#Ислом_тарихи
🖌 АЛЛОҲ УЧУН ҚИЛИНГАН АМАЛ!
Асли келиб чиқиши турк миллатига мансуб бўлган Султон Маҳмуд Ғазнавий, Салжуқийлар ҳукмдорларининг энг буюкларидан бўлиб, бу давр Салжуқийлар ҳукмронлиги тугаб, Қорахонийлар даври бошланиши эди. Султон Маҳмуд милодий 1001 йилдан 1027 йилга қадар Мовароуннаҳр мамлакатлари, Бухоро, Самарқанд, Авғонистон, Сижстон, Хуросон, Табаристон ва Кашмир каби ерларни бирлаштирди.
Кейин бунга энг катта ҳудуд бўлган Ҳиндистонни фатҳ қилиб, қўшиб олди. Ҳиндистонга юриш қилганида, Ҳиндистоннинг бутпарсат роҳиблари ўзлари сиғинадиган энг катта “Суманот” номли бутлари мусулмонларни ғазабига олиб, барчасини парчалаб ташлайди деган этиқодда кузатиб туришар эди. Лекин натижа улар кутганидек бўлмади. Кўплаб ҳинд аскарлари қирилиб кетди. Султон Маҳмуд “Суманот”ни синдиришга шайланган вақтида, ҳиндларнинг роҳиблари келиб, “Суманот”ни...
🖌 АЛЛОҲ УЧУН ҚИЛИНГАН АМАЛ!
Ҳижрий 416 йил!Султон Маҳмуд ибн Сабуктакин Ал-Ғазнавийнинг Буюк Ҳиндни фатҳ қилиши!
Асли келиб чиқиши турк миллатига мансуб бўлган Султон Маҳмуд Ғазнавий, Салжуқийлар ҳукмдорларининг энг буюкларидан бўлиб, бу давр Салжуқийлар ҳукмронлиги тугаб, Қорахонийлар даври бошланиши эди. Султон Маҳмуд милодий 1001 йилдан 1027 йилга қадар Мовароуннаҳр мамлакатлари, Бухоро, Самарқанд, Авғонистон, Сижстон, Хуросон, Табаристон ва Кашмир каби ерларни бирлаштирди.
Кейин бунга энг катта ҳудуд бўлган Ҳиндистонни фатҳ қилиб, қўшиб олди. Ҳиндистонга юриш қилганида, Ҳиндистоннинг бутпарсат роҳиблари ўзлари сиғинадиган энг катта “Суманот” номли бутлари мусулмонларни ғазабига олиб, барчасини парчалаб ташлайди деган этиқодда кузатиб туришар эди. Лекин натижа улар кутганидек бўлмади. Кўплаб ҳинд аскарлари қирилиб кетди. Султон Маҳмуд “Суманот”ни синдиришга шайланган вақтида, ҳиндларнинг роҳиблари келиб, “Суманот”ни...
✍️Муҳаммадрасул домла Тошпўлатов
@fitratuz#Ислом_тарихи
🖌 АЛЛОҲ УЧУН ҚИЛИНГАН АМАЛ!
Ислом олимлари ҳам: «Битта бутни синдиришдан кўра, бутни тарк қилиб, ҳисобсиз молу дунёни олиш керак» дея маслаҳат беришар эди. Шунда бир кеча истихора намозини ўқиб, ухладида, эрталаб, бомдод намозидан кейин халқнинг олдига чиқиб: “Мен сизларнинг “Суманот” бути ҳақидаги гап сўзларингизни фикр қилдим ва шундай қарорга келдим.
Аллоҳ йўлида жиҳоднинг ҳақиқати шулки, албатта у исломни ёйиш ва тоғутларни йўқ қилишга қаратилгандир. Ундан на молу дунё ва на унинг шаҳватлари кўзда тутилмайди. Мени Қиёмат кунида: “Қани, ҳисобсиз, молу давлатга эришиш учун бутни синидиришни тарк қилган Маҳмуд?” деб чақирилишимдан кўра: «Қани Бут санамларни синдирган МАҲМУД!?» дея чақирилишим менга маҳбуброқдир” деди ва уларни синдиришга буюрди.
Катта “Суманот” ни ва атрофидаги кичик бут санамларни синдирар экан, уларнинг ичига жойланган ҳисобсиз олтинлар ерга тўкилар эди. Ҳатто бутларни синдириш билан Султон Маҳмуд, Ҳинд роҳиблари ваъда қилган бойликдан кўп ғаниматни қўлга киритди. Бу ғаниматлар Султон Маҳмудга, бутни синдиришда
«ХОЛИС АЛЛОҲНИНГ РОЗИЛИГИ»ни истагани учун берилган мукофотлар эди!.
