Яшчэ раз пра гістарычную назву Берасця.
Аб тым, як горад называлі ў канцы XV-XVI стст. налепш сведчаць запісы ў метрыцы ВКЛ. Агулам у апублікаваных кнігах я выявіў 30 запісаў, якія датуюцца 1493–1567 гг. У іх назва горада або замка згадваецца ў назоўным або вінавальным склоне 37 разоў. 35 разоў фігуруе форма „Берестеи” (Берасцей), 1 - “Бересть” (Берасць), і 1 - “Берестье” (Берасце). У апошнім выпадку магчымая памылка пісара або выдаўцоў метрыкі, варта праверыць па арыгінале.
І "вішанка" на гэтым "торце" - менавіта форма "Берестеи" ўжываецца ў слыннай рэвізіі 1566 г. Ніжэй фрагмент з яе.
Берасць ("Бересть") - гэта больш зручнае скарачэнне, упершыню згадваецца ў 1562 г. Адсюль польскі Brześć. У метрыцы ў XVI ст. ва ўскосных склонах таксама часам фіксуецца паланізаваная форма "Бресть" (Брэсць). А з польскай назвы ў ХІХ ст. была ўтворана расійская форма - "Брест" (Брэст). Усё мужчынскага роду.
Адкуль ўзялося "Берестье" (Берасце), як нібыта гістарычная назва горада, - асобная цікавая гісторыя, вартая добрага артыкула. Гэты кейс цікавы тым, як доўга і ўпэўнена могуць памыляцца самі гісторыкі.
Крыніца: Мікола Волкаў
Аб тым, як горад называлі ў канцы XV-XVI стст. налепш сведчаць запісы ў метрыцы ВКЛ. Агулам у апублікаваных кнігах я выявіў 30 запісаў, якія датуюцца 1493–1567 гг. У іх назва горада або замка згадваецца ў назоўным або вінавальным склоне 37 разоў. 35 разоў фігуруе форма „Берестеи” (Берасцей), 1 - “Бересть” (Берасць), і 1 - “Берестье” (Берасце). У апошнім выпадку магчымая памылка пісара або выдаўцоў метрыкі, варта праверыць па арыгінале.
І "вішанка" на гэтым "торце" - менавіта форма "Берестеи" ўжываецца ў слыннай рэвізіі 1566 г. Ніжэй фрагмент з яе.
Берасць ("Бересть") - гэта больш зручнае скарачэнне, упершыню згадваецца ў 1562 г. Адсюль польскі Brześć. У метрыцы ў XVI ст. ва ўскосных склонах таксама часам фіксуецца паланізаваная форма "Бресть" (Брэсць). А з польскай назвы ў ХІХ ст. была ўтворана расійская форма - "Брест" (Брэст). Усё мужчынскага роду.
Адкуль ўзялося "Берестье" (Берасце), як нібыта гістарычная назва горада, - асобная цікавая гісторыя, вартая добрага артыкула. Гэты кейс цікавы тым, як доўга і ўпэўнена могуць памыляцца самі гісторыкі.
Крыніца: Мікола Волкаў
❤18👍5🤔2
Forwarded from Historyja
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Дзень Волі, 23 сакавіка 1997 год. Прамаўляе Алесь Бяляцкі.
Відэа: Сяргей Чырык
Відэа: Сяргей Чырык
❤34👍9👏3🤡3💩1🙏1💯1
Historyja
🔥Толькі паспелі ўціхнуць абурэнні на конт ляпу "наш враг не Россия", як чарговы грамадзянін РБ з месцам у беларускім інфармацыйным полі паспеў стаць у абарону Расіі і "не тех" расіян. 🪆Чарговы раз хлуслівы наратыў, што Пуцін і Крэмль, а Расія і расіяне –…
"Что не доделал русский штык - доделает русский чиновник, русская школа и русский поп🎶 ".
Не мінулі два гады і частка беларусаў вярнулася да адкрытай абароны расейшчыны. Адметна і не дзіва, што на расейскай мове. Ды з шэрагаў г.зв. новай апаізцыі, якой шматлікія прадстаўнікі ў вялікай ступені моцна расеізаваная, не толькі моўна ды шырэй культурна і ментальна, далёкія ад беларускага нават не з увагі на варожасць, а не знаёмасць, для іх беларускае - чужое. Адзін з прыкладаў - Аляксанд Кныровіч, які адносна крытыкаў расейшчыны паўтарыў стары расейскі шаблон пра "местечковый национализм".
Але ёсць і пазіцыя, якую прадстаўляе Павал Усаў, разумення, чым з'яўляецца расейская папкультура, наколькі гэта моцная мяккая сіла, асабліва ў дачыненне беларусаў.
Здавалася б, трэба было б зрабіць высновы са сваёй гісторыі. І асабліва дзіўна чуць галасы ў абарону расейшчыны з Польшчы ці Літвы, хіба не трэба тлумачыць чаму.
PS. Параўнанне Сінатры і Меладзе - спроба выдаць "местечковое" расейскае за сусветную класіку?
Не мінулі два гады і частка беларусаў вярнулася да адкрытай абароны расейшчыны. Адметна і не дзіва, што на расейскай мове. Ды з шэрагаў г.зв. новай апаізцыі, якой шматлікія прадстаўнікі ў вялікай ступені моцна расеізаваная, не толькі моўна ды шырэй культурна і ментальна, далёкія ад беларускага нават не з увагі на варожасць, а не знаёмасць, для іх беларускае - чужое. Адзін з прыкладаў - Аляксанд Кныровіч, які адносна крытыкаў расейшчыны паўтарыў стары расейскі шаблон пра "местечковый национализм".
Але ёсць і пазіцыя, якую прадстаўляе Павал Усаў, разумення, чым з'яўляецца расейская папкультура, наколькі гэта моцная мяккая сіла, асабліва ў дачыненне беларусаў.
Здавалася б, трэба было б зрабіць высновы са сваёй гісторыі. І асабліва дзіўна чуць галасы ў абарону расейшчыны з Польшчы ці Літвы, хіба не трэба тлумачыць чаму.
PS. Параўнанне Сінатры і Меладзе - спроба выдаць "местечковое" расейскае за сусветную класіку?
💯32🥱3✍2🤷♂1❤1👎1
Historyja
"Что не доделал русский штык - доделает русский чиновник, русская школа и русский поп🎶 ". Не мінулі два гады і частка беларусаў вярнулася да адкрытай абароны расейшчыны. Адметна і не дзіва, што на расейскай мове. Ды з шэрагаў г.зв. новай апаізцыі, якой шматлікія…
Многія дзесяцігоддзі пошуку і ўрэшце знойдзена беларуская нацыянальная ідэя...
💯30🤬10🤷♂8😢3🖕3👍2
Historyja
230! 24 сакавіка 1794 года пачалося паўстане Касцюшкі. Узброенае выступленне было накіраванае супраць расійскай акупацыі і прускай інтэрвенцыі ды за аднаўленне Рэчы Паспалітай.
24 сакавіка 1794 года пачалося паўстане Касцюшкі. Узброенае выступленне было накіраванае супраць расійскай акупацыі і прускай інтэрвенцыі ды за аднаўленне Рэчы Паспалітай.
❤44👍8🙏1🤡1💔1🫡1