Forwarded from اتچ بات
🗝کمپین مهربانی های کوچک🔓🔒
🌷نمونه ۲۵۵🔏
🖊رئوف آذری
@Raoufazari
--------- نگارش ۲۶ #تیرماه ۹۶
🌷ترور نامهربانی🌷
از ابتدای خلقت بشر همواره جدالی بدخواسته بین شر و خیر وجود داشته و تا امروز نیز تداوم داشته است!
از قابیل و هابیل تا صدام_داعش و کورد همواره شاهد جدال نابرابری بوده ایم که یک طرف با تمام قوا شر می فروشد و طرف دیگر در جزایری پراکنده در مقابل آن شر، جان نثار می کند!
واژگانی چون قابیل، پینوشه، طالبان، القاعده، بوکوحرام، داعش و ... همچنان بولدوزری مفهوم خشونت، ترور و مرگ را به جغرافیای فرهنگ لغات سرازیر می کنند و نام هایی چون هابیل، ایوب، محمد، مادر ترزا، گاندی و ... با الهام از وحی یا مکتبی بشری، منطق، صبوری، مهربانی، خدمتگزاری و... را ابزاری برای جاروکردن واژگانی ناموزون و وصله هایی نامیمون در فرهنگ لغات خلق می کنند تا شاید حملات خشونت و ترور را با تاکتیک عشق، صبوری و مهربانی پس رانده و بزدایند...
در این بین اما رسانه فراتر از تأثیرواژگان، از رسالت ذاتی خود غافل مانده و با تاکید و تمرکز بر بازنشر تراکنش واژه های خشونت زا، عرصه را بر لطافت و نرمی و مهربانی تنگ کرده و این سوء برداشت را در ذهن من و شما و مای نوعی خلق کرده است که؛
جهان سراسر خشونت،جنگ،ترور و نامهربانی است و عرصه ای برای میدان داری مهربانی نمانده و چاره ای جز کوچ نیست و باید رفت و وادی وانهاد!
اما گاه صحنه هایی زیبا البته در جزایری پراکنده ودور از هم خلق می شوند که تصویر میناتوری دیگری می آفرینند و امید را به تدبیر مهربانی زنده می کنند...
در اخیر تصاویر بر آنتن رفته توسط خبرگزاری ها در حادثه ترورتهران، علی رغم ایجاد یک جو روانی نامطلوب و بسترسازی سوء استفاده برخی خشونت ورزان تاریخ، صحنه هایی خلق شد که قابل واکاوی، بازخوانی و امعان نظر بیشتر بودند!
یکی از این صحنه های درس آموز که مهربانی بسیاری نهفته در خود داشت، دستان پرمهر جوانی بود که بر کمر کودکی حلقه خورد و با آویز شدن از دریچه پنجره ساختمان بهارستان، قصد عبور از سرزمین مرگ و ورود به سرزمین حیاتش کرد...
عدنان، کودک گلستانی در آن بحبوحه خشونت و نامهربانی، به لطف دستان مهربان هیوای رسولی عزیز، آن جوان مهابادی، به وادی امن حیات برگشت و با ایثار یک جوان کورد، نامهربانی ترور شد و مرگ، مجال نیافت نوگلی دیگر را قربانی کند!
کمپین مهربانی های کوچک، از روزهای ابتدایی بازنشر خبر در فضای مجازی در صدد برآمد تا این مهربانی بزرگ هیوا را پاس دارد و در تکثیر و بازنشر خبر آن، مشارکت داشته باشد.
دوشنبه روز مورخ ۲۶تیرماه ۹۶ نیز، مجالی خلق شد تا به لطف مهربانان امیر عباسی عزیز(سردفتر دفترخانه اسنادرسمی شماره ۵ مهاباد)، سوران محمودپور و فردین بایزیدی شهروندان دیار صلح و سفیران کمپین مهربانی در مهاباد، محضر آن بزرگ مهربان،کاک هیوا رسولی عزیز، لوح سپاس و تجلیل کمپین تقدیم گردد و مهربانی بزرگ شان، ورقی از اوراق کتاب مهربانی های کوچک را مزین گرداند...
