❎#پروپاگاندا، انواع و تاثیراتش
♨️پروپاگاندا نه همیشه به صورت دروغ‌های بزرگ، بلکه گاهی در لباس فریب‌های کوچک رخ می‌نماید؛ فریب‌هایی که چون ناخودآگاه انسان‌ها را هدف قرار می‌دهند، همچون اسب تروا می‌توانند با خیالی آسوده راه خود را به قلعه‌ی ذهن ما باز کنند.
فیلیپ تایلر،استاد سابق خبرنگاری در دانشگاه لیدز انگلستان، در سال ۲۰۰۵ و یوهان گالتینگ، کارشناس خبرنگاری جنگ و صلح، در سال ۲۰۱۱ مواضع سختی در مخالفت با پروپاگاندا اتخاذ کردند. به گفته آنها پروپاگاندا سبب #انتقال_معلومات_ساختگی_و_ دروغین می‌شود و #حقایق را پایمال می‌کند.
🔆روش های رایج برای موفقیت پروپاگاندا
#برچسب_زدن: برانگیختن وحشت یا تعصب افراد جامعه علیه یک گروه.
#شعار_های_فریبنده: دادن شعارهایی با مفهوم مبهم و کلّی.
#حمله_شخصی: حمله کردن به شخصیت فرد؛ اتهام روابط نامشروع یا خیانت به کشور به جای رد کردن منطقی افکار و سخنان او.
#تکرار: تکرار بی وقفه یک حرف، مخصوصاً اگر یک شعار ساده باشد، باعث می شود که کم کم به عنوان یک حقیقت بدیهی پذیرفته شود.
#توسل به اکثریت: القای این حس که اکثریت مردم پیرو این فرد یا حزب هستند و پیروزی آن قطعی است.
#دروغ_بزرگ: بیان دروغی چنان بزرگ که هیچ کس فکرش را هم نمی‌کند که کسی آنقدر بی شرم باشد که چنین گستاخانه حقیقت را تحریف کند، در نتیجه همگان آن دروغ را باور خواهند کرد.
🔆قربانیان پروپاگاندا
سازندگان پروپاگاندا موادی را تولید می‌کنند که مخاطبان یک رسانه را در مورد یک موضوع خاص خوشحال یا غمگین کند. پروپاگاندا غریزه شادی و غم یا خوشی و ناخوشی را هدف قرار می‌دهد و تلاش می‌کند تا مخاطبان یک رسانه را بر ضد یک چیز تحریک کند و تصمیمات سیاسی و اجتماعی آنها را وارد یک مسیر جدید بکند.
#رسانه‌ها، #خبرنگاران و #مخاطبان از جمله قربانیان پروپاگاندا هستند که در میان اینها بیشترین زیان متوجه مخاطب می‌شود. مخاطبان رسانه‌ها معمولا با دو نوع پروپاگاندا روبه‌رو می‌شوند.
پروپاگاندای نرم: این نوع پروپاگاندا می‌تواند یک تابلو نصب شده یک شرکت تجارتی در یک جاده باشد، یا اعلانی تجاری باشد که بر صفحه تلویزیون نقش می‌بندد، یا یک سخنرانی باشد که ممکن است در چند ثانیه دیدگاه یک شخص یا یک گروه را عوض کند. شرکت‌های تجارتی می‌کوشند تا در مخاطبان رسانه‌ها این حس را ایجاد کنند که اگر آن کالای مشخص را خریداری نکنند تنها می‌مانند و از دوستان و آشنایان خود عقب می‌افتند.
پروپاگاندای سیاسی و نظامی: تمرکز بر #برانگختن_احساسات_مخاطب با استفاده از پروپاگاندا برای این ضروری پنداشته می‌شود که واکنش احساسی بسیار تحریک‌کننده و پرهیجان است. بنابراین سیاست‌گذاران دولتی و نظامی اکثرا تلاش می‌کنند تا مطالبی را منتشر کنند که با احساسات رابطه داشته باشد.
سازندگان پروپاگاندا با توجه به اوضاع سعی می‌کنند #فضاهای_خالی_ذهن مخاطبان را هدف قرار دهند و آن طوری که خود می‌خواهند پر کنند. به این ترتیب میل به انتخاب در ذهن مخاطب از بین می‌رود و کنترل به دست مجریان پروپاگاندا می‌افتد. پروپاگاندا #عبارت‌ها_و_کلمه‌های مخصوص خود را دارد. مجریان پروپاگاندا سعی می‌کنند تا با استفاده از این عبارت‌ها و کلمه‌ها ناکامی‌های طرف خودی را پنهان کنند و مخاطبان را به مخالفت با گروه مقابل تحریک کنند.
