🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
دیوار کوتاه اقتصاد سیاسی
👤 جواد شمسی؛ پژوهشگر دکترای اقتصاد مدرسه اقتصاد لندن
✍️ کشور با مجموعهای از بحران‌های اقتصادی مواجه است: از نظام بانکی و صندوق‌های بازنشستگی گرفته تا حوزه انرژی، ارز و بودجه.
✍️ با این حال، به نظر می‌رسد راهبرد دولت در مواجهه با این بحران‌ها، بیشتر از جنس «مدیریت موقتی و واکنشی» است تا «اصلاحات ساختاری و پیش‌برنده».
✍️ این در حالی است که در میان نخبگان اقتصادی، بر سر بسیاری از راه‌حل‌ها اجماعی نسبی وجود دارد.
✍️ با وجود راهکارهای شناخته‌شده، چرا اصلاحات اجرا نمی‌شوند؟ پاسخ رایج مسوولان ارجاع به «محدودیت‌های اقتصاد سیاسی» است؛ محدودیت‌هایی مانند ترس از واکنش منفی جامعه، فشار گروه‌های ذی‌نفوذ و شکنندگی ائتلاف‌های درون حاکمیت.
✍️ این توجیهات بی‌راه نیستند؛ سیاستگذاری اقتصادی همواره در دل قیود سیاسی شکل می‌گیرد. اما حواله دادن همه ناکامی‌ها به «اقتصاد سیاسی» و ایستادن در این نقطه، گفت‌وگو را درست در همان نقطه‌ای می‌بندد که باید آغاز شود.
✍️ فاصله میان «آنچه مطلوب است» و «آنچه می‌تواند بشود»، همان‌جایی است که سیاستمدار باید نقش‌آفرینی کند. سیاست صحیح یعنی کاهش این فاصله، نه پنهان‌شدن پشت آن.
✍️ اگر دولت به محدودیت‌های سیاسی باور دارد، باید با ارائه برنامه‌ای شفاف و قابل‌بیان برای جامعه، مسیر عبور از آن را روشن کند.
✍️ کشورهایی که اصلاحات موفق داشته‌اند، همین مسیر را رفته‌اند و به‌تدریج بر موانع سیاسی غلبه کرده‌اند. برخی راهبردهای کلیدی این مسیر عبارتند از:
۱. توالی و فازبندی اصلاحات
۲. جبران یا مدیریت بازندگان
۳. ائتلاف‌سازی در سطح حاکمیت (بدون همراهی نهادهای اصلی قدرت، اصلاحات به ثمر نمی‌نشیند).
۴. نهادسازی و قفل‌کردن تعهدات معتبر
۵. شفافیت، ارزیابی مستقل و روایت عمومی (روشن‌کردن ذی‌نفعان هر سیاست، همراه با ارزیابی‌های بی‌طرفانه، می‌تواند اعتماد عمومی را افزایش دهد).
✍️ محدودیت‌های اقتصاد سیاسی واقعی‌اند؛ اما تقدیر محتوم نیستند. کشورهایی که اصلاحات موفق داشته‌اند، امکان‌پذیری سیاسی را با ترکیب عقلانیت اقتصادی و هنر سیاست افزایش دادند، گام‌به‌گام، نهاد‌به‌نهاد و با گفت‌وگوی مداوم با جامعه.
✍️ اگر دولت فعلی سیاست را بهانه‌ای برای عدم اتخاذ تصمیمات بهینه می‌کند، باید نقشه راه عبور از همین بن‌بست را هم ارائه دهد. هر چیز کمتر، واقع‌بینی نیست، شانه خالی کردن است.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #اقتصاد_سیاسی #اصلاحات_اقتصادی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
دیوار کوتاه اقتصاد سیاسی
👤 جواد شمسی؛ پژوهشگر دکترای اقتصاد مدرسه اقتصاد لندن
✍️ کشور با مجموعهای از بحران‌های اقتصادی مواجه است: از نظام بانکی و صندوق‌های بازنشستگی گرفته تا حوزه انرژی، ارز و بودجه.
✍️ با این حال، به نظر می‌رسد راهبرد دولت در مواجهه با این بحران‌ها، بیشتر از جنس «مدیریت موقتی و واکنشی» است تا «اصلاحات ساختاری و پیش‌برنده».
