#در_چنین_روزی ٤ بهمن١٣٨٢، #کشتار_خاتون‌آباد روی داد. نیرو‌های امنیتی با یورش و شلیک گلوله جنگی به تظاهرات خانوادگی کارگران اخراجی معدن ذوب مس روستای خاتون‌آباد شهر بابک، ۴ نفر را کشته و بیش از ۳۰۰ نفر زخمی شدند.
منبع: کانال تاریخ طبقه کارگر
🔻این جنبش را سر بازایستادن نیست
#علیه_اعدام‌ها_بپاخیزیم
#سکوت_نکنیم
#انقلاب_ایران
#زن_زندگی_آزادی
#علیه_وضعیت_موجود
#اعتراضات_مردمی
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#مهسا_امینی
#IranRevolution
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
منبع: کانال تاریخ طبقه کارگر
🔻این جنبش را سر بازایستادن نیست
#علیه_اعدام‌ها_بپاخیزیم
#سکوت_نکنیم
#انقلاب_ایران
#زن_زندگی_آزادی
#علیه_وضعیت_موجود
#اعتراضات_مردمی
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#مهسا_امینی
#IranRevolution
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
#در_چنین_روزی ۵ ژوئیه ۱۸۸۸، ۱۴۰۰ نفر از کارگران زن در کارخانه کبریت‌سازی «برینت و می» در شرق لندن دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب در همبستگی با یکی از کارگران انجام شد که به دلیل نقد وضعیت اسفناک محیط کارخانه اخراج شده بود.
بعد از شروع اعتصاب، مدیریت تلاش کرد تا به سرعت فرد اخراج شده را سر کار برگرداند ولی کارگران اعلام کردند به سر کار برنمی گردند مگر اینکه کارفرما با اعطای امتیازات دیگری از جمله قطع کسری های ناعادلانه از دستمزدها، موافقت کند.
پیروزی این زنان الهام بخش اعتصاب‌های دیگری از جمله اعتصاب کارگران بارانداز در سال بعدی شد. تصویر بالا مربوط به کمیته اعتصاب به همراه فعالان محلی، آنی بزانت و هربرت باروز است.
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
بعد از شروع اعتصاب، مدیریت تلاش کرد تا به سرعت فرد اخراج شده را سر کار برگرداند ولی کارگران اعلام کردند به سر کار برنمی گردند مگر اینکه کارفرما با اعطای امتیازات دیگری از جمله قطع کسری های ناعادلانه از دستمزدها، موافقت کند.
پیروزی این زنان الهام بخش اعتصاب‌های دیگری از جمله اعتصاب کارگران بارانداز در سال بعدی شد. تصویر بالا مربوط به کمیته اعتصاب به همراه فعالان محلی، آنی بزانت و هربرت باروز است.
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
#در_چنین_روزی ۱۵ ژوئيه ۲۰۰۹ کارگران ساختمانی در آفریقای جنوبی که در حال ساخت استادیوم برای جام‌جهانی ۲۰۱۰ بودند توانستند با اعتصاب خود به افزایش حقوق دست یابند.
۷۰ هزار کارگر از یک هفته قبل از این تاریخ از کار سرباز زدند و اعلام کردند که در صورت لزوم تا سال ۲۰۱۱ به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.
برای مسابقات جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲، بیش از ۶ هزار کارگر خارجی در قطر به دلیل داشتن ساعت‌های کاری طولانی در گرمای طاقت‌فرسا و نداشتن امکانات رفاهی و امنیتی در محل کار جان خود را از دست داده اند.
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
۷۰ هزار کارگر از یک هفته قبل از این تاریخ از کار سرباز زدند و اعلام کردند که در صورت لزوم تا سال ۲۰۱۱ به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.
برای مسابقات جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲، بیش از ۶ هزار کارگر خارجی در قطر به دلیل داشتن ساعت‌های کاری طولانی در گرمای طاقت‌فرسا و نداشتن امکانات رفاهی و امنیتی در محل کار جان خود را از دست داده اند.
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
🔴#در_چنین_روزی ۶ فوریه ۱۹۱۹، #اعتصاب_عمومی متشکل از ۶۵ هزار کارگر در شهر سیاتل برای کنترل روی دستمزدهایشان برگزار شد. آنها برای ۶ روز توانستند کنترل کل شهر را بدست گیرند و مدیریت کنند.