سپاس مهربان بزرگ را و درود سفیران مهربان کمپین مهربانی های کوچک در مهاباد را که بهانه ای شدند برای تحریر ۲۴۵ امین گزارش مهربانی ها....
🌷🌷🌷
#کمپین_مهربانی_های_کوچک
#خشونت_ترور_مرگ
#حادثه_تروریستی_تهران
#نامهربانی
#مهربانی
#کودک_گلستانی
#ساختمان_بهارستان
#جوان_کورد_مهابادی
#الفبای_صلح_و_مهربانی
#تجلیل_مهربانی
گروه کمپین👇👇👇
https://t.iss.one/joinchat/AAAAADwcjLHIA5Qmdu33Yw
کانال چالش مهربانی
(گزیده گزارش مهربانی مهربانان)👇
@kindness_challenge
الفبای صلح و مهربانی
@havalani_ashti
-----
🌷نمونه ۲۵۵🔏
🖊رئوف آذری
@Raoufazari
--------- نگارش ۲۶ #تیرماه ۹۶
🌷ترور نامهربانی🌷
از ابتدای خلقت بشر همواره جدالی بدخواسته بین شر و خیر وجود داشته و تا امروز نیز تداوم داشته است!
از قابیل و هابیل تا صدام_داعش و کورد همواره شاهد جدال نابرابری بوده ایم که یک طرف با تمام قوا شر می فروشد و طرف دیگر در جزایری پراکنده در مقابل آن شر، جان نثار می کند!
واژگانی چون قابیل، پینوشه، طالبان، القاعده، بوکوحرام، داعش و ... همچنان بولدوزری مفهوم خشونت، ترور و مرگ را به جغرافیای فرهنگ لغات سرازیر می کنند و نام هایی چون هابیل، ایوب، محمد، مادر ترزا، گاندی و ... با الهام از وحی یا مکتبی بشری، منطق، صبوری، مهربانی، خدمتگزاری و... را ابزاری برای جاروکردن واژگانی ناموزون و وصله هایی نامیمون در فرهنگ لغات خلق می کنند تا شاید حملات خشونت و ترور را با تاکتیک عشق، صبوری و مهربانی پس رانده و بزدایند...
در این بین اما رسانه فراتر از تأثیرواژگان، از رسالت ذاتی خود غافل مانده و با تاکید و تمرکز بر بازنشر تراکنش واژه های خشونت زا، عرصه را بر لطافت و نرمی و مهربانی تنگ کرده و این سوء برداشت را در ذهن من و شما و مای نوعی خلق کرده است که؛
جهان سراسر خشونت،جنگ،ترور و نامهربانی است و عرصه ای برای میدان داری مهربانی نمانده و چاره ای جز کوچ نیست و باید رفت و وادی وانهاد!
اما گاه صحنه هایی زیبا البته در جزایری پراکنده ودور از هم خلق می شوند که تصویر میناتوری دیگری می آفرینند و امید را به تدبیر مهربانی زنده می کنند...
در اخیر تصاویر بر آنتن رفته توسط خبرگزاری ها در حادثه ترورتهران، علی رغم ایجاد یک جو روانی نامطلوب و بسترسازی سوء استفاده برخی خشونت ورزان تاریخ، صحنه هایی خلق شد که قابل واکاوی، بازخوانی و امعان نظر بیشتر بودند!
یکی از این صحنه های درس آموز که مهربانی بسیاری نهفته در خود داشت، دستان پرمهر جوانی بود که بر کمر کودکی حلقه خورد و با آویز شدن از دریچه پنجره ساختمان بهارستان، قصد عبور از سرزمین مرگ و ورود به سرزمین حیاتش کرد...
