توبه در دام شیطان؛ در گفتگو با رضا کاظم‌زاده/ دینا قالیباف

📡📡📡📡📡– اگر پایِ خواندن روایت‌های زندانیان سیاسی دهه‌ی ۶۰ در زندان‌های جمهوری اسلامی بنشینیم، امکان ندارد که از سیاست #تواب‌_سازی در این دوران چیزی به گوشمان نخورد؛ فرایندی که #زندانیان_سیاسی توسط بازجویان و مقامات زندان، تواب می‌شدند و باوجود ندامت و اعلام انزجار از گذشته‌ی مبارزاتی خود، در زندان محبوس می‌ماندند و از وجودشان در جهت پیشبرد اهداف حکومت در حوزه‌های مختلف استفاده می‌شد.

برخی از زندانیان سیاسی- عقیدتی دهه‌‌ی ۶۰ برای نجات از مجازات #اعدام یا شکنجه‌های طاقت‌فرسا #توبه می‌کردند. طبق روایات برخی از زندانیان آن دوران، حتی از توابین خواسته می‌شده که اعمالی را بر علیه سایر زندانیان انجام دهند. مهدی معمارپوری که در سال ۱۳۶۰ در تهران #بازداشت شد و هشت سال از زندگی خود را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذراند، ازجمله کسانی است که پس از توبه از او خواسته بودند که یکی از هم‌بندانش را اعدام کند.

علی‌رغم این موضوع که سیاست تواب‌سازی بیش از هر زمان دیگر با دهه‌ی ۶۰ عجین بوده، با انتشار شیوه‌نامه‌ی احراز توبه از سوی رئیس قوه‌ی ‌قضاییه، به نظر می‌رسد که سیستم قضایی ایران هم‌چنان ریشه‌های قوانین خود را بر مبنای تلقی خاصی از دین تعریف کرده است. این در حالیست که می‌توان مدعی بود این روش مثل گذشته اثرگذار نیست. اما پرسشی که در این میان به وجود می‌آید این است که منشاء شکل‌گیری چنین سیاستی از کجاست و چرا این سیاست، امروز در میان زندانیان سیاسی اثرگذار نیست؟

ادامه مطلب
لینک به مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@Hranews1 تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