Forwarded from دولت اسلام | ابراهیم نوروزی
دموکراسی‌بازی (۲)
منتخب آن‌ها، مصطفای ما
🔸 از آغاز غیبت کبری تا کنون، بر طبق شواهد و اسناد تاریخی، ۶۱ مرجع عام، زعامت شیعیان جهان را برعهده داشته‌اند. قبل از امام خامنه‌ای و امام خمینی، پنجاه و نهمین زعیم شیعه، آیت‌الله بروجردی است. از شیوه انتخاب افراد این لیست شصت و یک نفره تا قبل از آیت‌الله بروجردی اطلاع خاصی در دسترس نیست ولی در آنچه در مورد ایشان نقل شده است نکته بسیار مهمی وجود دارد و آن اینکه آیت‌الله بروجردی بعد از بازگشت از نجف به قم نمی‌روند و در بروجرد ساکن می‌شوند تا اینکه سال‌ها بعد از وفات شیخ عبدالکریم حائری (بزرگ حوزه قم) و سید ابوالحسن اصفهانی ( زعیم شیعه آن دوران)، پس از اصرار چندین ساله مردم و علمای بزرگ قم با اکراه حاضر می‌شوند به آن‌جا عزیمت کنند و عهده‌دار این مسئولیت بزرگ شوند.
🔸 حال این فرایند انتخاب را مقایسه کنیم با آنچه ما در این سال‌ها خواسته‌‌ایم مطابق با قواعد دموکراسی غربی در انتخابات‌های مختلف حتی انتخابات مجلس خبرگان اجرا کنیم.
🔸 از سال ۱۳۶۲ که نخستین دوره مجلس خبرگان رهبری تشکیل شد تا ۱۴۰۲ که در آستانه انتخابات ششمین دوره آن هستیم ۴۰ سال می‌گذرد. چهل سالگی دوران پختگی و کامل شدن است، لذا توقع این است که این نهاد و فرایند انتخاب اعضای آن نیز بعد از چهل سال به یک پختگی نسبی رسیده باشد اما هرچه از تأسیس این نهاد مهم گذشته است، فرایند انتخاب اعضای آن ، بیشتر به انتخابات مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا با همه جناح‌بازی‌های سیاسی و زد و بندهای اقتصادی و رزومه‌بازی‌های رایج‌شان شبیه است تا انتخاب عده‌ای عالم و مجتهد پا به سن گذاشته و وفادار به انقلاب که وظیفه خطیر و حساس انتخاب رهبر را به عهده دارند.
🔸 پختگی فرایند انتخاب اعضای مجلس خبرگان در این است که این افراد از بین علمای شاخص و برجسته هر قوم و دیاری، مطابق با سنت الهی #اصطفی شوند نه به سبک دموکراسی غربی #انتخاب.
🔹 در انتخاب، فرد (نامزد انتخابات) باید خود را به مردم #عرضه کند، اما در اصطفی فرد از طرف مردم مورد #تقاضا قرار می‌گیرد (یا به عبارتی دیگر در انتخاب، فرد باید به مردم روی آورد اما در اصطفی مردم به فرد روی می‌آورند.)
🔹 در انتخاب، فرد باید برای برگزیده شدن با دیگران #رقابت کند، اما در اصطفی فرد شخصا تمایلی به قبول مسئولیت ندارد و لذا اصلاً رقابت بی‌معناست.
🔹در انتخاب، رضایت #مردم (و تمایلاتشان) مهم است اما در اصطفی رضایت #خدا.
🔹 در انتخاب، #آینده مهم است و وعده‌های فرد، اما در اصطفی #عاقبت مهم است و کارنامه فرد.
🔸 اگر مصطفی شدن افراد برای مجالس و شوراهای مختلف محلی و ملی از جمله مجلس شورای اسلامی خیلی از واقعیات فعلی ما فاصله دارد اما حداقل برای مجلس خبرگان رهبری می‌توان به آن فکر کرد.
