#مدقق #ماموریت_خارجی_خبرنگاران #پوشش_خبری
✅✅✅ضررت #تغییر_نگاه و #اقدام_تخصصی و #اقتضایی در #ماموریت_های_خبرنگاران
◀️در مورد مامورت های خارجی خبرنگاران برای پوشش خبری وقایع مهم از جمله سفر رئیس جمهور به برخی نکات مهم و درعین حال انتقادی در گروه پوشش خبری مطرح شد ؛ عین مطالبی که در اونجا به اشتراک گذاشتم را تقدیم می کنم:
با تشکر و احترام به دوستانی که اظهار نظر کردند؛
جناب #مدقق را در قیاس خبرنگاران دیگر باسواد،حرفه ای و موفق می دانم ؛ البته ادبیاتی را که به نقل از جناب مدقق نقل شده است ،نمی پسندم .
اینکه خبرنگار باید فقط باید در حوزه تخصصی خود کار کند در عمل در رسانه های مختلف از جمله #بی_بی_سی اجرا نمی شود (اگر اجرا بشوند و به تعداد حوزه های تخصصی خبرنگار داشته باشند، پوشش خبری خیلی بهتر خواهد شد ) مثلا در بی بی سی فارسی خانم #فرناز_قاضی زاده در حوزه ورزشی هم خبر و هم غیر خبر را اجرا می کند . در مورد سایر خبرنگاران این رسانه قدیمی (اعزام #کسری_ناجی خبرنگار اقتصادی برای پوشش رویداد سیاسی ) هم چنین شرایطی را می بینیم .
در ایران نیز همین چند وقت قبل آقای #شجاعی خبرنگار و مجری سیاسی برای پوشش پارالمپیک به برزیل رفته است....
مشکلی که در کشور ما وجود دارد ضعف تخصصی بسیاری از خبرنگاران ، غیر حرفه ای بودن و سهیمه و نوبتی بودن سفرهای خارجی خبرنگاران است ؛ به نظر می رسد باید به گونه ای برنامه ریزی شود اولا #سطح_حرفه ای همه خبرنگاران ارتقاء یابند و بتوانند حتی در موضوعات غیر از حوزه کاری خود #انتظار_مردم_عادی را پاسخگو باشند ؛ ثانیا #زبان_محل_ماموریت یا حداقل به صحبت کردن به زبان انگلیسی مسلط باشد و ثالثا تا #اصلاح_ساختار در اعزام خبرنگاران "#اقتضایی" عمل و #انعطاف_لازم اعمال شود؛یعنی هم سهمیه رعایت شود و هم اینکه در مواقع ضروری و رویدادهای مهم ، به بهانه نوبت ، مردم با اعزام خبرنگاران غیر مرتبط و غیرمسلط به زبان مقصد و اصول حرفه ای، از خبرهای مهم و تحلیل های عمیق محروم نشوند .
با توجه به پیچیدگی موضوعات و اثر پذیری آن ها از متغیرهای مختلف ، بالا رفتن سواد رسانه ای مخاطبان و دسترسی آنان به رسانه های گوناگون، به شدت به #نگاه و #اقدام_تخصصی و #آرایش و #اعزام خبرنگاران، دبیران و سردبیران معتقدم . متاسفانه مدتی است که حوزه های تخصصی رسانه ملی، بیش از گذشته دچار آشفتگی شده است . یادم می آید در زمان سردبیری ام بر بخش خبری و گفتگوی ویژه خبری #شبکه_دوم_سیما ، به مرحوم #فرهودی مدیرکل فقید اخبار سیما گفتم گوینده پرچم و همانند تیتراژ هر بخش خبری است و نباید گوینده اخبار 21 سیما ، بخش خبری 22.30 را بخواند و ایشان هم با لطف و تواضع و هوش مثال زدنی اش ، رعایت می کردند و فقط نقض آن در یک شب باعث استعفاء من شد که در نهایت با لطف ایشان مشکل حل شد. اما این روزها ، با وجود جذب و خبرنگاران گویندگان بیشتر ، تداخل غیر قابل قبول را در بخش ها و حوزه های مختلف شاهد هستیم .
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
✅✅✅ضررت #تغییر_نگاه و #اقدام_تخصصی و #اقتضایی در #ماموریت_های_خبرنگاران
◀️در مورد مامورت های خارجی خبرنگاران برای پوشش خبری وقایع مهم از جمله سفر رئیس جمهور به برخی نکات مهم و درعین حال انتقادی در گروه پوشش خبری مطرح شد ؛ عین مطالبی که در اونجا به اشتراک گذاشتم را تقدیم می کنم:
با تشکر و احترام به دوستانی که اظهار نظر کردند؛
جناب #مدقق را در قیاس خبرنگاران دیگر باسواد،حرفه ای و موفق می دانم ؛ البته ادبیاتی را که به نقل از جناب مدقق نقل شده است ،نمی پسندم .
اینکه خبرنگار باید فقط باید در حوزه تخصصی خود کار کند در عمل در رسانه های مختلف از جمله #بی_بی_سی اجرا نمی شود (اگر اجرا بشوند و به تعداد حوزه های تخصصی خبرنگار داشته باشند، پوشش خبری خیلی بهتر خواهد شد ) مثلا در بی بی سی فارسی خانم #فرناز_قاضی زاده در حوزه ورزشی هم خبر و هم غیر خبر را اجرا می کند . در مورد سایر خبرنگاران این رسانه قدیمی (اعزام #کسری_ناجی خبرنگار اقتصادی برای پوشش رویداد سیاسی ) هم چنین شرایطی را می بینیم .
در ایران نیز همین چند وقت قبل آقای #شجاعی خبرنگار و مجری سیاسی برای پوشش پارالمپیک به برزیل رفته است....
مشکلی که در کشور ما وجود دارد ضعف تخصصی بسیاری از خبرنگاران ، غیر حرفه ای بودن و سهیمه و نوبتی بودن سفرهای خارجی خبرنگاران است ؛ به نظر می رسد باید به گونه ای برنامه ریزی شود اولا #سطح_حرفه ای همه خبرنگاران ارتقاء یابند و بتوانند حتی در موضوعات غیر از حوزه کاری خود #انتظار_مردم_عادی را پاسخگو باشند ؛ ثانیا #زبان_محل_ماموریت یا حداقل به صحبت کردن به زبان انگلیسی مسلط باشد و ثالثا تا #اصلاح_ساختار در اعزام خبرنگاران "#اقتضایی" عمل و #انعطاف_لازم اعمال شود؛یعنی هم سهمیه رعایت شود و هم اینکه در مواقع ضروری و رویدادهای مهم ، به بهانه نوبت ، مردم با اعزام خبرنگاران غیر مرتبط و غیرمسلط به زبان مقصد و اصول حرفه ای، از خبرهای مهم و تحلیل های عمیق محروم نشوند .
با توجه به پیچیدگی موضوعات و اثر پذیری آن ها از متغیرهای مختلف ، بالا رفتن سواد رسانه ای مخاطبان و دسترسی آنان به رسانه های گوناگون، به شدت به #نگاه و #اقدام_تخصصی و #آرایش و #اعزام خبرنگاران، دبیران و سردبیران معتقدم . متاسفانه مدتی است که حوزه های تخصصی رسانه ملی، بیش از گذشته دچار آشفتگی شده است . یادم می آید در زمان سردبیری ام بر بخش خبری و گفتگوی ویژه خبری #شبکه_دوم_سیما ، به مرحوم #فرهودی مدیرکل فقید اخبار سیما گفتم گوینده پرچم و همانند تیتراژ هر بخش خبری است و نباید گوینده اخبار 21 سیما ، بخش خبری 22.30 را بخواند و ایشان هم با لطف و تواضع و هوش مثال زدنی اش ، رعایت می کردند و فقط نقض آن در یک شب باعث استعفاء من شد که در نهایت با لطف ایشان مشکل حل شد. اما این روزها ، با وجود جذب و خبرنگاران گویندگان بیشتر ، تداخل غیر قابل قبول را در بخش ها و حوزه های مختلف شاهد هستیم .
