در جبرئیل آباد الهام
عشق من #پاییز آمد مثل پار
بازهم من باز ماندم از #بهار
#احمد_عزیزی روز پنجشنبه ۴ دی ماه ۱۳۳۷ در سرپل ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. قبل از پیروزی #انقلاب به دعوت آل احمد به تهران رفت و دیداری با مرتضی مطهری داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی شعر او در خدمت این نهضت قرار گرفت و در کنار اشعار انقلابی به مفاهیم دینی - اهل بیت علیهم السلام و ارتباط با خداوند پرداخت.
احمد عزیزی در کنار اساتیدی همچون علی معلم، حمید سبزواری و مهرداد اوستا در زمره شاعران نسل اول انقلاب بشمار می آید. قالب اصلی شعر او مثنوی بود و در دهه ۶۰ یکی از احیاگران این قالب شد اما، با زبانی شگفت.
زبان او دارای یک نظام نشانه‌شناسی عرفانی و فلسفی بود زیرا مطالعه‌اش در همین زمینه‌ها بود و علاقه زیادی به عرفان داشت. از جمله: حوزه معرفت‌شناسی عرفان، وحدت وجود، ارتباط با خداوند، طبیعت و انسان و مفاهیم عام مذهبی و دینی، مبارزات امام حسین (ع)، حضرت زینب (س) و حضرت ابوالفضل (ع).
درتالیفات او این عناوین را می توان برشمرد:
• «کفشهای مکاشفه»
• «شرجی آواز»
• «خوابنامه و باغ تناسخ»
• «ترجمه زخم»
• «باران پروانه»
• «رودخانه رؤیا»
• "ناودان الماس "
• "ترانه‌های ایلیایی"
• غزالستان
• قوس غزل
• «ملکوت تکلم»
• «سیل گل سرخ»
• «روستای فطرت»
واژه سازی و آفرینش ترکیب های بدیع از خصیصه های او بود. تعابیری همچون: جبرئیل آباد الهام، آب بازی‌های فطرت، تابستان عزلت، تب خیس تکلم، درختان پا به ماه، خودکشی دختران با قرص ماه، کولیان شبنم فروش.
بهره مندی از بیانی جذاب و ترکیب سازی خارق العاده که سرشار از نو آوری و طراوت بود، خیلی زود #جوانان را به سمت او جلب و جذب نموده و طرفداران بسیاری را به سویش فراخواند. شعر او الهام بخش جوانان بود و ارادتش به معصومین علیهم السلام موجب برکت و بارش در #شعر او می شد.
در سال ۸۶ که با جمعی از شاعران به دیدار مقام معظم رهبری رفت، شعری با عنوان "شاه ابالفضل من" خواند که مورد توجه و تفقد رهبری قرار گرفت. لختی پس از آن روز به دلیل عارضه ای دارویی به کما رفت و به مدت ۹ سال در این وضعیت زیست. بازدید دیدارش با رهبری معظم نقطه عطف دیگری در حیات او شد.
مادام که معظم له در سفر استانی به #کرمانشاه به عیادت آن شاعر دلسوخته رفتند و احمد در حالتی شبیه بیهوشی، گویی که صدا و حضور یار عزیز را با تمام جان درک کرده، تصویری از لبخند و اشک را در قاب نگاه همه ما به یادگار گذاشت.
احمد عزیزی ۱۵ اسفندماه سال ۱۳۸۶ درپی کاهش سطح هوشیاری به اغما رفت و در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه بستری شد و با تحملی شگرف گویی ۹ سال را در مکاشفه ای غریب گذراند و در ۱۶ اسفندماه ۱۳۹۵ از دنیا رفت.
#عشق ای تنها صدا، تنها طپش
بی تو انسان نور را گم می کند
بی تو در ماه... مه تراکم می کند
...جایش در بهشت و نامش در سپهر جاودان باد.