🖌 АЛЛОҲ УЧУН ҚИЛИНГАН АМАЛ!
Ҳижрий 416 йил!“Суманот”ни синдирмаслигини, эвазига ҳисобсиз молу дунё беришни ваъда қилишди. Шунда бу “Суманот” бутни синдириш масаласида ислом уламоларнинг фикрлари ҳам ҳар хил бўлиб, Султон Маҳмудни тараддудлантириб қўйди.
Ислом олимлари ҳам: «Битта бутни синдиришдан кўра, бутни тарк қилиб, ҳисобсиз молу дунёни олиш керак» дея маслаҳат беришар эди. Шунда бир кеча истихора намозини ўқиб, ухладида, эрталаб, бомдод намозидан кейин халқнинг олдига чиқиб: “Мен сизларнинг “Суманот” бути ҳақидаги гап сўзларингизни фикр қилдим ва шундай қарорга келдим.
Аллоҳ йўлида жиҳоднинг ҳақиқати шулки, албатта у исломни ёйиш ва тоғутларни йўқ қилишга қаратилгандир. Ундан на молу дунё ва на унинг шаҳватлари кўзда тутилмайди. Мени Қиёмат кунида: “Қани, ҳисобсиз, молу давлатга эришиш учун бутни синидиришни тарк қилган Маҳмуд?” деб чақирилишимдан кўра: «Қани Бут санамларни синдирган МАҲМУД!?» дея чақирилишим менга маҳбуброқдир” деди ва уларни синдиришга буюрди.
Катта “Суманот” ни ва атрофидаги кичик бут санамларни синдирар экан, уларнинг ичига жойланган ҳисобсиз олтинлар ерга тўкилар эди. Ҳатто бутларни синдириш билан Султон Маҳмуд, Ҳинд роҳиблари ваъда қилган бойликдан кўп ғаниматни қўлга киритди. Бу ғаниматлар Султон Маҳмудга, бутни синдиришда
«ХОЛИС АЛЛОҲНИНГ РОЗИЛИГИ»ни истагани учун берилган мукофотлар эди!.
✍️Муҳаммадрасул домла Тошпўлатов
@fitratuz
#Ислом_тарихи
🖌 ПАЙҒАМБАРЛИК ВА НАБИЙЛИК ИЛОҲИЙ ТАНЛОВ!
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلاً مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ
Яъни: “Батаҳқиқ, Биз сендан олдин ҳам Пайғамбарлар юборганмиз. Улардан биз сенга қиссасини айтганларимиз ҳам бор. Улардан биз сенга қиссасини айтмаганларимиз ҳам бор”.
Биз уларнинг ҳаммасига иймон келтирамиз. Лекин уларни “Тарихда 124 000 Пайғамбар ўтган” деб аниқ бир сонга қайдламаймиз. Чунки, қайдласагу аммо тарихда ўтган Пайғамбарлар 124 000 дан бир дона бўлса ҳам кам бўлса, биз Пайғамбар бўлмаган одамни “Пайғамбар” деб иймон келтирган бўламиз. Бу эса этиқодга зид.
Ёки 124 000 тадан кўп Пайғамбар ўтган бўлса, 124 000 тадан қолганига иймон келтирмаган бўлиб, яна иймонга нуқсон етади.
“Албатта Анбиёлар хатолардан маъсумдирлар, яъни гуноҳ иш қилишдан сақланган. Улар халқий ва хулқий айбу нуқсонлардан покдир” деймиз. Аммо Қуръонга қарасак, Пайғамбарлардан баъзи ҳолатлар содир бўлганини кўриб қоламиз.
Масалан: “Бу дарахтнинг мевасидан ема” деб Аллоҳ буюрган бўлсада, Одам алайҳис салом наҳий қилинган дарахт мевасидан еб қўйди. Бу Аллоҳга осийликми, бу иш “Улар Маъсумдирлар” деган этиқодимизга хилоф келмайдими? Деган савол туғилади.
Жумҳур уламолар: “Одам алайҳис салом “Бу дарахтга яқинлашма” деган буйруқни, шу дарахтнинг айни ўзига яқинлашишдан қайтарди, унинг жинсидан эмас” деб ўйлаган ва шунга ўхшаган бошқа дарахтнинг мевасидан еган” дейди. Шунинг учун, бу маъсият эмас, балки ижтиҳоддаги хатодир. Ижтиҳоддаги хато баъзан Пайғамбарлардан ҳам содир бўлиши мумкин” дейишади.