@Ebrahim_Nowrouzi
منتخب آن‌ها، مصطفای ما
🔸 از آغاز غیبت کبری تا کنون، بر طبق شواهد و اسناد تاریخی، ۶۱ مرجع عام، زعامت شیعیان جهان را برعهده داشته‌اند. قبل از امام خامنه‌ای و امام خمینی، پنجاه و نهمین زعیم شیعه، آیت‌الله بروجردی است. از شیوه انتخاب افراد این لیست شصت و یک نفره تا قبل از آیت‌الله بروجردی اطلاع خاصی در دسترس نیست ولی در آنچه در مورد ایشان نقل شده است نکته بسیار مهمی وجود دارد و آن اینکه آیت‌الله بروجردی بعد از بازگشت از نجف به قم نمی‌روند و در بروجرد ساکن می‌شوند تا اینکه سال‌ها بعد از وفات شیخ عبدالکریم حائری (بزرگ حوزه قم) و سید ابوالحسن اصفهانی ( زعیم شیعه آن دوران)، پس از اصرار چندین ساله مردم و علمای بزرگ قم با اکراه حاضر می‌شوند به آن‌جا عزیمت کنند و عهده‌دار این مسئولیت بزرگ شوند.
🔸 حال این فرایند انتخاب را مقایسه کنیم با آنچه ما در این سال‌ها خواسته‌‌ایم مطابق با قواعد دموکراسی غربی در انتخابات‌های مختلف حتی انتخابات مجلس خبرگان اجرا کنیم.
🔸 از سال ۱۳۶۲ که نخستین دوره مجلس خبرگان رهبری تشکیل شد تا ۱۴۰۲ که در آستانه انتخابات ششمین دوره آن هستیم ۴۰ سال می‌گذرد. چهل سالگی دوران پختگی و کامل شدن است، لذا توقع این است که این نهاد و فرایند انتخاب اعضای آن نیز بعد از چهل سال به یک پختگی نسبی رسیده باشد اما هرچه از تأسیس این نهاد مهم گذشته است، فرایند انتخاب اعضای آن ، بیشتر به انتخابات مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا با همه جناح‌بازی‌های سیاسی و زد و بندهای اقتصادی و رزومه‌بازی‌های رایج‌شان شبیه است تا انتخاب عده‌ای عالم و مجتهد پا به سن گذاشته و وفادار به انقلاب که وظیفه خطیر و حساس انتخاب رهبر را به عهده دارند.
🔸 پختگی فرایند انتخاب اعضای مجلس خبرگان در این است که این افراد از بین علمای شاخص و برجسته هر قوم و دیاری، مطابق با سنت الهی #اصطفی شوند نه به سبک دموکراسی غربی #انتخاب.
🔹 در انتخاب، فرد (نامزد انتخابات) باید خود را به مردم #عرضه کند، اما در اصطفی فرد از طرف مردم مورد #تقاضا قرار می‌گیرد (یا به عبارتی دیگر در انتخاب، فرد باید به مردم روی آورد اما در اصطفی مردم به فرد روی می‌آورند.)
🔹 در انتخاب، فرد باید برای برگزیده شدن با دیگران #رقابت کند، اما در اصطفی فرد شخصا تمایلی به قبول مسئولیت ندارد و لذا اصلاً رقابت بی‌معناست.
🔹در انتخاب، رضایت #مردم (و تمایلاتشان) مهم است اما در اصطفی رضایت #خدا.
🔹 در انتخاب، #آینده مهم است و وعده‌های فرد، اما در اصطفی #عاقبت مهم است و کارنامه فرد.
🔸 اگر مصطفی شدن افراد برای مجالس و شوراهای مختلف محلی و ملی از جمله مجلس شورای اسلامی خیلی از واقعیات فعلی ما فاصله دارد اما حداقل برای مجلس خبرگان رهبری می‌توان به آن فکر کرد.
@Ebrahim_Nowrouzi