BUGUNNING GAPI

"Bu ishni sen qila olmaysan, ovora bo‘lma!", deydiganlarning aksari o‘sha ishni qilishingni istamaydiganlardir.

Harakat qilaver! Natija Allohdan ekanligiga hech shubha qilma, sen faqat sabablarni qoim qilishga mas’ulsan.

Qila olmaysan deydiganlarga bazan achinaman, ularda xuddi Firavndan bir ulush bordek tuyuladi. Hukmni davol qilishadi.

So’zlariga ehtiyot bo’lmaydigan do’stim!
Hech xayolingga kelganmi, sening bitta latif jumlang yangi bir insonni bunyod qilishi mumkinligi?!

Tarihimiz bunday misollarga to’lib yotibdi.

So’zlaringizga e’tiborli bo’ling

Bir kuni Abdulloh ibn Mas'ud roziyollohu anhu Kufada yurib borayotib bir necha yoshlarni ko‘rib qoldi. Ular aroq ichib, qo‘shiq aytib o‘tirishgan edi. Ularga Zozon ismlik bir yigit ud sozi bilan qo‘shiq aytib berayotgan edi. Zozonning ovozi juda ham shiralik edi.
Uning ovozini eshitgan Abdulloh ibn Mas'ud roziyollohu anhu:
"Qanday yaxshi ovoz! Qani endi qur'onda ishlatilsa edi!"-deb ridosini boshiga yopib o‘tib ketdi.
Zozon Abdulloh ibn Mas'udning gapini eshitib so‘radi:
- Kim u?
Unga uning Rasululloh sallollohu alayhi va sallamning sahobasi ekanligi aytishdi.
Zozon udni sindirib tashladi va Abdulloh ibn Mas'udning ortidan yugurdi. Unga yetib olib uning huzurida tavba qildi. Unga shogird tushib qur'onni o‘rgandi. Ilmda imom bo‘ldi. Ko‘pgina sahobalardan hadis rivoyat qildi.

"Qanday yaxshi ovoz. Qani endi qur'onda ishlatilsa edi!".
Mehr bilan aytilgan bu jumla Zozonni xonandalikdan qur'onga ko‘chirdi. Ud chalishdan hadis yozishga o‘tkazdi. Do‘mbira va naydan fiqhga naql qildi!

So‘zlarga e'tiborsiz bo‘lmang. Ular insonni o‘zgartiradi. Butunlay boshqa insonga aylantiradi.

Imom Buxoriy rohimahulloh aytadi:
"Ishoq ibn Rohuvayh huzurida edim. U shunday deb qoldi: " Qani endi birortangiz Nabiy sallollohu alayhi va sallamning sunnatlarini muxtasar qilib jamlaganida edi!".
Bu mening yodimda qoldi va bu kitobni (al-jomi'us sahihni) jamlashni boshladim" .

Albatta imom Buxoriyning bu mo‘'tabar kitobining dunyoga kelishida ibn Rohuvayhning ham hissasi bor va ajrdan u ham nasibador deb o‘ylaymiz.

Imom Shofi'iy rohimahulloh oldin she'rga qiziqib yurgan. U Mus'ab Zubayriyning huzurida she'r o‘qigan. Uning she'ri Zubayriyga yoqqan. Imom Shofi'iyda zakiylik va fahmni ko‘rgan. So‘ngra unga shunday degan:
"Ey Shofi'iy! Fiqhni o‘rgansang qanday bo‘larkin?!".

Bu gap Shofi'iyning qalbiga tushgan. Fiqhni o‘rganishga yeng shimargan. Dunyoni ilmga, fiqhga to‘ldirgan. Zubayriy ham savobga ega bo‘lishda o‘ziga daryo ochgan.

