#28_dekabr
#Erkin_Vohidov_tavallud_topgan_kun
FARGʻONANING YOʻLLARIDA
Deydilarki, er kishining
Uyalgani — oʻlgani.
Fargʻonaning yoʻllarida
Quvib oʻtdik “Volga”ni.
Dovon oshib, shamol boʻlib
Uchar bizning “Jiguli”,
“Jiguli”mas, nakd “Boychibor”,
“Havopaymo” deguli.
“Jiguli”da biz — toʻrt ulfat,
Dunyo bilan ishi yoʻk.
Oʻzimizdan juda magʻrur,
Bizga yetar kishi yoʻq.
Kechqurungi bazmi jamshid —
Toʻyga shoshib boramiz.
Koʻringan har gʻildirakni
Quvib oshib boramiz.
Bir payt bizning jayron toyni
Bilolmadik ne sabab,
Pachoqqina “Zaporojes”
Quvib qoldi, voajab.
Oʻzmoq boʻlib yoʻlni goh soʻl,
Gohi oʻngga soladi.
Tumov boʻlgan xoʻroz kabi
Bibildogʻin chaladi.
Bizlar esa boʻsh kelmaymiz,
Mingga qoʻyib bosamiz.
Qiy-qiylashib, til koʻrsatib,
Masxaralab qochamiz.
“Zaporojes” nima boʻpti,
Quvib oʻtdiq “Volga”ni.
Bos, der Parpi, er yeishining
Uyalgani — oʻlgani.
Rixsitillo qichqiradi:
“Togʻorangni nari ol”.
Egamberdi qahqah urar:
“Eski qumgʻon, yaxshi qol!”.
“Zaporojes” chidamadi,
Toʻrt ulfatni gangitib,
Shartta yoʻlni qirga soldi,
Hammayoqni changitib.
Tarilladi, varilladi,
Quvib oʻtdi, voh, qarang!
Quvib oʻtib mashinani
Yoʻlga qoʻydi koʻndalang.
Biz toʻxtadik.
Yoʻl berkilgan.
Oʻtishga hech imkon yoʻq.
Toʻrtov hayron oʻltiribmiz,
Tizzalarda darmon yoʻq.
“Zaporoj”dan chiqib keldi
Fargʻonalik barzangi.
Barzangining har yelkasi
Naqd Chotqolning xarsangi.
Belbogʻiga osib olgan
Pichogʻi ham bir quloch.
Qaltiraymiz, oldga yoʻl yoʻq,
Qaytishga ham yoʻq iloj.
Mashinani tashlab qochsak
Qayerga ham ketarmiz?!
Bitta-bitta ushlab olib
Chavaqlasa netarmiz?!
Ana, qaddin rostladi u,
Soʻng atrofga alanglab —
Bizga qarab asta yurdi
King-Kong misol lapanglab.
Shu payt iloj boʻlsa edi
Biz toʻrt akang qaragʻay,
Toshkentgacha qochar edik
Orqamizga qaramay.
Yaqin keldi, salomberdi,
Ertaklarda deydilar:
Devlar avval salom berib,
Keyin tutib yeydilar.
Derazadan qoʻlni tiqdi.
Ulkan, jundor, dahshat qoʻl.
“Soʻrashaylik” demaganda
Dodlar edik, engil hoʻl.
Guldiragan ovoz bilan
Gap boshladi: “Ming uzr.
Yoʻlingizni toʻsib sizni
Qilgan boʻlsam behuzur.
Mashinangiz gʻildiragi
Boʻshayotir, akalar.
Motordan ham moy ketganga
Oʻxshayotir, akalar.
Shuni aytish uchun quvib,
Yoʻlni toʻsdim, kechiring!
Endi oʻzim koʻrib beray,
Motor oʻtin oʻchiring”.
Shunday deya kirib ketdi
Mashinaning tagiga.
Soʻngra chiqib nasos urdi
Orqa gʻildiragiga.
Sehrlangan odamlardek
Turar edik biz hayron.
Qarashaylik desak qoʻymas:
“Fargʻonaga siz mehmon”.
Ish orasi latifalar
Aytib yana kuldirdi.
Xullas, shu kun dehqon yigit
Bizni tirik oʻldirdi.
Ishni sozlab, ariqchada
Yuvar ekan qoʻlini,
Soʻrab borar manzilimiz,
Aytdi yaqin yoʻlini.