مثلا در شرایط جنگی کاربرد کلمه‌های ''بی‌رحمانه'' و ''ظالمانه'' اوج می‌گیرد. سخنگو تلاش می‌کند تا با استفاده از این قبیل کلمه‌ها یا عملکرد خود را پنهان کند یا خود را محق جلوه دهد و طرف مقابل را شایسته ملامت معرفی کند.
به کلمات زیر دقت کنید و ببینید که به ظاهر همه آنها یک معنا دارند درحالی که در واقع بار معنایی و روانی هر کدام از کلمات با دیگری تفاوت دارد. همین عنوان سازی باعث می شود ما فردی را شهید اما بی بی سی کشته بخواند. همین روش باعث می شود ما برخی را منتقد اما رسانه هایی آنها را معترض بنامند. در ظاهر برای مخاطب هر دو اینها یکی است اما در عمل با یکدیگر فرق دارند.
✳️رزمنده ـ جنگجو ـ مبارز
✳️دولت ـ نظام ـ رژیم ـحکومت ــ حاکمیت
✳️واکنش ـ تلافي ـ دفاع
✳️عدم احراز صلاحیت ـ رد صلاحيت
✳️سانسورـ تحريف
✳️معترض ـ آشوبگر
✳️فرار ـ عقب نشيني
✳️اعتصاب ـ تحصن ـ تجمع ـ راهپیمایی ـ تظاهرات
✳️هلاکت ـ مرگ ـ وفات ـ شهادت
بنابراین باید بدانیم #واژه_ها در اخبار، بی دلیل انتخاب نمی شوند. هر واژه بر روی مخاطب اثر خاص خود را دارد. به همین ترتیب جمله‌هایی مانند ''کشور ما تحت تهدید قرار دارد''، ''ما چاره دیگر نداشتیم''، ''همین اکنون باید دست بکار شویم''، یا ''ما تحت تهاجم دشمن قرار داریم''. با استفاده از این نوع جمله‌ها است که سخنگو می‌کوشد به ذهن مخاطبان راه یابد و یا آنها را پشتیبان خود کند و یا علیه گروهی دیگر بشوران یا او را وادار به پذیرش کند که راهی جز تسلیم وجود ندارد.
#معصومه_نصیری مدرس سوادرسانه‌ای
@entekhabat_resane
♨️پروپاگاندا نه همیشه به صورت دروغ‌های بزرگ، بلکه گاهی در لباس فریب‌های کوچک رخ می‌نماید؛ فریب‌هایی که چون ناخودآگاه انسان‌ها را هدف قرار می‌دهند، همچون اسب تروا می‌توانند با خیالی آسوده راه خود را به قلعه‌ی ذهن ما باز کنند.
فیلیپ تایلر،استاد سابق خبرنگاری در دانشگاه لیدز انگلستان، در سال ۲۰۰۵ و یوهان گالتینگ، کارشناس خبرنگاری جنگ و صلح، در سال ۲۰۱۱ مواضع سختی در مخالفت با پروپاگاندا اتخاذ کردند. به گفته آنها پروپاگاندا سبب #انتقال_معلومات_ساختگی_و_ دروغین می‌شود و #حقایق را پایمال می‌کند.
🔆روش های رایج برای موفقیت پروپاگاندا
#برچسب_زدن: برانگیختن وحشت یا تعصب افراد جامعه علیه یک گروه.
#شعار_های_فریبنده: دادن شعارهایی با مفهوم مبهم و کلّی.
#حمله_شخصی: حمله کردن به شخصیت فرد؛ اتهام روابط نامشروع یا خیانت به کشور به جای رد کردن منطقی افکار و سخنان او.
#تکرار: تکرار بی وقفه یک حرف، مخصوصاً اگر یک شعار ساده باشد، باعث می شود که کم کم به عنوان یک حقیقت بدیهی پذیرفته شود.
#توسل به اکثریت: القای این حس که اکثریت مردم پیرو این فرد یا حزب هستند و پیروزی آن قطعی است.
