🔴 با «بنزین» چه کنیم؟
🔹روز گذشته نشستی با عنوان «ناترازی بنزین و چالش قیمت‌گذاری» در گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» برگزار شد.
🔹در این نشست، علیرضا توکلی‌کاشی، کارشناس انرژی، مدلی نوین و ریاضی‌‌‌‌محور را برای مدیریت اصلاح قیمت بنزین پیشنهاد داد.
🔺بر اساس این طرح، افزایش ناچیز اما مداوم قیمت حامل‌های انرژی در هر ماه، یکی از راه‌‌‌‌‌حل‌‌‌‌‌هایی است که میزان افزایش ماهانه آن می‌تواند بسته به اقتضائات اقتصاد ایران تغییر کند.
🔺در این طرح سهمیه حامل‌های انرژی‌پایه مانند نفت‌خام و گاز طبیعی به‌صورت مساوی میان تمام مردم ایران توزیع می‌شود. هر فرد می‌تواند این سهمیه را نگهداری کند یا در بازاری مشخص به متقاضیان بفروشد.
👈 در ادامه کارشناسان حاضر در نشست نظر خود را درمورد این طرح ابراز کردند:
مرتضی کاظمی، اقتصاددان، به نقل از یک کارشناس گفت:
🔹«در ایران ممکن است مردم با افزایش قیمت بنزین مشکلی نداشته باشند اما با افزایش‌‌‌‌‌دهنده قیمت بنزین مشکل دارند.» به گفته کاظمی این جمله را می‌توان توصیف سیاسی مناسبی از مسائل اقتصادی ایران تلقی کرد.
عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی:
🔹مجری این طرح، سرمایه اجتماعی نازلی دارد و کسی وعده‌‌‌‌‌های آن درباره چنین طرحی را نخواهد پذیرفت.
🔹نخستین هدف دولت باید تلاش برای جبران سرمایه اجتماعی، رها‌کردن اقتصاد از بند منافع گروه‌های خاص و خلق فضایی برای عملکرد بهتر بازارها است.
دکتر موسی غنی‌‌‌‌‌نژاد، اقتصاددان:
🔹حداقل کاری که اکنون می‌توان ترتیب داد افزایش قیمت‌ها به اندازه تورم اعلامی بانک‌مرکزی است و هرچند این کار مسله را حل نمی‌کند اما از افزایش شکاف و تعمیق مشکل جلوگیری می‌کند. می‌توان قیمت حامل‌های انرژی را همگام با تورم و افزایش حقوق‌‌‌‌‌ها بالا برد.
محمد ناطقی؛ صاحب نظر اقتصادی:
🔹گران‌کردن یا گران‌نکردن بنزین مساله نیست، بلکه باید پرسید چرا ما باید سالانه صدمیلیارد دلار برای ارزان‌‌‌‌‌سازی سوخت هزینه کنیم؟
🔹ما اقتصادی ایجاد‌کرده‌‌‌‌‌ایم که جامعه‌‌‌‌‌ای از ذی‌نفعان را شکل داده‌است؛ به‌‌‌‌‌طوری که اگر بخواهیم قیمت بنزین را افزایش دهیم، همین مردم که آسیب‌‌‌‌‌دیده اصلی هستند، اعتراض خواهند کرد.
🔹دستکم می‌توان از این به بعد قیمت سوخت را همگام با تورم بالا برد و از افزایش شکاف اقتصادی جلوگیری کرد.
مجتبی قاسمی؛ صاحب نظر اقتصادی:
🔹طرح ارائه‌شده در این نشست پیمانکار ندارد و درصورت پذیرش اولیه، در نهایت به اجرا درنخواهد آمد. اصلاحات باید ابتدا از خود بازار سیاست آغاز شود.
علی فرحبخش، اقتصاددان:
🔹وقتی هزینه بنزین سهم اندکی در سبد هزینه خانوار دارد، حتی افزایش ۲۰ یا ۲۵درصدی هم نمی‌تواند تاثیر زیادی در کاهش مصرف بگذارد.
