‍ ‍ ‍ هنوز در سفرم
خیال می کنم
در آب های جهان، قایقی است
و من-مسافر قایق- هزارها سال است
سرود زنده دریانوردهای کهن را
به گوش روزنه های فصول می خوانم
و پیش می رانم.(سهراب سپهری)

سفر را باید از تقطیع حروفش فهمید و حس کرد و لذت برد.

سفر
س:سفره
ف: فضایل
ر: رهبران
مسیر تهران-ارمنستان-تهران، سفره ای گشود که هر وجبش فرصتی شد تا از خرمن فضایل رهبرانی به تمام معنا، خوشه ای برگیریم و نداشته های خود را با داشته های عاریه ای از آن رهبران پس برانیم و به سرزمین داشته های مان بیفزاییم...

از سید بشیر، تواضع به گاه و خروش به جا آموختم. سعید با ایثارش در کنج ذهن جای خوش کرد و سجاد با بی آلایشی اش بر دل نشست. مهدی با جامعیت اطلاعاتی اش و محمدصادق با مدیریت بحرانش پیشرو نشان دادند.

معصومه با مسئولیت شناسی اش، سمانه با حجب و آرامشش، هانیه با خودمانی بودنش، مژگان با روابط عمومی اش، مژده با جسوری اش، سمانه با صبوری اش، سارا جان با بزرگی اش و خانم کلهر با زودگرم گرفتن و همراهی به گاهش، درس آموز شدند!

آن سوتر اما؛
بهمنی با ریسک پرمخاطره اش و ۳ بانوی همیارش با مهمان نوازی و مهمانپذیری شان هریک درس نکته ها عطا کردند.

در کل سفرمان، سفره ای شد که جرعه جرعه اش مهربانی شد و وجب به وجبش جغرافیای عشق...

سپاسگزارم که سفره گشودید، فضایل را سخاوتمندانه بخشیدید و سفر را با راهبری پیشقراولانه تان لذت و سروری بی مثال بخشیدید...

"سارا جان" را ویژه سپاس
"دلارام عزیر و عسل شیرین" را ویژه سلام


#برای_صلح_باهم_باشیم
#باهم_مهربان_باشیم...
🌷❤
رئوف آذری
هفتم تیر۹۷مصادف با سالروز بمباران شیمیایی ۷تیر۶۶ سردشت
🌷❤🌷
@havalani_ashti