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
✅✅✅#بازتاب 1🖕
نظر #حسن_قربانی در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران
جناب قربانی از خبرنگاران باتجربه و خوش فکر و دارای تالیف در این حوزه هستند
◀️جناب دکتر نصراللهی، مطلب مربوط به خبرنگار تخصصی را که با بهانه قراردادن صحبتهای آقای مدقق منتشر کردید خواندم و استفاده کردم. جسارتا و به عنوان یک شاگرد در محضر استاد عرض میکنم که خبرنگاری هم فراتر از علم پزشکی دارای مراحل عمومی،تخصصی و فوق تخصصی است که خبرنگاران باید در طول حیات حرفه ای خود آن را طی کنند. همانطور که یک پزشک عمومی اجازه ورود در موضوعات تخصصی را ندارد، یک خبرنگار هم تا هنگامی که مراحل عمومی این حرفه را نگذرانده و با موارد تخصصی آشنا نشده ، نمیتواند پای در حیطه موضوعات تخصصی بگذارد. متاسفانه در حال حاضر رسانه ملی بدون در نظر گرفتن این الزامات اقدام به اعزام و یا بکارگیری خبرنگاران در موضوعاتی میکند که در برخی موارد موجب وهن این رسانه و حتی خود خبرنگار میشود. خبرنگاری که هنوز شرایط و الزامات تهیه یک گزارش اجتماعی را به خوبی فرا نگرفته به ماموریتی سیاسی اعزام میشود و بلعکس. گزارشگری که تجربه ای در میادین بحرانی ندارد به تنهایی مامور پوشش بحران میشود. چهره ای که به لطیف گویی در گزارشگری شناخته شده در عرصه های بسیار حساس و مورد توجه مخاطب دیده میشود. به همه اینها اضافه کنید خارج از استاندارد بودن ظاهر و پوشش،لحن و بیان، درک موضوع، آشنا نبودن با موضوع و سوژه و ... را. و باز هم اضافه کنید اعمال شیوه های کمیته امدادی را در اعزام خبرنگاران که همه اینها با بهانه متخصص بودن خبرنگار اعمال میشود. به نظرم همه اینها دست به دست هم میدهد و موجب بی اعتمادی مخاطب به تولیدات دیداری و شنیداری و حتی مکتوب میشود. در پایان بر این باورم که موضوعات عمومی جامعه میتواند توسط یک خبرنگار معمولی پوشش داده شود اما آنچه مسلم است موضوعات منحصربفرد و تخصصی باید به دست خبرنگارانی سپرده شود که علاوه برتجربه، زبان،بیان، علم و شیوه های ارتباطی موضوع و حتی ادبیات و پیچ و خم های مربوط را به خوبی بدانند.در این زمینه شما را ارجاع میدهم به موضوع مذاکرات هسته ای و این پرسش که ایا برای پوشش اخبار این موضوع حساس و حیاتی و تخصصی، نیازمند یک خبرنگار با شرایط و ویژگی های مطرح شده نبودیم؟ به امید روزی که تخصص بر تصمیمات زودگذر در عرصه ارتباطات پیشی بگیرد. آنچه گفتم و آنچه خواندید؛ درسی بود که به عنوان شاگرد به استادم پس دادم. مرا ببخشید.
نظر #حسن_قربانی در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران
جناب قربانی از خبرنگاران باتجربه و خوش فکر و دارای تالیف در این حوزه هستند
◀️جناب دکتر نصراللهی، مطلب مربوط به خبرنگار تخصصی را که با بهانه قراردادن صحبتهای آقای مدقق منتشر کردید خواندم و استفاده کردم. جسارتا و به عنوان یک شاگرد در محضر استاد عرض میکنم که خبرنگاری هم فراتر از علم پزشکی دارای مراحل عمومی،تخصصی و فوق تخصصی است که خبرنگاران باید در طول حیات حرفه ای خود آن را طی کنند. همانطور که یک پزشک عمومی اجازه ورود در موضوعات تخصصی را ندارد، یک خبرنگار هم تا هنگامی که مراحل عمومی این حرفه را نگذرانده و با موارد تخصصی آشنا نشده ، نمیتواند پای در حیطه موضوعات تخصصی بگذارد. متاسفانه در حال حاضر رسانه ملی بدون در نظر گرفتن این الزامات اقدام به اعزام و یا بکارگیری خبرنگاران در موضوعاتی میکند که در برخی موارد موجب وهن این رسانه و حتی خود خبرنگار میشود. خبرنگاری که هنوز شرایط و الزامات تهیه یک گزارش اجتماعی را به خوبی فرا نگرفته به ماموریتی سیاسی اعزام میشود و بلعکس. گزارشگری که تجربه ای در میادین بحرانی ندارد به تنهایی مامور پوشش بحران میشود. چهره ای که به لطیف گویی در گزارشگری شناخته شده در عرصه های بسیار حساس و مورد توجه مخاطب دیده میشود. به همه اینها اضافه کنید خارج از استاندارد بودن ظاهر و پوشش،لحن و بیان، درک موضوع، آشنا نبودن با موضوع و سوژه و ... را. و باز هم اضافه کنید اعمال شیوه های کمیته امدادی را در اعزام خبرنگاران که همه اینها با بهانه متخصص بودن خبرنگار اعمال میشود. به نظرم همه اینها دست به دست هم میدهد و موجب بی اعتمادی مخاطب به تولیدات دیداری و شنیداری و حتی مکتوب میشود. در پایان بر این باورم که موضوعات عمومی جامعه میتواند توسط یک خبرنگار معمولی پوشش داده شود اما آنچه مسلم است موضوعات منحصربفرد و تخصصی باید به دست خبرنگارانی سپرده شود که علاوه برتجربه، زبان،بیان، علم و شیوه های ارتباطی موضوع و حتی ادبیات و پیچ و خم های مربوط را به خوبی بدانند.در این زمینه شما را ارجاع میدهم به موضوع مذاکرات هسته ای و این پرسش که ایا برای پوشش اخبار این موضوع حساس و حیاتی و تخصصی، نیازمند یک خبرنگار با شرایط و ویژگی های مطرح شده نبودیم؟ به امید روزی که تخصص بر تصمیمات زودگذر در عرصه ارتباطات پیشی بگیرد. آنچه گفتم و آنچه خواندید؛ درسی بود که به عنوان شاگرد به استادم پس دادم. مرا ببخشید.
✅✅✅#بازتاب 3🖕
نظر #اخوان در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران
◀️باسلام به همه دوستان و اساتيد خودم از جمله جناب اقايان دكتر مدقق و نصرالهي كه الحق والانصاف حق استادي به گردن بنده حقير دارند .
از ديشب پيگير مباحث هستم و به حق به دانش نداشته حقير در حرفه خبرنگاري بسيار افزود و بيش از گذشته آموختم ، انچه كه اعتراف ميكنم نميدانستم.
ضمن تاكييد بر اين مساله كه نكاتي كه همه بزرگواران فرموندند هم جاي تصديق دارد هم رد ، عرض ميكنم به نظرم بحث از انجايي شروع شد كه عزيز بزرگواري سوال كردند چرا خبرنگار حوزه سينما( منظورشان دوست عزيزم جناب اقاي دكتر مدقق بود) يك سفر سياسي و تخصصي رو پوشش دادند؟ در صورتي كه ايشان تخصصاش سينماست.
دوستان عزيز از ديشب تا كنون از زواياي گوناگون به اين موضوع پرداختند و من مجددا نميخواهم وارد بحث سوخته شوم ، اما سوالي دارم كه چنانچه عزيزان در پاسخگويي مشاركت كنند ممنون ميشم .
به عنوان كسي كه در بيش از بيست سفر خارجي به همراه مقامات از جمله رييس جمهور حضور داشتم ميپرسم آيا سفر رييس جمهور براي اجلاسي سالانه و تكراري تخصصي است؟ اگر تخصصي است به چه تخصصي در حوزه خبر نيازمنداست؟ آيا رسانه ايي كه نيرو را به همراه رييس جمهور اعزام ميكند خبرنگار اعزام ميكند يا تحليلگر سياسي؟ آيا اتاق خبر رسانه از خبرنگار انتظار تحليل اين حضور را دارد يا وقايع نگاري؟ چه نيازي به تخصص وجود دارد وقتي سردبير بخش خبري صرفا از شما كنداكتور برنامه هاي رييس جمهور را ميخواهد نه بيشتر؟ جايگاه تخصص و دانش خبرنگار در مقابل اين سوال هميشگي چيست كه مثلا اقاي اخوان بفرماييد برنامه هاي بعد از ظهر رييس جمهور چيست؟ ودهها سوال ديگه . دوستان براي مقايسه نام چند همكار را به عنوان خبرنگار تخصصي آوردند كه من نام نميبرم ، اما سوال ميپرسم در بسياري از گزارشهاي همين همكاران شما چقدر رعايت اصول حرفه ايي توليد گزارش تلويزيوني را مشاهده كرديد ؟
و نكته دوم اينكه تيغ انتقاد به بدنه صدا وسيما كشيدن و خبرنگاران رسانه را كم سواد و سطحي نگر دانستن بسيار راحت است ، البته كه بنده به عنوان خبرنگار رسانه ملي به مديريت كلان حداقل در خبر انتقاداتي دارم اما اين انتقادات به ساير رسانه هاي كشور از جمله روزنامه ها و خبرگزاريها وارده و نميتوان ادعا كرد همه چيز صفر يا همه چيز صداست.
