راهبرد
7.2K subscribers
18.3K photos
2.87K videos
404 files
7.74K links
تماس با مدیریت کانال و ارسال مطالب:
telegram.me/mjrahbord
Download Telegram
4_6023627873850492426.pdf
127.9 KB
📨 نگاه خوانندگان: "تاملی پیرامون خلقیات خودمان"| یادداشتی از حامد اکبری گندمانی، از همراهان "راهبرد"
@javadrooh
عبور مصدق از مصدق/ نقد آزادیخواهانه بر دکتر محمد مصدق چه تفاوتی با نقد محافظه‌کارانه دارد و چرا و چگونه مصدق به خودکشی سیاسی دست زد؟

▫️ما از مصدق عبور نکردیم. مصدق خود از مصدق عبور کرد آن زمان که از لیبرالیسم به سوی پوپولیسم عبور کرد. مرحوم خلیل ملکی به او گفته بود راهی که می‌رود به جهنم است هرچند که یاران مصدق با او تا جهنم هم آمدند. اما وفای عهد آنان؛ (صدیقی‌ها و ملکی‌ها و بازرگان‌ها و…) کافی نبود. فرصت از دست رفته بود.

▫️آنچه از او بر جا ماند پول هنگفت نفت زیر پای دیکتاتوری پهلوی، تضعیف تاریخی نهاد وزارت به عنوان سنگری در برابر سلطنت و جامع های سرخورده در برابر حکومت بود که تنها دلخوشی‌اش دوران طلایی مصدق بود. اینها شاید برای آن پیرمرد شریف بس باشد اما برای ملت ایران کافی نیست

▫️یادداشت محمد قوچانی، سردبیر #سازندگی درباره دکتر محمد مصدق را در لینک زیر بخوانید؛👇
🔗 https://sazandeginews.com/News/3365

@saazandegi
‍ ‍‍ 👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "استانی شدن انتخابات؛ فرصتی برای بالندگی شورا"

👈 محسن داوری، عضو شورای منطقه خراسان شمالی حزب اتحادملت، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

شورا در جمهوری اسلامی به نهادی ابتر می ماند؛ تلاطمات سهمگین ماه‌های نخست پیروزی انقلاب بهمن۵۷ خیلی زود بساط اداره شورایی امور جاری مملکت را برچید.

کنش‌های اغلب خشونت‌بار و کارزارهای گاه خونین احزاب و تشکل‌های صنفی و سیاسی در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی هرگز مجال نداد تا امثال آیت‌الله طالقانی ثمرات اندیشه اداره شورایی کشور، از کارخانه‌ها و مراکز تولید گرفته تا مساجد و مدارس و دانشگاه‌ها و ادارات دولتی و موسسات عمومی و مدیریت شهر و روستا و حتی رادیو تلویزیون و سپاه را، به نهادسازان و تصمیم‌گیران نظام تازه تاسیس، به خوبی بنمایانند.

اکنون، در چهل سالگی نظام جمهوری اسلامی، با وجود شرح وظایف و اختیارات نه چندان گسترده‌ای که برای این شیر بی یال و دم و اشکم در قوانین رسمی کشور تعریف شده، ‌اغراق نیست اگر گفته شود از شورا و کارکردهای محتمل آن، پیکره نحیفی برجا مانده که آن هم فقط به کار سروسامان دادن نصفه و نیمه مدیریت شهری می‌آید.

کسی به یاد دارد آخرین باری که شورایعالی استان‌ها، بعنوان نهاد فرادستی شوراهای اسلامی شهرها و روستاهای سراسر کشور، لایحه‌ای برای طرح در مجلس و تبدیل شدن به قانون فرستاده، کی بوده است؟

بخشی از ناکارآمدی ساختاری نظام بوروکراتیک کشورمان هم از همین خلأ ناشی می‌شود؛ چون قوانین جاری ما برای اداره ریز و درشت امور، اغلب از سوی مرکزنشینان ناآشنا به داشته‌ها و نداشته‌های مناطق پیرامونی، تصویب و ابلاغ می‌شود و بسیار پیش آمده که برای جغرافیای متکثر اقتصادی و اجتماعی استان‌ها و شهرستان‌های دور و نزدیک، نسخه یکسانی نوشته و اجرایی می‌شود که میزان نیل به پیروزی و شکست در چنین سیاستگذاری‌هایی، ناگفته پیداست.