🔹در بخش عرضه نیز در کوتاه‌مدت، هیچ تاثیر زیادی از افزایش قیمت نخواهیم دید، چراکه نمی‌توان ظرف دو ماه با درآمد حاصل از این افزایش، پروژه‌های بزرگی مانند پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌ها را راه‌اندازی کرد. بد اجرا‌کردن این طرح از اجرا‌نکردن آن بسیار بدتر است.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #بنزین #قیمت_بنزین #ناترازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹روز گذشته نشستی با عنوان «ناترازی بنزین و چالش قیمت‌گذاری» در گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» برگزار شد.
🔹در این نشست، علیرضا توکلی‌کاشی، کارشناس انرژی، مدلی نوین و ریاضی‌‌‌‌محور را برای مدیریت اصلاح قیمت بنزین پیشنهاد داد.
🔺بر اساس این طرح، افزایش ناچیز اما مداوم قیمت حامل‌های انرژی در هر ماه، یکی از راه‌‌‌‌‌حل‌‌‌‌‌هایی است که میزان افزایش ماهانه آن می‌تواند بسته به اقتضائات اقتصاد ایران تغییر کند.
🔺در این طرح سهمیه حامل‌های انرژی‌پایه مانند نفت‌خام و گاز طبیعی به‌صورت مساوی میان تمام مردم ایران توزیع می‌شود. هر فرد می‌تواند این سهمیه را نگهداری کند یا در بازاری مشخص به متقاضیان بفروشد.
👈 در ادامه کارشناسان حاضر در نشست نظر خود را درمورد این طرح ابراز کردند:
مرتضی کاظمی، اقتصاددان، به نقل از یک کارشناس گفت:
🔹«در ایران ممکن است مردم با افزایش قیمت بنزین مشکلی نداشته باشند اما با افزایش‌‌‌‌‌دهنده قیمت بنزین مشکل دارند.» به گفته کاظمی این جمله را می‌توان توصیف سیاسی مناسبی از مسائل اقتصادی ایران تلقی کرد.
عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی:
🔹مجری این طرح، سرمایه اجتماعی نازلی دارد و کسی وعده‌‌‌‌‌های آن درباره چنین طرحی را نخواهد پذیرفت.
🔹نخستین هدف دولت باید تلاش برای جبران سرمایه اجتماعی، رها‌کردن اقتصاد از بند منافع گروه‌های خاص و خلق فضایی برای عملکرد بهتر بازارها است.
دکتر موسی غنی‌‌‌‌‌نژاد، اقتصاددان:
🔹حداقل کاری که اکنون می‌توان ترتیب داد افزایش قیمت‌ها به اندازه تورم اعلامی بانک‌مرکزی است و هرچند این کار مسله را حل نمی‌کند اما از افزایش شکاف و تعمیق مشکل جلوگیری می‌کند. می‌توان قیمت حامل‌های انرژی را همگام با تورم و افزایش حقوق‌‌‌‌‌ها بالا برد.
محمد ناطقی؛ صاحب نظر اقتصادی:
🔹گران‌کردن یا گران‌نکردن بنزین مساله نیست، بلکه باید پرسید چرا ما باید سالانه صدمیلیارد دلار برای ارزان‌‌‌‌‌سازی سوخت هزینه کنیم؟
🔹ما اقتصادی ایجاد‌کرده‌‌‌‌‌ایم که جامعه‌‌‌‌‌ای از ذی‌نفعان را شکل داده‌است؛ به‌‌‌‌‌طوری که اگر بخواهیم قیمت بنزین را افزایش دهیم، همین مردم که آسیب‌‌‌‌‌دیده اصلی هستند، اعتراض خواهند کرد.
🔹دستکم می‌توان از این به بعد قیمت سوخت را همگام با تورم بالا برد و از افزایش شکاف اقتصادی جلوگیری کرد.
مجتبی قاسمی؛ صاحب نظر اقتصادی:
🔹طرح ارائه‌شده در این نشست پیمانکار ندارد و درصورت پذیرش اولیه، در نهایت به اجرا درنخواهد آمد. اصلاحات باید ابتدا از خود بازار سیاست آغاز شود.