عدنان، کودک گلستانی در آن بحبوحه خشونت و نامهربانی، به لطف دستان مهربان هیوای رسولی عزیز، آن جوان مهابادی، به وادی امن حیات برگشت و با ایثار یک جوان کورد، نامهربانی ترور شد و مرگ، مجال نیافت نوگلی دیگر را قربانی کند!
کمپین مهربانی های کوچک، از روزهای ابتدایی بازنشر خبر در فضای مجازی در صدد برآمد تا این مهربانی بزرگ هیوا را پاس دارد و در تکثیر و بازنشر خبر آن، مشارکت داشته باشد.
دوشنبه روز مورخ ۲۶تیرماه ۹۶ نیز، مجالی خلق شد تا به لطف مهربانان امیر عباسی عزیز(سردفتر دفترخانه اسنادرسمی شماره ۵ مهاباد)، سوران محمودپور و فردین بایزیدی شهروندان دیار صلح و سفیران کمپین مهربانی در مهاباد، محضر آن بزرگ مهربان،کاک هیوا رسولی عزیز، لوح سپاس و تجلیل کمپین تقدیم گردد و مهربانی بزرگ شان، ورقی از اوراق کتاب مهربانی های کوچک را مزین گرداند...
سپاس مهربان بزرگ را و درود سفیران مهربان کمپین مهربانی های کوچک در مهاباد را که بهانه ای شدند برای تحریر ۲۴۵ امین گزارش مهربانی ها....
🌷🌷🌷
#کمپین_مهربانی_های_کوچک
#خشونت_ترور_مرگ
#حادثه_تروریستی_تهران
#نامهربانی
#مهربانی
#کودک_گلستانی
#ساختمان_بهارستان
#جوان_کورد_مهابادی
#الفبای_صلح_و_مهربانی
#تجلیل_مهربانی
گروه کمپین👇👇👇
https://t.iss.one/joinchat/AAAAADwcjLHIA5Qmdu33Yw
کانال چالش مهربانی
(گزیده گزارش مهربانی مهربانان)👇
@kindness_challenge
الفبای صلح و مهربانی
@havalani_ashti
-----
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
روهینگیاها، شرمنده ایم...
فعالیت اخیر اختیارم #صلح است و #مهربانی!
امروز اما؛
شرم دارم از #نوبل، #نهرو ، #گاندی و #مادر_ترزا
چرا که #صلح به یغما رفت و #استقلال به سراب رسید و #مهربانی به دام افتاد!
امروز نمی دانم آنان شایستگانی که جایزه #صلح_نوبل گرفته اند چگونه می توانند در آن جایزه بنگرند و به خود ببالند وقتی می بینند که خانم #سوچی و بسیاری دیگر نیز همسنگ شان است؟!
امروز نمی دانم روح استقلال طلب و آزادی خواه اولین نخست وزیر هندوستان جناب #نهرو در چه حالی است وقتی می بیند جایزه بنیادش در تاقچه افتخارات خانم #سوچی برق می زند؟!
امروز نمی دانم #ناپلئون_بناپارت چه حس و حالی دارد وقتی نشان #فرمانده (لژیون دنور) را بر شانه خانم #سوچی می بیند؟!
امروز نمی دانم روح #ساخاروف و اندیشه #اتحادیه_اروپا، در کدامین آسمان ابری در حال سقوط است، وقتی #اندیشه_دگم هم کیشان #خانم_سوچی را می بینند و #اندیشه_درحصار دموکراسی تباران سرزمین دموکراسی خانم سوچی را؟!
امروزه نمی دانم حال و وضع #مادر_ترزا، #دوک_الینگتون، #آریتا_فرانکلین، #آلین_گرینسپن و سایر دریافت کنندگان بالاترین جایزه مدنی ایالت متحده آمریکا که بادستان رییس جمهورهای وقت آن سامان متبرک شده است، چگونه است و از چه زاویه ای به خود و جایزه شان می نگرند وقتی به یاد می آورند که روزی #خانم_سوچی نیز همان جایزه را به پاس فعالیت مدنی اش دریافت کرده بود؟!