اعتصاب در زمانی شکل گرفت که انقلاب در روسیه پیروز و در آلمان شکست خورده بود و قیام‌های بسیاری در کشورهای اروپایی مانند مجارستان در جریان بود. کارگران سیاتل و شهرهای دیگر آمریکا بر این باور بودند که سرمایه‌داری در اروپا در حال سقوط است. بازگشت سربازان به بازار کار نرخ بیکاری را افزایش داده بود و همزمان نیز افزایش تورم و گرانی از جنگ نارضایتی‌ها را بسیار کرده بود. به طوری که هزینه معاش در طی ۴ سال ۲ برابر شده بود. به علاوه با پایان جنگ دولت آمریکا کنترل قیمت را برداشت که این امر فشار بر طبقه کارگر را بیشتر می‌کرد.
تمام این دلایل منجر شد که سال ۱۹۱۹ یکی از پر اعتصاب‌ترین سالهای تاریخ آمریکا شود (شاید تنها کمتر از ۱۹۴۶). به قول هری اولت، یکی از فعالین کارگری آن زمان: «حال که دیگر بر همه واضح شده است که سیستم موجود، که آنرا سیستم سرمایه‌داری می‌نامند، توانایی فراهم آوردن نیازهای مادی و روحی کارگران را ندارد. بیش از ۹۵ درصد کارگران ما بر این اعتقادند که ما باید کنترل ماشین آلات را بدست بگیریم. بعضی از ما به جنبشی تعاونی، بعضی به جنبشی سیاسی و بعضی به جنبشی صنفی معتقد هستیم.»
۶ فوریه کمیته اعتصاب کارگران کشتی ساز بندر سیاتل علی رغم مخالفت اتحادیه کارگری‌شان مردم شهر را به اعتصاب عمومی فراخواند که برای اولین بار در تاریخ آمریکا تا عصر همان روز شهر به دست طبقه کارگر افتاد. کمیته‌های مطبوعات به سردبیری آنا لویی استرانگ و غذایی و بهداشتی بیشتر متشکل از #زنان‌خانه‌دار به سرعت شکل گرفت و همچنین مردم بیکار مشغول به کار شدند. این درحالی بود که روزنامه‌ها این حرکت را «غیر آمریکایی» می‌خواندند.
برخلاف هراس پراکنی روزنامه‌ها نسبت به بی‌نظمی و آشوبی که اعتصاب می‌تواند ایجاد کند، مردم بسیار متشکل و منظم باهم حرکت می‌کردند و کمیته‌ها حداکثر تاکید را داشتند که از خشونت پرهیز شود تا بتوان شهرها را سازماندهی کرد. وقتی هم که ارتش فدرال برای سرکوب آمد همه مردم هماهنگ در خانه‌هایشان مانده و نیروی سرکوب را فلج کردند.
با ادامه سرکوب‌ها و دستگیری‌ها و محاصره ارتش فدرال اعتصاب شکسته شد.
متنی که کمیته «تاریخ» کمیته اعتصاب عمومی در مورد خود نوشته‌‌اند را می‌توانید در این آدرس بخوانید:libcom.org/article/seattle-general-strike-1919
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
اعتصاب در زمانی شکل گرفت که انقلاب در روسیه پیروز و در آلمان شکست خورده بود و قیام‌های بسیاری در کشورهای اروپایی مانند مجارستان در جریان بود. کارگران سیاتل و شهرهای دیگر آمریکا بر این باور بودند که سرمایه‌داری در اروپا در حال سقوط است. بازگشت سربازان به بازار کار نرخ بیکاری را افزایش داده بود و همزمان نیز افزایش تورم و گرانی از جنگ نارضایتی‌ها را بسیار کرده بود. به طوری که هزینه معاش در طی ۴ سال ۲ برابر شده بود. به علاوه با پایان جنگ دولت آمریکا کنترل قیمت را برداشت که این امر فشار بر طبقه کارگر را بیشتر می‌کرد.
تمام این دلایل منجر شد که سال ۱۹۱۹ یکی از پر اعتصاب‌ترین سالهای تاریخ آمریکا شود (شاید تنها کمتر از ۱۹۴۶). به قول هری اولت، یکی از فعالین کارگری آن زمان: «حال که دیگر بر همه واضح شده است که سیستم موجود، که آنرا سیستم سرمایه‌داری می‌نامند، توانایی فراهم آوردن نیازهای مادی و روحی کارگران را ندارد. بیش از ۹۵ درصد کارگران ما بر این اعتقادند که ما باید کنترل ماشین آلات را بدست بگیریم. بعضی از ما به جنبشی تعاونی، بعضی به جنبشی سیاسی و بعضی به جنبشی صنفی معتقد هستیم.»