✍️ این در حالی است که در میان نخبگان اقتصادی، بر سر بسیاری از راه‌حل‌ها اجماعی نسبی وجود دارد.
✍️ با وجود راهکارهای شناخته‌شده، چرا اصلاحات اجرا نمی‌شوند؟ پاسخ رایج مسوولان ارجاع به «محدودیت‌های اقتصاد سیاسی» است؛ محدودیت‌هایی مانند ترس از واکنش منفی جامعه، فشار گروه‌های ذی‌نفوذ و شکنندگی ائتلاف‌های درون حاکمیت.
✍️ این توجیهات بی‌راه نیستند؛ سیاستگذاری اقتصادی همواره در دل قیود سیاسی شکل می‌گیرد. اما حواله دادن همه ناکامی‌ها به «اقتصاد سیاسی» و ایستادن در این نقطه، گفت‌وگو را درست در همان نقطه‌ای می‌بندد که باید آغاز شود.
✍️ فاصله میان «آنچه مطلوب است» و «آنچه می‌تواند بشود»، همان‌جایی است که سیاستمدار باید نقش‌آفرینی کند. سیاست صحیح یعنی کاهش این فاصله، نه پنهان‌شدن پشت آن.
✍️ اگر دولت به محدودیت‌های سیاسی باور دارد، باید با ارائه برنامه‌ای شفاف و قابل‌بیان برای جامعه، مسیر عبور از آن را روشن کند.
✍️ کشورهایی که اصلاحات موفق داشته‌اند، همین مسیر را رفته‌اند و به‌تدریج بر موانع سیاسی غلبه کرده‌اند. برخی راهبردهای کلیدی این مسیر عبارتند از:
۱. توالی و فازبندی اصلاحات
۲. جبران یا مدیریت بازندگان
۳. ائتلاف‌سازی در سطح حاکمیت (بدون همراهی نهادهای اصلی قدرت، اصلاحات به ثمر نمی‌نشیند).
۴. نهادسازی و قفل‌کردن تعهدات معتبر
۵. شفافیت، ارزیابی مستقل و روایت عمومی (روشن‌کردن ذی‌نفعان هر سیاست، همراه با ارزیابی‌های بی‌طرفانه، می‌تواند اعتماد عمومی را افزایش دهد).
✍️ محدودیت‌های اقتصاد سیاسی واقعی‌اند؛ اما تقدیر محتوم نیستند. کشورهایی که اصلاحات موفق داشته‌اند، امکان‌پذیری سیاسی را با ترکیب عقلانیت اقتصادی و هنر سیاست افزایش دادند، گام‌به‌گام، نهاد‌به‌نهاد و با گفت‌وگوی مداوم با جامعه.
✍️ اگر دولت فعلی سیاست را بهانه‌ای برای عدم اتخاذ تصمیمات بهینه می‌کند، باید نقشه راه عبور از همین بن‌بست را هم ارائه دهد. هر چیز کمتر، واقع‌بینی نیست، شانه خالی کردن است.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #اقتصاد_سیاسی #اصلاحات_اقتصادی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
چگونه لایحه «اصلاح تعزیرات حکومتی» اقتصاد دستوری را تقویت می‌کند؟
🔹دولت برای به‌روزرسانی مبالغ جریمه «عدول از قیمتگذاری دستوری» سراغ قانون تعزیرات رفته و به همین منظور، لایحه «اصلاح برخی مواد مربوط به تعزیرات حکومتی» را به مجلس ارائه داده است.
🔹کارشناسان معتقدند این لایحه دارای ایرادات حقوقی جدی است و در صورت تصویب، تبعات گستردهای را برای کسبوکارها و فضای اقتصادی کشور دربرخواهد داشت.
🔹یکی از نگرانی‌های جدی افزایش اختیارات ضابطان تعزیرات است؛ چرا که این لایحه به آنها اجازه می‌دهد بدون حکم قضایی، واحدهای صنفی را پلمب کنند؛ چنین رویه‌ای احتمال سوءاستفاده از قدرت و فساد را افزایش می‌دهد.
🔹گسترش دایره شمول قیمتگذاری دولتی در مسیر بررسی این لایحه در کمیسیون‌های مجلس نگرانی‌ها را تشدید نیز کرده است.
