دادگاه تجدیدنظر؛ دینا قالیباف به حبس و جزای نقدی محکوم شد

❗️❗️❗️❗️❗️– حکم حبس و پرداخت جزای نقدی #دینا_قالیباف، روزنامه نگار و دانشجوی دانشگاه “شهید بهشتی” تهران، توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. وی پیشتر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به دو سال حبس و جزای نقدی محکوم شده بود که احکام صادره به مدت پنج سال به حالت تعلیق در آمد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، دادگاه تجدیدنظر استان تهران محکومیت دینا قالیباف به حبس و پرداخت جزای نقدی را عینا تایید کرد.

بر اساس حکمی که اخیرا توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران صادر و به وکیل مدافع خانم قالیباف ابلاغ شده است، وی از بابت اتهام نشر اکاذیب از طریق سامانه های رایانه ای به دو سال حبس با احتساب ایام بازداشت قبلی و همچنین پرداخت پانزده میلیون تومان جزای نقدی در حق صندوق دولت محکوم شده است. احکام صادره علیه خانم قالیباف، به مدت پنج سال به حالت تعلیق در آمده است.

ادامه مطلب

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

نگاهی به صدور احکام ناعادلانه‌ی تعلیق، برای شماری از دانشجویان/ #دینا_قالیباف

📡📡📡📡📡– حق تحصیل یکی از مهم‌ترین حقوق انسان‌ها است. معمولاً کشورهایی با حاکمیت اقتدارگرا، از دستیابی افراد و گروه‌های اجتماعی مختلف به تحصیل ممانعت می‌کنند. در ایران، حق تحصیل تا آن‌جایی به رسمیت شناخته می‌شود که تولید علم، در خدمت ایدئولوژی حاکمیت باشد، نه در خدمت بیان و پرداختن به حقیقت. به عبارتی دیگر، در چنین سیستمی، سوژه‌های دانشگاهی تا جایی در اولویت‌اند که در جهت بازتولید قدرت حاکمیت حرکت می‌کنند، ولو این‌که حاکمیت موجود، دشمن حقیقت باشد. در این میان افرادی که تلاش می‌کنند تا فضای آکادمیک را حفظ کرده و از سنگر دانشگاه به‌عنوان اتاق فکر جامعه مراقبت کنند، سرنوشتی جز تعلیق، تبعید و اخراج برایشان متصور نیست. سرانجامی تلخ که آینده‌ی علمی آنان را نقش بر آب می‌کند و آن‌ها را از نهاد مدنی که به آن تعلق دارند –یعنی دانشگاه— دور و حق قانونی آن‌ها برای ادامه‌ی تحصیل را سلب می‌کند. طی دو سال گذشته، دانشجویان زیادی تلاش کردند تا نهاد دانشگاه، در خدمت بیان حقیقت قرار گیرد، آن‌ها با دفاع از حقیقت، کنار مردم ماندند و با اعتراضات مدنی در صحن دانشگاه، مخالفت خود را نسبت به عملکرد حاکمیت در حوزه‌های مرتبط با حقوق بشر و حقوق زنان ایرانی نشان دادند و در همین راستا، متحمل هزینه‌های گزافی شدند که بر هیچ‌کس پوشیده نیست. در این‌که یک دولت تندروی اصول‌گرا در مصدر قدرت بود که بر شدت سرکوب و آزار #دانشجویان افزوده‌ هم شکی نیست.

درحالی که مدت زمان کوتاهی از استقرار دولت اصلاح طلب در ایران می‌گذرد، مسعود پزشکیان در جلسه‌ی معارفه‌ی وزیر جدید علوم گفت: «دانشجویان و اساتید اخراجی باید به دانشگاه‌ها برگردند». در واکنش به سخنان پزشکیان، روزنامه‌ی کیهان در تاریخ ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ ضمن حمله به دولت، مطلبی با عنوان: «بازگشت غیرقانونی اخراجی‌های قانونی، آقای پزشکیان! با کدام توجیه؟!» منتشر و دولت را به عملکرد غیرقانونی متهم نمود. قابل ذکر است که اغلب دانشجویان معتقدند که صحبت‌های رئیس جمهور، در جهت عوام‌فریبی بوده و نمی‌توان امیدی به گشایش وضعیت پرونده‌ها در کمیته‌های انضباطی داشت. صدور احکام جدید علیه دانشجویان در برخی دانشگاه‌ها، می‌تواند گواهی روشن بر این مدعا باشد.

خط صلح، به بهانه‌ی صدور این احکام ناعادلانه به گفت‌وگو با چند دانشجو پرداخته که به‌تازگی از کمیته‌ی انضباطی دانشگاه، حکم تعلیق دریافت کرده‌اند. بنابر درخواست مصاحبه شونده‌ها، نام آنان نزد خط صلح محفوظ خواهد ماند.

ادامه مطلب
لینک به مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@Hranews1 تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

کارگرانی که برای حفظ جان، دیگر تن به‌کار نمی‌دهند؛ در گفتگو با ابراهیم رحیمیان/ #دینا_قالیباف

📡📡📡📡📡– حادثه‌ی #معدن_طبس و کشته‌شدن ۵۲ انسان شریف و زحمت‍کش، خبری بود که باعث شد کلمه‌ی «کارگر معدن» و مفهوم «کار سخت» برای مدتی در ذهن مردم و رسانه‌ها پررنگ شود. پس از حادثه و انتشار ویدیوهایی از خانواده‌های جان‌باختگان، این سوال پررنگ‌تر از قبل شد که چرا یک کارگر، با حداقل دستمزد، یا باید با ترس از زندان زندگی کند یا ترس از جان؟