این درحالی است که پیدایش نهادی مثل انجمن‌های محلی دقیقا به همین منظور در دنیا رخ داده و چندان تفاوتی هم نمی‌کند آن را میراث دولت-شهرهای یونان باستان بدانیم یا برگرفته از شیوه‌ای مدیریتی در سده‌هایی از امپراتوری‌های تاریخی ایران یا حتی پیروی از سیره گرانقدر پیامبر خاتم(ص) در تشکیل مجالس شور مبتنی بر حکم وحی، که بعدها نام بامسمای "حلقه‌های محمدی" بر آن نهاده شد.

هرچه هست، در دنیای مدرن هم شورا اسلوبی پذیرفتنی است برای پیگیری مطالبات و خواسته‌های شهروندان و موکلان هر بخش و منطقه، برای تاثیرگذاری بر سرنوشت جمعی‌شان و بهره‌مندی از مزیت‌های مدیریت مشارکتی و در راستای تقویت سرمایه اجتماعی.

پارلمان محلی، امروز اصطلاحی فراگیر برای اشاره به این نهاد است که در نفس خود، معنا و مفهومی ژرف به همراه دارد و حاکی از اختیارات و وظایف و مسئولیت‌های سنگین برای وکلای حاضر در چنین نهادی است.

در برابر، پارلمان‌های ملی (و در پاره‌ای موارد نیز مجالس ایالتی) اختیارات، مسئولیت‌ها و وظایفی گسترده‌تر از انجمن‌ها و شوراهای شهر و روستا برعهده دارند.

این تقسیم کار مبتنی بر خرد جمعی و به پشتوانه تجارب تاریخی بسیار، دست کم از دوران انقلاب فرانسه تا امروز، دستاوردهای زیادی برای جوامع گوناگون در پی داشته و هر روز جایگاه خود را در مناسبات و اندیشه‌های حکمرانی مکاتب مختلف مستحکم‌تر کرده است.

طرح موضوع استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی در سپهر سیاسی کشور مجالی برای بازاندیشی درباره کارکردهای نهاد شورا، تفکیک وظایف پارلمان‌های محلی و ملی و رجعت به جایگاه مهم شورا و مدیریت شورایی در اداره امور روزمره و حتی تصمیم گیری و تصمیم‌سازی‌های کلان است.

در این رهیافت، هم شئون مجلس در تقنین و نظارت و در رأس امور بودن، ارتقا می‌یابد و هم مشارکت آحاد شهروندان در مدیریت بهینه و هزینه‌کرد منابع مطابق خواست و نظر ساکنان محلی و اداره آبادی و شهر و شهرستان و استان‌ها، به شکلی دموکراتیک و عینی محقق شود.