@Dr_alidarabi
عشق من #پاییز آمد مثل پار
بازهم من باز ماندم از #بهار
#احمد_عزیزی روز پنجشنبه ۴ دی ماه ۱۳۳۷ در سرپل ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. قبل از پیروزی #انقلاب به دعوت آل احمد به تهران رفت و دیداری با مرتضی مطهری داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی شعر او در خدمت این نهضت قرار گرفت و در کنار اشعار انقلابی به مفاهیم دینی - اهل بیت علیهم السلام و ارتباط با خداوند پرداخت.
احمد عزیزی در کنار اساتیدی همچون علی معلم، حمید سبزواری و مهرداد اوستا در زمره شاعران نسل اول انقلاب بشمار می آید. قالب اصلی شعر او مثنوی بود و در دهه ۶۰ یکی از احیاگران این قالب شد اما، با زبانی شگفت.
زبان او دارای یک نظام نشانه‌شناسی عرفانی و فلسفی بود زیرا مطالعه‌اش در همین زمینه‌ها بود و علاقه زیادی به عرفان داشت. از جمله: حوزه معرفت‌شناسی عرفان، وحدت وجود، ارتباط با خداوند، طبیعت و انسان و مفاهیم عام مذهبی و دینی، مبارزات امام حسین (ع)، حضرت زینب (س) و حضرت ابوالفضل (ع).
درتالیفات او این عناوین را می توان برشمرد:
• «کفشهای مکاشفه»
• «شرجی آواز»
• «خوابنامه و باغ تناسخ»
• «ترجمه زخم»
• «باران پروانه»
• «رودخانه رؤیا»
• "ناودان الماس "
• "ترانه‌های ایلیایی"
• غزالستان
• قوس غزل
• «ملکوت تکلم»
• «سیل گل سرخ»
• «روستای فطرت»
واژه سازی و آفرینش ترکیب های بدیع از خصیصه های او بود. تعابیری همچون: جبرئیل آباد الهام، آب بازی‌های فطرت، تابستان عزلت، تب خیس تکلم، درختان پا به ماه، خودکشی دختران با قرص ماه، کولیان شبنم فروش.
بهره مندی از بیانی جذاب و ترکیب سازی خارق العاده که سرشار از نو آوری و طراوت بود، خیلی زود #جوانان را به سمت او جلب و جذب نموده و طرفداران بسیاری را به سویش فراخواند. شعر او الهام بخش جوانان بود و ارادتش به معصومین علیهم السلام موجب برکت و بارش در #شعر او می شد.
در سال ۸۶ که با جمعی از شاعران به دیدار مقام معظم رهبری رفت، شعری با عنوان "شاه ابالفضل من" خواند که مورد توجه و تفقد رهبری قرار گرفت. لختی پس از آن روز به دلیل عارضه ای دارویی به کما رفت و به مدت ۹ سال در این وضعیت زیست. بازدید دیدارش با رهبری معظم نقطه عطف دیگری در حیات او شد.
مادام که معظم له در سفر استانی به #کرمانشاه به عیادت آن شاعر دلسوخته رفتند و احمد در حالتی شبیه بیهوشی، گویی که صدا و حضور یار عزیز را با تمام جان درک کرده، تصویری از لبخند و اشک را در قاب نگاه همه ما به یادگار گذاشت.
احمد عزیزی ۱۵ اسفندماه سال ۱۳۸۶ درپی کاهش سطح هوشیاری به اغما رفت و در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه بستری شد و با تحملی شگرف گویی ۹ سال را در مکاشفه ای غریب گذراند و در ۱۶ اسفندماه ۱۳۹۵ از دنیا رفت.
#عشق ای تنها صدا، تنها طپش
بی تو انسان نور را گم می کند
بی تو در ماه... مه تراکم می کند
...جایش در بهشت و نامش در سپهر جاودان باد.
@Dr_alidarabi
#احمد_عزیزی ۱۵ اسفندماه سال ۱۳۸۶ در پی کاهش سطح هوشیاری به اغما رفت و با تحملی شگرف گویی ۹ سال را در مکاشفه ای غریب گذراند.
@Dr_alidarabi
@Dr_alidarabi