تأثیرات مخرب زندانی شدن زنان بر خانواده و جامعه/ #هرمز_شریفیان

📡📡📡📡📡– شروع عصر مدرن، شروع رخدادهایی برای جوامع، به ‌ویژه جوامع سنتی بود چرا که بسیاری از قواعد و قوانین عرفی و شرعی و مرزبندی‌های شایع در آن را تغییر داد و یا جابه‌جا کرد. یکی از مهم‌ترین این موارد، حضور بیش‌تر و پررنگ‌تر «زنان» در عرصه‌های اجتماعی بود. با ظهور سلسله‌ی قاجار در ایران، حضور #زنان در جامعه‌ی سنتی آن دوران بیش‌تر شد زیرا آنان کارهایی را شروع کردند که تا پیش از آن اساساً به زنان واگذار نمی‌شد.

یکی از پیامدهای حضور زنان به ‌خصوص در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی، رویارویی و برخورد آنان با حکومت‌هایی بود که صدر تا ذیل آن در اختیار مردان قرار داشت؛ مردانی که با ترسیم و تشکیل حکومت‌های توتالیتر و مستبد، مخالفت #مردان را نیز برنمی‌تابیدند، چه برسد به زنان که آنان را «عاقل کامل» هم نمی‌دانستند و اصلاً نظراتشان را قبول نداشتند. این رویارویی‌ها با گذر زمان شکل مبارزه به خود گرفت تا ریشه‌های « #جنبش_زنان » آرام آرام دوانیده شد، قوام یافت و قدرت گرفت و در نتیجه مواجهه‌ی زنان با حکومت‌ها شکلی استوار پیدا کرد و صدای اعتراض زنان گاه بیش‌تر از مردان به گوش حاکمان مستبد رسید.

عصر «پهلوی دوم»، اوج نقش‌آفرینی زنان در جامعه به ‌ویژه در عرصه‌ی سیاسی بود و این نقش‌آفرینی در بسیاری موارد منجر به مبارزه و مخالفت با حکومت شد و تا آن‌جا ادامه یافت که پای زنان به «زندان» را نیز باز کرد و «بند زنان» از همین دوران پایی ثابت در تمام زندان‌های کشور شد.

ادامه مطلب
لینک به مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@Hranews1 تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

«طبس» در سوگی که دیده نشد/ #هرمز_شریفیان

📡📡📡📡📡– گویا قرار نیست حوادث تلخی که ناشی از ناکارآمدی، عدم به‌روز رسانی، سهل‌انگاری و بی‌مسئولیتی است، گریبان ملت زجرکشیده‌ی ایران را رها کند. انگار مجبوریم هر چند سال یک‌بار شاهد حوادث اسف‌باری باشیم تا زخمی جانکاه بر روح و روان ما ایرانیان وارد کند و داغ آن برای سال‌های سال بر دل ما بماند؛ از «کشتی سانچی» و «ساختمان پلاسکو» گرفته تا «متروپل آبادان» و «هواپیمای اوکراینی» و حالا انفجار و ریزش در «معدن زغال‌سنگ طبس» که جان ۵۲ کارگر زحمت‌کش را گرفت و خانواده‌های آنان و ملت شریف و غمگین ایران را برای چندمین بار سوگوار کرد. اما تا کی قرار است چنین حوادثی ادامه پیدا کند و هم‌چنان هیچ اتفاقی نیفتد و مسببان آن هم کک‌شان نگزد؟ تاوان این همه ناکارآمدی و بحران‌سازی تا کی باید بر دوش خسته‌ی مردم ایران سنگینی کند و هیچ تدبیری برای رفع این مشکلات اندیشیده نشود؟ متاسفانه بر‌خی از مدیران کشور با خیالی آسوده از استواری صندلی‌های‌شان، در کمال خونسردی گفتند: «از این دست حوادث در تمام دنیا اتفاق می‌افتد، این اتفاقات اجتناب‌ناپذیر است». در پاسخ به این مدیران باید گفت، بله، این حوادث تلخ در تمام دنیا رخ می‌دهد اما گمان نمی‌کنید شمار این حوادث تلخ و اسف‌بار بیش‌تر از استاندارد جهانی است؟

شغل «معدن‌کاری» یکی از دشوارترین، طاقت‌فرساترین و پرخطرترین مشاغل در سرتاسر جهان است. کارگر معدن مجبور است در اعماق ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ متری زمین کار کند، جایی‌که خطر کمبود اکسیژن در آن وجود دارد و خطرهای دیگری مانند ریزش، انفجار، استنشاق گازهای خطرناک و خفگی نیز در آن بسیار زیاد است. طبق استانداردهای جهانی، یک معدن‌کار در سال ۲۰۲۴ (۱۴۰۳) باید از تمام وسایل و ادوات ایمنی برخوردار باشد تا در صورت بروز سانحه، با استفاده از تجهیزات مدرن بتواند جان خود را نجات دهد. اما در تمامی حوادثی که نام بردیم، یک حلقه‌ی مفقوده وجود دارد: «نداشتن ایمنی». هرچند کارگران موظف‌اند در وهله‌ی نخست تمامی موارد و هشدارهای ایمنی را رعایت کنند، اما این کافی نیست؛ مهم‌تر از آن، «تجهیزات ایمنی» است که کارفرما باید تمامی آن‌ها را فراهم نماید و در اختیار کارگران قرار دهد. اما تنها چیزی که به‌گفته‌ی یکی از کارگران نجات‌یافته از سانحه‌ی معدن طبس، برای کارفرمایان و مدیران معدن از اولویت برخوردار بوده «استخراج» یعنی «سود بیش‌تر» است و گویا به تنها چیزی که اعتنایی نشده، «جان معدن‌چیان» است.