Хулосаси шуки, “Одам алайҳис салом бу таъқиқланган дарахт мевасидан унитиб еган, қасддан эмас” деймиз. Унитиш эса бандалардан содир бўлиши мумкин бўлган ишлардан бўлиб, банда унитиб, қилган гуноҳи учун жавоб бермайди. Ҳаммамиз яхши биламиз, агар рўзадор одам унитиб, бирор нарса еб, ёки ичиб қўйса, рўзаси очилмайди. Унитгани учун ундан “Рўзани бузди” деган айб кўтарилади.
Бошқа Пайғамбарларда ҳам бу каби ишлар содир бўлган. Масалан: Мусо алайҳис саломнинг Қибтийлардан бўлган бир кишини бехосдан ўлдириб қўйишлари, ёки Иброҳим алайҳис саломнинг “Юлдуз менинг роббим, Ой менинг роббим, Қуёш менинг роббим” деб тавҳидга зид гапни айтишлари, ёки “Буни мана бу каттаси қилди” деб ёлғон сўзларни ишлатишлари қанчалик тўғри. Бу ҳақида кейинги мақолаларда батафсил ёритилади.
🖌 ПАЙҒАМБАРЛИК ВА НАБИЙЛИК ИЛОҲИЙ ТАНЛОВ!
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلاً مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ
Яъни: “Батаҳқиқ, Биз сендан олдин ҳам Пайғамбарлар юборганмиз. Улардан биз сенга қиссасини айтганларимиз ҳам бор. Улардан биз сенга қиссасини айтмаганларимиз ҳам бор”.
Биз уларнинг ҳаммасига иймон келтирамиз. Лекин уларни “Тарихда 124 000 Пайғамбар ўтган” деб аниқ бир сонга қайдламаймиз. Чунки, қайдласагу аммо тарихда ўтган Пайғамбарлар 124 000 дан бир дона бўлса ҳам кам бўлса, биз Пайғамбар бўлмаган одамни “Пайғамбар” деб иймон келтирган бўламиз. Бу эса этиқодга зид.
Ёки 124 000 тадан кўп Пайғамбар ўтган бўлса, 124 000 тадан қолганига иймон келтирмаган бўлиб, яна иймонга нуқсон етади.
“Албатта Анбиёлар хатолардан маъсумдирлар, яъни гуноҳ иш қилишдан сақланган. Улар халқий ва хулқий айбу нуқсонлардан покдир” деймиз. Аммо Қуръонга қарасак, Пайғамбарлардан баъзи ҳолатлар содир бўлганини кўриб қоламиз.
Масалан: “Бу дарахтнинг мевасидан ема” деб Аллоҳ буюрган бўлсада, Одам алайҳис салом наҳий қилинган дарахт мевасидан еб қўйди. Бу Аллоҳга осийликми, бу иш “Улар Маъсумдирлар” деган этиқодимизга хилоф келмайдими? Деган савол туғилади.
Жумҳур уламолар: “Одам алайҳис салом “Бу дарахтга яқинлашма” деган буйруқни, шу дарахтнинг айни ўзига яқинлашишдан қайтарди, унинг жинсидан эмас” деб ўйлаган ва шунга ўхшаган бошқа дарахтнинг мевасидан еган” дейди. Шунинг учун, бу маъсият эмас, балки ижтиҳоддаги хатодир. Ижтиҳоддаги хато баъзан Пайғамбарлардан ҳам содир бўлиши мумкин” дейишади.
Хулосаси шуки, “Одам алайҳис салом бу таъқиқланган дарахт мевасидан унитиб еган, қасддан эмас” деймиз. Унитиш эса бандалардан содир бўлиши мумкин бўлган ишлардан бўлиб, банда унитиб, қилган гуноҳи учун жавоб бермайди. Ҳаммамиз яхши биламиз, агар рўзадор одам унитиб, бирор нарса еб, ёки ичиб қўйса, рўзаси очилмайди. Унитгани учун ундан “Рўзани бузди” деган айб кўтарилади.
Бошқа Пайғамбарларда ҳам бу каби ишлар содир бўлган. Масалан: Мусо алайҳис саломнинг Қибтийлардан бўлган бир кишини бехосдан ўлдириб қўйишлари, ёки Иброҳим алайҳис саломнинг “Юлдуз менинг роббим, Ой менинг роббим, Қуёш менинг роббим” деб тавҳидга зид гапни айтишлари, ёки “Буни мана бу каттаси қилди” деб ёлғон сўзларни ишлатишлари қанчалик тўғри. Бу ҳақида кейинги мақолаларда батафсил ёритилади.
