آتش ، جان می‌ستاند
چه در بوزین و کوه‌های زاگرس
چه در تجریش و هر جای دیگر

دود و حرارت، شرارت کرده و نفس را تنگ می‌کند و حبس و نابود
چه حامی درخت و گیاه و حیوان باشی،
چه پزشک و جراح و ناجی جان انسان‌ها

روح آدمی شریف است و والا،
عروج مظلومانه‌اش نفس‌گیر است و تَنگ می‌کند دل‌ها را
چه در کوه باشد؛ چه در اتاق‌های جراحی
چه تیغ در دستش باشد و چه در زیر تیغ به امید شفای بیماری

فراق عزیز سخت است
چه برای کرد و لر و فارس و ایرانی،
چه برای هر یار انسانی و حتّی حیوانی

مرگ کمین کرده و نزدیک است. چه برای آن‌که مختار است و دل می‌زند به آتش و دود و دریا، چه برای جنینی که می‌خواهد سلام کند به دنیا

حیات بدون آب و آتش و خاک و باد و باران و برف محال است، امّا
ناگهان این‌ها به گونه‌ای جان‌فرسا می‌برند عزیزان دلها و پدرها و مادرها را

نفس‌ها درسینه‌ها محبوس و ایران به پهنای صورتش گریان
خدایا سهل کن تدبیر مدیران و صبر ما بر مصیبت‌ها را

بنان فخرالدینی ۱۱ تیر ۹۹

#آتش #آتش_سوزی #جنگل #بوزین #مرخیل #مه_ره_خیل #تجریش #کلینیک #کلینیک_سینااطهر #مختارخندانی #یاسین_کریمی #بلال_امینی #شریف_باجور #البرززارعی #جراح #اتاق_عمل #مادربار