🔹سازمان تعزیرات حکومتی که در شرایط بحرانی جنگ در دهه ۱۳۶۰ باهدف مقابله با «گرانی» و «احتکار» شکل گرفت، همچنان بر مبنای سیاستهای مداخله‌گرایانه و قیمتگذاری دستوری به فعالیت خود ادامه می‌دهد؛ سیاست‌هایی که در نهایت بر ضد منافع مصرف‌کننده و تولیدکننده، هر دو، عمل کرده‌اند.
#دنیای_اقتصاد #اقتصاد_دستوری #قیمتگذاری_دولتی #قانون_تعزیرات
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹دولت برای به‌روزرسانی مبالغ جریمه «عدول از قیمتگذاری دستوری» سراغ قانون تعزیرات رفته و به همین منظور، لایحه «اصلاح برخی مواد مربوط به تعزیرات حکومتی» را به مجلس ارائه داده است.
🔹کارشناسان معتقدند این لایحه دارای ایرادات حقوقی جدی است و در صورت تصویب، تبعات گستردهای را برای کسبوکارها و فضای اقتصادی کشور دربرخواهد داشت.
🔹یکی از نگرانی‌های جدی افزایش اختیارات ضابطان تعزیرات است؛ چرا که این لایحه به آنها اجازه می‌دهد بدون حکم قضایی، واحدهای صنفی را پلمب کنند؛ چنین رویه‌ای احتمال سوءاستفاده از قدرت و فساد را افزایش می‌دهد.
🔹گسترش دایره شمول قیمتگذاری دولتی در مسیر بررسی این لایحه در کمیسیون‌های مجلس نگرانی‌ها را تشدید نیز کرده است.
🔹سازمان تعزیرات حکومتی که در شرایط بحرانی جنگ در دهه ۱۳۶۰ باهدف مقابله با «گرانی» و «احتکار» شکل گرفت، همچنان بر مبنای سیاستهای مداخله‌گرایانه و قیمتگذاری دستوری به فعالیت خود ادامه می‌دهد؛ سیاست‌هایی که در نهایت بر ضد منافع مصرف‌کننده و تولیدکننده، هر دو، عمل کرده‌اند.
#دنیای_اقتصاد #اقتصاد_دستوری #قیمتگذاری_دولتی #قانون_تعزیرات
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
نقشه‌راه سید علی مدنی‌زاده، وزیر پیشنهادی اقتصاد چیست؟
🔹سیدعلی مدنی‌زاده، وزیر پیشنهادی اقتصاد، به تازگی برنامه‌های خود را در متنی با عنوان «رشد عدالت‌محور» ارائه کرده است.
🔹در این برنامه اشاره شده است که وزارت اقتصاد در تدوین «برنامه تحول اقتصادی» خود بر این باور است که تحقق رشد اقتصادی پایدار و شمول عدالت اجتماعی همزمان و در کنار یکدیگر باید قرار گیرد.
🔹براساس این دیدگاه، تجربه‌های پیشین نشان داده‌اند که رشد اقتصادی اگر به صورت صرف متمرکز بر افزایش تولید و بدون توزیع عادلانه منافع آن دنبال شود، نهتنها پایداری لازم را برای اقتصاد فراهم نمی‌آورد، بلکه می‌تواند به تشدید شکاف‌های اجتماعی و اقتصادی میان اقشار جامعه منجر شود.
🔹در مقابل، تحقق عدالت اجتماعی بدون وجود یک پایه اقتصادی قوی و رو به رشد بی‌ثمر خواهد بود؛ چراکه ظرفیت تولید ملی و منابع مالی محدود در غیاب رشد اقتصادی کافی نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای روزافزون مردم باشد.
🔹به همین دلیل، این برنامه با تکیه بر رویکرد رشد عدالت‌محور تاکید می‌کند که ارتقای ظرفیت تولیدی کشور و توزیع عادلانه منافع آن، به‌عنوان دو روی یک سکه، باید در سیاستگذاری‌ها و اقدامات اجرایی همزمان مورد توجه قرار گیرند.
🔺بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد تفاوت مهم برنامه مدنی‌زاده با برنامه عبدالناصر همتی، وزیر پیشین اقتصاد در جزئی‌نگری است؛ همتی رویکرد کلان‌نگرتری در برنامه‌اش داشت. با این حال هر دو بر عدالت اجتماعی و رشد پایدار تاکید داشته‌اند.