✍️Муҳаммадрасул домла Тошпўлатов
@fitratuz
#Ислом_тарихи
🖌 ПАЙҒАМБАРЛИК ВА НАБИЙЛИК ИЛОҲИЙ ТАНЛОВ!
Пайғамбарлик ёки набийлик - бу банданинг изланиши, ёки ўқиб ўрганиши билан эришиб бўладиган мартаба эмас. Балки, Аллоҳнинг ўзи бандаларидан танлаб олганларига берадиган энг улуғ мақом – мартаба ҳисобланади. Бандалар учун Пайғамбарликдан юқорида турувчи мақом йўқ.
Биз “Албатта Пайғамбарлар башариятнинг энг соф – тоза ва икромга лойиқ кишилари деб биламиз. Аллоҳ уларни Бани башардан, ўзининг рисолатини бандаларига етказиш ва қавмини залолат зулумотидан ҳидоят нурига олиб чиқишлари учун танлаб олганларидир” деймиз.
Уларнинг орасида “Улул азм” бўлган пайғамбарлар бор. Улар бештадир.
1. Нуҳ алайҳис салом
2. Иброҳим алайҳис салом.
3. Мусо алайҳис салом.
4. Исо алайҳис салом.
5. Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи васаллам
Қуръонда 25 та Пайғамбарларнинг номи зикр қилинган. Лекин Қуръонда номи келтирилмаган Пайғамбарлар ҳам бор:
🖌 ПАЙҒАМБАРЛИК ВА НАБИЙЛИК ИЛОҲИЙ ТАНЛОВ!
Пайғамбарлик ёки набийлик - бу банданинг изланиши, ёки ўқиб ўрганиши билан эришиб бўладиган мартаба эмас. Балки, Аллоҳнинг ўзи бандаларидан танлаб олганларига берадиган энг улуғ мақом – мартаба ҳисобланади. Бандалар учун Пайғамбарликдан юқорида турувчи мақом йўқ.
Биз “Албатта Пайғамбарлар башариятнинг энг соф – тоза ва икромга лойиқ кишилари деб биламиз. Аллоҳ уларни Бани башардан, ўзининг рисолатини бандаларига етказиш ва қавмини залолат зулумотидан ҳидоят нурига олиб чиқишлари учун танлаб олганларидир” деймиз.
Уларнинг орасида “Улул азм” бўлган пайғамбарлар бор. Улар бештадир.
1. Нуҳ алайҳис салом
2. Иброҳим алайҳис салом.
3. Мусо алайҳис салом.
4. Исо алайҳис салом.
5. Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи васаллам
Қуръонда 25 та Пайғамбарларнинг номи зикр қилинган. Лекин Қуръонда номи келтирилмаган Пайғамбарлар ҳам бор:
✍️Муҳаммадрасул домла Тошпўлатов
@fitratuz#Ислом_тарихи
🖌 ПАЙҒАМБАРЛАР МАЪСУМДИРЛАР!
1-қисм
Олдинги мақоламизда Одам алайҳис саломнинг таъқиқланган дарахт мевасидан еб қўйганлигини баҳс қилган эдик. Энди бошқа Пайғамбарларда ҳам бу каби ишлар содир бўлишининг ҳикматлари билан танишамиз.
Масалан:
1. Нуҳ алайҳис салом ўзининг кофир ўғли Канъонни “Менинг аҳлимдан” деганлиги учун Аллоҳ у зотга танбеҳ берди.
2. Иброҳим алайҳис салом “Юлдуз, Ой ва Қуёш менинг роббим” дейишлари. Бундан ташқари, уч бор ёлғон гапириши. Биринчи: “Мен сақийман”, яъни, соғлом бўла туриб: “Мен касалман” деди. Иккинчиси ўзи синдирган бутларни: “Уни, бу каттаси қилди” деди. Учунчиси ўзининг аёли Сора онамизни, Миср подшосининг олдида: “Бу менинг синглим” деди.
3. Юсуф алайҳис салом, ўзининг укаси Биняминнинг хўржунига тилло идишини солиб қўйиб: “Буни ўғирладинг” деди.
4. Айюб алайҳис салом ўзининг аёли ҳақида ёмон гумон қилди.
5. Мусо алайҳис салом бехосдан одам ўлдириб қўйди.
6. Юнус алайҳис салом Аллоҳнинг амрини кутмасдан қишлоғини тарк этди.
🖌 ПАЙҒАМБАРЛАР МАЪСУМДИРЛАР!
