مهاجران افغانستانی، فرصت یا تهدید؟/ فرشته گلی
📡 📡 📡 📡 📡 – #مهاجرت به‌معنای جابه‌جایی افراد از یک کشور یا منطقه به کشور یا منطقه‌ی دیگر، به‌منظور اقامت دائم یا موقت است. این پدیده، یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین رویدادهای جهانی در طول تاریخ بشر بوده و هم‌چنان نقش مهمی در شکل‌دهی جوامع و اقتصادهای مدرن ایفا می‌کند. درک دلایل و انگیزه‌هایی که افراد را به مهاجرت سوق می‌دهد، اهمیت زیادی در سیاست‌گذاری‌های مهاجرتی، برنامه‌ریزی‌های اجتماعی-اقتصادی و مدیریت تنوع فرهنگی در جوامع مقصد دارد.
مهاجرت پدیده‌ای چندوجهی و پیچیده است که تحت تأثیر طیف گسترده‌ای از عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قرار دارد. افراد به‌دلایل مختلفی تصمیم می‌گیرند که سرزمین مادری خود را ترک کنند. این‌دلایل می‌تواند شامل جستجوی زندگی جدید در سایه‌ی فرصت‌های شغلی بهتر و فرار از فقر و بیکاری، جستجوی امنیت و ثبات سیاسی، پیوستن به اعضای خانواده و تمایل به کسب تجربه‌ی فرهنگ‌های جدید باشد.
یکی از عمده‌ترین دلایل مهاجرت، دست‌یافتن به فرصت‌های شغلی بهتر در کشورهای مقصد است. افرادی که در کشور خود با بیکاری و دستمزد پایین روبه‌رو هستند، اغلب به‌کشورهایی پناه می‌برند که بازار کار پویاتر و فرصت‌های شغلی بیش‌تری دارند. کشورهای توسعه‌یافته با اقتصاد قوی، اغلب مقصد جذابی برای افراد جویای کار محسوب می‌شوند؛ اتفاقی که برای #مهاجران افغانستانی در ایران افتاد و آن‌ها –بر خلاف پاکستان که مهاجران افغانستانی را در کمپ‌ها اسکان می‌دهد— توانستند به بازار کار ایران وارد شوند و سهم مهمی از آن را تصاحب کنند. اما چه شد که امروز افکار عمومی مردم ایران، در تقابل با این نیروی کار ارزان و فراوان قرار گرفته است؟ شاید بخش مهمی از دلایل ایجاد این تقابل را باید در رفتار متقابل بخشی از حاکمیت با افغانستانی‌ها، به‌خصوص با دولت جدید طالبان جستجو کرد. عده‌ای معتقداند که این مسئله را باید در کمی بیش‌تر از سه‌سال اخیر بررسی کرد؛ یعنی از زمانی که افغانستانی‌های شیعه با حمایت جمهوری اسلامی «تشکل نظامی فاطمیون» را تأسیس کردند و این تشکیلات نقش مهمی در جنگ با داعش در سوریه و عراق بازی کرد (هرچند این‌موضوع در ابتدا، برای جامعه‌ی ایرانی، خیلی حساسیت برانگیز نبود). واکنش اصلی از زمانی آغاز شد که تعدادی از نمایندگان رادیکال وابسته به جبهه‌ی پایداری در مجلس و لیدرهای این‌بخش در مؤسسه‌ی مصاف، از طالبان، با نام «جنبش اصیل منطقه» نام بردند و تلاش زیادی برای تطهیر طالبان به خرج دادند. مسئله به همین‌جا ختم نشد، انتشار خبر اعطای شناسنامه به مهاجران و اخذ رأی از آن‌ها در انتخابات، به‌خصوص در انتخابات اخیر مجلس، موج قوی‌تری علیه مهاجران ایجاد کرد.
ادامه مطلب
لینک به مطلب در وبسایت خط صلح
↘️
@Hranews1 تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑
مهاجرت پدیده‌ای چندوجهی و پیچیده است که تحت تأثیر طیف گسترده‌ای از عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قرار دارد. افراد به‌دلایل مختلفی تصمیم می‌گیرند که سرزمین مادری خود را ترک کنند. این‌دلایل می‌تواند شامل جستجوی زندگی جدید در سایه‌ی فرصت‌های شغلی بهتر و فرار از فقر و بیکاری، جستجوی امنیت و ثبات سیاسی، پیوستن به اعضای خانواده و تمایل به کسب تجربه‌ی فرهنگ‌های جدید باشد.