امروز نمی دانم مردمان سوئد و #اولاف_پالمه، چگونه خود را در آیینه وجدان تاریخ می نگرند وقتی در دستان #خانم_سوچی، جایزه #ترقی_خواهانه و #بشردوستانه خود را از دور نظاره می کنند؟!
و #سیمون_بولیوار را نمی دانم که امروز چگونه اوضاع نابسامان دو اقلیم ونزوئلا و میانمار #خانم_سوچی را رصد می کند و خود را قضاوت می نماید؟!
و نمی دانم آن طبیعت دوستان و نهنگ پرستان اروپایی و آمریکایی چگونه خود را مقابل آیینه وجدان خواهند نکریست وقتی به پای نجات نهنگی همت شان قطار می شد و اما در مقابل #ترور_انسانیت در میانمار و گوشه گوشه این جهان، سکوت اختیار کرده اند؟!
و اما رسانه ها و کارگردانان رسانه ها و نیز سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری و ... را نمی دانم چگونه به قضاوت خود خواهند پرداخت و چه خواهند نگاشت وقتی ماکت وجود خود را در قبال آن جنایات بشری در میانمار مرور می کنند؟!
و نمی دانم امروز خود را چگونه ببخشم وقتی که روزی برای دریافت آن همه نشان و جایزه و مدال، #مهربانی به خرج دادم و بانویی را تحسین کردم که نمی دانستم عاقبتش چه خواهد شد؟!
افسوس که روزگار گذشته نه به خواست من و نه دستور بزرگان، بازگشتنی نیست و باید قبول کرد گاهی همه ما راهی رفته داشته ایم که نمی بایست برویم...
عزمی نابجا کرده ایم که نباید می کردیم و تحسینی نابجا داشته ایم که امروز افسوسش نصیب می بریم...
امروز اما می دانم که در جغرافیای کار و فعالیت اخیراختیارم، چه نابسامان #نامهربانی می بارد و چه وحشتناک #صلح_ترور_می شود!
و همین ما را بس که با چالشی دیگر و جانی دیگر، عزم در چالش #صلح_و_مهربانی نهیم تا شاید دیگر ارواح و نگاه شایستگان، #صلح_و_مهربانی را قلب نبینند و افسوس نخورند...
*رئوف آذری، صبحگاه ۱۴ شهریور۹۶
*فعال صلح و مهربانی
@havalani_ashti
@kindness_challenge
فعالیت اخیر اختیارم #صلح است و #مهربانی!
امروز اما؛
شرم دارم از #نوبل، #نهرو ، #گاندی و #مادر_ترزا
چرا که #صلح به یغما رفت و #استقلال به سراب رسید و #مهربانی به دام افتاد!
امروز نمی دانم آنان شایستگانی که جایزه #صلح_نوبل گرفته اند چگونه می توانند در آن جایزه بنگرند و به خود ببالند وقتی می بینند که خانم #سوچی و بسیاری دیگر نیز همسنگ شان است؟!
امروز نمی دانم روح استقلال طلب و آزادی خواه اولین نخست وزیر هندوستان جناب #نهرو در چه حالی است وقتی می بیند جایزه بنیادش در تاقچه افتخارات خانم #سوچی برق می زند؟!
امروز نمی دانم #ناپلئون_بناپارت چه حس و حالی دارد وقتی نشان #فرمانده (لژیون دنور) را بر شانه خانم #سوچی می بیند؟!
امروز نمی دانم روح #ساخاروف و اندیشه #اتحادیه_اروپا، در کدامین آسمان ابری در حال سقوط است، وقتی #اندیشه_دگم هم کیشان #خانم_سوچی را می بینند و #اندیشه_درحصار دموکراسی تباران سرزمین دموکراسی خانم سوچی را؟!