1-қисм
Олдинги мақоламизда Одам алайҳис саломнинг таъқиқланган дарахт мевасидан еб қўйганлигини баҳс қилган эдик. Энди бошқа Пайғамбарларда ҳам бу каби ишлар содир бўлишининг ҳикматлари билан танишамиз.
Масалан:
1. Нуҳ алайҳис салом ўзининг кофир ўғли Канъонни “Менинг аҳлимдан” деганлиги учун Аллоҳ у зотга танбеҳ берди.
2. Иброҳим алайҳис салом “Юлдуз, Ой ва Қуёш менинг роббим” дейишлари. Бундан ташқари, уч бор ёлғон гапириши. Биринчи: “Мен сақийман”, яъни, соғлом бўла туриб: “Мен касалман” деди. Иккинчиси ўзи синдирган бутларни: “Уни, бу каттаси қилди” деди. Учунчиси ўзининг аёли Сора онамизни, Миср подшосининг олдида: “Бу менинг синглим” деди.
3. Юсуф алайҳис салом, ўзининг укаси Биняминнинг хўржунига тилло идишини солиб қўйиб: “Буни ўғирладинг” деди.
4. Айюб алайҳис салом ўзининг аёли ҳақида ёмон гумон қилди.
5. Мусо алайҳис салом бехосдан одам ўлдириб қўйди.
6. Юнус алайҳис салом Аллоҳнинг амрини кутмасдан қишлоғини тарк этди.
✍️Муҳаммадрасул домла#Ислом_тарихи
🖌 ПАЙҒАМБАРЛАР МАЪСУМДИРЛАР!
2-қисм
7. Довуд алайҳис салом 99 та эчки масаласида келган иккита хусуматчилар ўртасида нотўғри ҳукм чиқариб қўйди.
8. Сулаймон алайҳис салом отларга маҳлиё бўлиб, ибодатнинг вақтини ўтказиб қўйди.
9. Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига, кўзи ожиз бўлган Абдуллоҳ ибн Умму Мактум (р.а) келганларида юзларини чимириб, ундан юз буришлари каби, Пайғамбарлардан содир бўлган амалларни биламиз. Уларнинг бу каби ишларига қандай баҳо берамиз?
Бу саволга жавоб бериш учун буларни бир – бир кўриб чиқамиз. Биринчи, Нуҳ алайҳис салом кемага чиқмасдан, сувга ғарқ бўлган, Канъон исмли ўғли ҳақида Аллоҳдан: “Эй Роббим! Сен менга “Сенинг аҳлингни бу ҳалокатдан сақлайман” дея ваъда берган эдинг, ўғлим ҳалок бўлдику” деб сўраганида, Аллоҳ: “Эй Нуҳ! У сенинг аҳлингдан эмас. Ўғлинг солиҳ амал қилувчи бўлмади. Сен илминг бўлмаган нарса ҳақида мендан сўрама” деб танбеҳ берган эди.
Иброҳим алайҳис саломнинг “Юлдуз, Ой, Қуёш менинг роббим” деган гапларига келсак, Аллома Замахшарий (р.а) “Буни Иброҳим алайҳис салом ўзининг қавмини соғлом бир мантиқ билан бут ва санамларга сиғинишдан қайтариш учун айтган” десалар, Ибнул Арабий (р.а) “Буни Иброҳим алайҳис салом этиқод қилиб эмас, фикрий ҳужжатлашиш учун айтган эди” деганлар. “Мен касалман” деганлари эса “Мен сизлар сиғинаётган бут ва санамларга сиғинишдан касалман” деган маънода. “Балки, буни каттаси қилди” деган гапларида эса ёлғонни қасд қилиб эмас, балки, қавмининг нақадар жоҳил эканлигини исботлаш учун таҳқирлаб айтилган сўздир”. “Бу менинг синглим” деган сўзларида эса, унинг насаб жиҳатдан эмас, балки, диндошлик сифатида синглим деган эди.
Юсуф алайҳис салом укаси Биняминнинг хўржунига тилло идишини солиб қўйиб: “Сизлар ўғрисизлар” деб айтиши. Бу иш албатта ваҳий билан бўлган. Яъни Юсуф ўзидан келиб чиқиб бу ишни қилмаган. Чунки Аллоҳ таоло Қуръонда: “...Шундай қилиб, (биз) Юсуфнинг фойдасига ҳийла қилдик...” деган. Аллоҳнинг ўзи бу тадбирни қилишга буюриб турганда, биз Юсуф алайҳис саломни айблашга ҳаққимиз йўқ. Аллоҳ шу йўл билан Юсуф алайҳис саломнинг акалари ҳали ҳам хиёнат ва ёлғонларининг устида эканлигини Юсуфга билдириш эди. Идишни укаси Биняминнинг хўржунидан чиқариб олган вақтда, акаларидан бири: “...Батаҳқиқ илгари унинг акаси (Юсуф) ҳам ўғирлик қилган эди...” деди. Бу туҳматни Юсуф алайҳис салом ўз қулоғлари билан эшитди.