یکی از عمده‌ترین دلایل مهاجرت، دست‌یافتن به فرصت‌های شغلی بهتر در کشورهای مقصد است. افرادی که در کشور خود با بیکاری و دستمزد پایین روبه‌رو هستند، اغلب به‌کشورهایی پناه می‌برند که بازار کار پویاتر و فرصت‌های شغلی بیش‌تری دارند. کشورهای توسعه‌یافته با اقتصاد قوی، اغلب مقصد جذابی برای افراد جویای کار محسوب می‌شوند؛ اتفاقی که برای #مهاجران افغانستانی در ایران افتاد و آن‌ها –بر خلاف پاکستان که مهاجران افغانستانی را در کمپ‌ها اسکان می‌دهد— توانستند به بازار کار ایران وارد شوند و سهم مهمی از آن را تصاحب کنند. اما چه شد که امروز افکار عمومی مردم ایران، در تقابل با این نیروی کار ارزان و فراوان قرار گرفته است؟ شاید بخش مهمی از دلایل ایجاد این تقابل را باید در رفتار متقابل بخشی از حاکمیت با افغانستانی‌ها، به‌خصوص با دولت جدید طالبان جستجو کرد. عده‌ای معتقداند که این مسئله را باید در کمی بیش‌تر از سه‌سال اخیر بررسی کرد؛ یعنی از زمانی که افغانستانی‌های شیعه با حمایت جمهوری اسلامی «تشکل نظامی فاطمیون» را تأسیس کردند و این تشکیلات نقش مهمی در جنگ با داعش در سوریه و عراق بازی کرد (هرچند این‌موضوع در ابتدا، برای جامعه‌ی ایرانی، خیلی حساسیت برانگیز نبود). واکنش اصلی از زمانی آغاز شد که تعدادی از نمایندگان رادیکال وابسته به جبهه‌ی پایداری در مجلس و لیدرهای این‌بخش در مؤسسه‌ی مصاف، از طالبان، با نام «جنبش اصیل منطقه» نام بردند و تلاش زیادی برای تطهیر طالبان به خرج دادند. مسئله به همین‌جا ختم نشد، انتشار خبر اعطای شناسنامه به مهاجران و اخذ رأی از آن‌ها در انتخابات، به‌خصوص در انتخابات اخیر مجلس، موج قوی‌تری علیه مهاجران ایجاد کرد.
ادامه مطلب
لینک به مطلب در وبسایت خط صلح
↘️
@Hranews1 تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
روند بازداشت و اخراج #مهاجران_افغانستانی از ایران، به‌ویژه در اردوگاه عسگرآباد، با انتقادهای جدی همراه شده است. روزنامه شرق در گزارشی با عنوان "ما هم بنده خدا هستیم" به روایت بازداشت‌های ناگهانی مهاجران حتی با مدارک قانونی پرداخته است؛ افرادی که حتی بدون فرصت جمع‌آوری وسایل شخصی، با خشونت بازداشت و در شرایطی نامطلوب به مرز منتقل شده‌اند. خانواده‌های آنان از بی‌خبری، رفتارهای تحقیرآمیز مسئولان و وضعیت نامناسب اردوگاه‌ها شکایت دارند.
مریم رحیمی، پژوهشگر حوزه مهاجرت، این برخوردها را "بی‌برنامه و غیرانسانی" خوانده و هشدار داده است که چنین رفتارهایی می‌تواند زمینه‌ساز نژادپرستی ساختاری شود. او خواستار توقف فوری این روند و بازنگری جدی در سیاست‌های طرد مهاجرانی شده که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌اند.
↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑
مریم رحیمی، پژوهشگر حوزه مهاجرت، این برخوردها را "بی‌برنامه و غیرانسانی" خوانده و هشدار داده است که چنین رفتارهایی می‌تواند زمینه‌ساز نژادپرستی ساختاری شود. او خواستار توقف فوری این روند و بازنگری جدی در سیاست‌های طرد مهاجرانی شده که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌اند.
↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