ГУО "Гимназия 15 г. Минска"
1.08K subscribers
34.1K photos
1.37K videos
18 files
4.32K links
Официальный Telegram-канал гимназии 15
Download Telegram
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра нацыянальнае адзенне беларуса.

Нeaд’eмнaй, caмaбытнaй чacткaй нaцыянaльнaй кyльтypы Бeлapyci з’яўляeццa тpaдыцыйнae нapoднae aдзeннe.

У тыповым варыянце традыцыйны жаночы комплекс складалі доўгая палатняная кашуля (сарочка), спадніца, фартух, безрукаўка. Кашулямела просты свабодны крой. Святочныя кашулі ўпрыгожваліся багатым вышываным ці тканым арнаментам на плячах, манжэтах рукавоў, каўнерыку, радзей – па ворату і падолу.

Мужчынскі касцюм звычайна складаўся з кашулі, вышытай па каўняры і нізе, штаноў, камізэлькі, ноговіцы (пасавая адзенне). Ноговіцы (порткі) у Беларусі называліся штаны. Іх шылі з аднатоннага або пестрядевого ільнянога палатна, з зрэбнай або полусуконной тканіны, зімовыя - з цёмнага сукна (суконники). Вузкія калашыны злучалі ў верхняй частцы ромбападобнай устаўкай, спераду рабілі прарэху.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Грамніцы.

Існуе ў сённяшняга старажытнага свята і іншая назва – Грамніцы, якое было калісьці святам жывога агню і мае язычніцкія карані.
Гэтакая назва звязана з даўнім богам грымот і маланак Грамаўніком ці інакш Перуном.

Назіраючы за надвор’ем, нашы продкі заўважалі, што гэты дзень з’яўляецца мяжой прыродных сезонаў. Дарэчы, у народным календары захавалася выслоўе "Грамніцы – паўзіміцы", бо менавіта сёння зіма паварочвацца на цёплы час. Таму Грамніцы і святкаваліся як сустрэча зімы з летам.
Старажытныя Грамніцы, як і Стрэчанне, звязаны са шматлікімі традыцыямі і забаронамі.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Бaйкi.

Бaйкa - нeвялiкi, звычaйнa вepшaвaны, aлeгapычны твop пaвyчaльнa-гyмapыcтычнaгa цi caтыpычнaгa xapaктapy. Жыццё чaлaвeкa aдлюcтpoўвae ў вoбpaзax жывёл, pacлiн, pэчaў aбo звoдзiць дa ўмoўныx aднociн. Iншacкaзaльнacць бaйкi зaўcёды шмaтзнaчнaя.

У гicтopыi cycвeтнaй бaйкi вядoмы cтapaжытнaгpэчacкi бaйкaпiceц Эзoп (VI - V cт. дa н. э.), cтapaжытнapымcкi Фeдp (I cт. н. э.). У фpaнцyзcкaй лiтapaтypы жaнp бaйкi pacпpaцoўвaў Лaфaнтэн, y pycкaй - I. Kpылoў. Бeлapycкaя бaйкa яшчэ нa пaчaткy XX cт. cтaлa caмaбытнaй, нaблiзiлacя дa caцыяльныx i нaцыянaльныx пaтpэб нapoдa, выpaзнa aкpэcлiлacя ў жaнpaвыx aднociнax.

Бaйкi Kaндpaтa Kpaпiвы - гэтa знaчнae дacягнeннe ўcёй eўpaпeйcкaй лiтapaтypы. 3 бeлapycкix бaйкaпicцaў пacлявaeннaгa чacy вылyчaюццa У. Kopбaн i Э. Baлaceвiч. Узopы бeлapycкaй бaйкi мoжнa знaйcцi ў збopнiкy "Бeлapycкaя бaйкa"(1986).

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра вяртанне пералётных птушак.

Супрацоўнікі нацыянальнага парку "Прыпяцкі" ў Гомельскай вобласці Беларусі адлюстравалі на відэа вяртанне вялізнай зграі дзікіх гусей з цёплых краіны. І радавыя абывацелі, і адмыслоўцы ўспрынялі гэта як дакладная прыкмета набліжэння хуткай вясны.

Гэтыя птушкі звычайна аднымі з першых вяртаюцца ў поўдні, як правіла, калі вакол яшчэ поўна снега, а вадаёмы закаваныя ў лёд. Тым не менш, нават для гэтых цягавітых птушак вяртанне ў Беларусь у сярэдзіне лютага - дастаткова раней.

Разлік у птушак просты: у таго, хто прыляціць раней, больш магчымасцей пасяліцца ў найбольш зручным месцы, вывесці патомства. Таму птушкі і спяшаюцца вярнуцца. Так дзейнічаюць тыя ж буслы, шпакі, кнігаўкі. Таму не трэба здзіўляцца іх ранняму з'яўленню.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра народныя вясновыя назвы месяцаў.

У пачатку вяснынадвор'е пераменлівая. Сакавік прыносіць першыя праталіны. Марозную раніцу змяняецца цёплым днём, капяжом. Чаргуюцца дождж і снег. Вясновыя народныя прыкметы прыроды былі неабходныя для таго, каб даведацца, якімі будуць вясна і лета. Чакаць засуху або праліўны дождж. Назва месяца паходзіць ад імя старажытнарымскага бога вайны Марса.

Другі месяц вясны – цёплы і звонкі. Кропель, спевы птушак, ясныя дні нясуць доўгачаканае цяпло. Назва месяца ў перакладзе з латыні азначае «согреваемый сонцам». Прырода прачынаецца і лашчыцца пад першымі прамянямі. Пачынае кукаваць зязюля, звіняць па ярах ручаі.