كساني كه انتقاد دارند به خبرنگاران صدا وسيما كه ميتوان گفت بخشي از آن انتقادات وارده آيا از شرايط روزنامه نگاري كشورخبر دارن؟ چند تا محمد قوچاني داريم؟ چند نفر قلم شمس الواعظين، مريم شباني ، عيسي سحر خيز ،اكبر منتجبي ، امير نخعي و يا صدرا محقق، سروش فرهاديان ، بدرالسادات مفيدي رو دارند ( فارغ از نگاه سياسي، منظور كار حرفه اييه) مجموعه اي از خبرنگاران كپي پيست كار كه متاسفانه در بسياري از روزنامه ها و خبرگزاريها گرد هم جمع شدند و نام خود را ژورناليست گذاشتند ،در پايان ضمن تاييد بخشي از انتقادات دوستان بايد عرض كنم در ايران زماني دم از خبرنگار حرفه ايي ميتوان زد كه رسانه حرفه ايي ، مدير حرفه ايي و نگاه حرفه ايي داشته باشيم
نميتوان دم از حرفه اي بودن زد و براي دريافت طرح ترافيك ، هداياي روز خبرنگار، عيد نوروزو برنامه هاي داراي هداياي آنچناني نام مديران و سردبيران جلوتر از خبرنگاران باشد.
نظر #اخوان در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران
◀️باسلام به همه دوستان و اساتيد خودم از جمله جناب اقايان دكتر مدقق و نصرالهي كه الحق والانصاف حق استادي به گردن بنده حقير دارند .
از ديشب پيگير مباحث هستم و به حق به دانش نداشته حقير در حرفه خبرنگاري بسيار افزود و بيش از گذشته آموختم ، انچه كه اعتراف ميكنم نميدانستم.
ضمن تاكييد بر اين مساله كه نكاتي كه همه بزرگواران فرموندند هم جاي تصديق دارد هم رد ، عرض ميكنم به نظرم بحث از انجايي شروع شد كه عزيز بزرگواري سوال كردند چرا خبرنگار حوزه سينما( منظورشان دوست عزيزم جناب اقاي دكتر مدقق بود) يك سفر سياسي و تخصصي رو پوشش دادند؟ در صورتي كه ايشان تخصصاش سينماست.
دوستان عزيز از ديشب تا كنون از زواياي گوناگون به اين موضوع پرداختند و من مجددا نميخواهم وارد بحث سوخته شوم ، اما سوالي دارم كه چنانچه عزيزان در پاسخگويي مشاركت كنند ممنون ميشم .
به عنوان كسي كه در بيش از بيست سفر خارجي به همراه مقامات از جمله رييس جمهور حضور داشتم ميپرسم آيا سفر رييس جمهور براي اجلاسي سالانه و تكراري تخصصي است؟ اگر تخصصي است به چه تخصصي در حوزه خبر نيازمنداست؟ آيا رسانه ايي كه نيرو را به همراه رييس جمهور اعزام ميكند خبرنگار اعزام ميكند يا تحليلگر سياسي؟ آيا اتاق خبر رسانه از خبرنگار انتظار تحليل اين حضور را دارد يا وقايع نگاري؟ چه نيازي به تخصص وجود دارد وقتي سردبير بخش خبري صرفا از شما كنداكتور برنامه هاي رييس جمهور را ميخواهد نه بيشتر؟ جايگاه تخصص و دانش خبرنگار در مقابل اين سوال هميشگي چيست كه مثلا اقاي اخوان بفرماييد برنامه هاي بعد از ظهر رييس جمهور چيست؟ ودهها سوال ديگه . دوستان براي مقايسه نام چند همكار را به عنوان خبرنگار تخصصي آوردند كه من نام نميبرم ، اما سوال ميپرسم در بسياري از گزارشهاي همين همكاران شما چقدر رعايت اصول حرفه ايي توليد گزارش تلويزيوني را مشاهده كرديد ؟
و نكته دوم اينكه تيغ انتقاد به بدنه صدا وسيما كشيدن و خبرنگاران رسانه را كم سواد و سطحي نگر دانستن بسيار راحت است ، البته كه بنده به عنوان خبرنگار رسانه ملي به مديريت كلان حداقل در خبر انتقاداتي دارم اما اين انتقادات به ساير رسانه هاي كشور از جمله روزنامه ها و خبرگزاريها وارده و نميتوان ادعا كرد همه چيز صفر يا همه چيز صداست.
كساني كه انتقاد دارند به خبرنگاران صدا وسيما كه ميتوان گفت بخشي از آن انتقادات وارده آيا از شرايط روزنامه نگاري كشورخبر دارن؟ چند تا محمد قوچاني داريم؟ چند نفر قلم شمس الواعظين، مريم شباني ، عيسي سحر خيز ،اكبر منتجبي ، امير نخعي و يا صدرا محقق، سروش فرهاديان ، بدرالسادات مفيدي رو دارند ( فارغ از نگاه سياسي، منظور كار حرفه اييه) مجموعه اي از خبرنگاران كپي پيست كار كه متاسفانه در بسياري از روزنامه ها و خبرگزاريها گرد هم جمع شدند و نام خود را ژورناليست گذاشتند ،در پايان ضمن تاييد بخشي از انتقادات دوستان بايد عرض كنم در ايران زماني دم از خبرنگار حرفه ايي ميتوان زد كه رسانه حرفه ايي ، مدير حرفه ايي و نگاه حرفه ايي داشته باشيم
نميتوان دم از حرفه اي بودن زد و براي دريافت طرح ترافيك ، هداياي روز خبرنگار، عيد نوروزو برنامه هاي داراي هداياي آنچناني نام مديران و سردبيران جلوتر از خبرنگاران باشد.
#مدقق #اخوان #قربانی #مقدس_زاده #نصراللهی #ماموریت_خارجی_خبرنگاران #پوشش_خبری #لوی_اشتروس
با تشکر مجدد از نکات ارزشمند سروران عزیز از جمله آقایان قربانی،اخوان ،مقدس زاده و دکتر مدقق نکات دیگری به استحضار می رسانم با این توضیح که بیشر دیدگاههای خود را مطرح می کنند تا با راهنمایی و انتقاد دوستان اشکالات احتمالی را پیدا و نظر خود را اصلاح کنم :
1-اینکه ذهن ما به تعبیر لوی اشتروس ناخودآگاه به تقابل سازی مثل شب و روز ،خام و پخته و... گرایش دارد طبیعی است،چیز بدی نیست که احتمالا گفته شود نباید خبرنگار عمومی و تخصصی داشته باشیم و این #کلیشه_ها ،آزادی عمل را محدود می کند و اجماعی روی این دوگانه ها نیست ؛ اتفاقا در این خصوص تا حدود زیادی اجماع وجود دارد و کسی منکر ضرورت تغییر#نگاه و فواید جذب ،تربیت و تقویت خبرنگارتخصصی و #اقدام_تخصصی و #اقتضایی در #ماموریت_های_خبرنگاران نیست .
2-این اصل که در ادبیات روزنامه نگاری تصریح می شود : روزنامه نگار باید اقیانوسی باشد حتی اگر یک بند انگشت عمق داشته است "، موید این است که خبرنگاران باید در همه حوزه ها اطلاعات و مهارت حداقلی داشته باشند . دقیقا به همین دلیل است که دانشجویان رشته های ارتباطات و روزنامه نگاری در دوره کارشناسی همه دورس از جمله اقتصاد،جامعه شناسی ، حقوق ،رواشناسی ،مدیریت و... را می خوانند اما این به این مفهوم نیست در همه این رشته ها عمق دارند و می توانند در عمل و کار حرفه ای نیازهای مخاطبان متفاوت،پرتوقع با سطح دسترسی و سواد رسانه ای بالا را پاسخ بگویند و با رقیبان خود رقابت کنند .
3-خبرنگاران برای اثر گذاری و ماندن در فضای رقابتی حتی اگر بخواهند قادر نیستند با توجه به گسترده گی و پیچیدگی امور و موضوعات ، در همه رشته ها و موضوعات متخصص شوند و نیاز علاقمندان و نخبگان آن رشته ها را تامین کنند؛ بنابراین باید ضمن آشنایی با همه حوزه ها ، داشتن مهارت های چندگانه و آمادگی برای شکار سوژه های پیرامونی (حتی غیر مرتبط با حوزه کاری در صورت ضرورت)، در یک یا دو موضوع عمق و #مزیت نسبی داشته باشند.
