آموزش و پرورش در خدمت توسعه پایدار
#آموزش_و_پرورش به عنوان یک نهاد اجتماعی وظیفه تعلیم و تربیت افراد جامعه را برعهده دارد و نقش آن در ساختن انسان های آگاه و پویا بر هیچ صاحب نظری پوشیده نیست و همگی بر تاثیر بی بدیل آموزش و پرورش متفق القولند. اهمیت آموزش و پرورش به واسطه کارکردهایی است که برعهده دارد از قبیل جامعه پذیری و فرهنگ پذیری، نظارت اجتماعی، انسجام و یگانگی اجتماعی، نوآوری و تغییرات و ... مورد ارزیابی قرار گیرد.
نقش بی بدیل آموزش و پرورش در بالا بردن سطح فرهنگی و ایجاد #توسعه_پایدار همیشه یکی از نقاط مهم و برجسته این نهاد برشمرده می شود. از آنجا که انسان ها عامل توسعه و موجبات پیدایش توسعه هستند (نه ابزارها و سیستم ها) لذا آموزش و پرورش با تربیت افراد جامعه و دگرگون کردن طرز نگرش آنان می تواند بزرگترین خدمت را به توسعه نماید چرا که می دانیم یکی از موانع عمده عقب ماندگی در کشور های توسعه نیافته، موانع #فرهنگی است.
کشور های پیشرفته با پی بردن به اهمیت نقش سواد و آموزش در امر توسعه، سرمایه گذاری هنگفتی کرده اند و توجه ویژه ای به آن مبذول داشته اند چون اعتقاد راسخی دارند که منشاء کلیه اختراعات و اکتشافات و پیشرفت های اقتصادی- اجتماعی را علم و پژوهش و در یک کلام آموزش و پرورش برعهده دارد و به سامان می رساند.
یکی از بنیان گذاران آموزش و پرورش #ژاپن با توجه به نقش موثر آموزش و پرورش در توسعه اقتصادی- اجتماعی می گوید: «ما نه هیچ منبع طبیعی داریم و نه هیچ قدرت نظامی، ما فقط یک منبع داریم و آن هم ظرفیت فکری مغزهایمان و این منبع تمام نشدنی است و باید آن را بسط و گسترش داد و تربیت کرد و این قدرت فکری خواه ناخواه در آینده نزدیک گرانبهاترین و خلاق ترین ثروت مشترک همه بشریت خواهد بود» (مبانی توسعه پایدار در ایران. صرافی و اطاعت. ص ۷۰) و کشور ما از اینطور امکانات خدادادی و بالقوه ای پُر است.
دانتون یکی از معماران انقلاب کبیر #فرانسه نیز می گوید: «بعد از نان آموزش و پرورش نخستین نیاز ملت هاست» (جامعه شناسی آموزش و پرورش. علاقبند. ص ۶۸) بدیهی است که بسط و توسعه آموزش و پرورش در جوامع زمینه های لازم را برای تحولات اقتصادی- اجتماعی فراهم می سازد و باعث شکوفایی همه جانبه کشور می شود.
توسعه و رشد #منابع_انسانی پیش شرط توسعه ملی است و ثروت هر ملتی یا جامعه ای مبتنی بر قدرت و توانایی آن ملت در ذخیره سازی و توسعه منابع انسانی خود و بهره برداری از آن است. سرمایه گذاری در آموزش و پرورش به مثابه #سرمایه_گذاری برای توسعه پایدار است و دانش آموزانی که امروز به مدرسه می روند و ساعت های متمادی خود را در کلاس های درس می گذرانند، سرمایه ای گرانبها برای پیشرفت کشور به حساب می آیند و می توانند آینده را از آن خود کنند. اینک در بهار تعلیم و تربیت باید بار دیگر سیاست های بالادستی در آموزش و پرورش را مورد مطالعه قرار دهیم تا ضمن اصلاح آنها در جهت رشد فرزندان این مرز و بوم بکوشیم.
