انتظار انقلابی منهای اقتصاد مقاومتی!
#انتظار_فعال از ادعا تا عمل*

۱. آنچه #مهدویت پنداشته ایم
هرجا که حرف از #مهدویت می شود -حالا موضوعات اجلاسی باشد، عناوین مجله ای باشد، یا موضوع خطابه ای- اولین مضامینی که مطرح می شوند عبارتند از: «نشانه های ظهور»، «موعود در نگاه ادیان»، «آخر الزمان»، «بهاییت»، «وهابیت»، «شیطان پرستی»، «هالیوود» و خلاصه #دشمن_شناسی . البته گهگاه عناوینی مثل «جهان پس از ظهور» و «امام خمینی احیاگر عصر غیبت» و از این قبیل هم لابلای این موضوعات به گوش می خورد!
در این میان، در مقام عمل بسیاری موضوعات دیگر غریب و مغفول می مانند، بدون این که کسی بخواهد در مقام نظر آن ها را نفی و انکار کند.

۲. آنچه فراموش کرده ایم
چرا در این جور مواقع هیچ وقت #دوست_شناسی به اندازه دشمن شناسی پررنگ نیست؟ چون مرغ همسایه غاز است؟ یا این که ما به رصد «تهدید»ها بیشتر عادت کرده ایم تا به بهره گیری میدانی از «فرصت»ها؟

با این که می دانیم #مهدی موعود (عج) احیاگر کتاب و سنت است، چرا دوست داریم فقط روایات صادره از حضرتش یا روایاتی درباره عصر ظهور و جهان پس از ظهور را معیار شناختمان از دوازدهمین امام و سیره اش قرار دهیم؟ چون به کتاب و سنت اعتقادی نداریم؟ یا این که عادت کرده ایم مفاهیم دینی را با جزئی نگری و فارغ از چارچوب کلی و جامع و یکپارچه اش مورد مطالعه و حتی عمل قرار دهیم؟

با این که همیشه در مباحثی چون «وظایف منتظران» سخن از آمادگی عملی و مبارزه با ظلم می زنیم، چرا مباحث جاری مهدوی و دوره ها و طرح ها و مجلات و پژوهشکده های تخصصی مهدوی، کمتر درباره تکالیف عینی و امروزی منتظران و جامعه منتظر با تمام ابعادش سخن گفته اند و راه را روشن کرده اند؟

به راستی اگر گمان می کنیم برخلاف #حجتیه ای ها، ما به #نتظار_انقلابی معتقدیم و امام خمینی را احیاگری در عصر غیبت می دانیم، چرا سخنان و پیام ها و دغدغه های امام، غریبترین مضامین در مباحث مهدوی امروز ماست؟ اگر مرزبندی #اسلام_ناب از #اسلام_آمریکایی که مورد تاکید مکرر امام بود در ذیل مباحث مهدوی طرح نشود، باید کجا طرح شود؟

با این که معتقدیم حضرت موعود «یملأ الارض عدلاً و قسطاً، کما ملئت ظلماً و جوراً» چرا طوری #مهدی (عج) را شناسانده ایم و جامعه را تحلیل کرده ایم که گویی #اولویت اصلی او این است که: «یملأ الارض عفافاً و حجاباً بعدما ملئت بهائیتاً و شیطان پرستیاً»؟

۳. چند پرسش
آری، منحصر کردن #مهدویت و دغدغه های مشتاقان ظهور مهدی موعود (عج)، در مجموعه کوچکی از مضامین صرفاً نظری، یا صرفاً انفعالی، یا صرفا ًبه اصطلاح مهدوی (و نه اسلامی)، جز «ظلم» به مکتب حیاتبخش اسلام نیست. که فرموده اند: العدل یضع الامور مواضعها. و ما با جابجا کردن موضوعات اهم از موضع عادلانه شان، سوالاتی از این قبیل را به کلی فراموش کرده ایم:

- #امام_زمان وارث کدام دین است و کدام دینداری را ترویج خواهد کرد؟
- با استناد به منابع دینی می توان چه شناختی از امام عصر و دوران حاکمیت او به دست آورد و در زمان حال به کار گرفت؟
- چه عواملی باعث شده تا #انتظار حتی نزد مدعیان انقلابی گری، به رویکردی منفعلانه تبدیل شود؟ و چرا ما دوستان و فرصت های جهانی خود را کمتر از دشمنان و تهدیدهای خود می شناسیم؟
- آیا ما با تشکیلات #حجتیه مشکل داریم یا آن مدل فکری؟ آیا انتظار منفعل را نمی توان در تمام لایه های اجتماعی ردگیری کرد؟
- حق نمایی جریان باطل چگونه اتفاق می افتد؟ و اسلام #تحجر و #مقدس_نمایی از کجا آغاز می شود؟
- جریانات #کفر، #شرک، #نفاق و #تحجر هر کدام چه سهمی در انحراف مکتب داشته و دارند؟
- پذیرش #ولایت_فقیه به عنوان نیابت امام عصر چه لوازم «عملی»ای دربردارد؟ آیا امام زمانی بودن با کاری برای تحقق #اقتصاد_مقاومتی نکردن قابل جمع است؟
- جریانات سیاسی و فرهنگی برآمده از انقلاب و ظرفیت های بالفعل ملی و جهانی ما در مسیر انتظار فعال کدامند و چه نقشی دارند؟
- چرا مجموعه های و نهادهای تخصصی مهدویت معمولاً در مطالبه #عدالت داخلی و جهانی نه تنها پیشتاز نیستند بلکه اساساً غیرفعالند؟
- آیا تکرار مدام مباحث مشهور به مهدوی، بدون هیچ تصفیه معرفتی و تکلیف گرایی واقعی، مورد رضایت امام عصر (عج) هست؟
و...

۴. عقیده خوب یا اقدام بهترین؟
#شیعه، به "خوب"ها بسنده نمی کند. که اگر به دنبال "خوبترین" افراد و شرایط نبود، نه فدایی #علی (ع) می شد و نه منتظر #مهدی (عج) می ماند. #اهم_و_مهم کردن و ترجیح دادن خوبترین ها بر خوب ها، رسالت شیعه است. تا وقتی مهم ترین تکالیف مهدوی در عرصه اقدام و عمل روی زمین مانده است، آیا سرگرم شدن به چند موضوع صرفاً خوب و مستقلاً قابل دفاع، مایه سربلندی ما در برابر خون شهدای این مکتب خواهد بود؟

* ویرایشی مجدد از یادداشتی که برای مجله #امان نوشته بودم و در شماره ۳۰ (خرداد و تیر ۹۰) آن منتشر شد

@smjmiry کانال اما بعد... |
کانال جمهوری
@jomhouri

🔵🔴⚪️انقلاب اسلامی، قیامی برای مبارزه و تفکر مجاهدانه

⭕️محمدصادق شهبازی، دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی در نخستین دوره #مدرسه_عدالتخواهی با اشاره به واقع 15 خرداد سال ۱۳۴۲، گفت: رژیم شاه از امام خواسته بود که علیه شاه و رژیم اسرائیل سخنی نگوید اما ایشان علیه انها سخنرانی کردند و دستگیر شدند که منجر به قیام های خونین و کشتار یک روزه ۱۵هزار نفر در قم شد.

🔸وی اضافه کرد: در آن ایام، اگر کسی از #مبارزه حرف می زد او را مارکسیست و لیبرالیست می نامیدند و به دلیل همین فضای سنگین در حوزه های علمیه و متدینین بود که امام گفتند خون دلی که پدر پیرتان از این طایفه خورده است از کسی نخورده است و عنوان مارهای خوش خط و خال را بر آنان نهادند.