۶ فوریه کمیته اعتصاب کارگران کشتی ساز بندر سیاتل علی رغم مخالفت اتحادیه کارگری‌شان مردم شهر را به اعتصاب عمومی فراخواند که برای اولین بار در تاریخ آمریکا تا عصر همان روز شهر به دست طبقه کارگر افتاد. کمیته‌های مطبوعات به سردبیری آنا لویی استرانگ و غذایی و بهداشتی بیشتر متشکل از #زنان‌خانه‌دار به سرعت شکل گرفت و همچنین مردم بیکار مشغول به کار شدند. این درحالی بود که روزنامه‌ها این حرکت را «غیر آمریکایی» می‌خواندند.
برخلاف هراس پراکنی روزنامه‌ها نسبت به بی‌نظمی و آشوبی که اعتصاب می‌تواند ایجاد کند، مردم بسیار متشکل و منظم باهم حرکت می‌کردند و کمیته‌ها حداکثر تاکید را داشتند که از خشونت پرهیز شود تا بتوان شهرها را سازماندهی کرد. وقتی هم که ارتش فدرال برای سرکوب آمد همه مردم هماهنگ در خانه‌هایشان مانده و نیروی سرکوب را فلج کردند.
با ادامه سرکوب‌ها و دستگیری‌ها و محاصره ارتش فدرال اعتصاب شکسته شد.
متنی که کمیته «تاریخ» کمیته اعتصاب عمومی در مورد خود نوشته‌‌اند را می‌توانید در این آدرس بخوانید:libcom.org/article/seattle-general-strike-1919
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
برگی از تاریخ #جنبش_کارگری جهانی
#در_چنین_روزی ۱۲ فوریه ۱۹۲۰، اولین اعتصاب زنان در کلمبیا در کارخانه نساجی شهر آنتیوکیا* آغاز شد. آنها توانستند به خواستشان یعنی #دستمزد برابر با مردان و پرداخت مستقیم به خودشان و نه شوهر یا پدرشان و پایان دادن به آزار و اذیت جنسی مدیران، برسند.
صبح ۱۲ فوریه، ۴۰۰ نفر از زنان کارخانه نساجی دست از کار کشیدند و تولید کل کارخانه را مختل کردند. نام اصلی ترین سازماندهان شامل بود از ترزا تامایو، آدلینا گونزالس، کارمن آگودلو، ترزا پیدراهیتا، ماتیلدا مونتویو و بتسابل اسپینوزا که او را در عکس مشاهده می‌کنید.
آنها خواستار برابری دستمزد با مردان، پایان آزار و پایان گرفتن آزار و اذیت جنسی مدیران بالادستی، جریمه مرخصی استعلاجی و پرداخت حقوق به «والد» آنها یعنی همسران یا پدرشان، کاهش نظارتی مراقبتی بودند. آنها با خشونت پلیس و حتی سنگ اندازی بسیاری از مردان برای شکستن اعتصاب مواجه شدند. اما کارگران زن که حمایت مالی و معنوی شهر را پشتشان داشتند توانستند در ۴ مارس به اکثر خواسته‌های خود برسند.
#در_چنین_روزی ۱۲ فوریه ۱۹۲۰، اولین اعتصاب زنان در کلمبیا در کارخانه نساجی شهر آنتیوکیا* آغاز شد. آنها توانستند به خواستشان یعنی #دستمزد برابر با مردان و پرداخت مستقیم به خودشان و نه شوهر یا پدرشان و پایان دادن به آزار و اذیت جنسی مدیران، برسند.
صبح ۱۲ فوریه، ۴۰۰ نفر از زنان کارخانه نساجی دست از کار کشیدند و تولید کل کارخانه را مختل کردند. نام اصلی ترین سازماندهان شامل بود از ترزا تامایو، آدلینا گونزالس، کارمن آگودلو، ترزا پیدراهیتا، ماتیلدا مونتویو و بتسابل اسپینوزا که او را در عکس مشاهده می‌کنید.