4-توجه به مزیت نسبی هر خبرنگار و ایمان به کار تخصصی و سازماندهی رسانه در این جهت، شبکه ها و بخش های خبری را متمایز می کند و ضریب تاثیر و اعتماد و شانس ماندگاری آن را افزایش می دهد . برای تحقق این راهبرد بدیهی است اطلاعات خبرنگار در حوزه های کاری نه تنها نباید از بالاترین فرد آن حوزه کمتر نباشد بلکه برای ایفای نقش نظارتی خود و پیگیری و طرح سئوالات مردم باید بیشتر هم باشد
5-سطحی گرایی،عافیت طلبی، غلبه نگاه اداری،جذب و بکارگیری خبرنگاران ،دبیران و سردبیران و مدیران را در جایگاه حساس رسانه های ملی (خبرگزاری ها،صدا و سیما،مطبوعات و.. ) که با پول و سرمایه مردم اداره می شوند ، آسیب ونتیجه آن را ناکارامدی رسانه و به زیان مردم می دانم؛ قلیل بودن خبرنگاران و مدیران متخصص و جسور و متعهد و ... در رسانه ها موجب شده است وظایف همکاران حتی در حوزه های راهبردی و تخصصی در حد #اطلاع رسانی آن هم در بدترین شکل خود تقلیل یاید .
6-با تغییر در آرایش رسانه ای ،دسترسی مردم و ارتقای سطح سواد رسانه ای مخاطبان، خبرنگارا ن تخصصی دیروز ، خبرنگاران عمومی امروز هستند و نمی توانند قدرت مانور آنچنانی داشته باشند ؛وجود و تاکید بر مجری-کارشناس هم در راستای همین تغییرات است و حتی نباید به آن ها ، این مفهوم که بتوانند نیازهای عمومی مردم و رسانه را تامین کنند بسنده کرد مگر اینکه در یک حوزه خاص،کارشناس باشند نه مثل "مجری_کارشناس" در گفتگوی ویژه سابق که یک مجری، همه موضوعات سیاسی ،اقتصادی و فرهنگی را اجرا می کرد .👇
با تشکر مجدد از نکات ارزشمند سروران عزیز از جمله آقایان قربانی،اخوان ،مقدس زاده و دکتر مدقق نکات دیگری به استحضار می رسانم با این توضیح که بیشر دیدگاههای خود را مطرح می کنند تا با راهنمایی و انتقاد دوستان اشکالات احتمالی را پیدا و نظر خود را اصلاح کنم :
1-اینکه ذهن ما به تعبیر لوی اشتروس ناخودآگاه به تقابل سازی مثل شب و روز ،خام و پخته و... گرایش دارد طبیعی است،چیز بدی نیست که احتمالا گفته شود نباید خبرنگار عمومی و تخصصی داشته باشیم و این #کلیشه_ها ،آزادی عمل را محدود می کند و اجماعی روی این دوگانه ها نیست ؛ اتفاقا در این خصوص تا حدود زیادی اجماع وجود دارد و کسی منکر ضرورت تغییر#نگاه و فواید جذب ،تربیت و تقویت خبرنگارتخصصی و #اقدام_تخصصی و #اقتضایی در #ماموریت_های_خبرنگاران نیست .
2-این اصل که در ادبیات روزنامه نگاری تصریح می شود : روزنامه نگار باید اقیانوسی باشد حتی اگر یک بند انگشت عمق داشته است "، موید این است که خبرنگاران باید در همه حوزه ها اطلاعات و مهارت حداقلی داشته باشند . دقیقا به همین دلیل است که دانشجویان رشته های ارتباطات و روزنامه نگاری در دوره کارشناسی همه دورس از جمله اقتصاد،جامعه شناسی ، حقوق ،رواشناسی ،مدیریت و... را می خوانند اما این به این مفهوم نیست در همه این رشته ها عمق دارند و می توانند در عمل و کار حرفه ای نیازهای مخاطبان متفاوت،پرتوقع با سطح دسترسی و سواد رسانه ای بالا را پاسخ بگویند و با رقیبان خود رقابت کنند .
3-خبرنگاران برای اثر گذاری و ماندن در فضای رقابتی حتی اگر بخواهند قادر نیستند با توجه به گسترده گی و پیچیدگی امور و موضوعات ، در همه رشته ها و موضوعات متخصص شوند و نیاز علاقمندان و نخبگان آن رشته ها را تامین کنند؛ بنابراین باید ضمن آشنایی با همه حوزه ها ، داشتن مهارت های چندگانه و آمادگی برای شکار سوژه های پیرامونی (حتی غیر مرتبط با حوزه کاری در صورت ضرورت)، در یک یا دو موضوع عمق و #مزیت نسبی داشته باشند.
4-توجه به مزیت نسبی هر خبرنگار و ایمان به کار تخصصی و سازماندهی رسانه در این جهت، شبکه ها و بخش های خبری را متمایز می کند و ضریب تاثیر و اعتماد و شانس ماندگاری آن را افزایش می دهد . برای تحقق این راهبرد بدیهی است اطلاعات خبرنگار در حوزه های کاری نه تنها نباید از بالاترین فرد آن حوزه کمتر نباشد بلکه برای ایفای نقش نظارتی خود و پیگیری و طرح سئوالات مردم باید بیشتر هم باشد
5-سطحی گرایی،عافیت طلبی، غلبه نگاه اداری،جذب و بکارگیری خبرنگاران ،دبیران و سردبیران و مدیران را در جایگاه حساس رسانه های ملی (خبرگزاری ها،صدا و سیما،مطبوعات و.. ) که با پول و سرمایه مردم اداره می شوند ، آسیب ونتیجه آن را ناکارامدی رسانه و به زیان مردم می دانم؛ قلیل بودن خبرنگاران و مدیران متخصص و جسور و متعهد و ... در رسانه ها موجب شده است وظایف همکاران حتی در حوزه های راهبردی و تخصصی در حد #اطلاع رسانی آن هم در بدترین شکل خود تقلیل یاید .
6-با تغییر در آرایش رسانه ای ،دسترسی مردم و ارتقای سطح سواد رسانه ای مخاطبان، خبرنگارا ن تخصصی دیروز ، خبرنگاران عمومی امروز هستند و نمی توانند قدرت مانور آنچنانی داشته باشند ؛وجود و تاکید بر مجری-کارشناس هم در راستای همین تغییرات است و حتی نباید به آن ها ، این مفهوم که بتوانند نیازهای عمومی مردم و رسانه را تامین کنند بسنده کرد مگر اینکه در یک حوزه خاص،کارشناس باشند نه مثل "مجری_کارشناس" در گفتگوی ویژه سابق که یک مجری، همه موضوعات سیاسی ،اقتصادی و فرهنگی را اجرا می کرد .👇
نظر #مدقق در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران #پاسخ به سئوال
✅✅✅ #بازتاب 4 #دکتر #مدقق
سپاسگزارم از این که مطلب را خواندید. تقابل سازی منجر به کلیشه سازی می شود و کلیشه ها با ساده کردن پدیده ها و طبیعی جلوه دادن آنها مانع دقت نظر، فهم متفاوت و تغییر می شوند. برای تربیت و تقویت ژورنالیسم تخصصی و خبرنگار تخصصی نیازی به دسته بندی کردن خبرنگاران به دو دسته کلیشه ای خبرنگار عمومی و تخصصی نیست. چون اساسا هر خبرنگاری که وارد می شود باید در شرایط طبیعی انتظار داشته باشد که در این مسیر گام بردارد. مگر این که یا خودش تنبل و بی علاقه باشد و یا در سازمان رسانه ای ضعیف و بی مسئولیتی کار کند.
پوزش می خواهم که پاسخ این پرسش به تاخیر افتاد. این پرسش را از چند منظر می توان پاسخ داد: 1. از منظر فردی به دلیل علاقه شخصی قطعا سینما را انتخاب می کنم، 2. از منظر مدیریتی قطعا مدیر مربوطه خانم میرسیدی را برای پوشش موضوع پزشکی و من را برای پوشش رویداد سینمایی می فرستاد. 3. از منظر ژورنالیستی با توجه به شناختی که از توانایی های خانم میرسیدی دارم در صورتی که خودشان علاقه داشته باشند مانعی نمی بینم که ایشان رویداد سینمایی را پوشش دهند، با کمی مشورت و مقداری مطالعه درباره رویداد به احتمال قوی گزارشی متفاوت و نوآورانه خلق خواهند کرد. رویکرد خودم نسبت به رویداد پزشکی هم همین طور خواهد بود.
