🔺تولدِ رهبر؟
معروف است که در جریان غائله‌ی #خلق_مسلمانی‌ها در آذربایجان، بر سر نصب عکس حضرت امام خمینی(ره) و آقای شریعتمداری در مساجد تبریز، دعوا به پا می‌شده و کار به درگیری و نزاع می‌انجامیده. گویا وقتی گزارشِ اوضاع، به گوش امام(ره) می‌رسد از جانب ایشان پیام می‌رسد که اگر نصب تصویر من باعث درگیری و افتراق می‌شود، این کار را نکنید. تعبیری شاید قریب به این مضمون که من راضی نیستم و...
بازهم معروف است که وقتی این خواستِ امام را به بعضی از دوستدارانِ ایشان می‌رسانند، آن‌ها می‌گویند: «این درست که امام فرموده عکس من را نزنید تا دعوا نشود، ولی #معرفت ما و شما را چه شده که نزنیم؟!» حالا این نوع برخورد با تشخیص امام، به مَثلِ ترکی تبدیل شده: «دوزدی امام دئییب، بیزیم معرفتیمیزه نه گلیب بس؟»!
قصه‌ی مواجهه با سالروز #تولد_رهبر_انقلاب هم وضعیت مشابهی پیدا کرده گویا. خاطرم هست که چند سال پیش در گوشه و کنار کشور، عده‌ای بر آن بودند تا برای ایشان جشن تولد بگیرند در مساجد یا جاهای دیگر. وقتی خبر به گوش ایشان می‌رسد چنین موضع می‌گیرند: «این کار #غلط است. این تولد و امثال آن هیچ جشنی ندارد، برگزارکنندگان، مسئول وقت و عمر و اموالی هستند که در این کار صرف و ضایع می‌شود. من از کسی که برای تولد من جشن می‌گیرد به‌هیچ‌وجه متشکر نمی‌شوم و او را مسئول زیان‌های این کار هم می‌شناسم».
بااین‌حال، همچنان عده‌ای، لابد با همان منطق که «درست است که آقا فرموده برای من جشن تولد نگیرید، اما معرفت ما را چه شده؟» اصرار بر چنین کاری دارند. چه می‌شود گفت وقتی حتی به تشخیص شخصی رهبر در موضوعی شخصی هم اعتنا نمی‌شود. آن‌هم با توجیهاتی ولایتمدارانه؟
خیلی زور دارد که در روز روشن، #مطالباتِ حتی گاهی التماس گونه‌ی رهبری، صراحتاً با دهن‌کجی و بی‌اعتنایی روبرو بشود، اما برای تبریک و تکریم روز تولد ایشان، سر و دست شکسته شود!
🔸پی نوشتِ پیشگیرانه: احیاناً بعضی دوستان بخواهند تذکر دهند که "چه اشکالی دارد که هم مطالبات ایشان پیگیری شود و هم برایشان جشن تولد بگیریم؟"
@ebteda_ir
معروف است که در جریان غائله‌ی #خلق_مسلمانی‌ها در آذربایجان، بر سر نصب عکس حضرت امام خمینی(ره) و آقای شریعتمداری در مساجد تبریز، دعوا به پا می‌شده و کار به درگیری و نزاع می‌انجامیده. گویا وقتی گزارشِ اوضاع، به گوش امام(ره) می‌رسد از جانب ایشان پیام می‌رسد که اگر نصب تصویر من باعث درگیری و افتراق می‌شود، این کار را نکنید. تعبیری شاید قریب به این مضمون که من راضی نیستم و...
بازهم معروف است که وقتی این خواستِ امام را به بعضی از دوستدارانِ ایشان می‌رسانند، آن‌ها می‌گویند: «این درست که امام فرموده عکس من را نزنید تا دعوا نشود، ولی #معرفت ما و شما را چه شده که نزنیم؟!» حالا این نوع برخورد با تشخیص امام، به مَثلِ ترکی تبدیل شده: «دوزدی امام دئییب، بیزیم معرفتیمیزه نه گلیب بس؟»!
قصه‌ی مواجهه با سالروز #تولد_رهبر_انقلاب هم وضعیت مشابهی پیدا کرده گویا. خاطرم هست که چند سال پیش در گوشه و کنار کشور، عده‌ای بر آن بودند تا برای ایشان جشن تولد بگیرند در مساجد یا جاهای دیگر. وقتی خبر به گوش ایشان می‌رسد چنین موضع می‌گیرند: «این کار #غلط است. این تولد و امثال آن هیچ جشنی ندارد، برگزارکنندگان، مسئول وقت و عمر و اموالی هستند که در این کار صرف و ضایع می‌شود. من از کسی که برای تولد من جشن می‌گیرد به‌هیچ‌وجه متشکر نمی‌شوم و او را مسئول زیان‌های این کار هم می‌شناسم».
بااین‌حال، همچنان عده‌ای، لابد با همان منطق که «درست است که آقا فرموده برای من جشن تولد نگیرید، اما معرفت ما را چه شده؟» اصرار بر چنین کاری دارند. چه می‌شود گفت وقتی حتی به تشخیص شخصی رهبر در موضوعی شخصی هم اعتنا نمی‌شود. آن‌هم با توجیهاتی ولایتمدارانه؟
خیلی زور دارد که در روز روشن، #مطالباتِ حتی گاهی التماس گونه‌ی رهبری، صراحتاً با دهن‌کجی و بی‌اعتنایی روبرو بشود، اما برای تبریک و تکریم روز تولد ایشان، سر و دست شکسته شود!
🔸پی نوشتِ پیشگیرانه: احیاناً بعضی دوستان بخواهند تذکر دهند که "چه اشکالی دارد که هم مطالبات ایشان پیگیری شود و هم برایشان جشن تولد بگیریم؟"
@ebteda_ir