🔵 رقابت نابرابر «نویسندگان» و «سلبریتی‌ها» در نوشتن کتاب
🔹درمورد ماجرای ورود سلبریتی‌ها به عرصه نویسندگی اخیرا گاردین گزارشی منتشر کرده و به یک رقابت نابرابر در میان نویسندگان ادبیات کودک و سلبریتی‌ها پرداخته است.
🔹ماه گذشته کتابی با عنوان «دایناسوری که هالووین را خراب کرد!» نوشته تام فلچر و داگی پویتتر از گروه موسیقی مک‌فلای منتشر شد و در مدت زمان کوتاهی به صدر جدول پرفروش‌ها رسید.
🔹همچنین دیوید ویلیامز، بازیگر و کمدین انگلیسی، با کتاب «استروچیمپ» توانست مخاطبان فراوانی را جذب کند و در ماه‌های اخیر این اثر تنها در بریتانیا، ۲۵میلیون نسخه فروش داشته است.
🔹حالا خبر آمده که کایرا نایتلی، ستاره انگلیسی فیلم «دزدان دریایی کارائیب»، هم کتابی در ژانر ادبیات کودک نوشته که قرار است اکتبر سال آینده منتشر شود.
🔹گاردین نوشته در سال‌های اخیر «درآمد نویسندگان اصلی ژانر ادبیات کودک و نوجوان» به شدت در حال کاهش است و فروش‌ها بیشتر به سمت آثار سلبریتی‌ها رفته است.
🔹نویسندگان می‌گویند ورود سلبریتی ها به نشر کتاب‌های کودک، تلاش‌ها و استعدادهای نویسندگان غیرسلبریتی را زیر سوال می‌برد.
🔹جوشوا سیگل، نویسنده و شاعر، گفته نوشتن برای کودکان یک هنر است که نیاز به مهارت، تمرین و انضباط دارد و من سخت روی هنر خود کار می‌کنم. او تاکید کرده سلبریتی‌ها به پول یا توجه بیشتر نیاز ندارند، اما نویسندگان واقعی بسیار به آن نیاز دارند.
🔹یکی از مهم ترین معضلات نویسندگان حرفه ای پیدا کردن ناشر است درحالی‌که سلبریتی‌ها با چنین مشکلی روبه‌رو نیستند.
🔹مالک کتابفروشی واندرلند هم گفته است: «نام‌های مشهور از بازارسازی و پوشش رسانه‌ای گسترده‌ای بهره‌مند می‌شوند که بیشتر نویسندگان از آن محرومند.»
🔹جیمز ای لیونز، نویسنده انگلیسی بر این باور است که خریداران کتاب لزوما اهمیتی نمی‌دهند که آیا کتاب خوب است یا نه و فقط نام روی جلد است که آنها را متقاعد به خرید می‌کند. او میگوید اگر سلبریتی‌ها از امکاناتشان برای تبلیغ کتاب‌های دیگر هم استفاده کنند بسیار تاثیرگذار خواهند بود.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #کتاب #نویسنده #نویسندگی #سلبریتی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹درمورد ماجرای ورود سلبریتی‌ها به عرصه نویسندگی اخیرا گاردین گزارشی منتشر کرده و به یک رقابت نابرابر در میان نویسندگان ادبیات کودک و سلبریتی‌ها پرداخته است.
🔹ماه گذشته کتابی با عنوان «دایناسوری که هالووین را خراب کرد!» نوشته تام فلچر و داگی پویتتر از گروه موسیقی مک‌فلای منتشر شد و در مدت زمان کوتاهی به صدر جدول پرفروش‌ها رسید.
🔹همچنین دیوید ویلیامز، بازیگر و کمدین انگلیسی، با کتاب «استروچیمپ» توانست مخاطبان فراوانی را جذب کند و در ماه‌های اخیر این اثر تنها در بریتانیا، ۲۵میلیون نسخه فروش داشته است.
🔹حالا خبر آمده که کایرا نایتلی، ستاره انگلیسی فیلم «دزدان دریایی کارائیب»، هم کتابی در ژانر ادبیات کودک نوشته که قرار است اکتبر سال آینده منتشر شود.
🔹گاردین نوشته در سال‌های اخیر «درآمد نویسندگان اصلی ژانر ادبیات کودک و نوجوان» به شدت در حال کاهش است و فروش‌ها بیشتر به سمت آثار سلبریتی‌ها رفته است.