امروزه نمی دانم حال و وضع #مادر_ترزا، #دوک_الینگتون، #آریتا_فرانکلین، #آلین_گرینسپن و سایر دریافت کنندگان بالاترین جایزه مدنی ایالت متحده آمریکا که بادستان رییس جمهورهای وقت آن سامان متبرک شده است، چگونه است و از چه زاویه ای به خود و جایزه شان می نگرند وقتی به یاد می آورند که روزی #خانم_سوچی نیز همان جایزه را به پاس فعالیت مدنی اش دریافت کرده بود؟!
امروز نمی دانم مردمان سوئد و #اولاف_پالمه، چگونه خود را در آیینه وجدان تاریخ می نگرند وقتی در دستان #خانم_سوچی، جایزه #ترقی_خواهانه و #بشردوستانه خود را از دور نظاره می کنند؟!
و #سیمون_بولیوار را نمی دانم که امروز چگونه اوضاع نابسامان دو اقلیم ونزوئلا و میانمار #خانم_سوچی را رصد می کند و خود را قضاوت می نماید؟!
و نمی دانم آن طبیعت دوستان و نهنگ پرستان اروپایی و آمریکایی چگونه خود را مقابل آیینه وجدان خواهند نکریست وقتی به پای نجات نهنگی همت شان قطار می شد و اما در مقابل #ترور_انسانیت در میانمار و گوشه گوشه این جهان، سکوت اختیار کرده اند؟!
و اما رسانه ها و کارگردانان رسانه ها و نیز سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری و ... را نمی دانم چگونه به قضاوت خود خواهند پرداخت و چه خواهند نگاشت وقتی ماکت وجود خود را در قبال آن جنایات بشری در میانمار مرور می کنند؟!
و نمی دانم امروز خود را چگونه ببخشم وقتی که روزی برای دریافت آن همه نشان و جایزه و مدال، #مهربانی به خرج دادم و بانویی را تحسین کردم که نمی دانستم عاقبتش چه خواهد شد؟!
افسوس که روزگار گذشته نه به خواست من و نه دستور بزرگان، بازگشتنی نیست و باید قبول کرد گاهی همه ما راهی رفته داشته ایم که نمی بایست برویم...
عزمی نابجا کرده ایم که نباید می کردیم و تحسینی نابجا داشته ایم که امروز افسوسش نصیب می بریم...
امروز اما می دانم که در جغرافیای کار و فعالیت اخیراختیارم، چه نابسامان #نامهربانی می بارد و چه وحشتناک #صلح_ترور_می شود!
و همین ما را بس که با چالشی دیگر و جانی دیگر، عزم در چالش #صلح_و_مهربانی نهیم تا شاید دیگر ارواح و نگاه شایستگان، #صلح_و_مهربانی را قلب نبینند و افسوس نخورند...
*رئوف آذری، صبحگاه ۱۴ شهریور۹۶
*فعال صلح و مهربانی
@havalani_ashti
@kindness_challenge
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
روهینگیاها، شرمنده ایم...
فعالیت اخیر اختیارم #صلح است و #مهربانی!
امروز اما؛
شرم دارم از #نوبل، #نهرو ، #گاندی و #مادر_ترزا
چرا که #صلح به یغما رفت و #استقلال به سراب رسید و #مهربانی به دام افتاد!
امروز نمی دانم آنان شایستگانی که جایزه #صلح_نوبل گرفته اند چگونه می توانند در آن جایزه بنگرند و به خود ببالند وقتی می بینند که خانم #سوچی و بسیاری دیگر نیز همسنگ شان است؟!
امروز نمی دانم روح استقلال طلب و آزادی خواه اولین نخست وزیر هندوستان جناب #نهرو در چه حالی است وقتی می بیند جایزه بنیادش در تاقچه افتخارات خانم #سوچی برق می زند؟!