Мусо алайҳис салом, Бани Исроил қавмидан бўлган бир йигит билан тортишаётган эди. шунда Бони Исроилдан бўлган йигит Мусо алайҳис саломдан ёрдам сўради. У зот алайҳис салом қибтий йигитни бир мушт туширган эди, у ўлиб қолди. Кейин: “...Бу (ўлдириш) шайтоннинг ишидир...” деб қочиб кетди ва бу ишидан қаттиқ пушаймон бўлиб, Аллоҳ таолога истиғфор айтди.
Уламолар: “Аввало бу ҳодиса, Мусо алайҳис саломга ҳали Пайғамбарлик берилишидан олдин бўлган. Пайғамбарлар эса Нубувват келишидан олдин “Маъсум” бўлмайдилар. Қолаверса, бу Қибтий йигит ўта зулмкор киши бўлиб, Бани Исроил халқига чидаб бўлмас даражада зулм ўтказар ва қонини тўкар эди.
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEGj0hkBXGlopIDbXA
🖌 ПАЙҒАМБАРЛАР МАЪСУМДИРЛАР!
2-қисм
7. Довуд алайҳис салом 99 та эчки масаласида келган иккита хусуматчилар ўртасида нотўғри ҳукм чиқариб қўйди.
8. Сулаймон алайҳис салом отларга маҳлиё бўлиб, ибодатнинг вақтини ўтказиб қўйди.
9. Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига, кўзи ожиз бўлган Абдуллоҳ ибн Умму Мактум (р.а) келганларида юзларини чимириб, ундан юз буришлари каби, Пайғамбарлардан содир бўлган амалларни биламиз. Уларнинг бу каби ишларига қандай баҳо берамиз?
Бу саволга жавоб бериш учун буларни бир – бир кўриб чиқамиз. Биринчи, Нуҳ алайҳис салом кемага чиқмасдан, сувга ғарқ бўлган, Канъон исмли ўғли ҳақида Аллоҳдан: “Эй Роббим! Сен менга “Сенинг аҳлингни бу ҳалокатдан сақлайман” дея ваъда берган эдинг, ўғлим ҳалок бўлдику” деб сўраганида, Аллоҳ: “Эй Нуҳ! У сенинг аҳлингдан эмас. Ўғлинг солиҳ амал қилувчи бўлмади. Сен илминг бўлмаган нарса ҳақида мендан сўрама” деб танбеҳ берган эди.
Иброҳим алайҳис саломнинг “Юлдуз, Ой, Қуёш менинг роббим” деган гапларига келсак, Аллома Замахшарий (р.а) “Буни Иброҳим алайҳис салом ўзининг қавмини соғлом бир мантиқ билан бут ва санамларга сиғинишдан қайтариш учун айтган” десалар, Ибнул Арабий (р.а) “Буни Иброҳим алайҳис салом этиқод қилиб эмас, фикрий ҳужжатлашиш учун айтган эди” деганлар. “Мен касалман” деганлари эса “Мен сизлар сиғинаётган бут ва санамларга сиғинишдан касалман” деган маънода. “Балки, буни каттаси қилди” деган гапларида эса ёлғонни қасд қилиб эмас, балки, қавмининг нақадар жоҳил эканлигини исботлаш учун таҳқирлаб айтилган сўздир”. “Бу менинг синглим” деган сўзларида эса, унинг насаб жиҳатдан эмас, балки, диндошлик сифатида синглим деган эди.
Юсуф алайҳис салом укаси Биняминнинг хўржунига тилло идишини солиб қўйиб: “Сизлар ўғрисизлар” деб айтиши. Бу иш албатта ваҳий билан бўлган. Яъни Юсуф ўзидан келиб чиқиб бу ишни қилмаган. Чунки Аллоҳ таоло Қуръонда: “...Шундай қилиб, (биз) Юсуфнинг фойдасига ҳийла қилдик...” деган. Аллоҳнинг ўзи бу тадбирни қилишга буюриб турганда, биз Юсуф алайҳис саломни айблашга ҳаққимиз йўқ. Аллоҳ шу йўл билан Юсуф алайҳис саломнинг акалари ҳали ҳам хиёнат ва ёлғонларининг устида эканлигини Юсуфга билдириш эди. Идишни укаси Биняминнинг хўржунидан чиқариб олган вақтда, акаларидан бири: “...Батаҳқиқ илгари унинг акаси (Юсуф) ҳам ўғирлик қилган эди...” деди. Бу туҳматни Юсуф алайҳис салом ўз қулоғлари билан эшитди.
