راه حل پیشنهاد می‌کنند. نوع پیشنهاداتی که برای حل مسائل کشور ارائه می‌شود از متاثر از فهم افراد از مسئله و به تبع آن نگرش افراد نسبت به نحوه حل مسائل است که ما این نگرش را بینش و فهم حکمرانی می گوییم.

⬅️شاید مهمترین چالش نسل جدید با مدیران نسل قدیم هم در همین نهفته باشد. در #حکمرانی_سنتی گرایش به امور مشخصی مثل #تمرکز در تصمیم‌گیری، دولتی بودن همه چیز و ترس از #برون_سپاری، اداره امور از طریق دستور و برخورد #قضایی، خوش بینی و اعتماد به مدیران و حسن ظن نسبت به آن‌ها ، نگرش #امنیتی به پدیده ها و نگرانی از #شفافیت_اطلاعات و... بروز دارد. این موارد تقریبا ناکارآمدترین روش حکمرانی است که در کشور ما ناکارآمدی آن اثبات شده است.

⬅️اگر فهم ما از مسائل و به تبع آن نگرش ما از حکمرانی غلط باشد نمی توانیم مسائل کشور را درست حل کنیم و متاسفانه سهم این موضوع در کشور ما خیلی بالا است. این موضوع را می توان در مثالهای متعددی نشان داد.
مثلا برای #تقلب_علمی چه باید کرد؟ آیا همچون لایحه فعلی #مجلس با تشدید مجازات های قضایی مسئله تقلب علمی حل می‌شود؟ اگر روش تشدید برخورد جواب می دهد این برخورد با چه کسی باید صورت بگیرد؟ با استاد ؟ با دانشجو؟ با نویسنده مقاله؟ یا اصلا مسئله راه حل دیگری دارد. مثلا با کاهش وزن مقالات در نظام علمی کشور بخش مهمی از مسئله حل می‌شود و یا با انتشار عمومی #پایان_نامه ها زمینه بخشی از تقلب در پایان نامه ها را از بین می رود و راه حل هایی از این دست. در این نوشته دنبال ارائه یک راه حل واحد برای این مسائل نیستیم. بلکه می خواهیم توضیح بدهیم که تفاوت نگاه چه در فهم مسئله و چه در نوع عملکرد حکومت در آن بر #تصمیم_گیری ها نقش کلیدی دارد.

✳️در پست های بعدی می توانیم مثالهای متعددی از مسئله #ترافیک،‌ #زیر_میزی #پزشکان، مبارزه با فساد، #چک_برگشتی و... را ارائه نماییم. به نظر نویسنده کشور در این زمینه حقیقتا عقب است. ما شناخت درستی از اصول حاکم بر حکمرانی را نداریم. به همین دلیل تلاش های دلسوزانه افراد انقلابی هم چندان کار گشار نبوده است. خیلی مفید است که پیش فرض های حکمرانی مسئولان فعلی احصا و انتقادات به آن مشخص شود و البته در مقابل آن فروض درست ارائه شود و بویژه در ارائه فروض جدید تمایزات ما غرب هم در نظر گرفته شود.

به #خودجوش بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg