🔴 دستاوردی بیش از یک کتاب

✍️ سیاوش محدث


👈 در سال ۲۰۲۴، دارون عجم‌‌‌اوغلو، سایمون جانسون و جیمز رابینسون به دلیل پژوهش‌‌‌های پیشگامانه خود در مورد تاثیر نهادهای سیاسی و اقتصادی بر رفاه و توسعه، موفق به کسب جایزه نوبل اقتصاد شدند. این پژوهش‌‌‌ها با تاکید بر تاثیر نهادهای «فراگیر» و «بهره‌کش»، چارچوبی برای درک تفاوت‌‌‌های توسعه‌‌‌ای میان کشورها و در طول زمان ارائه کرده‌‌‌اند.

نهادهای «فراگیر»، با فراهم کردن فرصت‌‌‌های برابر، ترویج دموکراسی و تضمین شفافیت، زیرساخت‌‌‌هایی برای رشد اقتصادی پایدار ایجاد می‌کنند. در مقابل، نهادهای «بهره‌کش»، با تمرکز قدرت در دستان گروه کوچکی از افراد، بهره‌‌‌کشی از منابع انسانی و اقتصادی را تقویت کرده و مانع توسعه می‌‌‌شوند. این دیدگاه در آثار مهمی مانند کتاب «چرا کشورها شکست می‌‌‌خورند» به‌وضوح بیان شده است. مخاطب فارسی اما نتوانسته است به‌طور دقیق با روش‌شناسی عملی و تجربی این سه دانشمند برجسته آشنا شود.

نقش نهادها در تعیین متغیرهای اقتصادی یک نمونه دیگر از این درون‌زایی و به تبع آن نیازمند نگاه دقیق برای تعیین جهت علیت است. به‌عنوان مثال، بهداشت و ثروت بر همدیگر درون‌‌‌زا هستند: ثروت موجب تقویت نهاد بهداشت و درمان از طریق سرمایه‌گذاری و تربیت پزشک می‌شود؛ همچنین، بهداشت و درمان قوی در طولانی‌‌‌مدت به ثروت بیشتر منجر می‌‌‌شود. مطالعات کیفی -که اتفاقا در دانشگاه‌‌‌های ما بسیار رایج شده‌‌‌اند- به طور گذرا به معضل درون‌‌‌زایی اشاره می‌کنند و در عوض، تعیین جهت علّی را یا به مطالعات کمّی یا به مطالعات کیفی وسیع‌‌‌تر محول می‌کنند.

حال مطالعات کمّی رایج از حل مساله‌‌‌های این‌‌‌چنینی خودداری کرده‌‌‌اند و کشف جهت علّی را به مطالعات کیفی ارجاع می‌دهند. درست به همین دلیل است که هنوز پاسخ دقیقی درباره نقش نهادها در دیر صنعتی شدن (یا صنعتی‌نشدن) ایران پیدا نکرده‌‌‌ایم. اینکه چرا هیچ شرکت و تجارت بزرگ و مهمی از قرن ۱۲ تا ۲۰ میلادی در کشور پا نگرفت و بعد از آن هم نتوانستیم از ثروت حاصل از منابع نفتی، محصول خصوصی باکیفیت تولید کنیم.

به‌طور خلاصه، نمی‌‌‌دانیم که نبود ثروت در فاصله ۱۲۰۰-۱۹۰۰ میلادی بیشتر به ما ضربه زده یا نبود نهادهای توسعه‌‌‌گرا مانند نظام سیاسی، بانک و حمل‌ونقل دریایی مهم عوامل عقب‌‌‌ماندگی ما بوده‌‌‌اند؟

پژوهش‌‌‌های عجم‌اوغلو و همکارانش به طور خاص از متغیرهای ابزاری برای حل معضل درون‌‌‌زایی نهادها و مطالعه تاثیر تاریخی نهادها استفاده کرده‌‌‌اند. یکی از نمونه‌‌‌های برجسته، استفاده از نرخ مرگ‌ومیر مهاجران اولیه اروپایی به‌عنوان متغیری ابزاری بود. این متغیر نشان داد که در مناطقی با مرگ‌ومیر بالا، اروپایی‌‌‌ها به جای مهاجرت و تاسیس نهادهای «فراگیر»، نهادهای «بهره‌کش» ایجاد کردند. در مقابل، آنها در مناطقی با مرگ‌ومیر پایین، نهادهای دموکراتیک‌‌‌تر و اقتصادی‌‌‌تر ایجاد کردند.

نمونه‌‌‌ای از این تحلیل، مطالعه شهر نوگالس، واقع در مرز آمریکا و مکزیک است. این پژوهش نشان داد که نوگالسِ آریزونا، با نهادهای «فراگیر» مانند حق رأی و دموکراسی، رشد اقتصادی بیشتری را تجربه کرده است. در مقابل، نوگالسِ سونورا در مکزیک، به دلیل نهادهای «بهره‌کش»، از توسعه بازمانده است.

این یافته‌‌‌ها تاثیر پایدار نهادها بر رفاه را به‌وضوح نشان می‌دهد. در این مثال، استفاده از متغیر ابزاری و وجود دو گروه (دو منطقه) بسیار شبیه به هم و تشکیل «گروه‌های شاهد و درمان» به حل معضل درون‌‌‌زایی نهادها و توسعه کمک شایانی کرده ‌‌‌است.

اهمیت این تحقیقات فراتر از درک تاریخی است و ابزارهایی برای سیاستگذاران ارائه می‌دهد. آنها تاکید می‌کنند که اصلاح نهادها، به‌ویژه نهادهای سیاسی، می‌‌‌تواند به کاهش نابرابری و تقویت رشد پایدار کمک کند.

این تحقیقات به‌وضوح نشان می‌دهند که تاریخ، نهادها و سیاست نقشی حیاتی در مسیر توسعه ملت‌‌‌ها ایفا می‌کنند. اما باید توجه داشت که این توصیه‌‌‌ها را باید با کمی تردید به هر جغرافیا و عصر تعمیم دهیم. به‌عنوان مثال، مواردی مانند رشد جادویی چین به‌طور کلی این قبیل توصیه‌‌‌ها را به چالش کشیده و اهمیت پایه‌‌‌های سیاسی و اقتصادی غیر‌قابل مقایسه هر جغرافیا را به رخ می‌‌‌کشند.

#توسعه

t.iss.one/industromy

🔴 چگالیِ ناسازگی

✍️ محسن رنانی


👈 وقتی یک سیستم‌ زنده (بدن، سازمان یا نظام سیاسی) وارد مرحله پیری می‌شود همزمان «کنترل‌پذیری‌» و «انعطاف‌پذیری» آن کاهش می‌یابد. وقتی پیری سیستم عمیق شود، وارد پارادوکس یا ناسازه «غرور و ناتوانی» می‌شود؛ و از این نقطه است که اضمحلال سیستم آغاز می‌شود. اضمحلال سیستم به‌معنی ورود سیستم به مرحله خودتخریبی است که مقدمه مرحله چهارم «سقوط» است.

وقتی کودک به دنیا می‌آید بدنش آنچنان منعطف است که می‌تواند شست پای خودش را بمکد. اما دو سال بعد دیگر چنین کاری برایش ممکن نیست. این کاهش انعطاف‌پذیری در تمام طول عمرش ادامه می‌یابد تا جایی که در پیری دیگر گردنش هم نمی‌چرخد و برای دیدن پشت‌سرش باید تمام قد به عقب برگردد. سازمان‌ها و نظام‌ها نیز این‌گونه‌اند؛ یعنی هرچه از عمرشان بگذرد و ساختارهای قانونی و نهادی‌شان به سوی انجماد برود، توانایی‌شان برای گرفتن تصمیماتی از جنس «تحول» کاهش می‌یابد.

مثلا در اوایل انقلاب به‌سادگی می‌شد از اصلاح قانون اساسی سخن گفت و یک‌بار هم قانون اساسی اصلاح شد. حتی در سالهای گذشته نیز برخی مقامات ارشد از لزوم اصلاح مجدد قانون اساسی سخن گفتند. اما امروز هیچ‌کس در داخل حکومت جرأت طرح چنین درخواستی را ندارد و هر کس هم در بیرون حکومت چنین درخواستی بکند او را به داشتن قصد براندازی متهم‌ می‌کنند. یعنی حکومت عملا نمی‌تواند از امکانات بالقوه و قانونی‌اش برای حفظ «انعطاف‌پذیری»‌ خود استفاده کند. این یعنی رسیدن سیستم به حد انجماد.

همچنین سیستم‌های زنده (بدن، سازمان یا نظام)، در دوران جوانی خود، «کنترل‌پذیری»‌شان افزایش می‌یابد و سپس وقتی وارد دوره پیری می‌شوند کنترل‌پذیری‌شان کاهش می‌یابد. کودک در نوزادی نمی‌تواند حرکت دست‌وپای خود را کنترل کند، اما کمی‌که رشد کرد، راه‌ می‌افتد و سپس دوچرخه‌سواری می‌کند و بعد در نوجوانی حرکات ژیمناستیک انجام می‌دهد. اما با ورود به مرحله پیری، دوباره کنترل‌پذیری‌اش کاهش می‌یابد تا جایی که نمی‌تواند بدون عصا یا کمک دیگران راه رفتن خود را کنترل کند.

در دهه اول پس از انقلاب، حکومت نه تنها در اجباری ساختن حجاب بلکه در کنترل گروههای مسلح و حتی در به عقب‌راندن ارتش متجاوز صدام، و فراتر از آن در مدیریت اقتصاد (کنترل قیمت‌ها، ثبات نرخ دلار و ...) موفق عمل کرد؛ یعنی کنترل‌پذیری‌اش بالا بود. امروز تقریباً در بیشتر زمینه‌ها کنترل‌پذیری را از دست داده است.

وقتی یک فرد یا یک ساختار سازمانی یا سیاسی به مرحله‌ای برسد که همزمان «انعطاف‌پذیری‌» و «کنترل‌پذیری‌»اش پایین بیاید، نشانه مرحله پیری است. امروز حکومت تقریبا در همه عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی وارد این مرحله شده است.

اکنون پیرمردی را در نظر بگیرید که وارد مراحل پیشرفته پیری شده است یعنی بدنش، هم انعطاف‌پذیری و هم کنترل‌پذیری خودش را از دست داده است، اما وقتی می‌خواهند کمکش کنند، غرورش اجازه نمی‌دهد و با پرخاشگری دستش را می‌کشد. این وضعیت را «ناسازه غرور و ناتوانی‌» می‌گویند. چنین فردی که اجازه نمی‌دهد دیگران کمکش کنند، با یک حادثه وارد مرحله اضمحلال می‌شود؛ مثلا با یک زمین خوردن، لگنش می‌شکند و زمین‌گیر می‌شود تا بمیرد.

رفتار حکومت درباره حجاب، در چند سال اخیر، نشانه ورود ساختار سیاسی به مرحله «ناسازه غرور و ناتوانی» است. حکومت، هم می‌داند (و اگر نمی‌داند بداند) که دیگر نمی‌تواند حجاب اجباری را به این نسل تحمیل کند؛ و هم جرأت و توان روانشناختی برای عقب‌نشینی در این موضوع را ندارد. این وضعیت در حوزه‌های متعددی نظیر آب، بنزین، فساد، آموزش‌، آلودگی، سیاست‌خارجی و ... نیز چنین است.

در سال ۲۰۰۹ پارلمان کانادا طرحی را بررسی می‌کرد که استفاده از موبایل را هنگام رانندگی غیرقانونی کند. پلیس کانادا با تصویب این قانون مخالفت کرد. استدلال پلیس ساده بود: قانونی که پلیس نتواند اجرا کند، هم قانون را بی‌اعتبار می‌کند هم پلیس را.

پیش‌بینی می‌کنم که با اجرای قانون «ترویج فرهنگ عفاف و حجاب»، نظام وارد وضعیت «چگالی ناسازگی» شود؛ یعنی نقطه‌ای که تعارض‌های درونی سیستم به حداکثر خود می‌رسد. من از این جهت که اجرای این قانون ممکن است، در زمانه‌ای که این همه فشار اقتصادی برجامعه است، جامعه را عاصی و کشور را وارد فاز بی‌ثباتی کند مخالفم. در عین‌حال اجرای آن‌را فرصت خوبی می‌دانم تا حکومت به صورت عریان با وضعیت فرسودگی و پیری و گیرافتادگی‌اش در «ناسازه غرور و ناتوانی» روبه‌رو شود؛ شاید موجب بیدار شدن و اصلاح رویه‌اش شود.

توصیه جدی من به حکومت این است که مبارزه با نسل آینده‌سازان داخل ایران را بگذارد بعد از حل‌وفصل مسائل مبارزاتی‌اش با دنیای خارج. به قوه مجریه نیز توصیه‌ می‌کنم بر قول رئيس‌جمهور به مردم متعهد بماند و مسئولیت اجرای این قانون را برعهده مدافعان آن بگذارد.

#ایران
#توسعه

t.iss.one/industromy

🔴 روند افزایش بهره‌وری در آمریکا

👈 طی 40 سال گذشته، بهره‌وری نیروی کار در ایالات‌متحده روند رشد خوبی را ثبت کرده و در مقایسه با کشورهایG7، در جایگاه بالاتری می‌باشد.

اقتصاد آمریکا نسبت به پایان سال 2019 ، 11.4 درصد بزرگ‌تر شده و انتظار می‌رود در سال جاری نیز 2.8 درصد دیگر رشد داشته باشد.

بهره‌وری نیروی کار نیز در ایالات‌متحده، 11 درصد نسبت به زمان بحران مالی 2008 افزایش داشته که سه برابر منطقه یورو و انگلستان است.

در سپتامبر 2024 تولید هر ساعت کار یک آمریکایی 8.9 درصد نسبت به دوره قبل از کرونا بیشتر شده و سالیانه بین 2 تا 2.8 درصد رو به افزایش است.

در همین بازه در کانادا 14 فصل از 16 فصل، بهره‌وری کاهش پیدا کرده و همچنان 1.2 درصد کمتر از دوره پیش از کرونا می‌باشد.

#توسعه

@industromy

🔴 یادگیری فناورانه در ژاپن

👈 در ادبیات توسعه‌ اقتصادی، گفته می‌شود که کشورهای درحال توسعه نیاز به یادگیری دانش فنی از کشورهای توسعه‌یافته دارند و نوآوری یا خلق دانشِ جدید، برایشان زود و دشوار است.

در همین زمینه، سه نهاد غیرانتفاعی در ژاپنِ پساجنگ جهانی بودند که نقش چشمگیری در انتقال و انتشار دانش فنی غرب در بین اهالی کسب‌وکار داشتند؛ مرکز بهره‌وری ژاپن، اتحادیه‌ دانشمندان و مهندسان ژاپن و انجمن مدیریت ژاپن.

درمیان آنها مرکز بهره‌وری ژاپن پررنگ‌ترین نقش را ایفا کرده است. این نهاد با تشویق دولت آمریکا در شرایط جنگ سرد شکل گرفت تا پیشرفت فناورانه‌ ژاپن را شتاب دهد و مانع گسترش کمونیسم شود.

سفارت آمریکا به انجمن مدیران شرکت‌های ژاپن پیشنهاد تشکیل این نهاد را می‌دهد، این انجمن متشکل از مدیران خوشفکر کسب‌وکار بود که می‌کوشیدند ژاپن را از ویرانه‌های جنگ جهانی برهانند و در سال 1953 مرکز بهره‌وری ژاپن با دریافت منابع مالی از بخش عمومی و خصوصی ژاپن و کمک‌های خارجی آمریکا شروع به کار می‌کند.

این سه سازمان فن‌ شناسانی به غرب اعزام می‌کردند تا دانش پیشرفته‌ فنی و مدیریتی را شناسایی و به کشور وارد کنند. همچنین فن‌ شناسانی را از خارج دعوت و حمایت مالی می‌کردند تا در بین اهالی کسب‌وکار  سمینارهای آموزشی برگزار و دانش فنی را منتقل کنند. نوشته‌های علمی و فنی دنیا را نیز ترجمه و منتشر می‌کردند.

اقدام بسیار مهم این سه نهاد غیرانتفاعی فراهم کردن بستر همکاری پژوهشی میان دولت، صنعت و دانشگاه بود و در این همکاری فناوری‌های واردشده جهت ارتقا و انطباق آن با شرایط و نیازهای صنعت مورد مطالعه قرار می‌گرفت.

همچنین اتحادیه‌ مهندسان و دانشمندان در برگزاری گردهمایی‌های ارتقای بهره‌وری مورد حمایت دولت‌های محلی قرار داشتند.

برخلاف مرکز بهره‌وری ژاپن، دو نهاد دیگر از بخش غیردولتی-غیرخصوصی برخاسته‌اند، اگرچه انجمن مدیریت تحت حمایت دولت ژاپن در جنگ جهانی قرار داشت ولی این سه نهاد در پاسخ به شکاف عمیق بهره‌وری صنایع ژاپن نسبت به کشورهای غربی شکل گرفت، شکافی که به تولید و صادرات کالاهای بی‌کیفیت ژاپنی در دهه‌ 50 میلادی منتهی شد. زمانی که برخی از کالاهای ژاپنی عملا دست رد به سینه‌شان زده می‌شد و به کشور باز می‌گشتند.

اشخاصی که این سه نهاد را مدیریت ‌می‌کردند، کارآفرینان و فن‌ شناسان کارآزموده و توانمندی بودند که تمام سعی‌شان بهبود کیفیت کالای ژاپنی و افزایش بهره‌وری صنعتی بود.

جالب است که بی‌کیفیتی کالاهای ژاپن دولت را بر آن داشت که مقرراتی جهت نظارت بر کیفیت کالاها موسوم به استانداردسازی صنعتی اجرا کند.

این مقررات به طور غیرمستقیم شرکت‌ها را ترغیب به ارتقای قابلیت‌های فنی می‌کرد تا بتوانند کالای باکیفیت تولید کنند، چرا که اگر کالای بی‌کیفیتی تولید می‌کردند مجاز به صادراتش نبودند.

اینکه کالای ژاپنی بعدها به کیفیت و ماندگاری معروف شد اتفاقی نبود، بلکه برآیند کنش آگاهانه‌ سه نهاد مذکور به اضافه‌ی مقررات کنترل کیفیت بود.

#توسعه
#صنعت

@industromy

🔴 کشورهایی با پرسرعت ترین اینترنت

👈 پرسرعت ترین اینترنت در کشورهای امارات و قطر می‌باشد و کره جنوبی در رتبه سوم است و میانگین سرعت دانلود در این کشورها، درحد قابل‌توجهی از آمریکا بیشتر است.

امارات متحده عربی از سال 2012 سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دیجیتال را افزایش داده و سرعت اینترنت پایتخت این کشور در دهه گذشته، تقریبا 100 برابر شده است.

و قرار است به لطف راه‌اندازی یک اپراتور مخابراتی داخلی جدید، سرعت اینترنت موبایل در امارات،‌ سه برابر دیگر نیز رشد کند.

کشورهای کویت و عربستان سعودی هم در رتبه‌های ششم و نهم پرسرعت ترین اینترنت‌ های جهان جای دارند و شرایط خوبی کسب کرده‌اند.

#توسعه

@industromy

🔴 خشم بی‌پایان از دولت

👈 خاویر میلئی، رئیس‌ جمهور آرژانتین، به‌عنوان یک سیاستمدار با دیدگاه‌های بازار آزاد و کاهش نقش دولت، به الگویی برای برخی سیاست‌ مداران راست‌گرا در آمریکا تبدیل شده است. اما سیاست‌های او فراتر از پوپولیسم رایج است و می‌تواند درس‌هایی برای دنیا داشته باشد.

میلئی در اولین سال ریاست‌جمهوری خود موفق به کاهش 30 درصدی هزینه‌های دولتی، حذف نیمی از وزارتخانه‌ها و ایجاد مازاد بودجه شده است.

در دولت وی تورم ماهانه آرژانتین از 13 درصد به 3 درصد کاهش یافته و اعتماد سرمایه‌گذاران بهبود یافته است و با حذف کنترل‌های شدید اقتصادی، بازارهایی چون اجاره مسکن و خطوط هوایی آزاد شده‌اند.

برخلاف رهبران پوپولیست، خاویر میلئی به اصول اقتصادی شفاف و انضباط مالی پایبند است و بر تجارت آزاد، کاهش مداخلات دولتی و حذف تعرفه‌ها تأکید دارد و سیاست‌های محافظه‌کارانه اقتصادی را دنبال می‌کند.

ولی در هر صورت چالش‌ها و خطراتی نیز پیش رو دارد، همانند افزایش فقر که سیاست‌های ریاضتی باعث افزایش نرخ فقر از 40 درصد به 53 درصد در نیمه اول 2024 شده است.

و ریسک‌های اقتصادی که تغییر رژیم ارزی و حذف کنترل سرمایه ممکن است به سقوط ارزش پول ملی و بازگشت تورم منجر شود.

و موانع سیاسی که مقاومت مخالفان و مسائل فرهنگی همچون جنگ‌های جنسیتی و محیط‌زیستی ممکن است تمرکز میلئی را از اصلاحات اقتصادی منحرف کند.

و در هر حال درس‌هایی برای دنیا وجود دارد؛ همانند مهار رشد دولت که تجربه آرژانتین نشان می‌دهد که اصلاحات سخت‌ گیرانه اما هماهنگ می‌تواند اثرگذار باشد.

و کاهش هزینه‌ها و تمرکز میلئی بر کاهش هزینه‌های اداری و حقوق‌های دولتی به جای قطع حمایت از اقشار فقیر، الگویی قابل‌توجه خواهد بود.

و رهبری منسجم که طی آن سیاست‌های میلئی برخلاف رهبران پوپولیست، به‌طور منسجم اجرا شده و تأثیرات بیشتری بر جای گذاشته است.

خاویر میلئی، با شخصیتی خاص و سیاست‌هایی رادیکال، ممکن است راه‌حلی برای مشکلات اقتصادی آرژانتین ارائه دهد یا با شکست مواجه شود ولی با این‌حال، تجربه او به‌عنوان یکی از جدی‌ترین تلاش‌ها برای کاهش نقش دولت، برای سایر کشورها و به‌ویژه ایالات‌متحده، شایسته توجه است.

#اقتصادجهان
#توسعه

@industromy

🔴 پذیرش هوش مصنوعی

👈 در شاخص پذیرش هوش مصنوعی، شرایط ایران مطلوب نیست و از کشورهای عربستان، امارات و ترکیه، عقب مانده است.

#توسعه
#ایران

@industromy

🔴 رضایت‌بخش‌ترین و مطمئن‌ترین خودروها

👈 در سال 2024، سه برند برتر از منظر رضایت‌بخشی ، ریویان آمریکایی، بی‌ام‌و آلمانی و تسلای آمریکایی بودند و سه برند برتر از منظر قابلیت اطمینان ، سوبارو، لکسوس و تویوتا بودند که هر سه ژاپنی می‌باشند.

برندهای هوندا، آکورا و مزدا نیز ژاپنی هستند و در رتبه‌های چهارم تا ششم بیشترین قابلیت اطمینان خودروهای سال 2024، جای گرفتند.

#صنعت_خودرو
#توسعه

@industromy

🔴 افزایش فروش جهانی BYD

👈 خودروساز چینی بی‌ وای‌ دی، چرخش سریعی به تولید خودروهای برقی داشته و طی مدت کوتاهی، فروش جهانی بالایی از خودروهای سواری ترجیحا هیبریدی و برقی ثبت کرده است و رقابت نزدیکی با شرکت آمریکایی تسلا دارد.

#صنعت_خودرو
#توسعه

@industromy

🔴 کیفیت بسیار پایین اینترنت در ایران

👈 براساس گزارش انجمن تجارت الکترونیک تهران، ایران از نظر کیفیت اینترنت در میان ۱۰۰ کشور برتر دنیا، در رتبه به شدت ضعیف ۹۸ قرار دارد و ایران در جدول رده‌بندی بعد از کوبا و ترکمنستان، از آخر جدول در رتبه سوم قرار دارد.

همچنین ایران و چین با بیشترین دامنه های فیلترشده در صدر این جدول در شاخص محدودیت‌های اینترنتی قرار گرفته‌اند.

#ایران
#توسعه

@industromy

🔴 چرا واقعیت‌­ها را نمی‌پذیریم؟ سی علت

✍️ محمود سریع‌القلم


۱. چون دایرۀ مشورت ما محدود است، خیلی اشتباه می‌­کنیم؛
۲. چون با وجود IQ بالا به شدت از EQ پایین رنج می‌­بریم؛
۳. چون ناخودآگاه بسیاری از ما، یک عمر دست نخورده باقی می‌ماند؛
۴. چون اکثریتِ مطلق پدران و مادران، تربیت را صرفاً تحسین فرزندان خود می­‌دانند؛
۵. چون افراد به موجب مشکلات معاش، به ندرت فرصتِ کشف خود را پیدا می­‌کنند؛
۶. چون اگر واقعیت را بپذیریم، نگران از دست دادن جایگاه خود هستیم؛
۷. چون احساساتمان بر محاسباتمان مسلط هستند؛
۸. چون نوشته­‌های سعدی، فردوسی و دیگر مشاهیر ایرانی را بسیار کم خوانده‌­ایم؛
۹. چون اشتباه را نه تجربه بلکه ضعف ابدی تلقی می­‌کنیم؛
۱۰. چون یک ضعف بسیار بنیادی داریم: می­‌خواهیم همه ما را تایید کنند؛
۱۱. چون نه درخانواده، نه در مدرسه و نه در جامعه، آداب نقد را به ما نمی‌­آموزند؛
۱۲. چون با تاریخ خود بیگانه‌­ایم؛
۱۳. چون به ما آموزش نداده‌­اند که انسان، مجموعه­‌ای از ضعف‌­ها و قوت­‌ها است؛
۱۴. چون وقتی فردی اشتباه می‌­کند، او را اصلاح نمی­‌کنیم بلکه عمدتاً تخریب می­‌کنیم؛
۱۵. چون بسیار کم کتاب می­‌خوانیم، دامنۀ واژگان ما در فهم پدیده‌ها و تعامل با یکدیگر بسیار محدود است؛
۱۶. چون بیش از اینکه تمایل داشته باشیم افکار و رفتار یکدیگر را بازبینی کنیم، می‌خواهیم دورهم باشیم؛
۱۷. چون تمرین نکرده‌­ایم که ۵۰ صفحه در مورد خود بنویسیم؛
۱۸. چون عموماً علیرغم تواضع در ظاهر، اکثر رفتارهای ما با خودمحوری و خود حق بینی آمیخته هستند؛
۱۹. چون به شدت برتری طلبیم­، نمی­‌توانیم ضعف‌­های خود را بپذیریم؛
۲۰. چون تصور می‌کنیم پرسش‌گری و مشورت، ما را ضعیف نشان می‌دهد؛
۲۱. چون ماهیت خطاپذیری انسان را با ماهیت ثابت فرشتگان اشتباه گرفته‌­ایم؛
۲۲. چون اهداف ما با امکاناتمان توازن ندارند؛
۲۳. چون واژۀ Fact در منظومۀ ادبی و فکری ما وجود ندارد؛
۲۴. چون تقریباً در هیچ عرصه­‌ای باهم رقابت نمی­‌کنیم؛
۲۵. چون زبانِ انگلیسی نمی­‌دانیم تا در دایرۀ جهانی، خود را محک بزنیم؛
۲۶. چون چند میلیون نفر آسیایی، آفریقایی، اروپایی یا از کشورهای عربی در کشور ما زندگی نمی­‌کنند؛
۲۷. چون فرصتِ مقایسه نداریم؛
۲۸. چون تاریخ چین، هند، روسیه، آمریکا و اروپا را نخوانده‌­ایم؛
۲۹. چون تصمیم‌­سازان جامعه، کمتر ذهن ریاضی دارند و بیشتر انتزاعی هستند؛
۳۰. چون غرق در خود و منافع خود هستیم، همکاری، یادگیری و مشارکت با دیگران تقریباً تعطیل است.

#ایران
#توسعه

t.iss.one/industromy

🔴 بازیافت زباله‌های شهری در اتحادیه اروپا

👈 عملکرد کشورهای آلمان با 69.2 درصد، اتريش با 62.6، اسلونی با 62.6 و هلند با 57.5 درصد، حتی فراتر از نرخ 55 درصدی بازیافت زباله‌های شهری هدفگذاری شده اتحادیه اروپا برای همه کشورهای عضو در سال 2025 بوده است.

کمترین میزان بازیافت در میان کشورهای اتحادیه اروپا نیز متعلق به رومانی، مالت و قبرس می‌باشد که هنوز اختلاف زیادی با نرخ هدفگذاری شده دارند.

#بازیافت
#توسعه

@industromy

🔴 رشد توسعه‌دهندگان هندی

👈 جامعه توسعه‌دهندگان هند در حال رشد است و این کشور در رتبه‌بندی بزرگترین جمعیت توسعه‌دهندگان در GitHub، بعد از آمریکا و در رتبه دوم قرارگرفته و جایگزین چین شده است.

جمعیت توسعه‌دهندگان GitHub به گروهی از برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار اشاره دارد که از پلتفرم گیت‌هاب برای همکاری، اشتراک‌گذاری و مدیریت پروژه‌های خود استفاده می‌کنند و این پلتفرم آمریکایی به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد کدهای خود را در یکجا ذخیره و مدیریت کنند و همچنین به صورت مشترک بر روی پروژه‌ها کار کنند و همکاری داشته باشند.

#توسعه

@industromy

🔴 رشد حمل‌ونقل ریلی چین طی 10 سال

#توسعه

@industromy

🔴 گزارش داوُس ۲۰۲۵

👈 محمود سریع‌القلم


حدود ۳۰۰۰ نفر از ۱۳۰ کشور در اجلاس داوس امسال شرکت کردند. ۳۵۰ مقام دولتی شامل ۶۰ رئیس دولت نیز مشارکت کردند و ۱۷۰ نماینده از گروه‌های جامعه مدنی از هر پنج قاره نیز فرصت اثرگذاری بر موضوعات و مباحث را داشتند. 

محافظت از کره زمین (۲۷ جلسه)، بنای مجدد اعتماد میان ملت‌ها و دولت‌ها (۲۸ جلسه)، صنعت در عصر هوش مصنوعی (۳۵ جلسه)، سرمایه‌ گذاری روی انسان‌ها (۴۴ جلسه) و افق‌های نوین در رشد و توسعه (۵۱ جلسه)، مباحث مطرح شده در اجلاس داوس امسال بود.

ترامپ و دولت او به علتِ هم زمانی سوگند او و شروع داوُس ۲۰۲۵، در اجلاس حضور نداشتند، اما به ندرت در جلسه‌ای از پی آمدهای محتمل ریاست جمهوری او صحبتی به میان نیامد. بسیاری این نکته را مطرح کردند که ترامپ Maximalist (حداکثرگرا) است. او بالاترین خواسته خود را مطرح  و سپس در فرآیند مذاکره به سوی تفاهم حرکت می کند.

ولیعهد عربستان، پیروزی ترامپ را به او تبریک گفت و مجدداً خواست که اولین سفرخارجی خود را به عربستان انجام دهد. سپس برای جلب توجه دولت ترامپ، عربستان اعلام کرد که طی چهار سال آینده ۶۰۰ میلیارد دلار در آمریکا سرمایه ‌گذاری خواهد کرد. ترامپ در سخنرانی خود برای مخاطبان داوُس اظهارامیدواری کرد که عربستان سطح سرمایه‌ گذاری خود را به یک تریلیون دلار ارتقاء بخشد.

در اکثر جلسات، آمریکایی‌ها نسبت به آینده اتحادیه اروپا که بتواند توان رقابتی خود را حفظ کند بدبین بودند ولی اروپایی‌ها و از همه مهم‌تر خانم Christine Lagarde، رئیس سابق صندوق بین‌المللی پول از ظرفیت‌های اروپایی دفاع می‌کرد. 

از جمله مسائلی که در رابطه با اروپا مطرح شد، نقش این اتحادیه در بروز جنگ احتمالی میان آمریکا و چین بود. بعضی‌ها (Graham Allison) معتقد بودند احتمال جنگ بین دو طرف ۷۵ درصد است و ۲۵ درصد به ذکاوت رهبران مربوط می‌شود. 

یکی از مشاهدات این نویسنده طی دو دهه گذشته در جلسات داوُس این بوده که کسانی که در سیاست و امنیت بین‌الملل اظهار نظر می‌کنند ولی در مجموع اقتصاد نمی‌دانند، در محاسبات و پیش‌بینی‌ها بیشتر اشتباه می‌کنند.

در داوُس ۲۰۲۵، روسیه نه حضور سیاسی داشت و نه اقتصادی و عموماً نسبت به پوتین که در ۲۵ امین سال زمامداری خود است، بی‌اعتمادی جمع قابل حس بود. 

در چند جلسه محدود که در رابطه با خاورمیانه و MENA (خاورمیانه و شمال آفریقا) وجود داشت، تا ۹۵ درصد مباحث پیرامون سرمایه‌گذاری، مشارکت علمی و پروژه‌های مشترک برای رشد و توسعه بود.

عموم مباحث اقتصادی در انتها بدانجا ختم می‌شد که ماهیت حکمرانان، نگاه زمامداران و جایگاه طبقاتی آن‌ها سرنوشت رشد و توسعه یک کشور را تعیین می‌کند.

با توجه به حضورِ حداقلیِ ارتباطات مالی، بانکی، سرمایه گذاری، اقتصادی، تجاری و فنآوری در شبکه‌های بین‌المللی، ایران موضوعیت چندانی در داوُس ۲۰۲۵ نداشت.

#جهان
#توسعه

t.iss.one/industromy

🔴 کاهش ثروت دانشگاه نرفتگان در آمریکا

👈 در ایالات‌متحده سهم ثروت ملی افرادی که تحصیلات دانشگاهی ندارند کاهشی بوده و در پایین‌ترین سطح خود قرار گرفته است.

#اقتصادجهان
#توسعه

@industromy

🔴 صعود دارایی صندوق ملی نروژ

👈 مقدار دارایی تحت مدیریت صندوق ملی نروژ به 1.74 تریلیون دلار رسیده و حالا این صندوق ملی مالک 1.5 درصد کل سهام جهان است.

#بازارسرمایه
#توسعه

@industromy