اگر قرار است انتخابات مجلس، استانی برگزار شود، بهتر است ضمن سپردن نقش بیشتر و موثرتر به احزاب در کلیت موضوع، به تفاسیری فراخ‌تر از گذشته و حال درباره ماهیت و کارکردهای شوراها دست یازید و حتی با اصلاح قوانین کنونی به نفع بسط نفوذ و قدرت تصمیم‌گیری این نهاد مردمی، زمینه چابک‌سازی دولت/حکومت و فراغ خاطر بیشتر نمایندگان پارلمان در پیشبرد اهداف و سیاست‌های کلان ملی را فراهم کرد تا در پی خود، بسترساز تقویت و تحکیم مناسبات جامعه مدنی و نخبگان شود.
@javadrooh
📰 پیشخوان: هجدهمین شماره دوره جدید هفته‌نامه "صدا" (شماره ویژه آخر سال) در یکصد صفحه فردا منتشر می‌شود.
@javadrooh
📰 پیشخوان: واکنش تند روزنامه نزدیک به سپاه به حاکم شدن اسپانسرها بر صداوسیما
@javadrooh
📰 پیشخوان: دور جدید حملات به ظریف| دلواپسان در حرکت تاکتیکی جدید خود، هر رخدادی در جهت افول موقعیت دیپلماتیک کشور را به استعفای ۴۸ساعته ارتباط می‌دهند...
@javadrooh
📰 پیشخوان: انتظار دیگری داشتید؟ کیهان، فردی را که ادعا می‌شود زمانی اصلاح‌طلب بوده (و البته تخلفی در آن دوره نداشته)، به خاتمی ربط می‌دهد؛ اما از ارتباطات او با اصولگرایان و قرارگاه خاتم در زمان تخلفات پتروشیمی هیچ نمی‌گوید...
@javadrooh
📰 پیشخوان: توصیف ارگان دولت از متهمان پرونده شرکت بازرگانی پتروشیمی
@javadrooh
📰 پیشخوان: توصیف ارگان قالیباف از متهمان پرونده شرکت بازرگانی پتروشیمی
@javadrooh
📰 پیشخوان: روزنامه "دنیای اقتصاد" در تیتر یک خود، از اعتراف رییس کل بانک مرکزی به نادرست بودن سیاست سرکوب دولتی قیمت ارز در یک سال گذشته که مفاسد و رانت‌های گسترده‌ای در پی داشت، خبر داده است.
@javadrooh
📰 پیشخوان: تیتر بسیار جذاب و گویای روزنامه "آفتاب یزد" در توصیف مرجان شیخ‌الاسلامی
@javadrooh
علیرضا کفایی نوشته است: مرجان شیخ الاسلام در انتخابات مجلس ششم بدون نظر جبهه مشارکت و برای فریب دادن مردم از پوستر مشارکت استفاده کرده؛ در هیچ شهرستانی ایشان کاندیدای مشارکت نبودند. بنا به گفته برخی از اعضای جبهه مشارکت با جستجوی لیست نامزدهای #جبهه_مشارکت در انتخابات مجلس ششم منتشر شده در روزنامه مشارکت مورخ ۲۱ بهمن ۷۸ نامی از وی دیده نمی شود.
@sahandiranmehr
👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "دو نگاه به آمریکا"|بخش نخست

👈 دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه هریسبرگ، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

امروز در جامعه ما دو نگاه متفاوت و متضاد که بیشتر محصول ذهنیات دو گروه مختلف اجتماعی است، نسبت به امریکا وجود دارد.

نگاه اول آمریکا را بسیار قدرتمند می‌بیند و باور دارد که این کشور بعنوان یک قدرت فائق قادر خواهد بود که به‌تنهایی در صحنه جهانی تاثیرگذار بوده و آنگونه که می‌خواهد عمل کند.

نگاه دوم ادعا می‌کند که "دیگر پشمی در کلاه آمریکا نیست...و امروز اقتدار آمریکا زیر سئوال رفته است". در گذشته نه چندان دور، حامیان نگاه دوم از فروپاشی اقتصاد آمریکا کرارا خبر داده بودند.

مشکل نگاه اول این است که به تحولات جهانی و ایجاد یک نظم جدید جهانی در طول سه دهه گذشته خصوصا در سطح سیاست و اقتصاد بین‌الملل توجه کافی مبذول نمی‌دارد.

در دوران جنگ سرد، روابط بین‌الملل دوقطبی (Bipolar) شده بود و دو کمپ غرب و شرق در مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند؛ اما امروز جهان چندقطبی (Multipolar) شده است.

حجم اقتصاد اتحادیه اروپا تقریبا معادل حجم اقتصاد آمریکاست. آلمان و ژاپن رشد چشمگیری در صنعت و تکنولوژی داشته‌اند.

در این جهان چندقطبی، هیچ کشوری به‌تنهایی نمی‌تواند در این نظم جهانی جدید تاثیرگذار باشد. کشورها در سایه همکاری‌های بین‌المللی، شرکت فعال در نهادهای جهانی که اکثرا بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفته و روزبه‌روز بر اهمیت آنها افزون شده است، امنیت و اقتصاد پویایی پیدا می‌کنند.