Трэці месяц вясны – цёплы, з навальніцамі і праліўнымі дажджамі. Май атрымаў сваю назву ў гонар багіні ўрадлівасці Маі. Месяц гэты яркі, характарызуецца буяным красаваннем і першымі агародны пасадкамі.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Міжнародны жаночы дзень.

8 сакавіка ў Беларусі сапраўды лічыцца днём вясны. А яшчэ — жаночай пяшчоты, цеплыні і ўвагі да жанчыны, незалежна ад яе статусу.

Афіцыйна свята 8 сакавіка было абвешчана Арганізацыяй Аб’яднаных Нацый у 1975‑м — у год, аб’яўлены ААН Міжнародным годам жанчын. Пасля распаду Савецкага Саюза некаторыя дзяржавы адмовіліся ад гэтага свята. У Беларусі яно засталося.

У Беларусі — самыя папулярныя кветкі на 8 сакавіка — цюльпаны, бо гэты дзень асацыюецца з прыходам вясны. А вырошчваюцца яны «па- буйному» ў многіх рэгіёнах Беларусі. Папулярныя, вядома ж, і ружы, і крокусы, і гіяцынты… Не здае пазіцый і мімоза. Хоць жыццё гэтай так званай Акацыі серабрыстай вельмі кароткае, яна працягвае заставацца фаварыткай і ў беларускіх жанчын.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Масленічны тыдзень.

Як і ўсе славянскія народы, беларусы шырока адзначалі Масленіцу, хаця свята магло мець іншыя назвы і характарызавалася мясцовымі звычаямі.

У народзе Масленіца заўсёды лічылася вясёлай парой – людзі ладзілі гулянні, танцавалі, спявалі песні, пяклі блінцы і хадзілі адзін да аднаго ў госці.

Абавязковымі атрыбутамі на Масленіцу былі катанні на конях, арэлях і са снежных горак. Увесь тыдзень працягваліся святочныя застоллі з блінамі, асабліва з чацвярга, калі пачыналася "шырокая" Масленіца. Да нашых дзён дайшлі такія беларускія масленічныя забавы, як "разуванне маладой", "падушкі трэсці" і "перацягванне калоды".

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Вербніцу.

«Не я б’ю – вярба б’е, за тыдзень – Вялікдзень, будзь здароў, як вада, а расці, як вярба! Будзь здароў на ўвесь год!» І так хочацца верыць, што гэта сапраўды дапаможа. Вербніца прыйшла!

Вярбу, прынесеную з царквы на Вербніцу, не толькі захоўвалі ў жытле, але і ўтыкалі ў сцены хлявоў ды іншых гаспадарчых пабудоў. Бо лічылася, што вярба ахоўвае і ад благога вока, і ад маланкі ды пажараў.

Давялося пачуць і такое. Калі чалавек дужа ўжо баіцца грымотаў, трэба з’есці пупышку вярбы. Саму ж яе варта выставіць падчас навальніцы на акно. Казалі нават, што калі асвечаную галінку вярбы кінуць у агонь, ён патухне…

Вербную нядзелю не раілі працаваць, займацца вышываннем, вязаннем і г.д. Традыцыйна забаранялася сварыцца, высвятляць адносіны. Дзень павінен быць урачыстым і святочным, напоўненым дабрынёй.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам, пра што гавораць велікодныя традыцыі беларусаў.

Велікодны перыяд доўжыцца доўга. Вернікі павінны выконваць Вялікі пост і такім чынам рыхтавацца да свята. Самы строгі перыяд - у апошні тыдзень. А да Чыстага чацвярга трэба навесці парадак у хаце, пазбавіцца ад непатрэбных рэчаў.

Гаворачы аб велікодных традыцыях, немагчыма абысці ўвагай валачобны абрад. Дарэчы, многія даследчыкі лічаць яго характэрным толькі для беларускага народа. Арэал валачобніцтва на розных картах супадае з беларускай этнічнай тэрыторыяй, распаўсюджана гэтая з'ява таксама на Беласточчыне ў Польшчы, у Бранскай вобласці Расіі. У паўночнай і ўсходняй Беларусі на Вялікдзень і сёння валачобнікі, пераважна мужчыны, ходзяць па дварах, усхваляюць гаспадароў песнямі, збіраюць пачастункі.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам, пра беларускія народныя традыцыі выхавання.

Сем'і, як правіла, былі шматпакаленнымі. У перыяд феадалізму (ХIV-1-я пал. XIX ст.) асноўнымі формамі сям'і беларусаў былі малыя (бацькі і дзеці) і вялікія сем'і. Вялікія сем'і складаліся з некалькіх малых. Такія сем'і сустракаліся і ў ХХ ст.

Выхаванне ў беларускіх сем'ях адрознівалася строгасцю і патрабавальнасцю да дзяцей. Большасць прытрымлівалася думкі, што дзяцей нельга «распускаць», «патакаць ім». "З пестуна нічога не выйдзеш"» "Малому не панукай, а што трэба дай".

Характэрнай была роўная любоў да ўсіх дзяцей. Беларускі народ лічыць:»Катарага пальца не ўраж, то скурны баліць".

У беларускага народа асуджаецца няўдзячнасць дзяцей сваім бацькам. "Датуль матка міла, пакуль ножкі мыла" "няхай таму дзіцятку мову адваліцца, калі на людзях бацьку бясславіць".

#советский_район #расцем_беларусамі