#دروغ_بزرگ: بیان دروغی چنان بزرگ که هیچ کس فکرش را هم نمی‌کند که کسی آنقدر بی شرم باشد که چنین گستاخانه حقیقت را تحریف کند، در نتیجه همگان آن دروغ را باور خواهند کرد.
🔆قربانیان پروپاگاندا
سازندگان پروپاگاندا موادی را تولید می‌کنند که مخاطبان یک رسانه را در مورد یک موضوع خاص خوشحال یا غمگین کند. پروپاگاندا غریزه شادی و غم یا خوشی و ناخوشی را هدف قرار می‌دهد و تلاش می‌کند تا مخاطبان یک رسانه را بر ضد یک چیز تحریک کند و تصمیمات سیاسی و اجتماعی آنها را وارد یک مسیر جدید بکند.
#رسانه‌ها، #خبرنگاران و #مخاطبان از جمله قربانیان پروپاگاندا هستند که در میان اینها بیشترین زیان متوجه مخاطب می‌شود. مخاطبان رسانه‌ها معمولا با دو نوع پروپاگاندا روبه‌رو می‌شوند.
پروپاگاندای نرم: این نوع پروپاگاندا می‌تواند یک تابلو نصب شده یک شرکت تجارتی در یک جاده باشد، یا اعلانی تجاری باشد که بر صفحه تلویزیون نقش می‌بندد، یا یک سخنرانی باشد که ممکن است در چند ثانیه دیدگاه یک شخص یا یک گروه را عوض کند. شرکت‌های تجارتی می‌کوشند تا در مخاطبان رسانه‌ها این حس را ایجاد کنند که اگر آن کالای مشخص را خریداری نکنند تنها می‌مانند و از دوستان و آشنایان خود عقب می‌افتند.
پروپاگاندای سیاسی و نظامی: تمرکز بر #برانگختن_احساسات_مخاطب با استفاده از پروپاگاندا برای این ضروری پنداشته می‌شود که واکنش احساسی بسیار تحریک‌کننده و پرهیجان است. بنابراین سیاست‌گذاران دولتی و نظامی اکثرا تلاش می‌کنند تا مطالبی را منتشر کنند که با احساسات رابطه داشته باشد.
سازندگان پروپاگاندا با توجه به اوضاع سعی می‌کنند #فضاهای_خالی_ذهن مخاطبان را هدف قرار دهند و آن طوری که خود می‌خواهند پر کنند. به این ترتیب میل به انتخاب در ذهن مخاطب از بین می‌رود و کنترل به دست مجریان پروپاگاندا می‌افتد. پروپاگاندا #عبارت‌ها_و_کلمه‌های مخصوص خود را دارد. مجریان پروپاگاندا سعی می‌کنند تا با استفاده از این عبارت‌ها و کلمه‌ها ناکامی‌های طرف خودی را پنهان کنند و مخاطبان را به مخالفت با گروه مقابل تحریک کنند.
مثلا در شرایط جنگی کاربرد کلمه‌های ''بی‌رحمانه'' و ''ظالمانه'' اوج می‌گیرد. سخنگو تلاش می‌کند تا با استفاده از این قبیل کلمه‌ها یا عملکرد خود را پنهان کند یا خود را محق جلوه دهد و طرف مقابل را شایسته ملامت معرفی کند.
به کلمات زیر دقت کنید و ببینید که به ظاهر همه آنها یک معنا دارند درحالی که در واقع بار معنایی و روانی هر کدام از کلمات با دیگری تفاوت دارد. همین عنوان سازی باعث می شود ما فردی را شهید اما بی بی سی کشته بخواند. همین روش باعث می شود ما برخی را منتقد اما رسانه هایی آنها را معترض بنامند. در ظاهر برای مخاطب هر دو اینها یکی است اما در عمل با یکدیگر فرق دارند.