Мусо алайҳис салом, Бани Исроил қавмидан бўлган бир йигит билан тортишаётган эди. шунда Бони Исроилдан бўлган йигит Мусо алайҳис саломдан ёрдам сўради. У зот алайҳис салом қибтий йигитни бир мушт туширган эди, у ўлиб қолди. Кейин: “...Бу (ўлдириш) шайтоннинг ишидир...” деб қочиб кетди ва бу ишидан қаттиқ пушаймон бўлиб, Аллоҳ таолога истиғфор айтди.
Уламолар: “Аввало бу ҳодиса, Мусо алайҳис саломга ҳали Пайғамбарлик берилишидан олдин бўлган. Пайғамбарлар эса Нубувват келишидан олдин “Маъсум” бўлмайдилар. Қолаверса, бу Қибтий йигит ўта зулмкор киши бўлиб, Бани Исроил халқига чидаб бўлмас даражада зулм ўтказар ва қонини тўкар эди.
Давоми бор...
✍️Муҳаммадрасул домла Тошпўлатов
Дўстларингизга ҳам улашинг ⤵️https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEGj0hkBXGlopIDbXA
#Ислом_тарихи
🖌 ПАЙҒАМБАРЛАР МАЪСУМДИРЛАР!
3-қисм
Аллоҳ мана шу золимни Мусо алайҳис саломнинг қўли билан ўлдирди” дейдилар.
Юнус алайҳис саломнинг қишлоқдан чиқиб кетишларининг сабаби, у зот билардики, ҳали бирор бир қавмга Аллоҳ азобни ваъда қилмаган. Агар ваъда қилган бўлса, албатта ўша қавмга бало тушган.
Юнус алайҳис саломнинг қавмига ҳам шундай азоб ваъда қилинди. Бу ваъда қилинган азоб келишига бир кун қолганида қишлоқни ташлаб чиқиб кетди. Бу иши учун Аллоҳ у зотга жазо сифатида балиққа юттириб юборди.
Қолган Пайғамбарлар ҳаётида рўй берган ҳодисаларнинг ҳикмати ҳам шуларга ўхшашдир. Нима бўлганда ҳам мўмин киши “Барча Пайғамбарлар гуноҳдан маъсумдир” деган этиқодда бўлиши лозим. Қолаверса, “Маъсум” калимаси, “Аввалу охир гуноҳлари кечирилган” деган мазмунни ҳам ўз ичига олади.
Бунга далил Оиша онамизнинг келтирган ҳадисларидир. У зот (р.а) Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васалламдан: “Ё Расулуллоҳ! Аллоҳ сизнинг аввалу охир гуноҳларингизни кечирган бўлса, бунча ўзингизни қийнашингизга сабаб нима?” деганларида, У зот саллоллоҳу алайҳи васаллам: “Мен шукур қилувчи банда бўлмайинми” деганлар (Имом Бухорий ривояти). Агар биз юқорида келтирилган сабабларга кўнглимиз таскин топмаса, ушбу ҳадис билан қалбимизни хотиржам қилиб қўямиз.
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEGj0hkBXGlopIDbXA
🖌 ПАЙҒАМБАРЛАР МАЪСУМДИРЛАР!
3-қисм
Аллоҳ мана шу золимни Мусо алайҳис саломнинг қўли билан ўлдирди” дейдилар.
Юнус алайҳис саломнинг қишлоқдан чиқиб кетишларининг сабаби, у зот билардики, ҳали бирор бир қавмга Аллоҳ азобни ваъда қилмаган. Агар ваъда қилган бўлса, албатта ўша қавмга бало тушган.
Юнус алайҳис саломнинг қавмига ҳам шундай азоб ваъда қилинди. Бу ваъда қилинган азоб келишига бир кун қолганида қишлоқни ташлаб чиқиб кетди. Бу иши учун Аллоҳ у зотга жазо сифатида балиққа юттириб юборди.
Қолган Пайғамбарлар ҳаётида рўй берган ҳодисаларнинг ҳикмати ҳам шуларга ўхшашдир. Нима бўлганда ҳам мўмин киши “Барча Пайғамбарлар гуноҳдан маъсумдир” деган этиқодда бўлиши лозим. Қолаверса, “Маъсум” калимаси, “Аввалу охир гуноҳлари кечирилган” деган мазмунни ҳам ўз ичига олади.
