@ebteda_ir
🔺از «امنیتِ مردمی» تا «مردم عامل ناامنی»!
همیشه همینطور بوده که تا اتفاقی امنیتی در کشور افتاده، به بهانه‌اش قاعده‌های محدودکننده‌ی دائمی تصویب و تثبیت شده. همیشه هم آسان‌ترین راه را برگزیده‌اند و از کیسه‌ی مردم هزینه کرده‌اند. اگر ترورهای دهه‌ی شصت، ملاحظاتی مقطعی را اقتضا می‌کرد، اما قاعده‌ی دائمی و لایتغیرِ #نرده‌کشی میان مردم و مسئولان (حتی در نمازهای جمعه) از دلِ این اقتضایِ زمانی متولد شد. حالا هم ظاهراً باید عوارض #ترقه‌بازی_داعش به صورت ضابطه‌های محدودکننده‌ی مردم ظهور کند.
رئیس کمیسیون تدوین آئین‌نامه‌ی داخلی مجلس گفته: «نمایندگان تصمیم گرفتند تا برای افزایش هر چه بیشتر #امنیت_مجلس از این پس #دیدارهای_مردمی در محل مجلس را لغو کنند و این دیدارها را به ملاقات‌های استانی محدود کنند.»
معلوم نیست چگونه می‌شود در غیاب مردم امنیت این کشورِ بزرگ را تامین کرد؟ چرا باید از اصلِ مهم ِ«امنیت هم باید مردمی باشد» به جایی برسیم که پیشفرض‌مان این باشد که «مردم اسباب ناامنی‌اند»؟!
🔺از «امنیتِ مردمی» تا «مردم عامل ناامنی»!
همیشه همینطور بوده که تا اتفاقی امنیتی در کشور افتاده، به بهانه‌اش قاعده‌های محدودکننده‌ی دائمی تصویب و تثبیت شده. همیشه هم آسان‌ترین راه را برگزیده‌اند و از کیسه‌ی مردم هزینه کرده‌اند. اگر ترورهای دهه‌ی شصت، ملاحظاتی مقطعی را اقتضا می‌کرد، اما قاعده‌ی دائمی و لایتغیرِ #نرده‌کشی میان مردم و مسئولان (حتی در نمازهای جمعه) از دلِ این اقتضایِ زمانی متولد شد. حالا هم ظاهراً باید عوارض #ترقه‌بازی_داعش به صورت ضابطه‌های محدودکننده‌ی مردم ظهور کند.
رئیس کمیسیون تدوین آئین‌نامه‌ی داخلی مجلس گفته: «نمایندگان تصمیم گرفتند تا برای افزایش هر چه بیشتر #امنیت_مجلس از این پس #دیدارهای_مردمی در محل مجلس را لغو کنند و این دیدارها را به ملاقات‌های استانی محدود کنند.»
معلوم نیست چگونه می‌شود در غیاب مردم امنیت این کشورِ بزرگ را تامین کرد؟ چرا باید از اصلِ مهم ِ«امنیت هم باید مردمی باشد» به جایی برسیم که پیشفرض‌مان این باشد که «مردم اسباب ناامنی‌اند»؟!