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
✅✅✅ #بازتاب 4 #دکتر #مدقق
سپاسگزارم از این که مطلب را خواندید. تقابل سازی منجر به کلیشه سازی می شود و کلیشه ها با ساده کردن پدیده ها و طبیعی جلوه دادن آنها مانع دقت نظر، فهم متفاوت و تغییر می شوند. برای تربیت و تقویت ژورنالیسم تخصصی و خبرنگار تخصصی نیازی به دسته بندی کردن خبرنگاران به دو دسته کلیشه ای خبرنگار عمومی و تخصصی نیست. چون اساسا هر خبرنگاری که وارد می شود باید در شرایط طبیعی انتظار داشته باشد که در این مسیر گام بردارد. مگر این که یا خودش تنبل و بی علاقه باشد و یا در سازمان رسانه ای ضعیف و بی مسئولیتی کار کند.
پوزش می خواهم که پاسخ این پرسش به تاخیر افتاد. این پرسش را از چند منظر می توان پاسخ داد: 1. از منظر فردی به دلیل علاقه شخصی قطعا سینما را انتخاب می کنم، 2. از منظر مدیریتی قطعا مدیر مربوطه خانم میرسیدی را برای پوشش موضوع پزشکی و من را برای پوشش رویداد سینمایی می فرستاد. 3. از منظر ژورنالیستی با توجه به شناختی که از توانایی های خانم میرسیدی دارم در صورتی که خودشان علاقه داشته باشند مانعی نمی بینم که ایشان رویداد سینمایی را پوشش دهند، با کمی مشورت و مقداری مطالعه درباره رویداد به احتمال قوی گزارشی متفاوت و نوآورانه خلق خواهند کرد. رویکرد خودم نسبت به رویداد پزشکی هم همین طور خواهد بود.
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
نظر #محسنی در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران #
✅✅✅ #بازتاب5 #محسنی
یک انتقاد ساده درمورد حضور یک خبرنگار با سابقه فرهنگی-هنری در یک سفر با موضوع غالبا سیاسی، بحث رو به جایی مهم در مورد جهان شمول بودن یا تخصصی شدن حیطه خبرنگاری رسوند.
میشود موضوع را از منظر دیگری دید. در مدیریت، یکی از ویژگی های مکاتب کلاسیک، توجه و تاکید به تخصص گرایی و تقسیم وظایف است بطوریکه تا جایی پیش میرود که در تئوری بروکراسی وبر بیان میشود: تقسیم وظایف به اجزاء خیلی کوچک و تخصصی که نتیجه آن قابل جانشینی بودن نیروی کار و در نهایت ازدیاد کارایی است. بعنوان مثال در رشته مهندسی برق، در مقطع دکتری، گرایشی وجود دارد که شخص صرفا در حوزه خازن متخصص میشود و اگر سوالی از وی در حوزه دیگر بپرسیم، دکتر مذکور قادر به پاسخگویی نیست
حالا سوالی که مطرح میشه، اینه که آیا خبرنگاری به عنوان شغل، می بایست تابع نظریات کلاسیک باشد یا مدرن؟
میشه گفت یه خبرنگار خوب همانند یک کارگردان خوب، قادر است« محتوای» مدنظر را در «قالبی جذاب و تاثیر گذار» عرضه کند.
اگر گزاره فوق را قبول کنیم، به نظر میرسه تمام چالش بر سر لزوم یا عدم لزوم تخصص گرایی در خبرنگاری، معطوف به محتوای خبر یا گزارش خبری خواهد شد. چه اینکه، طراحی و خلق یک قالب خوب برای عرضه محتوای خبری( از قبیل زیبایی شناختی، سهل و ممتنع بودن زبان گزارش، رعایت اسلوب و قواعد تکنیکی و ...)، مهارتی است که همه خبرنگاران باید مجهز به آن باشند و بحث در مورد عمومی و تخصصی در این زمینه شاید بی معنا به نظر برسد.
اما محتوا به علت تعدد و تنوع حوزه پوشش رویدادهای خبری، قاعدتا میبایست تقسیم بندی شود تا تداخل و تزاحم در کار رخ ندهد.
میتوان این دو مقوله را به عنوان دو بال برای خبرنگار در نظر گرفت. یک بال مربوط به تخصص در حوزه «محتوایی» و بال دیگر مربوط به مهارت در «بکارگیری از رسانه» برای عرضه محتوی می شود.
حال نکته مهم یا پرسش اساسی این است کدام بال یا کدام مقوله مهمتر است و در هنگام فقدان دیگری، خبرنگار باز هم قادر به پرواز است؟!
به نظر میرسد مهارت بکار گیری از رسانه برای عرضه محتوی، از اهمیت به مراتب بالاتری برای خبرنگاری برخوردار است و در مقایسه دو خبرنگار که یکی از آنها در حوزه محتوی، عمیق نیست ولی به خوبی مدیا را میشناسد و بلد از است از ابزار رسانه، پیامش را منتقل کند، و خبرنگاری که در حوزه تخصصی (مثلا اقتصادی) از دانش بسیار زیادی برخوردار باشد ولی نتواند «بسته گزارشی-خبری» جذاب و اثربخشی را تهیه کند، خبرنگار اول بسیار بسیار ارزشمندتر از خبرنگار دوم است.
همچنین به نظرم باید واقعیت را هم در نظر داشت و به قضیه، صرفا نظری توجه نکرد.
یکی از واقعیتها، محدودیت مالی موسسات یا بنگاهای رسانه ای و خبری است که به آنها اجازه استخدام و به کارگیری تعداد زیاد خبرنگار را نمیدهد. پس تخصصی کردن و شاخه شاخه کردن بیش از حد صرفه اقتصادی ندارد و تهیه خبر را برای آن موسسات و بنگاهها به شدت گران و پرهزینه میسازد.
از طرف دیگر باتوجه به دسترسی سهل و موسع به دانش و اطلاعات متنوع و متعدد، خبرنگار با یک جستوجوی ساده میتواند پیشینه مورد نیاز برای تهیه گزارش در مورد سوژه خبری خود(صرف نظر از هر محتوا) را به دست آورد و دانش خود را در آن موضوع بخصوص، عمق بخشد.
ضمنا بایستی به مخاطب توجه داشت و اونرو فراموش نکرد. قرار نیست گزارش خبری (مثلا در حوزه بیماری ایدز یا تورم اقتصادی یا مسائل سیاسی) چیزی شبیه پرزنتیشن دانشجوی تحصیلات تکمیلی در رشته های پزشکی، اقتصاد یا علوم سیاسی در کلاس درس باشد. بلکه باید «مخرج مشترک » مخاطبان، حداقل ، در نظر گرفته شود تا گزارش همه فهم شود. در اینصورت نیازی نیست که خبرنگار در ارتباط با موضوع خبری(مثلا پزشکی) متخصص باشد.
سوال دیگری که پیش میاد این است، تخصص در محتوی خاص، چه کمکی به خبرنگار میکند؟ به عبارت دیگر، ارزش افزوده ای که تخصصی شدن خبر نگار در «محتوا» به ارمغان می آورد، آیا به حدی ارزشمند و منحصربه فرد است، که موسسه یا بنگاه خبری، بار هزینه ای و مالی آن را به جان بخرد؟ مزیت رقابتی خبرنگار حوزه تخصصی با خبرنگاری که کارش را بلد است ولی در آن حوزه ی محتوایی خاص، دارای دانش عمیق نیست، چیست؟ بعنوان مثال، همانگونه که دکتر نصرالهی فرمودند، برای تهیه گزارش پزشکی، میشود از خبرنگار حوزه فرهنگی استفاده کرد و همان راندمان را انتظار داشت؟
از جمله مزیتهای خبرنگار تخصصی میتوان به «اشراف به سوژه ها ی مرتبط»، «شناخت افراد مرتبط با موضوع و سهل الوصول بودن آنها» و «جا افتادن، شناس بودن و مورد اعتماد بودن برای مسئولین و نخبگان آن موضوع مرتبط» اشاره کرد.
این موارد چقدر تعیین کننده اند و عدم آنها به چه اندازه در شکست و عدم موفقیت خبرنگار در تهیه گزارش خبری موثرند؟
آیا خبرنگار غیر متخصص در حوزه خاص، نمی تواند خود را به این موارد مجهز کند؟ 👇
✅✅✅ #بازتاب5 #محسنی
یک انتقاد ساده درمورد حضور یک خبرنگار با سابقه فرهنگی-هنری در یک سفر با موضوع غالبا سیاسی، بحث رو به جایی مهم در مورد جهان شمول بودن یا تخصصی شدن حیطه خبرنگاری رسوند.