دوران جدایی (Isolation) از نظم جدید جهانی به سر آمده است و کشورهایی که به دنبال جدایی و استقلال‌طلبی از این نظم جدید جهانی بوده و برای خود حق ویژه‌ای را در کنش‌های بین‌المللی قائل هستند، نمی‌توانند برای ایجاد امنیت و ساخت اقتصادی پویا از منابعی که جهانی شدن اقتصاد و سیاست فراهم آورده، استفاده کنند.

راست‌های سیاسی دنیا با شعارهای فریبنده جدایی‌طلبی و دولت ترامپ در امریکا با شعار "آمریکا اول" America First کوشش کرده‌اند که خود را از این نظم جدا کنند، اما با شکست روبرو شده‌اند.

انگلیس با بیرون رفتن از اتحادیه اروپا و ترامپ با جنگ‌های تجاری خود خواسته‌اند که بر این جدایی‌طلبی اصرار ورزیده؛ اما با شکست فاحشی روبرو شده‌اند.

بسیاری در درون کشور ما این نظم جدید جهانی را با برچسب "نئولیبرالیسم" محکوم کرده‌اند؛ بدون آنکه به ارزیابی محققانه ابعاد مختلف و وسیع آن همت گمارند.

نئولیبرالیسم پدیده‌ای نه چندان جدید و یک پدیده سیاسی- اقتصادی است که ربط مستقیمی با این نظم بین‌المللی جدید ندارد.

ترامپ در خروج از برجام شکست خورد؛ به خاطر اینکه به این نظم جدید که کنش‌های یکجانبه (Bilateralism) را مطرود می‌داند و به همکاری‌های چندجانبه (Multilateralism) در اقتصاد و سیاست روی آورده، اعتنا نداشته است.

لذا آمریکا دیگر نمی‌تواند در اثر ایجاد این نظم جدید جهانی یک قدرت مطلق‌العنان بماند؛ اگرچه یک کشور بسیار قدرتمند به لحاظ اقتصادی و نظامی است.

اما مشکل نگاه دوم به امریکا این است که از این کشور یک شناخت عینی و ملموس ندارد. قدرت اقتصادی و نظامی آمریکا را خوب درک نمی‌کند.

آمریکا امروز بزرگترین اقتصاد دنیا را دارد. بودجه نظامی سالانه این کشور به مرز ۹۰۰میلیارد دلار می‌رسد. آمریکا نقش بسیارکلیدی و اساسی در ساختن نهادهای بین‌المللی نظیر سازمان ملل متحد، بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و سازمان تجارت جهانی داشته است.

اگرچه در شورای امنیت سازمان ملل رای آمریکا می‌تواند در مقابل وتوی چهار عضو دائم این نهاد قرار گیرد، اما در تمام سازمان‌های بین‌المللی نفوذ زیادی داشته و تصمیمش تاثیرگذار است.

پدیده‌ای که نگاه دوم به آمریکا از فهم آن عاجز مانده است، نقش رهبری آمریکا توسط رییسان جمهور این کشور در زمان‌های مختلف برای ایجاد اجماع جهانی است.

اگر رییس‌جمهوری در آمریکا مشروعیت مردمی و اقبال جهانی داشت، آن رییس‌جمهور قادر خواهد بود که برای حل یک مشکل بین‌المللی به ایجاد یک اجماع موفق بین‌المللی توفیق یابد.

لذا کسانی که در نگاه دوم ادعا می‌کنند که "امروز اقتدار آمریکا به زیر سئوال رفته است" که درست هم می‌گویند، نمی‌توانند درک کنند که اقتدار آمریکا به خاطر ترامپ زیر سئوال رفته و آمریکا همیشه با ترامپ هویت پیدا نمی‌کند.

اوباما به خاطر مقبولیت جهانی خود توانست تحریم‌های بین‌المللی کمرشکن و فلج‌کننده‌ای را بر ایران تحمیل کند تا ایران برای عقد برجام به پای میز مذاکره کشیده شود.

در مورد قدرت نظامی آمریکا دائما گروه دوم به خود و به جامعه شک و شبهه تزریق می‌کند.

🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
راهبرد
👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "دو نگاه به آمریکا"|بخش نخست 👈 دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه هریسبرگ، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت: امروز در جامعه ما دو نگاه متفاوت و متضاد که بیشتر محصول ذهنیات دو گروه مختلف اجتماعی است، نسبت به امریکا…
👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "دو نگاه به آمریکا"| بخش دوم| نوشته: مهدی نوربخش

دائما می‌شنویم که نیروی نظامی کشور به درجه‌ای رسیده که می‌تواند به‌راحتی با ارتش آمریکا وارد یک تنش شود. درجه‌داری گفته بود: "ناوهای آمریکا را می‌توانیم آنچنان دقیق بزنیم که موشک وسطش فرود آید".

اما سئوال اصلی که این درجه‌دار از خود نکرده بود، این بود که نهایت جنگ آمریکا با کشور ما به کجا ختم خواهد شد؟

فرض کنیم یک موشک ایران هم چنین موفقیتی را احراز کرد، آیا در یک تنش نظامی بین آمریکا و ایران، جنگ به همانجا خاتمه پیدا خواهد کرد؟

هر دو نگاه اول و دوم، بدون شک به کشور ما در فهم امریکا کمکی نخواهند کرد تا جایگاهی برای خود در نظم جدید بین‌الملل ایجاد کند.

در این نظم جدید، اقتصاد حرف اول و مهمترین حرف را می‌زند. کشورهای استبدادی می‌توانند تا بن دندان مسلح شوند، اما ارتشی نیرومند نهایتا نمی‌تواند ضامن امنیت و پویایی اقتصاد یک کشور شود.

اتحاد جماهیر شوروی سابق نهایتا به نقطه‌ای رسید که ارتش بسیار نیرومند آن نتوانست در نجات اقتصادی آن تاثیرگذار باشد.

باید این نظم جدید بین‌المللی را شناخت. برای شناخت این نظم جدید باید "شهروند جهانی" شد.

یک شهروند جهانی در تعامل با دنیا و نهادهای بین‌المللی، از منابع عظیمی که دنیای جهانی‌شده و نظم جدید در آن فراهم آورده، استفاده می‌کند تا اقتصادی پویا ایجاد کند.

بسیاری از کشورهای صنعتی امروز از مرزهای توسعه اقتصادی و تکنولوژی گذشته‌اند و به فکر ایجاد نشاط بیشتری برای شهروندان خود افتاده‌اند.

آنها نهایتا به این نتیجه رسیده‌اند که نشاط اجتماعی نه‌تنها زندگی بهتری را برای شهروندان کشورشان ایجاد می‌کند که این نشاط و زندگی بهتر به حکومت‌ها کمک می‌کند تا از حمایت‌های بیشتر مردم در راستای توفیق برنامه‌های خود بهره گیرند.

نظم دموکراتیک امروز بیشتر از توسعه اقتصادی و سیاسی به نشاط شهروندان یک کشور فکر می‌کند.
@javadrooh
🗒 اعلانات: شماره آخر سال هفته‌نامه صدا در سایت "جار" قرار گرفت و می‌توانید نسخه الکترونیکی را دریافت نمایید.
@javadrooh
‍ ‍‍ 👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "اندر مضار دور دور زدن با تحریم‌ها!"| درباره مرجان شیخ‌الاسلام آل آقا

👈 سعید شریعتی، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

در انتخابات مجلس ششم جبهه مشارکت ایران اسلامی در حوزه انتخابیه کرمانشاه از سه نفر از کاندیداهای مشترک جبهه دوم خرداد حمایت کرد: دکتر یدالله دادگر (استاد اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس)، مهندس مجتبی موسوی اجاق (نماینده ادوار مجلس) و دکتر عباسعلی اللهیاری (استاد روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس).

دو تن از کاندیداهای جنبش دانشجویی و دفتر تحکیم وحدت خانم‌ها مژگان اثباتی (از فارغ‌التحصیلان دانشگاه تهران)، و خانم مرجان شیخ‌الاسلام (از دانشگاه علامه طباطبایی) در حوزه انتخابیه کرمانشاه ثبت‌نام کرده بودند و شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و برخی از افراد نزدیک به آنان در جبهه دوم خرداد و جبهه مشارکت اصرار بر حمایت از این دو بزرگوار یا حداقل یکی از آنان در کرمانشاه داشتند.

نهایتا ستاد انتخابات جبهه مشارکت و ستاد انتخابات جبهه دوم خرداد استدلال‌ها و دلایل آقایان دکتر سعیدی و دکتر معصومی و شورای منطقه استان حزب را پذیرفت و در کرمانشاه از این دو خانم حمایت نکرد.

خانم مژگان اثباتی که از نیروهای سیاسی جاافتاده و مرتبط با جبهه مشارکت بود، به نظر حزب تمکین کرد و انصراف داد؛ اما خانم مرجان شیخ‌الاسلام آل آقا بدون توجه به نظر حزب و جبهه دوم خرداد در انتخابات کرمانشاه حضور پیدا کرد و تنها ۵۰۰۰ رأی کسب کرد.

ایشان با سوءاستفاده از نشان و شعار حزب و ایجاد شبهه در برخی از افراد صرفا موجب شد که رأی دکتر یدالله دادگر که مورد حمایت دانشگاهیان کرمانشاه بود نیز ریزش پیدا کند و با ۴۰۰ رأی کمتر از ورود به مجلس بازبماند.

نهایتا آقایان موسوی اجاق (سازمان مجاهدین)، اللهیاری (کارگزاران) و مرحوم اسماعیل ططری (منفرد نزدیک به جناح راست) حائز رأی مردم شریف کرمانشاه در ششمین دوره مجلس شورای شدند.

امثال این خانم، بابک زنجانی، عیسی شریفی، مسعود مهردادی، حسین مظلومین، حمید باقری درمنی، ابوالفضل میرعلی، محمدعلی تفکر، مه‌آفرید امیرخسروی، حسین هدایتی، محمودرضا خاوری، شهرام جزایری، محمدرضا زنوزی و ده‌ها نفر دیگر از برادران قاچاقچی و خواهران کارچاق کن امثالهم اگرچه دستبردزنندگان به بیت‌المال هستند و مستحق اشد مجازات، خود قربانیان بزرگ یک سیاست دروغین و کابوسی رویانما به نام "دور زدن تحریم"‌اند.

سال‌ها پیش در زمان دولت معجزه هزاره سوم نوشتم که دور زدن تحریم در ادبیات اقتصادی و در واقعیت سازوکارهای اقتصادی دنیای امروز یعنی "پیوند خوردن مافیای اقتصادی داخلی با مافیای اقتصادی جهانی" هیچ راه ابتکاری دیگری غیر از این شناخته شده نیست و اگر وزیران و مدیران و سیاستگذاران و فرماندهان و همه و همه هوش انیشتین، خلاقیت ادیسون و نوآوری بیل گیتس را نیز داشته باشند؛ حاصل کارشان جز همین "تخم‌مرغ دزدانی که در گله شتر رها شوند"، نخواهد بود.

ای کسانی که برای حل مسأله تحریم‌ها نه با دست، نه حتی با دندان بلکه با زبان و کمی هم قندان دنبال گره‌گشایی هستید و با ماشین تحریم‌ها دور دور می‌کنید؛ بدون اینکه روش‌های عقلایی را برای تدبیر و تمشیت امور برگزینید؛ فاعتبروا!
@javadrooh
🗒 اعلانات: بررسی لایحه "اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی و مردان خارجی" در دفتر مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران| چهارشنبه ۲۲اسفندماه، ساعت۱۷
@javadrooh
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 ویدئو: تصوير فرود اولين فضاپيماى توليدشده توسط یک شركت خصوصى كه پس از تحويل بار به ايستگاه فضايى با موفقيت به زمين بازگشت. براى مدتى، پس از توقف پروازهاى گران‌قيمت شاتل، اين سرويس توسط سازمان فضانوردى روسيه ارائه می‌شد. اكنون شركت SpaceX اين خدمات را ارائه می‌کند. اين شركت توسط الوان ماسک كه یک مهاجر از آفريقاى جنوبى است، پایه‌گذارى شد.
@javadrooh
‍ ‍‍ 👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "مصدق؛ راه و بیراه"

👈 مجید یونسیان، روزنامه‌نگار پیشکسوت و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

نقد شخصیت‌ها، اندیشمندان و کنشگران حوزه سیاست و فکر کار درست، لازم و پسندیده‌ای است که البته به دانش کافی نیاز دارد.