✳️رزمنده ـ جنگجو ـ مبارز
✳️دولت ـ نظام ـ رژیم ـحکومت ــ حاکمیت
✳️واکنش ـ تلافي ـ دفاع
✳️عدم احراز صلاحیت ـ رد صلاحيت
✳️سانسورـ تحريف
✳️معترض ـ آشوبگر
✳️فرار ـ عقب نشيني
✳️اعتصاب ـ تحصن ـ تجمع ـ راهپیمایی ـ تظاهرات
✳️هلاکت ـ مرگ ـ وفات ـ شهادت
بنابراین باید بدانیم #واژه_ها در اخبار، بی دلیل انتخاب نمی شوند. هر واژه بر روی مخاطب اثر خاص خود را دارد. به همین ترتیب جمله‌هایی مانند ''کشور ما تحت تهدید قرار دارد''، ''ما چاره دیگر نداشتیم''، ''همین اکنون باید دست بکار شویم''، یا ''ما تحت تهاجم دشمن قرار داریم''. با استفاده از این نوع جمله‌ها است که سخنگو می‌کوشد به ذهن مخاطبان راه یابد و یا آنها را پشتیبان خود کند و یا علیه گروهی دیگر بشوران یا او را وادار به پذیرش کند که راهی جز تسلیم وجود ندارد.
#معصومه_نصیری مدرس سوادرسانه‌ای
@entekhabat_resane
⭕️ نقش رسانه‌ها در سیاست و قدرت
⬅️ مانوئل کاستلز معتقد است در جامعه شبکه‌ای، سیاست به معنای سیاست رسانه‌ها است. رسانه‌ها فقط به هنگامی که باید در انتخابات برنده شد، مورد نیاز نیستند. #رسانه‌ها پس‌زمینه همیشگی بازی سیاست و حوزه عمومی هستند که در آن قدرت به نمایش درمی‌آید و درباره‌اش داوری می شود.
⬅️ کاستلز معتقد است مهم‌ترین عامل موفقیت در انتخابات و کسب قدرت سیاسی، استفاده از تکنیک #ترور_شخصیت و #رسواگری و #جنجال است. البته او اعتراف می‌کند که برای پا گذاشتن در عرصه رقابت‌های سیاسی، قبل از هر چیز باید از پشتوانه مالی عظیمی برخوردار بود. این کار در امریکا و اروپا از عهده محدود گروه‌هایی خاص برمی‌آید.
⬅️ "سیاست رسواسازی" در موارد معدودی به مسائل اخلاقی و شخصی سیاست‌مداران مربوط می شود، مثل داشتن روابط جنسی غیرعرفی، اما در اکثر موارد به رسوایی‌های سیاسی و فساد اقتصادی مربوط می شود.
⬅️ البته اکثر این مطالب رسواکننده، توسط سیاست‌مداران رقیب به رسانه‌ها درز پیدا می‌کند؛ اما نکته مهم از نظر کاستلز این است که "افشای فساد، خود نشانه و معرف خوبی برای یک جامعه دموکراتیک و برای آزادی #مطبوعات است".
#کاستلز
#درس_رسانه
"ژئوپلیتیک رسانه"
@entekhabat_resane
⬅️ مانوئل کاستلز معتقد است در جامعه شبکه‌ای، سیاست به معنای سیاست رسانه‌ها است. رسانه‌ها فقط به هنگامی که باید در انتخابات برنده شد، مورد نیاز نیستند. #رسانه‌ها پس‌زمینه همیشگی بازی سیاست و حوزه عمومی هستند که در آن قدرت به نمایش درمی‌آید و درباره‌اش داوری می شود.
⬅️ کاستلز معتقد است مهم‌ترین عامل موفقیت در انتخابات و کسب قدرت سیاسی، استفاده از تکنیک #ترور_شخصیت و #رسواگری و #جنجال است. البته او اعتراف می‌کند که برای پا گذاشتن در عرصه رقابت‌های سیاسی، قبل از هر چیز باید از پشتوانه مالی عظیمی برخوردار بود. این کار در امریکا و اروپا از عهده محدود گروه‌هایی خاص برمی‌آید.
⬅️ "سیاست رسواسازی" در موارد معدودی به مسائل اخلاقی و شخصی سیاست‌مداران مربوط می شود، مثل داشتن روابط جنسی غیرعرفی، اما در اکثر موارد به رسوایی‌های سیاسی و فساد اقتصادی مربوط می شود.
⬅️ البته اکثر این مطالب رسواکننده، توسط سیاست‌مداران رقیب به رسانه‌ها درز پیدا می‌کند؛ اما نکته مهم از نظر کاستلز این است که "افشای فساد، خود نشانه و معرف خوبی برای یک جامعه دموکراتیک و برای آزادی #مطبوعات است".
#کاستلز
#درس_رسانه
"ژئوپلیتیک رسانه"
@entekhabat_resane