Imom Zahabiy rohimahulloh oldin imom Barzoliyning huzurida o‘qib yurgan. Barzoliy undan bir kuni bir risola yozib berishini so‘ragan. Zahabiy risolani yozib Barzoliyga topshirgan. Zahabiyning risolasini o‘qigan Barzoliy shunday degan:
"Ey Shamsiddin Zahabiy! Yozuving muhaddislar yozuviga o‘xshar ekan!".
Bu gap Zahabiyning qalbidan joy olgan. Hadis o‘rganishga kirishgan. Jarh va ta'dil ilmida imom bo‘lgan. So‘ngra bizga "Siyaru a'lomin nubalo"ni taqdim qilgan. Albatta Barzoliyga ham bulardan nasiba boradi inshaalloh!

Xulosa
Qobiliyatlarni to‘g‘ri yo‘naltiring. Qadamlarni yo‘lning boshiga qo‘ying. Uyog‘ini o‘zlari olib ketishadi. Kimdir boshqa birovning yaxshilik yo‘liga qadam tashlashiga sabab bo‘ladi. Buning ajri qiyomatgacha uzilmaydi. Bu yaxshilikdan meva uzib boraveradi. Bunga birgina so‘zingiz sabab bo‘lishi mumkin!

Bilimga ishonib qolmang

➡️ Yaqinlaringizga ham ulashing

💬 @HasankhojaBlog - sahifamizga obuna bo’ling

MA’SULIYAT

Vatan uch toifaning yelkasida turadi:

1). Uni boqadigan dehqonning.
2). Uni himoya qiladigan askarning.
3). Uni tarbiyalaydigan muallimning.
Bu uch toifa Allohdan qo‘rqsa demak vatan osoyishta, tinch va obod.

Agar dehqon diyonatsiz bo‘lsa yelkasiga yuklangan vazifani haqqoniy bajarmaydi. "Plan"ni faqat qog‘ozda bajaradi, soliqdan qochish uchun gektarni kamaytirib yozadi va hokazo. Natijada vatan muhtojlikda qoladi.Agar u Allohdan qo‘rqsa o‘z xizmatini astoydil, mas’uliyat bilan bajaradi. Unga qorovul shart emas. Allohning nazorati yetarli.

Askar ham shunday. U faqatgina buyruqni kutmay o‘zi ham sergak bo‘lishi lozim. Agar mushtarak farzlarga amal qilsa uning vatanni qo‘riqlashi har qanday nafl ibodatdan ustun turadi.

Muallim vatan ustozidir. Kelajak avlodimiz taqdiri ularga bog‘liq. Farzandlarimiz bilimli, go‘zal xulqli, diyonatli bo‘lib o‘sishida ularning o‘rni beqiyos. Ammo ular mas’uliyatni his qilishmasa bu musibatdir. Ular faqatgina maosh uchun, dars soatlari o‘tishi uchun harakat qilishsa va bolalarimizga e’tibor berishmasa ,o‘z ustilarida ishlashmasa oladigan maoshlari ularga halol bo‘lmaydi. Millatga xiyonat qilishgan bo‘lishadi.

Bu gaplarni har bir kasb egasiga tatbiq qilsa bo‘ladi. Buning uchun insonlar tepasiga nazoratchi qo‘yish emas, Allohning haqiqiy nazoratchi ekanini anglatishimiz lozim.!

Bayramingiz muborak bo’lsin MILLAT QAHRAMONLARI.

P.s. Yaqinda bir savol bilan murojaat qilishdi. Nimadan fahrlanasiz deb.
Javobim esa oddiy va qisqa bo’ldi:
Ustozlarimdan va ustozligimdan…

Alloh meni Muallimlik maqomiga loyiq ko’rganidan doim fahrlanaman. Garchi bu kasbni haqqini to’liq ado qila olmayapgan bo’lsamda Allohga ming shukrlar aytaman. Menga bu kasbim shunchalar qadrliki, xatto yo sajdada jon berish yo ta’lim berish vaqtida jon berish orasida ranlov qilib berilsa, hech ikkilanmay ikkinchisini tanlagan bo’lar edim. Chunki birinchisida nafsim g’ami bo’lsa, ikkinchisida ummat g’ami bor.