آنها خواستار برابری دستمزد با مردان، پایان آزار و پایان گرفتن آزار و اذیت جنسی مدیران بالادستی، جریمه مرخصی استعلاجی و پرداخت حقوق به «والد» آنها یعنی همسران یا پدرشان، کاهش نظارتی مراقبتی بودند. آنها با خشونت پلیس و حتی سنگ اندازی بسیاری از مردان برای شکستن اعتصاب مواجه شدند. اما کارگران زن که حمایت مالی و معنوی شهر را پشتشان داشتند توانستند در ۴ مارس به اکثر خواسته‌های خود برسند.
Forwarded from عکس نگار
🔴 تاریخ طبقه کارگر
#در_چنین_روزی ۱۶ فوریه ۱۹۳۷، گروهی از زنان کارخانه سیگار در دیترویت برای افزایش ۱۰٪ حقوق تحصن کردند که به سرعت گسترش یافت. با وجود سرکوب زنان اتحادیه خود را شکل دادند و به خواسته‌های خود رسیدند.
این کنش چند روز بعد از پیروزی تاریخی دو کارگر کارخانه‌ی خودرو که ابزار خود را تسخیر کردند و موجب شناخت اتحادیه کارگران متحد خودروسازی شدند. زنانی که در شرایط ناخوشایند و ناایمن برای دستمزدی که بعد از رکود بزرگ اقتصادی ۱۹۳۰ به شدت کاهش یافته بود و خشونت جنسی رایج توسط سرکارگران کار می‌کردند. آنها از مدیریت تقاضای افزایش دستمزد داشتند ولی پاسخی دریافت نکردند. زنان همچنین مکرراً از بخش مربوط به دخانیات فدراسیون آمریکایی کار درخواست کمک کردند ولی فدراسیون آنها را نادیده گرفت.
پس در مقابل، در ۱۶ فوریه، زنان خودشان کار را ترک کردند و به قرارگاه یواِی‌دبلیو رفتند و بست نشستند تا یک سازمان‌دهنده لهستانی، استنلی نواک**، پذیرفت در سازماندهی کارگران کارخانه‌های سیگار در بین صنایع شهر کمک کند. ظرف چند ساعت اعتصاب‌کنندگان خودشان را سازمان دادند و کمیته‌هایی برای مفصل‌بندی مطالبات، تأمین غذا و مراقبت از کودکان شکل دادند. در طول چند روز بعد زنان در ۵ کارخانه سیگار دیگر محل کارشان را تسخیر کردند و گردهمایی و تظاهرات گسترده شکل دادند. یکی از کارگران گذر زنان را این گونه توصیف کرد: «بعضی اینجا نشسته در حال بافتن چیزهای زیبا، دیگران در حال کارت‌بازی، بعضی در آشپزخانه مشغول پخت نودل. موسیقی نواخته می‌شود و دختران جوان‌تر با ربان‌های رنگارنگ در موهایشان می‌رقصند».
در ماه مارس، در حالی که برخی کارمندان سرکار برگشتند اما دیگران امتناع کردند. در ۲۰ مارس در جریان تلاشی برای پایان اعتصاب، پلیس‌ها وحشیانه به کارخانه‌ها هجوم بردند، به زنان حمله کردند، موهایشان را کشیدند، لباس‌هایشان را پاره کردند و ناظران را از جمله یک زن باردار بیرون خانه‌اش، مورد ضرب و شتم قرار دادند. کارگران خودروسازی تهدید به اعتصاب عمومی کردند تا خشونت پلیس متوقف شد. نهایتا در ۲۲ آوریل زنان به مطالباتشان دست یافتند و اتحادیه خود را شکل دادند./ تاریخ طبقه کارگر
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
#در_چنین_روزی ۱۶ فوریه ۱۹۳۷، گروهی از زنان کارخانه سیگار در دیترویت برای افزایش ۱۰٪ حقوق تحصن کردند که به سرعت گسترش یافت. با وجود سرکوب زنان اتحادیه خود را شکل دادند و به خواسته‌های خود رسیدند.
این کنش چند روز بعد از پیروزی تاریخی دو کارگر کارخانه‌ی خودرو که ابزار خود را تسخیر کردند و موجب شناخت اتحادیه کارگران متحد خودروسازی شدند. زنانی که در شرایط ناخوشایند و ناایمن برای دستمزدی که بعد از رکود بزرگ اقتصادی ۱۹۳۰ به شدت کاهش یافته بود و خشونت جنسی رایج توسط سرکارگران کار می‌کردند. آنها از مدیریت تقاضای افزایش دستمزد داشتند ولی پاسخی دریافت نکردند. زنان همچنین مکرراً از بخش مربوط به دخانیات فدراسیون آمریکایی کار درخواست کمک کردند ولی فدراسیون آنها را نادیده گرفت.