میشود موضوع را از منظر دیگری دید. در مدیریت، یکی از ویژگی های مکاتب کلاسیک، توجه و تاکید به تخصص گرایی و تقسیم وظایف است بطوریکه تا جایی پیش میرود که در تئوری بروکراسی وبر بیان میشود: تقسیم وظایف به اجزاء خیلی کوچک و تخصصی که نتیجه آن قابل جانشینی بودن نیروی کار و در نهایت ازدیاد کارایی است. بعنوان مثال در رشته مهندسی برق، در مقطع دکتری، گرایشی وجود دارد که شخص صرفا در حوزه خازن متخصص میشود و اگر سوالی از وی در حوزه دیگر بپرسیم، دکتر مذکور قادر به پاسخگویی نیست
حالا سوالی که مطرح میشه، اینه که آیا خبرنگاری به عنوان شغل، می بایست تابع نظریات کلاسیک باشد یا مدرن؟
میشه گفت یه خبرنگار خوب همانند یک کارگردان خوب، قادر است« محتوای» مدنظر را در «قالبی جذاب و تاثیر گذار» عرضه کند.
اگر گزاره فوق را قبول کنیم، به نظر میرسه تمام چالش بر سر لزوم یا عدم لزوم تخصص گرایی در خبرنگاری، معطوف به محتوای خبر یا گزارش خبری خواهد شد. چه اینکه، طراحی و خلق یک قالب خوب برای عرضه محتوای خبری( از قبیل زیبایی شناختی، سهل و ممتنع بودن زبان گزارش، رعایت اسلوب و قواعد تکنیکی و ...)، مهارتی است که همه خبرنگاران باید مجهز به آن باشند و بحث در مورد عمومی و تخصصی در این زمینه شاید بی معنا به نظر برسد.
اما محتوا به علت تعدد و تنوع حوزه پوشش رویدادهای خبری، قاعدتا میبایست تقسیم بندی شود تا تداخل و تزاحم در کار رخ ندهد.
میتوان این دو مقوله را به عنوان دو بال برای خبرنگار در نظر گرفت. یک بال مربوط به تخصص در حوزه «محتوایی» و بال دیگر مربوط به مهارت در «بکارگیری از رسانه» برای عرضه محتوی می شود.
حال نکته مهم یا پرسش اساسی این است کدام بال یا کدام مقوله مهمتر است و در هنگام فقدان دیگری، خبرنگار باز هم قادر به پرواز است؟!
به نظر میرسد مهارت بکار گیری از رسانه برای عرضه محتوی، از اهمیت به مراتب بالاتری برای خبرنگاری برخوردار است و در مقایسه دو خبرنگار که یکی از آنها در حوزه محتوی، عمیق نیست ولی به خوبی مدیا را میشناسد و بلد از است از ابزار رسانه، پیامش را منتقل کند، و خبرنگاری که در حوزه تخصصی (مثلا اقتصادی) از دانش بسیار زیادی برخوردار باشد ولی نتواند «بسته گزارشی-خبری» جذاب و اثربخشی را تهیه کند، خبرنگار اول بسیار بسیار ارزشمندتر از خبرنگار دوم است.
همچنین به نظرم باید واقعیت را هم در نظر داشت و به قضیه، صرفا نظری توجه نکرد.
یکی از واقعیتها، محدودیت مالی موسسات یا بنگاهای رسانه ای و خبری است که به آنها اجازه استخدام و به کارگیری تعداد زیاد خبرنگار را نمیدهد. پس تخصصی کردن و شاخه شاخه کردن بیش از حد صرفه اقتصادی ندارد و تهیه خبر را برای آن موسسات و بنگاهها به شدت گران و پرهزینه میسازد.
از طرف دیگر باتوجه به دسترسی سهل و موسع به دانش و اطلاعات متنوع و متعدد، خبرنگار با یک جستوجوی ساده میتواند پیشینه مورد نیاز برای تهیه گزارش در مورد سوژه خبری خود(صرف نظر از هر محتوا) را به دست آورد و دانش خود را در آن موضوع بخصوص، عمق بخشد.
ضمنا بایستی به مخاطب توجه داشت و اونرو فراموش نکرد. قرار نیست گزارش خبری (مثلا در حوزه بیماری ایدز یا تورم اقتصادی یا مسائل سیاسی) چیزی شبیه پرزنتیشن دانشجوی تحصیلات تکمیلی در رشته های پزشکی، اقتصاد یا علوم سیاسی در کلاس درس باشد. بلکه باید «مخرج مشترک » مخاطبان، حداقل ، در نظر گرفته شود تا گزارش همه فهم شود. در اینصورت نیازی نیست که خبرنگار در ارتباط با موضوع خبری(مثلا پزشکی) متخصص باشد.
سوال دیگری که پیش میاد این است، تخصص در محتوی خاص، چه کمکی به خبرنگار میکند؟ به عبارت دیگر، ارزش افزوده ای که تخصصی شدن خبر نگار در «محتوا» به ارمغان می آورد، آیا به حدی ارزشمند و منحصربه فرد است، که موسسه یا بنگاه خبری، بار هزینه ای و مالی آن را به جان بخرد؟ مزیت رقابتی خبرنگار حوزه تخصصی با خبرنگاری که کارش را بلد است ولی در آن حوزه ی محتوایی خاص، دارای دانش عمیق نیست، چیست؟ بعنوان مثال، همانگونه که دکتر نصرالهی فرمودند، برای تهیه گزارش پزشکی، میشود از خبرنگار حوزه فرهنگی استفاده کرد و همان راندمان را انتظار داشت؟
از جمله مزیتهای خبرنگار تخصصی میتوان به «اشراف به سوژه ها ی مرتبط»، «شناخت افراد مرتبط با موضوع و سهل الوصول بودن آنها» و «جا افتادن، شناس بودن و مورد اعتماد بودن برای مسئولین و نخبگان آن موضوع مرتبط» اشاره کرد.
این موارد چقدر تعیین کننده اند و عدم آنها به چه اندازه در شکست و عدم موفقیت خبرنگار در تهیه گزارش خبری موثرند؟
آیا خبرنگار غیر متخصص در حوزه خاص، نمی تواند خود را به این موارد مجهز کند؟ 👇
نظر #قربانی در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران
✅✅✅ #بازتاب 6 #قربانی
سلام،در زمینه موضوعی چون خبرنگاری عمومی و تخصصی بهتر است خودمان را در مرز واژه ها محدود نکنیم. در این زمینه نباید فراموش کنیم که خبرنگاران باید بطور عام راههای مختلف جستجو، کشف،پردازش و انتشار خبر را فرابگیرند. بر اساس این رویه؛ خبرنگاران باید بتواند در هر موضوعی ورود پیدا و از الف تا ی لایه های پنهان آن را پیدا و ارائه کنند. اما ورود در برخی موضوعات در برخی شرایط نیازمند ابزار و الات خاص است که باید به توانمندی ها و آموزش های اولیه یک خبرنگار افزوده شود. در نظر بگیرید خبرنگاری قرار است در راستای تامین منافع ملی کشورش هنگام جنگ اقدام به تهیه گزارش کند. در چنین شرایطی آیا تواناییهای اولیه میتواند تامین کننده نیازهای رسانه باشد. اگر اینچنین بود، کریستین امانپور به خبرنگار سیاسی و بطور جزئی تر به خبرنگار ایران در سی ان ان تبدیل نمی شد و یا کسری ناجی مامور پوشش اخبار مذاکرات هسته ای نمیشد. علت اینکه امانپور و ناجی برای چنین ماموریتهایی انتخاب میشوند، چیزی نیست جز اینکه به انها توانایی هایی فراتر از یک خبرنگار تزریق شده و یا داده شده و یا خودشان به دست آورده اند که ما از آن با عنوان خبرنگاری تخصصی یاد می کنیم. باید بپذیریم که خبرنگاران برای ورود در برخی موضوعات باید ابزار یدکی همراه داشته باشند . این ابزار یدکی میتواند مطالعه تخصصی،تقویت ارتباط با منابع، توانایی تجزیه و تحلیل عوامل تاثیرگذار، زبان تخصصی و در نهایت ایجاد اعتماد در مخاطب باشد. نیل به این توانایی ها موجب مهارتهایی میشود که ما آن را اصطلاحا تخصص مینامیم. با این اوصاف به نظرم باید بپذیریم که خبرنگار تخصصی میتواند وجود خارجی داشته باشد و همه اینها بستگی به برداشت ما از این پدیده در دنیای ارتباطات دارد. به نظرم خبرنگار متخصص مرحله پیشرفت ای از خبرنگاری معمولی و عادی است که شاید بتوانم از ان با عنوان "خبرنگار کامل" یاد کنم. نظر شما چیست؟
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
✅✅✅ #بازتاب 6 #قربانی