Бунга далил Оиша онамизнинг келтирган ҳадисларидир. У зот (р.а) Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васалламдан: “Ё Расулуллоҳ! Аллоҳ сизнинг аввалу охир гуноҳларингизни кечирган бўлса, бунча ўзингизни қийнашингизга сабаб нима?” деганларида, У зот саллоллоҳу алайҳи васаллам: “Мен шукур қилувчи банда бўлмайинми” деганлар (Имом Бухорий ривояти). Агар биз юқорида келтирилган сабабларга кўнглимиз таскин топмаса, ушбу ҳадис билан қалбимизни хотиржам қилиб қўямиз.
✍️Муҳаммадрасул домла Тошпўлатов
Дўстларингизга ҳам улашинг ⤵️https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEGj0hkBXGlopIDbXA
#Ислом_тарихи
🖌 ШИС АЛАЙҲИС САЛОМ ТАРИХИ!
1-қисм
Шис алайҳис саломнинг номи Қуръонда зикр қилинмаган. Фақатгина Ҳадиси шарифда зикри келган. Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васаллам:
أُنْزِلَ عَلَى شِيثَ خَمْسُونَ صَحِيفَةً،
Яъни: «Шис (а.с)га элликта саҳифа нозил қилинган» деганлар.
Қобил Ҳобилни ўлдириб қўйганидан сўнг Одам алайҳис салом ва Ҳавво онамиз қаттиқ маҳзун бўлиб қолдилар. Шунда Аллоҳ таоло уларга Шис алайҳис саломни берди. Шис дегани “Ҳибатуллоҳ” яъни, (Аллоҳнинг ҳадияси) маъносини билдиради.
Шис алайҳис салом туғилганида отаси Одам алайҳис салом 130 ёшда бўлган дейилади. Одам алайҳис салом вафоти чоғида ўғли Шис алайҳис саломни чақириб, унга кеча ва кундузнинг қайси соатларида Аллоҳга ибодат қилиш кераклигини ўргатади ва Нуҳ тўфони ҳақида хабар беради.
Буюк тарихчи, тафсирчи, фақиҳ ва сунний олим Ибн Касир (р.а) ўзининг “Албидая ван ниҳая” номли тарих китобида Шис алайҳис салом ҳақида қуйидаги маълумотларни келтирган: “Албатта Шис алайҳис салом, Отаси Одам алайҳис салом каби Набийдир. Отаси Одам алайҳис саломдан кейинги даъват юкини Аллоҳ Шиснинг зиммасига юклаган” дейди...
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEGj0hkBXGlopIDbXA
🖌 ШИС АЛАЙҲИС САЛОМ ТАРИХИ!
1-қисм
Шис алайҳис саломнинг номи Қуръонда зикр қилинмаган. Фақатгина Ҳадиси шарифда зикри келган. Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васаллам:
أُنْزِلَ عَلَى شِيثَ خَمْسُونَ صَحِيفَةً،
Яъни: «Шис (а.с)га элликта саҳифа нозил қилинган» деганлар.
Қобил Ҳобилни ўлдириб қўйганидан сўнг Одам алайҳис салом ва Ҳавво онамиз қаттиқ маҳзун бўлиб қолдилар. Шунда Аллоҳ таоло уларга Шис алайҳис саломни берди. Шис дегани “Ҳибатуллоҳ” яъни, (Аллоҳнинг ҳадияси) маъносини билдиради.
Шис алайҳис салом туғилганида отаси Одам алайҳис салом 130 ёшда бўлган дейилади. Одам алайҳис салом вафоти чоғида ўғли Шис алайҳис саломни чақириб, унга кеча ва кундузнинг қайси соатларида Аллоҳга ибодат қилиш кераклигини ўргатади ва Нуҳ тўфони ҳақида хабар беради.
Буюк тарихчи, тафсирчи, фақиҳ ва сунний олим Ибн Касир (р.а) ўзининг “Албидая ван ниҳая” номли тарих китобида Шис алайҳис салом ҳақида қуйидаги маълумотларни келтирган: “Албатта Шис алайҳис салом, Отаси Одам алайҳис салом каби Набийдир. Отаси Одам алайҳис саломдан кейинги даъват юкини Аллоҳ Шиснинг зиммасига юклаган” дейди...
Давоми бор...
✍️Муҳаммадрасул домла Тошпўлатов
Дўстларингизга ҳам улашинг ⤵️https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEGj0hkBXGlopIDbXA