در این میان «وزارت صمت» یا در واقع «دولت» که متولی امور معدن‌ها در کشور است وظیفه دارد تا به‌عنوان «کارفرما» در معدن‌های دولتی و «ناظر» در معدن‌های خصوصی، نسبت به جان انسان‌ها، به‌ویژه معدن‌چیان، به‌شدت حساس باشد و ایمنی و سلامت آنان را در اولویت نخست قرار دهد. این، همان نکته‌ی بسیار مهمی است که در حادثه‌ی غمبار معدن زغال‌سنگ طبس دیده نمی‌شود. از همه تاسف‌آورتر آن‌که این‌معدن‌چیان شریف، با حداقل دستمزد –یعنی حدود ۱۲ میلیون تومان در ماه—، تن به چنین شغل خطرناکی می‌دهند که حداقل ابزار ایمنی نیز در آن‌جا وجود ندارد، با این‌حال، این عزیزان مجبوراند برای بردن «لقمه‌نانی حلال» بر سفره‌های کوچک‌شان، به چنین کار پر خطری مشغول شوند. این درحالی است که همین عزیزان هرروز می‌شنوند که فلان مسئول یا به اصطلاح «آقازاده» میلیاردها ثروت آنان را از طریق رانت و زد و بند، اختلاس می‌کند و به خارج از کشور می‌گریزد و دریغ از یک اقدام حقوقی برای دستگیری آنان. از آن قبیح‌تر این‌که برخی از همین آقایان با وجود رانت و درآمدهای میلیارد دلاری نامشروع، راست راست در داخل کشور راه می‌روند و هیچ کسی نمی‌تواند به آنان بگوید «بالای چشم‌تان ابرو است». اما حال و روز دردآور کارگران این‌گونه است: «همسر یکی از این معدن‌چیان برای وضع‌حمل به بیمارستان می‌رود، معدن ریزش می‌کند و کارگر زحمت‌کشی که در اعماق زمین جان داده است، دیگر نمی‌تواند فرزند خود را ببیند».

ادامه مطلب

ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

راه دشوار رعایت حقوق حیوانات در ایران/ #هرمز_شریفیان

📡📡📡📡📡– غیر از انسان که در دین اسلام از آن به عنوان «اشرف مخلوقات» یاد می‌شود و منطقیون بر اساس خرد و اندیشه او را «حیوان ناطق» نامیدند، جانداران دیگری نیز در کره‌ی زمین زندگی می‌کنند که تک‌تک آن‌ها نقش بسیار مهمی در چرخه‌ی طبیعی و محیط زیست دارند و علم ثابت کرده که غیبت هرکدام از آن‌ها حتی ریزترین موجودات هم می‌تواند تهدیدی خطرناک برای اکوسیستم باشد.

رعایت #حقوق_حیوانات هم‌چون حقوق بشردر دوران مدرن کم‌کم به «قانون» تبدیل شد زیرا متاسفانه برخی از به‌ظاهر هم‌نوعان ما گمان می‌کردند و می‌کنند که برای ادامه‌ی زندگی می‌توانند حقوق سایر انسان‌ها و جانداران را زیر پا بگذارند و به زبان ساده‌تر هرکاری دل‌شان می‌خواهد با حیوانات، گیاهان و محیط‌زیست بکنند. چنین طرز تفکر خطرناکی باعث شد تا بسیاری از حیوانات و گیاهان منقرض شوند و دیگر نمونه‌ی زنده‌ای از آن‌ها در جهان دیده نشود. در دنیای امروز یکی از شاخصه‌های داشتن «فرهنگ و شعور اجتماعی» طرز برخورد با حیوانات و گیاهان است که متاسفانه در برخی جوامع از جمله ایران، هنوز این فرهنگ همه‌گیر نشده است.

محترم‌شمردن و رعایت حقوق حیوانات در ایران در وضعیتی اسفبار قرار دارد؛ از شکار و عدم ایمن‌سازی زیست‌بوم گونه‌های در حال انقراض گرفته تا آزار حیوانات خیابانی از معضلات بزرگ فرهنگی در جامعه‌ است. اثبات این مدعا کلیپ‌های گاه و بی‌گاهی است که در فضای مجازی دست به دست می‌گردد و موجب تاسف و تالم افکار همگانی جامعه می‌شود تا دریابیم که در جامعه نه‌تنها افرادی وجود دارند که حقوق حیوانات را لگدمال می‌‌کنند بلکه بدتر، افرادی وجود دارند که از آزار و اذیت این موجودات لذت هم می‌برند.

ادامه مطلب
ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