عهدنامه ای به نام ترکمانچای
این روزها هر وقت صحبت از خیانتی بزرگ به میان می آید، اولین چیزی که به ذهن هر فردی می رسد و احتمالا نخستین جمله ای که افراد به یکدیگر می گویند، یادآوری قصه ی قرارداد #ترکمانچای است.
این مقایسه تا آنجا پیش رفته است که علاوه بر مقایسه با قراردادهای #دولتمردان به یک مَثل عمومی بدل شده است.
در ۲۱ فوریه ۱۸۲۸ مقارن با سوم اسفند ۱۲۰۶ شمسی به دنبال جنگ های #ایران و #روسیه، عهدنامه ای ننگین امضا شد و ایران تعهداتی داشت که می بایست اجرایی کند:
۱. واگذاری خانات ایروان و نخجوان به دولت روسیه و تخلیه تالش و مغان از سپاه ایران.
۲. پرداخت ۱۰ کرور تومان (پنج میلیون تومان) به طور اقساط از طرف ایران به روسیه به عنوان غرامت جنگی
۳. اجازه عبور و مرور آزاد به کشتی‌های تجاری روسی در دریای مازندران
۴. رضایت به انعقاد یک عهدنامه تجاری بین ایران و روسیه و حق اعزام کنسول و نمایندگان تجاری به هر منطقه از مناطق ایران که روس‌ها لازم بدانند.
۵. حمایت از ولیعهدی عباس میرزا و کوشش در به #سلطنت رساندن وی پس از مرگ شاه
۶. استرداد اسرای طرفین
۷. اعطای حق قضاوت کنسولی و #کاپیتولاسیون به روسیه
از میان این هفت بند، تنها امتیازی که ایران توانست در این قرارداد به دست آورد، حمایت از پادشاهی ولیعهدوقت عباس میرزا توسط روس ها بود که آن هم به نوعی ادامه ی #سلطه در ایران قلمداد می شد.
پس از فروپاشی روسیه تزاری و در پایان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸، در هنگام برگزاری کنفرانس صلح پاریس، تلگراف و پیام‌های زیادی از سوی مردم مناطق جداشده در عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای به #تهران و پاریس فرستاده شد. #مردم در تلگراف‌ها به دولت ایران و کنفرانس صلح پاریس، تقاضا کردند که دو قرارداد گلستان و ترکمانچای لغو بشود و آن سرزمین‌ها و مردمانشان به مالکیت ایران بازگردند که این خواسته ی مردمی، هیچگاه اجابت نشد.
حکومت های پیشین در ادوار مختلف، باعث انشقاق ایران بزرگ شده اند و با قراردادهای ننگین شبیه ترکمانچای که امروز نماد سازش و ذلت است، حقوق مردم را بر باد داده و حیثیت عمومی را لکه دار کرده اند. اما در دوران #جمهوری_اسلامی که طولانی ترین جنگ قرن توسط دشمن بعثی و حامیانش بر ایران تحمیل شد، حتی یک وجب از خاک ایران جدا نشد و مردم با اعتقاد راسخ توانستند، دشمن را شکست دهند و با نقش بسزایی که در تعیین دولتمردان دارند، اجازه ی سستی و زبونی در مقابل #دشمن را به آنان نمی دهند.
@Dr_alidarabi
این روزها هر وقت صحبت از خیانتی بزرگ به میان می آید، اولین چیزی که به ذهن هر فردی می رسد و احتمالا نخستین جمله ای که افراد به یکدیگر می گویند، یادآوری قصه ی قرارداد #ترکمانچای است.
این مقایسه تا آنجا پیش رفته است که علاوه بر مقایسه با قراردادهای #دولتمردان به یک مَثل عمومی بدل شده است.
در ۲۱ فوریه ۱۸۲۸ مقارن با سوم اسفند ۱۲۰۶ شمسی به دنبال جنگ های #ایران و #روسیه، عهدنامه ای ننگین امضا شد و ایران تعهداتی داشت که می بایست اجرایی کند:
۱. واگذاری خانات ایروان و نخجوان به دولت روسیه و تخلیه تالش و مغان از سپاه ایران.
۲. پرداخت ۱۰ کرور تومان (پنج میلیون تومان) به طور اقساط از طرف ایران به روسیه به عنوان غرامت جنگی
۳. اجازه عبور و مرور آزاد به کشتی‌های تجاری روسی در دریای مازندران
۴. رضایت به انعقاد یک عهدنامه تجاری بین ایران و روسیه و حق اعزام کنسول و نمایندگان تجاری به هر منطقه از مناطق ایران که روس‌ها لازم بدانند.
۵. حمایت از ولیعهدی عباس میرزا و کوشش در به #سلطنت رساندن وی پس از مرگ شاه
۶. استرداد اسرای طرفین
۷. اعطای حق قضاوت کنسولی و #کاپیتولاسیون به روسیه
از میان این هفت بند، تنها امتیازی که ایران توانست در این قرارداد به دست آورد، حمایت از پادشاهی ولیعهدوقت عباس میرزا توسط روس ها بود که آن هم به نوعی ادامه ی #سلطه در ایران قلمداد می شد.
پس از فروپاشی روسیه تزاری و در پایان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸، در هنگام برگزاری کنفرانس صلح پاریس، تلگراف و پیام‌های زیادی از سوی مردم مناطق جداشده در عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای به #تهران و پاریس فرستاده شد. #مردم در تلگراف‌ها به دولت ایران و کنفرانس صلح پاریس، تقاضا کردند که دو قرارداد گلستان و ترکمانچای لغو بشود و آن سرزمین‌ها و مردمانشان به مالکیت ایران بازگردند که این خواسته ی مردمی، هیچگاه اجابت نشد.
حکومت های پیشین در ادوار مختلف، باعث انشقاق ایران بزرگ شده اند و با قراردادهای ننگین شبیه ترکمانچای که امروز نماد سازش و ذلت است، حقوق مردم را بر باد داده و حیثیت عمومی را لکه دار کرده اند. اما در دوران #جمهوری_اسلامی که طولانی ترین جنگ قرن توسط دشمن بعثی و حامیانش بر ایران تحمیل شد، حتی یک وجب از خاک ایران جدا نشد و مردم با اعتقاد راسخ توانستند، دشمن را شکست دهند و با نقش بسزایی که در تعیین دولتمردان دارند، اجازه ی سستی و زبونی در مقابل #دشمن را به آنان نمی دهند.
@Dr_alidarabi