ترس نشانه خرد در مقابله با خطره،
دلیلی برای خجالت نیست

در این جلسه، استاد سجاد کرمی نامیوندی نکات بسیار مفیدی را در مورد فن بیان و گویندگی مطرح کردند که باعث شد نگرش جدیدی به این موضوع پیدا کنم. این نکات برای من خیلی آموزنده بود و امیدوارم برای شما هم مفید باشد:
1. تغییر لحن و سرعت کلام:
• استاد گفتند که تغییر در سرعت و لحن کلام می‌تواند تأثیر زیادی در قدرت بیان داشته باشد. وقتی سرعت صحبت کردن خود را تغییر می‌دهیم، می‌توانیم تأثیر بیشتری بر شنونده بگذاریم. برای مثال، وقتی می‌خواهیم هیجان یا جدیت خاصی را منتقل کنیم، باید سرعت کلام را افزایش دهیم. در مقابل، اگر بخواهیم نکته‌ای مهم را با دقت منتقل کنیم، باید سرعت را کاهش دهیم.
• تغییر لحن: علاوه بر تغییر سرعت، باید از لحن‌های مختلف استفاده کنیم تا احساست مختلفی که در کلمات نهفته است به شنونده منتقل شود. این کار به شنونده کمک می‌کند تا بهتر متوجه بشود که هر جمله حاوی چه احساسی است.
2. اهمیت زبان بدن و میمیک صورت:
• استاد تاکید کردند که زبان بدن و میمیک صورت نقش بسیار مهمی در گویندگی دارند. حتی اگر فقط صدا بشنویم، زبان بدن می‌تواند کمک کند که احساسات و پیام‌ها به صورت مؤثرتر منتقل شوند. برای مثال، اگر در حال گویندگی هستیم، می‌توانیم از حرکات دست‌ها برای تأکید بر جملات استفاده کنیم.
• میمیک صورت: باید توجه کنیم که میمیک صورت ما با کلماتی که می‌گوییم هم‌راستا باشد. اگر می‌خواهیم تأثیر بیشتری بگذاریم، باید چهره‌مان به درستی احساسات ما را بازتاب دهد.
3. مدیریت شدت و هیجان در کلام:
• استاد به این نکته اشاره کردند که باید بتوانیم شدت و هیجان کلام خود را به درستی مدیریت کنیم. برای مثال، گاهی وقت‌ها لازم است که شدت کلام خود را افزایش دهیم تا حس هیجان یا شوک را منتقل کنیم. در عین حال، باید دقت کنیم که در قسمت‌های دیگر صحبت، شدت کلام را کاهش دهیم تا شنونده احساس راحتی کند و تمرکز بیشتری داشته باشد.
• تمسخر و کنایه: در بعضی جملات، می‌توان از تکنیک‌های تمسخر یا کنایه برای ایجاد تأثیر بیشتر استفاده کرد. این تکنیک‌ها باید به موقع و با دقت در جملات گنجانده شوند تا بر اثرگذاری کلام افزوده شود.
4. تمرین بیشتر برای تسلط بر کلام:
• استاد توضیح دادند که مانند بازیگران، این صدا بازیگری هست که باید جملات را بارها تمرین کنیم تا بتوانیم آن‌ها را با تسلط کامل و بدون هیچ گونه اشتباهی اجرا کنیم. تمرین‌های مستمر به ما کمک می‌کنند که بهتر از پس مدیریت جمله‌بندی‌ها، تغییرات در سرعت و لحن کلام بربیاییم و در نهایت پیامی واضح و مؤثر به شنونده منتقل کنیم.
• تمرین پیوسته: استاد اشاره کردند که در ابتدا ممکن است اجرای این تکنیک‌ها سخت و پیچیده به نظر برسد، اما با تمرین زیاد و مستمر، این تکنیک‌ها به صورت طبیعی در کلام ما وارد می‌شوند.
5. حفظ حس داستان‌گویی و ضرب‌آهنگ:
• استاد تأکید کردند که هنگام روایت یک داستان یا حکایت، باید ضرب‌آهنگ و حس داستان‌گویی را حفظ کنیم. این نکته بسیار مهم است چون وقتی این حس و ضرب‌آهنگ حفظ شود، شنونده بیشتر به آن جذب می‌شود و در جریان داستان قرار می‌گیرد. باید مراقب باشیم که در حین گویندگی، تغییرات و فراز و فرودهای لازم را ایجاد کنیم تا روایت کسل‌کننده و یکنواخت نباشد.
• آکسان و تأکید: باید در هنگام گویندگی، به آکسان و تأکید کلمات توجه کنیم. این کار به شنونده کمک می‌کند که متوجه بشود کدام قسمت از جمله برای ما اهمیت بیشتری دارد و باید بر آن تأکید کنیم.
6. انتقال حس بالاتر و پایین‌تر بودن افراد در کلام:
• استاد اشاره کردند که هنگام بیان جملات باید توجه کنیم که موقعیت اجتماعی افراد در داستان چیست. مثلاً اگر در داستانی کدخدا حضور دارد، باید لحن کلام‌مان نشان‌دهنده جایگاه بالای او باشد. به همین ترتیب، وقتی کسی در جایگاه پایین‌تری قرار دارد، لحن و نحوه بیان ما باید با این تفاوت جایگاه هم‌راستا باشد.
• نگاه بالا به پایین: باید در هنگام بیان جملات از لحن‌هایی استفاده کنیم که نشان‌دهنده برتری یا پایین‌تر بودن فرد باشد.