سلام،در زمینه موضوعی چون خبرنگاری عمومی و تخصصی بهتر است خودمان را در مرز واژه ها محدود نکنیم. در این زمینه نباید فراموش کنیم که خبرنگاران باید بطور عام راههای مختلف جستجو، کشف،پردازش و انتشار خبر را فرابگیرند. بر اساس این رویه؛ خبرنگاران باید بتواند در هر موضوعی ورود پیدا و از الف تا ی لایه های پنهان آن را پیدا و ارائه کنند. اما ورود در برخی موضوعات در برخی شرایط نیازمند ابزار و الات خاص است که باید به توانمندی ها و آموزش های اولیه یک خبرنگار افزوده شود. در نظر بگیرید خبرنگاری قرار است در راستای تامین منافع ملی کشورش هنگام جنگ اقدام به تهیه گزارش کند. در چنین شرایطی آیا تواناییهای اولیه میتواند تامین کننده نیازهای رسانه باشد. اگر اینچنین بود، کریستین امانپور به خبرنگار سیاسی و بطور جزئی تر به خبرنگار ایران در سی ان ان تبدیل نمی شد و یا کسری ناجی مامور پوشش اخبار مذاکرات هسته ای نمیشد. علت اینکه امانپور و ناجی برای چنین ماموریتهایی انتخاب میشوند، چیزی نیست جز اینکه به انها توانایی هایی فراتر از یک خبرنگار تزریق شده و یا داده شده و یا خودشان به دست آورده اند که ما از آن با عنوان خبرنگاری تخصصی یاد می کنیم. باید بپذیریم که خبرنگاران برای ورود در برخی موضوعات باید ابزار یدکی همراه داشته باشند . این ابزار یدکی میتواند مطالعه تخصصی،تقویت ارتباط با منابع، توانایی تجزیه و تحلیل عوامل تاثیرگذار، زبان تخصصی و در نهایت ایجاد اعتماد در مخاطب باشد. نیل به این توانایی ها موجب مهارتهایی میشود که ما آن را اصطلاحا تخصص مینامیم. با این اوصاف به نظرم باید بپذیریم که خبرنگار تخصصی میتواند وجود خارجی داشته باشد و همه اینها بستگی به برداشت ما از این پدیده در دنیای ارتباطات دارد. به نظرم خبرنگار متخصص مرحله پیشرفت ای از خبرنگاری معمولی و عادی است که شاید بتوانم از ان با عنوان "خبرنگار کامل" یاد کنم. نظر شما چیست؟
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
نظر دکتر #خجسته در مورد #ماموریت_خارجی_خبرنگاران
✅✅✅ #بازتاب 7 #دکتر #خجسته
سلام،از مطالب و مباحثه دوستان به قدر وسع اندكم استفاده مي كنم، اما درباره فرمايش آقاي مدقق، با مفهوم خبرنگار همه فن حريف، دو مطلب عرض مي كنم:
١- اين نگاه ناشئ از جذب مطلق به چارچوب الگوهاي هنجاري رائج و جاري توليد خبر است، درصورتي كه امروزه درباره كارآمدي اين هنجارها مي توان بحث و مناقشه كرد.
٣- توليد خبر در چارچوب معلومات عمومي، خبر عادي با كاربري محدود است، درصورتي كه خبر اگر از لإيه عادي نگذرد، نفوذش اندك و ماندگاري يا تأثير آن محدود خواهد بود. به همين دليل بطور مثال وقتي سخنگوي دولت يا قوه قضائيه يا وزارت خارجه صحبت مي كند، به ندرت پرسش مؤثري مطرح مي شود، زيرا معرفتي عميق تَر و چندلايه از آن حوزه و روابط بيروني خبرنگار داشته باشد، تا به پرسشي عميق تربرسد.
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
✅✅✅ #بازتاب 7 #دکتر #خجسته
سلام،از مطالب و مباحثه دوستان به قدر وسع اندكم استفاده مي كنم، اما درباره فرمايش آقاي مدقق، با مفهوم خبرنگار همه فن حريف، دو مطلب عرض مي كنم:
١- اين نگاه ناشئ از جذب مطلق به چارچوب الگوهاي هنجاري رائج و جاري توليد خبر است، درصورتي كه امروزه درباره كارآمدي اين هنجارها مي توان بحث و مناقشه كرد.
٣- توليد خبر در چارچوب معلومات عمومي، خبر عادي با كاربري محدود است، درصورتي كه خبر اگر از لإيه عادي نگذرد، نفوذش اندك و ماندگاري يا تأثير آن محدود خواهد بود. به همين دليل بطور مثال وقتي سخنگوي دولت يا قوه قضائيه يا وزارت خارجه صحبت مي كند، به ندرت پرسش مؤثري مطرح مي شود، زيرا معرفتي عميق تَر و چندلايه از آن حوزه و روابط بيروني خبرنگار داشته باشد، تا به پرسشي عميق تربرسد.
🌺برای پیگیری مطالب تخصصی در مورد پوشش خبری با کلیک روی آدرس @A_Nasrollahi و انتخاب گزینه join به این کانال تلگرامی بپیوندید.
✅✅✅ تخصص در خبرنگاری؛جدال موافقان و مخالفان/ گزارش شفقنا از نشست تلگرامی گروه پوشش خبری
#ماموریت_خارجی_خبرنگاران #خبرنگاران_تخصصی #مدقق #اخوان #قربانی #محسنی #دکتر_حسن_ خجسته #دکتر_اکبر_نصراللهی 👇
#ماموریت_خارجی_خبرنگاران #خبرنگاران_تخصصی #مدقق #اخوان #قربانی #محسنی #دکتر_حسن_ خجسته #دکتر_اکبر_نصراللهی 👇
✅✅✅ تخصص در خبرنگاری؛جدال موافقان و مخالفان/ گزارش شفقنا رسانه از نشست تلگرامی گروه پوشش خبری
#بازتاب #نشست_تخصصی_گروه_تلگرامی #پوشش_خبری #شفقنا #سوم_مهر_نودوپنج #ماموریت_خارجی_خبرنگاران #خبرنگاران_تخصصی #خبرنگاران_عمومی #مدقق #اخوان #قربانی #محسنی #دکتر_حسن_خجسته #دکتر_اکبر_نصراللهی
◀️یکی از مؤلفههای مؤثر بر موفقیت در یک حرفه میزان تخصص و حرفهای بودن افراد است و داشتن دانش عمیق در تداوم و پایدار ماندن آن شغل حرف اول را میزند. آنچه دربارهی خبرنگاری هم صادق است؛ اگر فرد در یک موضوع خاص تخصص و تبحر کافی داشته باشد، میتواند آن مسئله را بهتر به مخاطب انتقال دهد. دربارهی ماموریتهای خارجی خبرنگاران برای پوشش خبری وقایع مهم از جمله سفر رئیس جمهور انتقاداتی مطرح و دربارهی این که عمومی و تخصصی بودن خبرنگاران و این که این مسئله چقدر میتواند در جامعه تأثیرگذار باشد، در نشست گروه تلگرامی «پوشش خبری» بحث شد. گزارشی از این صحبتها را در ادامه میخوانید:
#اکبر_نصراللهی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ضعف تخصصی بسیاری از خبرنگاران، غیرحرفهای بودن و سهمیه و نوبتی بودن سفرهای خارجی خبرنگاران، را سبب ایجاد مشکلاتی در این حوزه میداند.
او میگوید: متأسفانه مدتی است حوزههای تخصصی رسانه ملی، بیش از گذشته دچار آشفتگی شده است. یادم میآید در زمان سردبیریام بر بخش خبری و گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما، به مرحوم فرهودی مدیرکل فقید اخبار سیما گفتم، گوینده پرچم و همانند تیتراژ هر بخش خبری است و نباید گوینده اخبار 21 سیما، بخش خبری 20.30 را بخواند و ایشان هم با لطف و تواضع و هوش مثال زدنیاش، رعایت میکردند و فقط نقض آن در یک شب باعث استعفاء من شد که در نهایت با لطف ایشان مشکل حل شد. اما این روزها، با وجود جذب خبرنگاران و گویندگان بیشتر، تداخل غیر قابل قبول را در بخشها و حوزههای مختلف شاهد هستیم.
او تأکید میکند: باید به گونهای برنامهریزی شود که در درجه اول سطح حرفهای همه خبرنگاران ارتقاء یابد و بتوانند حتی در موضوعات غیر از حوزه کاری خود انتظار مردم عادی را پاسخگو باشند؛ دوم این که خبرنگار اعزامی باید به زبان محل مأموریت یا حداقل زبان انگلیسی مسلط باشد و سوم این که تا اصلاح ساختار در اعزام خبرنگاران اقتضایی عمل و انعطاف لازم اعمال شود؛ یعنی هم سهمیه رعایت شود و هم در مواقع ضروری و رویدادهای مهم، به بهانه نوبت، مردم با اعزام خبرنگاران غیر مرتبط و غیرمسلط به زبان مقصد و اصول حرفهای، از خبرهای مهم و تحلیلهای عمیق محروم نشوند.