امروز نمی دانم #ناپلئون_بناپارت چه حس و حالی دارد وقتی نشان #فرمانده (لژیون دنور) را بر شانه خانم #سوچی می بیند؟!
امروز نمی دانم روح #ساخاروف و اندیشه #اتحادیه_اروپا، در کدامین آسمان ابری در حال سقوط است، وقتی #اندیشه_دگم هم کیشان #خانم_سوچی را می بینند و #اندیشه_درحصار دموکراسی تباران سرزمین دموکراسی خانم سوچی را؟!
امروزه نمی دانم حال و وضع #مادر_ترزا، #دوک_الینگتون، #آریتا_فرانکلین، #آلین_گرینسپن و سایر دریافت کنندگان بالاترین جایزه مدنی ایالت متحده آمریکا که بادستان رییس جمهورهای وقت آن سامان متبرک شده است، چگونه است و از چه زاویه ای به خود و جایزه شان می نگرند وقتی به یاد می آورند که روزی #خانم_سوچی نیز همان جایزه را به پاس فعالیت مدنی اش دریافت کرده بود؟!
امروز نمی دانم مردمان سوئد و #اولاف_پالمه، چگونه خود را در آیینه وجدان تاریخ می نگرند وقتی در دستان #خانم_سوچی، جایزه #ترقی_خواهانه و #بشردوستانه خود را از دور نظاره می کنند؟!
و #سیمون_بولیوار را نمی دانم که امروز چگونه اوضاع نابسامان دو اقلیم ونزوئلا و میانمار #خانم_سوچی را رصد می کند و خود را قضاوت می نماید؟!
و نمی دانم آن طبیعت دوستان و نهنگ پرستان اروپایی و آمریکایی چگونه خود را مقابل آیینه وجدان خواهند نکریست وقتی به پای نجات نهنگی همت شان قطار می شد و اما در مقابل #ترور_انسانیت در میانمار و گوشه گوشه این جهان، سکوت اختیار کرده اند؟!
و اما رسانه ها و کارگردانان رسانه ها و نیز سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری و ... را نمی دانم چگونه به قضاوت خود خواهند پرداخت و چه خواهند نگاشت وقتی ماکت وجود خود را در قبال آن جنایات بشری در میانمار مرور می کنند؟!
و نمی دانم امروز خود را چگونه ببخشم وقتی که روزی برای دریافت آن همه نشان و جایزه و مدال، #مهربانی به خرج دادم و بانویی را تحسین کردم که نمی دانستم عاقبتش چه خواهد شد؟!
افسوس که روزگار گذشته نه به خواست من و نه دستور بزرگان، بازگشتنی نیست و باید قبول کرد گاهی همه ما راهی رفته داشته ایم که نمی بایست برویم...
عزمی نابجا کرده ایم که نباید می کردیم و تحسینی نابجا داشته ایم که امروز افسوسش نصیب می بریم...
امروز اما می دانم که در جغرافیای کار و فعالیت اخیراختیارم، چه نابسامان #نامهربانی می بارد و چه وحشتناک #صلح_ترور_می شود!
و همین ما را بس که با چالشی دیگر و جانی دیگر، عزم در چالش #صلح_و_مهربانی نهیم تا شاید دیگر ارواح و نگاه شایستگان، #صلح_و_مهربانی را قلب نبینند و افسوس نخورند...
*رئوف آذری، صبحگاه ۱۴ شهریور۹۶
*فعال صلح و مهربانی
@havalani_ashti
@kindness_challenge
فعالیت اخیر اختیارم #صلح است و #مهربانی!
امروز اما؛
شرم دارم از #نوبل، #نهرو ، #گاندی و #مادر_ترزا
چرا که #صلح به یغما رفت و #استقلال به سراب رسید و #مهربانی به دام افتاد!
امروز نمی دانم آنان شایستگانی که جایزه #صلح_نوبل گرفته اند چگونه می توانند در آن جایزه بنگرند و به خود ببالند وقتی می بینند که خانم #سوچی و بسیاری دیگر نیز همسنگ شان است؟!