در این هم که به آقای قوچانی با جسارتی که همیشه در بیان ذهنیات خود دارد نمی‌توان خرده گرفت؛ تردیدی نیست.

در یادداشت آقای قوچانی در روزنامه سازندگی گرچه سعی شده از مصدق تعریف کند؛ اما تلاش برای پوشاندن لباس عافیت به تن خود و دوستان همفکرش آنقدر آشکار است که هر خواننده مطلعی از تاریخ معاصر را دچار حیرت می‌کند.

اینکه همه مسائل مهم تاریخ در دوره کوتاه نخست‌وزیری مصدق را چنان متناقض و درهم و برهم به هم ببافیم که دست آخر چیزی از آن بیرون بیاید که کسانی خوششان بیاید؛ چیز تازه‌ای نیست. اما آنچه تذکرش لازم است، این است که:

اولا، مصدق آنقدر فرصت نیافت که اقتصاد سیاسی و امر سیاسی را با درک مفاهیم امروز سوپرلیبرال‌های وطنی تئوریزه کند و آن را تدوین و برای اجرایش کادرسازی کند.

دوم اینکه تمام تلاش مصدق گذر امن از سلطنت استبدادی به سلطنت مشروطه بود که هم حامیان استبداد و هم استکبار در مقابلش صف‌آرایی کردند و این پروژه مهم را به شکست کشاندند.

طبیعی و قابل فهم است که این دو گروه بخواهند برای توجیه خود برای مصدق دو جرم بزرگ بتراشند که غیرمطلعین از تاریخ را توجیه کنند که این جرم به زبان آقای قوچانی بخوبی مستند شده؛ بدون اینکه شواهدی برای آن بیاورد.

قوچانی مدعی است: اول اینکه مصدق درکی از اقتصاد سیاسی نداشت و از بقایای مالکان سنتی بود و با ملی کردن نفت، باعث شد که اقتصاد ایران نفتی، دولتی و رانتی شود؛ جرمی که تا امروز ادامه دارد.

دوم اینکه مصدق درکی از امر سیاسی نداشت؛ چون با همه از جمله کاشانی (نماینده جریان دینی) درافتاد و با مرجعیت آیت‌الله بروجردی همسو نبود، چون اصلا سکولار بود.

مصدق عوام‌گرا و پوپولیست بود و از همه مهمتر اینکه دچار فردگرایی منفی بود و به دنبال سلطنت مصدقی...

این سناریویی که آقای قوچانی چیده و تصویری که از مصدق ارائه می‌دهد، نقد نیست؛ چون امروز و در این برهه‌ای که قرار گرفته‌ایم؛ کاربردی ندارد جز صاف کردن جاده برای کسانی که امروز نه علاقه‌ای به حکومت قانون دارند و نه وقعی به میهن‌پرستی و مردم می‌نهند و با مخالفان به جرم ملی‌گرایی، لیبرالیسم و... برخورد می‌کنند.

لذا به نظر می‌رسد آقای قوچانی در تشخیص راه و بیراه نقد و ظرف زمانی و محیط آن دچار اشکال است.
@javadrooh
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 ویدئو: سخنان صریح سعید لیلاز در خصوص پشت‌پرده‌های تحریم ایران: "بخشی از حاکمیت براساس منافعشان، ایران را به سمت تحریم‌ها سوق دادند".
@javadrooh
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 ویدئو: خاتمی گفت نمی‌داند به چه رویی دیگربار مردم را دعوت به مشارکت در انتخابات کند؛ اما همین هم، برای آنها ترسناک است.
@javadrooh