پس در مقابل، در ۱۶ فوریه، زنان خودشان کار را ترک کردند و به قرارگاه یواِی‌دبلیو رفتند و بست نشستند تا یک سازمان‌دهنده لهستانی، استنلی نواک**، پذیرفت در سازماندهی کارگران کارخانه‌های سیگار در بین صنایع شهر کمک کند. ظرف چند ساعت اعتصاب‌کنندگان خودشان را سازمان دادند و کمیته‌هایی برای مفصل‌بندی مطالبات، تأمین غذا و مراقبت از کودکان شکل دادند. در طول چند روز بعد زنان در ۵ کارخانه سیگار دیگر محل کارشان را تسخیر کردند و گردهمایی و تظاهرات گسترده شکل دادند. یکی از کارگران گذر زنان را این گونه توصیف کرد: «بعضی اینجا نشسته در حال بافتن چیزهای زیبا، دیگران در حال کارت‌بازی، بعضی در آشپزخانه مشغول پخت نودل. موسیقی نواخته می‌شود و دختران جوان‌تر با ربان‌های رنگارنگ در موهایشان می‌رقصند».
در ماه مارس، در حالی که برخی کارمندان سرکار برگشتند اما دیگران امتناع کردند. در ۲۰ مارس در جریان تلاشی برای پایان اعتصاب، پلیس‌ها وحشیانه به کارخانه‌ها هجوم بردند، به زنان حمله کردند، موهایشان را کشیدند، لباس‌هایشان را پاره کردند و ناظران را از جمله یک زن باردار بیرون خانه‌اش، مورد ضرب و شتم قرار دادند. کارگران خودروسازی تهدید به اعتصاب عمومی کردند تا خشونت پلیس متوقف شد. نهایتا در ۲۲ آوریل زنان به مطالباتشان دست یافتند و اتحادیه خود را شکل دادند./ تاریخ طبقه کارگر
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
🔴#در_چنین_روزی ۲۸ فوریه ۲۰۲۲، اتحادیه کارگران استارباکس تشکیل شد. هدف باریستاها افزایش #دستمزد، بازگرداندن پاداش‌ها، کاهش ساعات شیفت‌های ۱۲ ساعته و به دست گرفتن کنترل محل کار خود است.
جنبش اتحادیه‌های کارگران استارباکس به خصوص زمانی شروع شد که کارفرما نتوانسته بود در دوران کرونا با برقراری پروتکل‌ها بهداشتی مناسب از سلامت آنها حفاظت کند، که این امر به خشم آنها افزود.
این سومین شعبه استارباکس بود که #کارگران آن در دو ماه منتهی به مارس، با وجود تمام ممانعت‌ها و مخالفت‌های وکلای کمپانی استارباکس توانسته بودند #اتحادیه خود را به ثبت رسمی برسانند. حتی بسیاری از کارگران در گذشته به دلیل تلاش برای تشکیل چنین اتحادیه ای اخراج شدند.
بر اساس نظر سنجی گالوپ ۷۷ درصد جوانان ۱۸ تا ۳۴ ساله آمریکایی طرفدار تشکیل اتحادیه‌های کارگری هستند که چنین محبوبیتی از پیش از دوران جنگ سرد بی‌سابقه بوده است.
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20
جنبش اتحادیه‌های کارگران استارباکس به خصوص زمانی شروع شد که کارفرما نتوانسته بود در دوران کرونا با برقراری پروتکل‌ها بهداشتی مناسب از سلامت آنها حفاظت کند، که این امر به خشم آنها افزود.
این سومین شعبه استارباکس بود که #کارگران آن در دو ماه منتهی به مارس، با وجود تمام ممانعت‌ها و مخالفت‌های وکلای کمپانی استارباکس توانسته بودند #اتحادیه خود را به ثبت رسمی برسانند. حتی بسیاری از کارگران در گذشته به دلیل تلاش برای تشکیل چنین اتحادیه ای اخراج شدند.
بر اساس نظر سنجی گالوپ ۷۷ درصد جوانان ۱۸ تا ۳۴ ساله آمریکایی طرفدار تشکیل اتحادیه‌های کارگری هستند که چنین محبوبیتی از پیش از دوران جنگ سرد بی‌سابقه بوده است.
🆔
https://t.iss.one/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.iss.one/Ettehadyeh20