Soʻng bor qarab mashinaga,
Yon koʻzguni tuzatdi.
“Oq yoʻl”, dedi, oʻzi ketmay
Avval bizni kuzatdi.
“Xayr, qamchi bosing, endi
Toychogʻingiz hech tolmas.
Bizning eski qumgʻon tugul
Samolyot ham yetolmas”.
Yoʻlga chiqdik izza boʻlib
Qip-qizarib, sharmanda.
Eng yomoni keyin boʻldi -
Toʻyxonaga borganda.
Ostonada oʻsha yigit
Bizni kutib turardi.
Qoʻlda qumgʻon, yelkasida
Sochiq tutib turardi.
Koʻzi kulib boqar edi,
Sir bermasdi u biroq.
Bundan koʻra bizni tutib
Ursa edi yaxshiroq.
Oʻzimizga ayon shu kun
Boʻlarimiz boʻlgani.
Deydilarki, er kishining
Uyalgani — oʻlgani.
✍️Erkin Vohidov, Oʻzbekiston xalq shoiri.
🔎Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabining ijtimoiy tarmoqdagi sahifalari👇
👉TelegramI OromgohI FacebookI YoutubeI O‘zbegim👈
#Erkin_Vohidov_tavallud_topgan_kun
FARGʻONANING YOʻLLARIDA
Deydilarki, er kishining
Uyalgani — oʻlgani.
Fargʻonaning yoʻllarida
Quvib oʻtdik “Volga”ni.
Dovon oshib, shamol boʻlib
Uchar bizning “Jiguli”,
“Jiguli”mas, nakd “Boychibor”,
“Havopaymo” deguli.
“Jiguli”da biz — toʻrt ulfat,
Dunyo bilan ishi yoʻk.
Oʻzimizdan juda magʻrur,
Bizga yetar kishi yoʻq.
Kechqurungi bazmi jamshid —
Toʻyga shoshib boramiz.
Koʻringan har gʻildirakni
Quvib oshib boramiz.
Bir payt bizning jayron toyni
Bilolmadik ne sabab,
Pachoqqina “Zaporojes”
Quvib qoldi, voajab.
Oʻzmoq boʻlib yoʻlni goh soʻl,
Gohi oʻngga soladi.
Tumov boʻlgan xoʻroz kabi
Bibildogʻin chaladi.
Bizlar esa boʻsh kelmaymiz,
Mingga qoʻyib bosamiz.
Qiy-qiylashib, til koʻrsatib,
Masxaralab qochamiz.
“Zaporojes” nima boʻpti,
Quvib oʻtdiq “Volga”ni.
Bos, der Parpi, er yeishining
Uyalgani — oʻlgani.
Rixsitillo qichqiradi:
“Togʻorangni nari ol”.
Egamberdi qahqah urar:
“Eski qumgʻon, yaxshi qol!”.
“Zaporojes” chidamadi,
Toʻrt ulfatni gangitib,
Shartta yoʻlni qirga soldi,
Hammayoqni changitib.
Tarilladi, varilladi,
Quvib oʻtdi, voh, qarang!
Quvib oʻtib mashinani
Yoʻlga qoʻydi koʻndalang.
Biz toʻxtadik.
Yoʻl berkilgan.
Oʻtishga hech imkon yoʻq.
Toʻrtov hayron oʻltiribmiz,
Tizzalarda darmon yoʻq.
“Zaporoj”dan chiqib keldi
Fargʻonalik barzangi.
Barzangining har yelkasi
Naqd Chotqolning xarsangi.
Belbogʻiga osib olgan
Pichogʻi ham bir quloch.
Qaltiraymiz, oldga yoʻl yoʻq,
Qaytishga ham yoʻq iloj.
Mashinani tashlab qochsak
Qayerga ham ketarmiz?!
Bitta-bitta ushlab olib
Chavaqlasa netarmiz?!
Ana, qaddin rostladi u,
Soʻng atrofga alanglab —
Bizga qarab asta yurdi
King-Kong misol lapanglab.
Shu payt iloj boʻlsa edi
Biz toʻrt akang qaragʻay,
Toshkentgacha qochar edik
Orqamizga qaramay.