امروز نمی دانم روح استقلال طلب و آزادی خواه اولین نخست وزیر هندوستان جناب #نهرو در چه حالی است وقتی می بیند جایزه بنیادش در تاقچه افتخارات خانم #سوچی برق می زند؟!
امروز نمی دانم #ناپلئون_بناپارت چه حس و حالی دارد وقتی نشان #فرمانده (لژیون دنور) را بر شانه خانم #سوچی می بیند؟!
امروز نمی دانم روح #ساخاروف و اندیشه #اتحادیه_اروپا، در کدامین آسمان ابری در حال سقوط است، وقتی #اندیشه_دگم هم کیشان #خانم_سوچی را می بینند و #اندیشه_درحصار دموکراسی تباران سرزمین دموکراسی خانم سوچی را؟!
امروزه نمی دانم حال و وضع #مادر_ترزا، #دوک_الینگتون، #آریتا_فرانکلین، #آلین_گرینسپن و سایر دریافت کنندگان بالاترین جایزه مدنی ایالت متحده آمریکا که بادستان رییس جمهورهای وقت آن سامان متبرک شده است، چگونه است و از چه زاویه ای به خود و جایزه شان می نگرند وقتی به یاد می آورند که روزی #خانم_سوچی نیز همان جایزه را به پاس فعالیت مدنی اش دریافت کرده بود؟!
امروز نمی دانم مردمان سوئد و #اولاف_پالمه، چگونه خود را در آیینه وجدان تاریخ می نگرند وقتی در دستان #خانم_سوچی، جایزه #ترقی_خواهانه و #بشردوستانه خود را از دور نظاره می کنند؟!
و #سیمون_بولیوار را نمی دانم که امروز چگونه اوضاع نابسامان دو اقلیم ونزوئلا و میانمار #خانم_سوچی را رصد می کند و خود را قضاوت می نماید؟!
و نمی دانم آن طبیعت دوستان و نهنگ پرستان اروپایی و آمریکایی چگونه خود را مقابل آیینه وجدان خواهند نکریست وقتی به پای نجات نهنگی همت شان قطار می شد و اما در مقابل #ترور_انسانیت در میانمار و گوشه گوشه این جهان، سکوت اختیار کرده اند؟!
و اما رسانه ها و کارگردانان رسانه ها و نیز سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری و ... را نمی دانم چگونه به قضاوت خود خواهند پرداخت و چه خواهند نگاشت وقتی ماکت وجود خود را در قبال آن جنایات بشری در میانمار مرور می کنند؟!
و نمی دانم امروز خود را چگونه ببخشم وقتی که روزی برای دریافت آن همه نشان و جایزه و مدال، #مهربانی به خرج دادم و بانویی را تحسین کردم که نمی دانستم عاقبتش چه خواهد شد؟!
افسوس که روزگار گذشته نه به خواست من و نه دستور بزرگان، بازگشتنی نیست و باید قبول کرد گاهی همه ما راهی رفته داشته ایم که نمی بایست برویم...
عزمی نابجا کرده ایم که نباید می کردیم و تحسینی نابجا داشته ایم که امروز افسوسش نصیب می بریم...
امروز اما می دانم که در جغرافیای کار و فعالیت اخیراختیارم، چه نابسامان #نامهربانی می بارد و چه وحشتناک #صلح_ترور_می شود!
و همین ما را بس که با چالشی دیگر و جانی دیگر، عزم در چالش #صلح_و_مهربانی نهیم تا شاید دیگر ارواح و نگاه شایستگان، #صلح_و_مهربانی را قلب نبینند و افسوس نخورند...
*رئوف آذری، صبحگاه ۱۴ شهریور۹۶
*فعال صلح و مهربانی
@havalani_ashti
@kindness_challenge
Telegram
attach 📎