🔹نویسندگان می‌گویند ورود سلبریتی ها به نشر کتاب‌های کودک، تلاش‌ها و استعدادهای نویسندگان غیرسلبریتی را زیر سوال می‌برد.
🔹جوشوا سیگل، نویسنده و شاعر، گفته نوشتن برای کودکان یک هنر است که نیاز به مهارت، تمرین و انضباط دارد و من سخت روی هنر خود کار می‌کنم. او تاکید کرده سلبریتی‌ها به پول یا توجه بیشتر نیاز ندارند، اما نویسندگان واقعی بسیار به آن نیاز دارند.
🔹یکی از مهم ترین معضلات نویسندگان حرفه ای پیدا کردن ناشر است درحالی‌که سلبریتی‌ها با چنین مشکلی روبه‌رو نیستند.
🔹مالک کتابفروشی واندرلند هم گفته است: «نام‌های مشهور از بازارسازی و پوشش رسانه‌ای گسترده‌ای بهره‌مند می‌شوند که بیشتر نویسندگان از آن محرومند.»
🔹جیمز ای لیونز، نویسنده انگلیسی بر این باور است که خریداران کتاب لزوما اهمیتی نمی‌دهند که آیا کتاب خوب است یا نه و فقط نام روی جلد است که آنها را متقاعد به خرید می‌کند. او میگوید اگر سلبریتی‌ها از امکاناتشان برای تبلیغ کتاب‌های دیگر هم استفاده کنند بسیار تاثیرگذار خواهند بود.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #کتاب #نویسنده #نویسندگی #سلبریتی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
چرا نویسندگان با بیپولی به‌کار خود ادامه می‌دهند؟
🔹گابریل دروله، نویسنده، مقاله‌‌‌نویس و کارتونیست که آثارش در نشریاتی چون نیویورک‌تایمز، نیویورکر، گلوب‌اند میل، والروس منتشر شده اخیرا در مقاله‌ای درباره شغل نویسندگی نوشته است: «در دنیای امروز، کار و هویت شغلی آنقدر به هم گره خورده‌‌‌اند که وقتی از کسی می‌‌‌پرسیم «چه‌‌‌کاره‌‌‌ای؟»، در واقع داریم جایگاه اجتماعی او را می‌‌‌پرسیم.
🔹همه ما وقتی خودمان را معرفی می‌‌‌کنیم، با یک کلمه در چند ثانیه سعی می‌‌‌کنیم جای خودمان را در اجتماع پیدا کنیم. اما برای کسانی که شغلشان در چارچوب‌‌‌های سنتی نمی‌‌‌گنجد، مثل نویسندگان مستقل، پاسخ به این سوال نه تنها سخت، بلکه گاهی غیرممکن است.»
🔹مقاله «چگونه به عنوان نویسنده امرار معاش کنم» این نویسنده دقیقا از دل همین تجربه پیچیده و شخصی بیرون آمده است.
🔹این نویسنده برای امرار معاش، کارهای مختلفی انجام داده است؛ از نوشتن زیرنویس برای بیمارستان‌‌‌ها و تولید محتوا برای بانک‌ها گرفته تا نگارش تعاملی برای اپلیکیشن‌‌‌ها و حتی طراحی کاریکاتور.
🔹همه اینها شغل‌‌‌هایی هستند که درآمد دارند، اما نمی‌توان به صورت ثابت روی آنها حساب کرد. او میگوید: «در نهایت، نویسنده به جایی می‌رسد که می‌تواند بگوید: «من مجموعه‌‌‌ای از همه اینها هستم.»
🔹این هویت چندپاره نشانه سردرگمی نیست، بلکه واقعیتی است که بسیاری از نویسندگان و هنرمندان نسل امروز با آن روبه‌رو هستند: تلاش برای ایجاد تعادلی ناپایدار بین خلاقیت، بقا، سلامت و استقلال.
🔹کسی که تصمیم می‌گیرد از راه نوشتن زندگی کند، در واقع پذیرفته که خودش را به دریا بسپارد. گاهی جزر است و گاهی مد. درآمدش ثابت نیست و موفقیتش همیشگی و منظم نیست.
🔹باید یاد بگیرد که نوشتن فقط نوشتن نیست؛ گاهی تدریس است، گاهی ترجمه، گاهی بازنویسی و گاهی کپی‌‌‌رایتینگ. حتی گاهی باید چیزی را بنویسد که خودش به آن باور ندارد، اما چاره‌‌‌ای نیست.
🔹با این حال، اگر نویسنده خوش‌‌‌شانس باشد، گاهی به چیزی می‌رسد که نه پول است و نه شهرت: به لحظه‌‌‌ای از حقیقت. لحظه‌‌‌ای که یک جمله در دل شب می‌‌‌درخشد و او حس می‌کند که جهان، حتی برای یک ثانیه، از طریق او سخن گفته است.
🔹می‌توان از راه نوشتن زندگی کرد، اما نه فقط با کلمه. باید با صبر، استقامت، انضباط و تمایل به دیدن جهان از زاویه‌‌‌ای تازه زندگی کرد. نوشتن شغل نیست، نوعی دیگر از زندگی است.»
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #شغل #نویسندگی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹گابریل دروله، نویسنده، مقاله‌‌‌نویس و کارتونیست که آثارش در نشریاتی چون نیویورک‌تایمز، نیویورکر، گلوب‌اند میل، والروس منتشر شده اخیرا در مقاله‌ای درباره شغل نویسندگی نوشته است: «در دنیای امروز، کار و هویت شغلی آنقدر به هم گره خورده‌‌‌اند که وقتی از کسی می‌‌‌پرسیم «چه‌‌‌کاره‌‌‌ای؟»، در واقع داریم جایگاه اجتماعی او را می‌‌‌پرسیم.
🔹همه ما وقتی خودمان را معرفی می‌‌‌کنیم، با یک کلمه در چند ثانیه سعی می‌‌‌کنیم جای خودمان را در اجتماع پیدا کنیم. اما برای کسانی که شغلشان در چارچوب‌‌‌های سنتی نمی‌‌‌گنجد، مثل نویسندگان مستقل، پاسخ به این سوال نه تنها سخت، بلکه گاهی غیرممکن است.»
🔹مقاله «چگونه به عنوان نویسنده امرار معاش کنم» این نویسنده دقیقا از دل همین تجربه پیچیده و شخصی بیرون آمده است.
🔹این نویسنده برای امرار معاش، کارهای مختلفی انجام داده است؛ از نوشتن زیرنویس برای بیمارستان‌‌‌ها و تولید محتوا برای بانک‌ها گرفته تا نگارش تعاملی برای اپلیکیشن‌‌‌ها و حتی طراحی کاریکاتور.
🔹همه اینها شغل‌‌‌هایی هستند که درآمد دارند، اما نمی‌توان به صورت ثابت روی آنها حساب کرد. او میگوید: «در نهایت، نویسنده به جایی می‌رسد که می‌تواند بگوید: «من مجموعه‌‌‌ای از همه اینها هستم.»
🔹این هویت چندپاره نشانه سردرگمی نیست، بلکه واقعیتی است که بسیاری از نویسندگان و هنرمندان نسل امروز با آن روبه‌رو هستند: تلاش برای ایجاد تعادلی ناپایدار بین خلاقیت، بقا، سلامت و استقلال.
🔹کسی که تصمیم می‌گیرد از راه نوشتن زندگی کند، در واقع پذیرفته که خودش را به دریا بسپارد. گاهی جزر است و گاهی مد. درآمدش ثابت نیست و موفقیتش همیشگی و منظم نیست.
🔹باید یاد بگیرد که نوشتن فقط نوشتن نیست؛ گاهی تدریس است، گاهی ترجمه، گاهی بازنویسی و گاهی کپی‌‌‌رایتینگ. حتی گاهی باید چیزی را بنویسد که خودش به آن باور ندارد، اما چاره‌‌‌ای نیست.
🔹با این حال، اگر نویسنده خوش‌‌‌شانس باشد، گاهی به چیزی می‌رسد که نه پول است و نه شهرت: به لحظه‌‌‌ای از حقیقت. لحظه‌‌‌ای که یک جمله در دل شب می‌‌‌درخشد و او حس می‌کند که جهان، حتی برای یک ثانیه، از طریق او سخن گفته است.
🔹می‌توان از راه نوشتن زندگی کرد، اما نه فقط با کلمه. باید با صبر، استقامت، انضباط و تمایل به دیدن جهان از زاویه‌‌‌ای تازه زندگی کرد. نوشتن شغل نیست، نوعی دیگر از زندگی است.»
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #شغل #نویسندگی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com