Yaqin keldi, salomberdi,
Ertaklarda deydilar:
Devlar avval salom berib,
Keyin tutib yeydilar.
Derazadan qoʻlni tiqdi.
Ulkan, jundor, dahshat qoʻl.
“Soʻrashaylik” demaganda
Dodlar edik, engil hoʻl.
Guldiragan ovoz bilan
Gap boshladi: “Ming uzr.
Yoʻlingizni toʻsib sizni
Qilgan boʻlsam behuzur.
Mashinangiz gʻildiragi
Boʻshayotir, akalar.
Motordan ham moy ketganga
Oʻxshayotir, akalar.
Shuni aytish uchun quvib,
Yoʻlni toʻsdim, kechiring!
Endi oʻzim koʻrib beray,
Motor oʻtin oʻchiring”.
Shunday deya kirib ketdi
Mashinaning tagiga.
Soʻngra chiqib nasos urdi
Orqa gʻildiragiga.
Sehrlangan odamlardek
Turar edik biz hayron.
Qarashaylik desak qoʻymas:
“Fargʻonaga siz mehmon”.
Ish orasi latifalar
Aytib yana kuldirdi.
Xullas, shu kun dehqon yigit
Bizni tirik oʻldirdi.
Ishni sozlab, ariqchada
Yuvar ekan qoʻlini,
Soʻrab borar manzilimiz,
Aytdi yaqin yoʻlini.
Soʻng bor qarab mashinaga,
Yon koʻzguni tuzatdi.
“Oq yoʻl”, dedi, oʻzi ketmay
Avval bizni kuzatdi.
“Xayr, qamchi bosing, endi
Toychogʻingiz hech tolmas.
Bizning eski qumgʻon tugul
Samolyot ham yetolmas”.
Yoʻlga chiqdik izza boʻlib
Qip-qizarib, sharmanda.
Eng yomoni keyin boʻldi -
Toʻyxonaga borganda.
Ostonada oʻsha yigit
Bizni kutib turardi.
Qoʻlda qumgʻon, yelkasida
Sochiq tutib turardi.
Koʻzi kulib boqar edi,
Sir bermasdi u biroq.
Bundan koʻra bizni tutib
Ursa edi yaxshiroq.
Oʻzimizga ayon shu kun
Boʻlarimiz boʻlgani.
Deydilarki, er kishining
Uyalgani — oʻlgani.
✍️Erkin Vohidov, Oʻzbekiston xalq shoiri.
🔎Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabining ijtimoiy tarmoqdagi sahifalari👇
👉TelegramI OromgohI FacebookI YoutubeI O‘zbegim👈
Telegram
Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabi
Ixtisoslashtirilgan taʼlim muassasalari agentligi Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabi
Bizni quyidagi manzillarda ham kuzatib boring⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️
https://taplink.cc/erkin_vohidov_ijod_maktabi
Bizni quyidagi manzillarda ham kuzatib boring⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️
https://taplink.cc/erkin_vohidov_ijod_maktabi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#Erkin_Vohidov_tavallud_topgan_kun
#28_dekabr
⚡️OʻGʻRIGA NASIHAT
Oʻgʻri boʻlsang, jon uka,
Bozorga bor, doʻmga bor.
Oʻzbek mahallasiga
Kirma zinhor ba zinhor.
✍️ Oʻzbekiston Qahramoni, Oʻzbekiston xalq shoiri Erkin Vohidov
🎙 Sheʼrni Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabi 8-“D” sinf o‘quvchisi Muslimbek Siddiqov ijro qilgan.
🔍Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabining ijtimoiy tarmoqdagi sahifalari👇
👉TelegramI OromgohI FacebookI YoutubeI InstagramI👈
#28_dekabr
⚡️OʻGʻRIGA NASIHAT
Oʻgʻri boʻlsang, jon uka,
Bozorga bor, doʻmga bor.
Oʻzbek mahallasiga
Kirma zinhor ba zinhor.
✍️ Oʻzbekiston Qahramoni, Oʻzbekiston xalq shoiri Erkin Vohidov
🎙 Sheʼrni Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabi 8-“D” sinf o‘quvchisi Muslimbek Siddiqov ijro qilgan.
🔍Erkin Vohidov nomidagi ijod maktabining ijtimoiy tarmoqdagi sahifalari👇
👉TelegramI OromgohI FacebookI YoutubeI InstagramI👈