او معتقد است: با توجه به پیچیدگی موضوعات و اثرپذیری آنها از متغیرهای مختلف، بالا رفتن سواد رسانهای مخاطبان و دسترسی آنان به رسانههای گوناگون، باید آرایش و اعزام خبرنگاران، دبیران و سردبیران با نگاه و اقدام تخصصی همراه باشد.
نصراللهی میگوید: این که ذهن ما به تعبیر «لوی استروس» ناخودآگاه به تقابل سازی مثل شب و روز، خام و پخته و... گرایش دارد طبیعی است، چیز بدی نیست که احتمالا گفته شود نباید خبرنگار عمومی و تخصصی داشته باشیم و این کلیشهها، آزادی عمل را محدود میکند و اجماعی روی این دوگانهها نیست؛ اتفاقا در این خصوص تا حدود زیادی اجماع وجود دارد و کسی منکر ضرورت تغییر نگاه و فواید جذب، تربیت و تقویت خبرنگار تخصصی و اقدام تخصصی و اقتضایی در ماموریتهای خبرنگاران نیست.
او با اشاره به اصلی در ادبیات روزنامهنگاری مبنی بر «روزنامهنگار باید اقیانوسی باشد حتی اگر یک بند انگشت عمق داشته است» میگوید: خبرنگاران باید در تمام حوزهها اطلاعات و مهارت حداقلی داشته باشند و به همین دلیل است که دانشجویان رشتههای ارتباطات و روزنامهنگاری در دوره کارشناسی همه دروس از جمله اقتصاد، جامعهشناسی، حقوق، روانشناسی، مدیریت و ... را میخوانند اما این مهم به این مفهوم نیست در همه این رشتهها عمق دارند و میتوانند در عمل و کار حرفهای نیازهای مخاطبان متفاوت و پرتوقع با سطح دسترسی و سواد رسانهای بالا را پاسخ گو باشند و با رقیبان خود رقابت کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تأکید میکند: خبرنگاران برای اثرگذاری و ماندن در فضای رقابتی حتی اگر بخواهند قادر نیستند با توجه به گستردگی و پیچیدگی امور و موضوعات، در همه رشتهها و موضوعات متخصص شوند و نیاز علاقهمندان و نخبگان آن رشتهها را تأمین کنند؛ بنابراین باید ضمن آشنایی با همه حوزهها، داشتن مهارتهای چندگانه و آمادگی برای شکار سوژههای پیرامونی (حتی غیر مرتبط با حوزه کاری در صورت ضرورت)، در یک یا دو موضوع عمق و مزیت نسبی داشته باشند. 👇
#بازتاب #نشست_تخصصی_گروه_تلگرامی #پوشش_خبری #شفقنا #سوم_مهر_نودوپنج #ماموریت_خارجی_خبرنگاران #خبرنگاران_تخصصی #خبرنگاران_عمومی #مدقق #اخوان #قربانی #محسنی #دکتر_حسن_خجسته #دکتر_اکبر_نصراللهی
◀️یکی از مؤلفههای مؤثر بر موفقیت در یک حرفه میزان تخصص و حرفهای بودن افراد است و داشتن دانش عمیق در تداوم و پایدار ماندن آن شغل حرف اول را میزند. آنچه دربارهی خبرنگاری هم صادق است؛ اگر فرد در یک موضوع خاص تخصص و تبحر کافی داشته باشد، میتواند آن مسئله را بهتر به مخاطب انتقال دهد. دربارهی ماموریتهای خارجی خبرنگاران برای پوشش خبری وقایع مهم از جمله سفر رئیس جمهور انتقاداتی مطرح و دربارهی این که عمومی و تخصصی بودن خبرنگاران و این که این مسئله چقدر میتواند در جامعه تأثیرگذار باشد، در نشست گروه تلگرامی «پوشش خبری» بحث شد. گزارشی از این صحبتها را در ادامه میخوانید:
#اکبر_نصراللهی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ضعف تخصصی بسیاری از خبرنگاران، غیرحرفهای بودن و سهمیه و نوبتی بودن سفرهای خارجی خبرنگاران، را سبب ایجاد مشکلاتی در این حوزه میداند.
او میگوید: متأسفانه مدتی است حوزههای تخصصی رسانه ملی، بیش از گذشته دچار آشفتگی شده است. یادم میآید در زمان سردبیریام بر بخش خبری و گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما، به مرحوم فرهودی مدیرکل فقید اخبار سیما گفتم، گوینده پرچم و همانند تیتراژ هر بخش خبری است و نباید گوینده اخبار 21 سیما، بخش خبری 20.30 را بخواند و ایشان هم با لطف و تواضع و هوش مثال زدنیاش، رعایت میکردند و فقط نقض آن در یک شب باعث استعفاء من شد که در نهایت با لطف ایشان مشکل حل شد. اما این روزها، با وجود جذب خبرنگاران و گویندگان بیشتر، تداخل غیر قابل قبول را در بخشها و حوزههای مختلف شاهد هستیم.
او تأکید میکند: باید به گونهای برنامهریزی شود که در درجه اول سطح حرفهای همه خبرنگاران ارتقاء یابد و بتوانند حتی در موضوعات غیر از حوزه کاری خود انتظار مردم عادی را پاسخگو باشند؛ دوم این که خبرنگار اعزامی باید به زبان محل مأموریت یا حداقل زبان انگلیسی مسلط باشد و سوم این که تا اصلاح ساختار در اعزام خبرنگاران اقتضایی عمل و انعطاف لازم اعمال شود؛ یعنی هم سهمیه رعایت شود و هم در مواقع ضروری و رویدادهای مهم، به بهانه نوبت، مردم با اعزام خبرنگاران غیر مرتبط و غیرمسلط به زبان مقصد و اصول حرفهای، از خبرهای مهم و تحلیلهای عمیق محروم نشوند.
او معتقد است: با توجه به پیچیدگی موضوعات و اثرپذیری آنها از متغیرهای مختلف، بالا رفتن سواد رسانهای مخاطبان و دسترسی آنان به رسانههای گوناگون، باید آرایش و اعزام خبرنگاران، دبیران و سردبیران با نگاه و اقدام تخصصی همراه باشد.
نصراللهی میگوید: این که ذهن ما به تعبیر «لوی استروس» ناخودآگاه به تقابل سازی مثل شب و روز، خام و پخته و... گرایش دارد طبیعی است، چیز بدی نیست که احتمالا گفته شود نباید خبرنگار عمومی و تخصصی داشته باشیم و این کلیشهها، آزادی عمل را محدود میکند و اجماعی روی این دوگانهها نیست؛ اتفاقا در این خصوص تا حدود زیادی اجماع وجود دارد و کسی منکر ضرورت تغییر نگاه و فواید جذب، تربیت و تقویت خبرنگار تخصصی و اقدام تخصصی و اقتضایی در ماموریتهای خبرنگاران نیست.
او با اشاره به اصلی در ادبیات روزنامهنگاری مبنی بر «روزنامهنگار باید اقیانوسی باشد حتی اگر یک بند انگشت عمق داشته است» میگوید: خبرنگاران باید در تمام حوزهها اطلاعات و مهارت حداقلی داشته باشند و به همین دلیل است که دانشجویان رشتههای ارتباطات و روزنامهنگاری در دوره کارشناسی همه دروس از جمله اقتصاد، جامعهشناسی، حقوق، روانشناسی، مدیریت و ... را میخوانند اما این مهم به این مفهوم نیست در همه این رشتهها عمق دارند و میتوانند در عمل و کار حرفهای نیازهای مخاطبان متفاوت و پرتوقع با سطح دسترسی و سواد رسانهای بالا را پاسخ گو باشند و با رقیبان خود رقابت کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تأکید میکند: خبرنگاران برای اثرگذاری و ماندن در فضای رقابتی حتی اگر بخواهند قادر نیستند با توجه به گستردگی و پیچیدگی امور و موضوعات، در همه رشتهها و موضوعات متخصص شوند و نیاز علاقهمندان و نخبگان آن رشتهها را تأمین کنند؛ بنابراین باید ضمن آشنایی با همه حوزهها، داشتن مهارتهای چندگانه و آمادگی برای شکار سوژههای پیرامونی (حتی غیر مرتبط با حوزه کاری در صورت ضرورت)، در یک یا دو موضوع عمق و مزیت نسبی داشته باشند. 👇