در دفاع از امنیت ملی و تمامیت ارضی
🔺 از زمانی که حکومت های پراکنده ملوک الطوایفی و امپراتوری های بزرگ جای خود را به دولت های ملی یا کشور-دولت ها دادند و این دولت های ملی به صورت واحد اصلی مناسبات بین المللی در آمدند، اصطلاح #امنیت_ملی بر سر زبان دولتمردان و رهبران نظامی افتاد. مفهوم امنیت همزاد جوامع انسانی کوچک و بزرگ بوده است. طبعا امنیت ملی مفهوم جدیدی است که با پیدایش پدیده دولت های ملی در دوران معاصر پدیدار شده است.
✍🏼 مهمترین نیاز هر جامعه، خواه یک طایفه یا قبیله و یا یک قوم یا کشور باشد، تامین #امنیت آن جامعه و افراد آن است. کشورها از جهات مختلف از جمله امکانات مادی و معنوی مانند موقعیت سوق الجیشی، منابع طبیعی، جمعیت، سطح رشد اقتصادی، انسجام داخلی و ثبات سیاسی در یک سطح نیستند.
▪️ به همین دلیل تصورات و توقعات آنها از حدود منافعشان در جامعه #بینالمللی یکسان نیست، و ابزارها و امکانات آنها از حیث پیشبرد آن منافع متفاوت است. منافع دولت ها به دلایلی که بحث جداگانهای میطلبد، گاهی با یکدیگر متفاوت است و موجب بروز اختلاف و کشمکش بین آنها میشود. به این دلیل میتوان گفت تلاش برای تامین امنیت ملی و یا گسترش دامنه آن یکی از مهمترین هدف های کشورها در عرصه بینالمللی است.
▫️ یکی از نخستین کسانی که امنیت ملی را تعریف کرده است، #والتر_لیپمن (Lippman-walter) نویسنده و محقق آمریکایی است. او میگوید: یک ملت وقتی دارای امنیت است که در صورت اجتناب از جنگ بتواند ارزش های اساسی خود را حفظ کند و در صورت اقدام به جنگ بتواند آن را پیش ببرد. (فلسفه اجتماع، والتر لیپمن، ص ۲۵۳).
🔘 از سوی دیگر، در جهان كنونی، سرزمين، پهنه ای جغرافيایی است با مرزهای پيرامونی مشخص كه جنبه حقوقی #حاكميت را بدنه و ساختاری جغرافيایی مي بخشد. امروزه، حفظ استقلال و تماميت ارضی و مرزی کشورها به عنوان يک اصل جهانی مورد توجه و تاکيد قرار گرفته است. هر چند به نظر می رسد در قرن بيست و يک، سازه حکومت و قلمرو جغرافيایی کشورها تا حدودی دچار تحول خواهد شد، اما اصل حفظ تماميت ارضی، خدشه ناپذير خواهد ماند. (تمامیت ارضی ایران؛ سیری در تاریخ مرزهای ایران، محمدعلی بهمنی، ص ۱۴۵).
📗 اختصاص هفت اصل به قلمرو ملی در قانون اساسی جمهوری اسلامی #ایران ، تأکید بر ضرورت حفظ و پاسداشت تماميت ارضی آن را ميی توان از برجستگی ها و ويژگي های بارز و زمينه ساز ساخت يک "حکومت ملت-پايه" دانست.
🌐 @Dr_alidarabi
🔺 از زمانی که حکومت های پراکنده ملوک الطوایفی و امپراتوری های بزرگ جای خود را به دولت های ملی یا کشور-دولت ها دادند و این دولت های ملی به صورت واحد اصلی مناسبات بین المللی در آمدند، اصطلاح #امنیت_ملی بر سر زبان دولتمردان و رهبران نظامی افتاد. مفهوم امنیت همزاد جوامع انسانی کوچک و بزرگ بوده است. طبعا امنیت ملی مفهوم جدیدی است که با پیدایش پدیده دولت های ملی در دوران معاصر پدیدار شده است.
✍🏼 مهمترین نیاز هر جامعه، خواه یک طایفه یا قبیله و یا یک قوم یا کشور باشد، تامین #امنیت آن جامعه و افراد آن است. کشورها از جهات مختلف از جمله امکانات مادی و معنوی مانند موقعیت سوق الجیشی، منابع طبیعی، جمعیت، سطح رشد اقتصادی، انسجام داخلی و ثبات سیاسی در یک سطح نیستند.
▪️ به همین دلیل تصورات و توقعات آنها از حدود منافعشان در جامعه #بینالمللی یکسان نیست، و ابزارها و امکانات آنها از حیث پیشبرد آن منافع متفاوت است. منافع دولت ها به دلایلی که بحث جداگانهای میطلبد، گاهی با یکدیگر متفاوت است و موجب بروز اختلاف و کشمکش بین آنها میشود. به این دلیل میتوان گفت تلاش برای تامین امنیت ملی و یا گسترش دامنه آن یکی از مهمترین هدف های کشورها در عرصه بینالمللی است.
▫️ یکی از نخستین کسانی که امنیت ملی را تعریف کرده است، #والتر_لیپمن (Lippman-walter) نویسنده و محقق آمریکایی است. او میگوید: یک ملت وقتی دارای امنیت است که در صورت اجتناب از جنگ بتواند ارزش های اساسی خود را حفظ کند و در صورت اقدام به جنگ بتواند آن را پیش ببرد. (فلسفه اجتماع، والتر لیپمن، ص ۲۵۳).
🔘 از سوی دیگر، در جهان كنونی، سرزمين، پهنه ای جغرافيایی است با مرزهای پيرامونی مشخص كه جنبه حقوقی #حاكميت را بدنه و ساختاری جغرافيایی مي بخشد. امروزه، حفظ استقلال و تماميت ارضی و مرزی کشورها به عنوان يک اصل جهانی مورد توجه و تاکيد قرار گرفته است. هر چند به نظر می رسد در قرن بيست و يک، سازه حکومت و قلمرو جغرافيایی کشورها تا حدودی دچار تحول خواهد شد، اما اصل حفظ تماميت ارضی، خدشه ناپذير خواهد ماند. (تمامیت ارضی ایران؛ سیری در تاریخ مرزهای ایران، محمدعلی بهمنی، ص ۱۴۵).
📗 اختصاص هفت اصل به قلمرو ملی در قانون اساسی جمهوری اسلامی #ایران ، تأکید بر ضرورت حفظ و پاسداشت تماميت ارضی آن را ميی توان از برجستگی ها و ويژگي های بارز و زمينه ساز ساخت يک "حکومت ملت-پايه" دانست.
🌐 @Dr_alidarabi