علی فرحبخش، اقتصاددان:
🔹وقتی هزینه بنزین سهم اندکی در سبد هزینه خانوار دارد، حتی افزایش ۲۰ یا ۲۵درصدی هم نمی‌تواند تاثیر زیادی در کاهش مصرف بگذارد.
🔹در بخش عرضه نیز در کوتاه‌مدت، هیچ تاثیر زیادی از افزایش قیمت نخواهیم دید، چراکه نمی‌توان ظرف دو ماه با درآمد حاصل از این افزایش، پروژه‌های بزرگی مانند پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌ها را راه‌اندازی کرد. بد اجرا‌کردن این طرح از اجرا‌نکردن آن بسیار بدتر است.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #بنزین #قیمت_بنزین #ناترازی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
.
🔴 نقش کارگر ایرانی در مشکلات اقتصادی کشور چیست؟ / پاسخ به سرمقاله ی «چرا استدلال دلارزداها درباره بنزین نادرست است؟»
احمد دوست‌حسینی
🔹در سرمقاله روزنامه «دنیای‌اقتصاد» مورخ ۱۰دی۱۴۰۳ با عنوان «چرا استدلال دلارزداها درباره بنزین نادرست است؟»، ادعای دلارزداها مورد نقد قرار گرفته است.
🔹ادعای دلارزداهایی که می‌گویند: «درست است که بنزین در ایران ۳۰۰۰تومان است و در خارج ایران حد اقل یک‌دلار، اما نباید قیمت بنزین را با دلار محاسبه کرد. قیمت بنزین باید با حقوق مردم مقایسه شود. اگر دولت حقوق مردم را به نرخ جهانی نمی‌دهد، پس چرا بنزین را با نرخ جهانی محاسبه می‌کند؟»
🔹دکتر حمید قنبری در ادامه نوشته‌اند: «چنین دیدگاهی ریشه مساله را نادیده می‌گیرد و راه‌حلی ناکارآمد ارائه می‌دهد.»
🔹حلقه مفقوده این استدلال، همان ایراد و انتقادی است که به دیدگاه دلارزدایان گرفته شده که ریشه مساله را نادیده می‌گیرد! نگارنده این سطور می‌خواهد استدلال کند که نویسنده نیز ریشه مساله را نادیده گرفته‌اند!
🔹در آن مقاله با ارائه آمار و ارقام، نشان داده شده که تولید سرانه در کشور‌هایی حدود ۸ تا ۱۶برابر ایران است و دلیل آن این است که کیک اقتصاد ایران کوچک و بهره‌وری در این اقتصاد پایین است و ادامه می‌دهند که: «کارگر ایرانی درسال حدود ۵هزاردلار ارزش افزوده ایجاد می‌کند؛ درحالی‌که همین رقم برای یک کارگر آمریکایی بیش از ۱۰۰هزاردلار است.»
❓آیا این تفاوت فاحش در بهره‌وری، ناشی از کم کاری یا سهل انگاری کارگر ایرانی است؟
❓ آیا کارگر ایرانی با همان فناوری و امکانات تولید در آن کشورها کار می‌کند؟
❓آیا خودرو و لوازم خانگی ساخت در سطح تولیدات کشورهای مورد مقایسه است و در بازار جهانی خریدار دارد؟
❓کوتاهی و اشکال کارگر ایرانی در این زمینه کدام است؟
❓ آیا بهره‌وری در یک اقتصاد دستوری، دولتی، درون‌گرا و رانتی با اقتصادی آزاد، خصوصی، برون‌گرا و رقابتی یکسان است؟
❓آیا کارگران ایرانی این راهبردها و سیاست‌ها را دیکته کرده‌اند؟
❓اگر ارزش پول ملی تا این اندازه سقوط نمی‌کرد بنزین لیتری یک‌دلار در بازار جهانی در کشور ما چند هزارتومان بود؟
❓نقش کارگر ایرانی در افت ارزش پول ملی چیست و کدام بحران ها توسط کارگر ایرانی ایجاد شده است؟
❓این پرسش‌ها را نیز نباید بی‌پاسخ گذاشت که چرا کیک اقتصاد ایران کوچک است؟
❓چرا درآمد سرانه این جامعه این اندازه کم است؟ چرا ارزش پول ملی در برابر ارزهای جهان‌روا تا این اندازه تضعیف شده است؟
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #بنزین #قیمت_بنزین #سرمقاله #کارگر_ایرانی #دلارزداها #بهره_وری
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 نقش کارگر ایرانی در مشکلات اقتصادی کشور چیست؟ / پاسخ به سرمقاله ی «چرا استدلال دلارزداها درباره بنزین نادرست است؟»
احمد دوست‌حسینی
🔹در سرمقاله روزنامه «دنیای‌اقتصاد» مورخ ۱۰دی۱۴۰۳ با عنوان «چرا استدلال دلارزداها درباره بنزین نادرست است؟»، ادعای دلارزداها مورد نقد قرار گرفته است.
🔹ادعای دلارزداهایی که می‌گویند: «درست است که بنزین در ایران ۳۰۰۰تومان است و در خارج ایران حد اقل یک‌دلار، اما نباید قیمت بنزین را با دلار محاسبه کرد. قیمت بنزین باید با حقوق مردم مقایسه شود. اگر دولت حقوق مردم را به نرخ جهانی نمی‌دهد، پس چرا بنزین را با نرخ جهانی محاسبه می‌کند؟»
🔹دکتر حمید قنبری در ادامه نوشته‌اند: «چنین دیدگاهی ریشه مساله را نادیده می‌گیرد و راه‌حلی ناکارآمد ارائه می‌دهد.»
🔹حلقه مفقوده این استدلال، همان ایراد و انتقادی است که به دیدگاه دلارزدایان گرفته شده که ریشه مساله را نادیده می‌گیرد! نگارنده این سطور می‌خواهد استدلال کند که نویسنده نیز ریشه مساله را نادیده گرفته‌اند!
🔹در آن مقاله با ارائه آمار و ارقام، نشان داده شده که تولید سرانه در کشور‌هایی حدود ۸ تا ۱۶برابر ایران است و دلیل آن این است که کیک اقتصاد ایران کوچک و بهره‌وری در این اقتصاد پایین است و ادامه می‌دهند که: «کارگر ایرانی درسال حدود ۵هزاردلار ارزش افزوده ایجاد می‌کند؛ درحالی‌که همین رقم برای یک کارگر آمریکایی بیش از ۱۰۰هزاردلار است.»
❓آیا این تفاوت فاحش در بهره‌وری، ناشی از کم کاری یا سهل انگاری کارگر ایرانی است؟
❓ آیا کارگر ایرانی با همان فناوری و امکانات تولید در آن کشورها کار می‌کند؟
❓آیا خودرو و لوازم خانگی ساخت در سطح تولیدات کشورهای مورد مقایسه است و در بازار جهانی خریدار دارد؟
❓کوتاهی و اشکال کارگر ایرانی در این زمینه کدام است؟
❓ آیا بهره‌وری در یک اقتصاد دستوری، دولتی، درون‌گرا و رانتی با اقتصادی آزاد، خصوصی، برون‌گرا و رقابتی یکسان است؟
❓آیا کارگران ایرانی این راهبردها و سیاست‌ها را دیکته کرده‌اند؟
❓اگر ارزش پول ملی تا این اندازه سقوط نمی‌کرد بنزین لیتری یک‌دلار در بازار جهانی در کشور ما چند هزارتومان بود؟
❓نقش کارگر ایرانی در افت ارزش پول ملی چیست و کدام بحران ها توسط کارگر ایرانی ایجاد شده است؟
❓این پرسش‌ها را نیز نباید بی‌پاسخ گذاشت که چرا کیک اقتصاد ایران کوچک است؟
❓چرا درآمد سرانه این جامعه این اندازه کم است؟ چرا ارزش پول ملی در برابر ارزهای جهان‌روا تا این اندازه تضعیف شده است؟
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #بنزین #قیمت_بنزین #سرمقاله #کارگر_ایرانی #دلارزداها #بهره_وری
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com