🔹شهبازی ادامه داد: امام پس از گفتگو با آیت الله حکیم از ایشان خواستند که به مبارزه برخیزند اما ایشان از تنهایی و عدم مقلد واقعی گلایه کردند. امام در جواب ایشان فرمودند ما همراهیتان میکنیم، شما بپاخیزید اما ایت الله حکیم گفت که جواب خون شهدا را چه کسی می دهد و امام فرمود من جواب می دهم. امام ایشان را به قم فراخواندند ولی همچنان ایشان در مواجهه با اتفاقات جهان اسلام سکوت میکردند. پس از فوت ایت الله حکیم، امام مراجع را به وحدت دعوت کردند ولی باز هم در ادامه راه او را تنها گذاشتند.

🔸این فعال عدالتخواه اظهار کرد: امام می خواستند اراده خدا را بر ما جاری و حاکم کند و #قیام_برای_خدا انجام دهد. قل انما اعظم بواحده ان تقولوا... قیام #خداخواهی، #عدالتخواهی، #استقلال و #آزادی و #جمهوری_اسلامی است که این قیام مقابل قیام برای نفس است، قیامی که مذهبی ها را به مبارزه و تفکر مجاهدانه دعوت می کند.

🔹شهبازی با طرح مبحث جدال دو اسلام، عنوان کرد: دو اصطلاح در بیانات امام استفاده می شده است: اسلام آمریکایی:التقاطی، متحجر، مرفهین بی درد، ملاهای کثیف درباری، سرمایه داری و اسلام ناب محمدی: پابرهنگان، مستضعفین، تازیانه خورهای تاریخ. دین دارای یک هسته و یک پوسته می باشد که امام روی هسته دین متمرکز بودند تا (لیقوم الناس بالقسط و عدالت خواهی) (ولیجعل الله...سبیلا و استقلال) گسترش یابد.

🔸وی با اشاره به چند سخنرانی مقام معظم رهبری(سالگرد رحلت امام، بیست سالگی و چهل سالگی انقلاب...) به تعریف صحیحی از اسلام پرداختند و گفتند: اسلام جهاد و شهادت، اسلام تعبد و تعقل، اسلام دنیا و آخرت، اسلام علم و معرفت، اسلام دیانت و سیاست، اسلام قیام و عمل، اسلام فرد و جامعه، اسلام نجات بخشی محرومان و در نهایت اسلام ناب محمدی است.


🔹دبیر اسبق جنبش عدالتخواه در ادامه افزود: هدف خلقت فردی عبودیت و تعبد است. اما هدف خلقت اجتماعی «عدالت» است. ما میبینیم که در مقابل، بلوک شرق، بلوک بی طبقه، برده داری، زمین داری، سرمایه داری صنعتی، دیکتاتوری طبقه کارگر، سوسیالیسم و کمونیسم(دولت حداکثری) است. و همچنین بلوک غرب با اصالت فردی و اباحه گری و کاپیتالیسم(دولت حداقلی) قرار دارد.

🔸شهبازی با اشاره به دو نوع گروه با تفکر #معنویت_بدون_مبارزه و #مبارزه_منهای_معنویت، آنها را در مقابل تفکر عارفان مبارزه‌جو دانست و افزود:
الهیات انقلابی گری را باید در مقابل الهیات محافظه کاری قرار بدهیم.

وی در پایان با اشاره به نقش قرآن در زندگی بشر گفت: قرآن را به نطق دربیاوریم، قرآن را وارد زندگی کنیم. قرآن برای هر لحظه زندگی برنامه دارد. توحیدی کردن همه عرصه های زندگی صلاح فردی و اصلاح جامعه باید هر دو در فرد رشد پیدا کند، هرکدام از این دو به تنهایی مانع رشد است. نباید فراموش کنیم که اسلام ناب محمدی یک #جامعیت و یک #اولویت دارد.

#مدرسه_عدالتخواهی
#فریاد_بوذریم

🔘به قسط(جنبش عدالتخواه دانشجویی) بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BGdfAzwCIoaSWPo7dzd6wg