🌐 @Dr_alidarabi
#آموزش_و_پرورش به عنوان یک نهاد اجتماعی وظیفه تعلیم و تربیت افراد جامعه را برعهده دارد و نقش آن در ساختن انسان های آگاه و پویا بر هیچ صاحب نظری پوشیده نیست و همگی بر تاثیر بی بدیل آموزش و پرورش متفق القولند. اهمیت آموزش و پرورش به واسطه کارکردهایی است که برعهده دارد از قبیل جامعه پذیری و فرهنگ پذیری، نظارت اجتماعی، انسجام و یگانگی اجتماعی، نوآوری و تغییرات و ... مورد ارزیابی قرار گیرد.
نقش بی بدیل آموزش و پرورش در بالا بردن سطح فرهنگی و ایجاد #توسعه_پایدار همیشه یکی از نقاط مهم و برجسته این نهاد برشمرده می شود. از آنجا که انسان ها عامل توسعه و موجبات پیدایش توسعه هستند (نه ابزارها و سیستم ها) لذا آموزش و پرورش با تربیت افراد جامعه و دگرگون کردن طرز نگرش آنان می تواند بزرگترین خدمت را به توسعه نماید چرا که می دانیم یکی از موانع عمده عقب ماندگی در کشور های توسعه نیافته، موانع #فرهنگی است.
کشور های پیشرفته با پی بردن به اهمیت نقش سواد و آموزش در امر توسعه، سرمایه گذاری هنگفتی کرده اند و توجه ویژه ای به آن مبذول داشته اند چون اعتقاد راسخی دارند که منشاء کلیه اختراعات و اکتشافات و پیشرفت های اقتصادی- اجتماعی را علم و پژوهش و در یک کلام آموزش و پرورش برعهده دارد و به سامان می رساند.
یکی از بنیان گذاران آموزش و پرورش #ژاپن با توجه به نقش موثر آموزش و پرورش در توسعه اقتصادی- اجتماعی می گوید: «ما نه هیچ منبع طبیعی داریم و نه هیچ قدرت نظامی، ما فقط یک منبع داریم و آن هم ظرفیت فکری مغزهایمان و این منبع تمام نشدنی است و باید آن را بسط و گسترش داد و تربیت کرد و این قدرت فکری خواه ناخواه در آینده نزدیک گرانبهاترین و خلاق ترین ثروت مشترک همه بشریت خواهد بود» (مبانی توسعه پایدار در ایران. صرافی و اطاعت. ص ۷۰) و کشور ما از اینطور امکانات خدادادی و بالقوه ای پُر است.
دانتون یکی از معماران انقلاب کبیر #فرانسه نیز می گوید: «بعد از نان آموزش و پرورش نخستین نیاز ملت هاست» (جامعه شناسی آموزش و پرورش. علاقبند. ص ۶۸) بدیهی است که بسط و توسعه آموزش و پرورش در جوامع زمینه های لازم را برای تحولات اقتصادی- اجتماعی فراهم می سازد و باعث شکوفایی همه جانبه کشور می شود.
توسعه و رشد #منابع_انسانی پیش شرط توسعه ملی است و ثروت هر ملتی یا جامعه ای مبتنی بر قدرت و توانایی آن ملت در ذخیره سازی و توسعه منابع انسانی خود و بهره برداری از آن است. سرمایه گذاری در آموزش و پرورش به مثابه #سرمایه_گذاری برای توسعه پایدار است و دانش آموزانی که امروز به مدرسه می روند و ساعت های متمادی خود را در کلاس های درس می گذرانند، سرمایه ای گرانبها برای پیشرفت کشور به حساب می آیند و می توانند آینده را از آن خود کنند. اینک در بهار تعلیم و تربیت باید بار دیگر سیاست های بالادستی در آموزش و پرورش را مورد مطالعه قرار دهیم تا ضمن اصلاح آنها در جهت رشد فرزندان این مرز و بوم بکوشیم.
🌐 @Dr_alidarabi