حالا و پس از گذشت یک ماه که هنوز دلیل قطعی حادثه اعلام نشده، رفته رفته سوالات بیش‌تری در ذهن کارشناسان و فعالان کارگری شکل می‌گیرد. احتمال برطرف شدن این سوالات، شاید وابسته به نتیجه‌ی نهایی علت حادثه باشد. سوالاتی از قبیل: آیا می‌‌توان اتفاقی را که می‌شد از آن جلوگیری کرد، حادثه نامید؟ مشخصاً کدام نهاد و سازمان‌ باید پاسخ‌گوی کشته‌شدن ۵۲ کارگر باشند؟ آیا اصلاً می‌توانیم این نهادها را پاسخ‌گو کنیم؟ پس از روی دادن چنین حوادثی، چگونه می‌توانیم انتظار داشته باشیم که یک کارگر، در شرایطی که در محیط کارش ایمنی وجود ندارد، تن به کار در معدن دهد؟

به‌منظور یافتن پاسخ مناسب برای سوالات اشاره شده، خط‌صلح با ابراهیم رحیمیان، مسئول خانه‌ی کارگر شهرستان طبس، گفت‌وگویی ترتیب داده. لازم به ذکر است که ایشان نیز در حادثه‌ای مشابه، در سال ۱۳۹۱، برادر خود را از دست داده است. تحلیل این فعال کارگری درباره‌ی علت یا عوامل حادثه‌ی معدن طبس و شرایط کار در معدن را در زیر می‌خوانید.

ادامه مطلب
لینک به مطلب در وبسایت خط صلح


↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

پوشش اجباری در مدارس تک‌جنسیتی زیاده‌‌روی است/ #دینا_قالیباف

📡📡📡📡📡– دورانی که دانش‌آموزان در مدرسه سپری می‌کنند، به‌قول افرادی که تجربه‌ی آن‌را از سر گذرانده‌اند، یکی از زیباترین دوره‌ها و به‌عبارتی دوران طلایی زندگی محسوب می‌شود. پیدا کردن دوستان جدید و فرآیند جامعه‌پذیری که در مدرسه آغاز می‌شود، زندگی انسان‌ها را شکل می‌دهد. اگر دفتر خاطرات دوران دانش‌آموزیمان را مرور کنیم، شاید اوج خاطراتمان یکی از اردوهایی باشد که همراه هم‌کلاسی‌ها، ذره‌ای از طعم استقلال و فاصله از خانواده را چشیدیم، شاید هرکدام از ما خاطراتی در این‌باره برای تعریف کردن داشته باشیم. مثلاً اردوی مسافرتی مشهد برای من، با خاطرات پارک آبی معروفش و گم‌شدن در جمعیت حرم گره خورده است. یا خاطرات آب بازی در پارکی که ما را برای تفریح از طرف مدرسه برده بودند. روز اردوی مدرسه، روزی بود که کیف‌ها به‌جای این‌که پر از دفتر و کتاب باشند، با انواع خوراکی انباشته می‌‌شدند. حتی مدیرهای بداخلاق که اغلب عبوس بودند، روز اردو روی خوش‌شان را نشان می‌دادند و حتی خوراکی‌هایشان را با دانش‌آموزان تقسیم می‌کردند. اما فردای روز اردو، در مدرسه روز سختی بود، برخلاف دیروزش که اکثر زنگ‌های درسی پریده بودند، حالا دانش‌آموزان مجبور بودند تا دوباره در یک روال تکرار‌شونده قرار بگیرند.

خبر فوت «#آرزو_خاوری»، دانش‌آموزی که فردای روز اردو، به‌دنبال سخت‌گیری مدیر مدرسه به‌خاطر نوع پوشش خودکشی کرد، گویی هر روز ما را مثل فردای روز اردو سخت کرد. این‌روزها، با تعطیل‌شدن مدارس و ترافیک خودرو‌هایی که برای بردن و آوردن دانش‌آموزان در رفت‌وآمد هستند، تصویر دانش‌آموزی در ذهنمان نقش می‌بندد که در آخرین طبقه‌ی ساختمانی ایستاده، تا خود را به پایین بیاندازد. وقتی مدیران بداخلاق را جلوی در مدرسه می‌بینیم، ممکن است علت فوت این دانش‌آموز فکرمان را مشغول کند: «روز قبل، دخترم اردو رفته بود، در اردو شلوار جین پوشیده بود و توی مسیر رفت هم، رقص و شادی می‌کند. گویا مدیر عصبانی می‌شود. فردای آن‌روز با لباس فرم به‌مدرسه می‌رود، ولی مدیر داخل کلاس راهش نمی‌دهد. به‌من گفتند شلوار جین پاش بود و در اردو می‌رقصید».

تراژدی رخ داده در دبیرستان دخترانه‌ی کوثر و تکرار آن برای دانش‌آموز دیگری به نام «#آیناز_کریمی» آسیب‌شناسی مدیریت مدارس دخترانه را در خصوص نوع پوشش دانش‌آموزان الزامی ‌می‌کند. این گزارش که به نحوی با هدف آسیب‌شناسی به نگارش درآمده است، حاوی مصاحبه‌هایی با دانش‌آموزان دختر در مقاطع تحصیلی مختلف است. برای مصاحبه با دانش‌آموزان سوالات مشابهی طراحی شده که هدف از یکسان بودن سوالات، رسیدن به یک نتیجه‌ی مشخص درباره‌ی برخی مسایل است. موضوعاتی مانند این‌که آیا فشاری که در موضوع پوشش به دانش‌آموزان دختر وارد می‌شود، در مدارس دولتی بیش‌تر است یا مدارس غیردولتی؟

ادامه مطلب

ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