#وزیر_اقتصاد #مدنی_زاده #اقتصاد #وزیر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹سیدعلی مدنی‌زاده، وزیر پیشنهادی اقتصاد، به تازگی برنامه‌های خود را در متنی با عنوان «رشد عدالت‌محور» ارائه کرده است.
🔹در این برنامه اشاره شده است که وزارت اقتصاد در تدوین «برنامه تحول اقتصادی» خود بر این باور است که تحقق رشد اقتصادی پایدار و شمول عدالت اجتماعی همزمان و در کنار یکدیگر باید قرار گیرد.
🔹براساس این دیدگاه، تجربه‌های پیشین نشان داده‌اند که رشد اقتصادی اگر به صورت صرف متمرکز بر افزایش تولید و بدون توزیع عادلانه منافع آن دنبال شود، نهتنها پایداری لازم را برای اقتصاد فراهم نمی‌آورد، بلکه می‌تواند به تشدید شکاف‌های اجتماعی و اقتصادی میان اقشار جامعه منجر شود.
🔹در مقابل، تحقق عدالت اجتماعی بدون وجود یک پایه اقتصادی قوی و رو به رشد بی‌ثمر خواهد بود؛ چراکه ظرفیت تولید ملی و منابع مالی محدود در غیاب رشد اقتصادی کافی نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای روزافزون مردم باشد.
🔹به همین دلیل، این برنامه با تکیه بر رویکرد رشد عدالت‌محور تاکید می‌کند که ارتقای ظرفیت تولیدی کشور و توزیع عادلانه منافع آن، به‌عنوان دو روی یک سکه، باید در سیاستگذاری‌ها و اقدامات اجرایی همزمان مورد توجه قرار گیرند.
🔺بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد تفاوت مهم برنامه مدنی‌زاده با برنامه عبدالناصر همتی، وزیر پیشین اقتصاد در جزئی‌نگری است؛ همتی رویکرد کلان‌نگرتری در برنامه‌اش داشت. با این حال هر دو بر عدالت اجتماعی و رشد پایدار تاکید داشته‌اند.
#وزیر_اقتصاد #مدنی_زاده #اقتصاد #وزیر
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
چرا سرمایه‌گذاری خارجی در دوره برجام به سرانجام نرسید؟
🔹در دوره برجام بیش از 200 هیات تجاری و اقتصادی در کشور حاضر شدند. سفرهای متعددی نیز با حضور اعضای اثرگذار پارلمان بخش خصوصی به سایر کشورها انجام گرفت.
🔹برجام می‌توانست فرصتی باشد تا بخش معدن و صنایع معدنی به صنعت پیشران کشور تبدیل شود، اما پنجره برجام زود بسته شد.
🔹با وجود علاقه‌مندی به بهبود روابط میان ایران و سایر کشورها و برقراری رابطه تجاری، «زمینه جذب سریع سرمایه‌ها به ایران فراهم نشد».
🔹اقتصاد ما زیر تیغ چالش‌های سیاسی است و همین مشکلات، مانع بهره‌مندی از فرصت‌هاست.
بهرام شکوری؛ رئیس کمیسیون معدن اتاق بازرگانی ایران:
🔹جذب سرمایه خارجی در بازه زمانی میان‌مدت و حتی بلندمدت حاصل میشود و تحریم ها عملا زیرساخت‌های جذب سرمایه به کشور را با چالش مواجه کرده بود.
🔹فعالیت در حوزه اکتشاف، استخراج و فرآوری و همچنین تداوم زنجیره تولید در صنایع معدنی از مهم‌ترین بخش‌های مورد توجه سرمایه‌گذاران خارجی بود؛ یعنی دقیقا مواردی که ما در آنها ضعف‌های ساختاری و تکنولوژیکی داریم.
🔹چنانچه برجام و تعامل با طرف‌های غربی از دست نمی‌رفت، در‌حال‌حاضر شعار رشد 13 درصدی در حوزه معدن بسیار در دسترس بود.
🔹پس از برجام و حضور صاحبان سرمایه و شرکت‌های خارجی در ایران، «مطالعات قابل‌استنادی درخصوص پروژه‌های مختلف معدنی و مختصات آنها وجود نداشت».
🔹درنتیجه طرف‌های خارجی ناچار به «راستی‌آزمایی مجدد پروژه‌ها» و ارائه طرح‌های توجیهی برای شروع به همکاری بودند و این یعنی «زمان‌بر شدن» شروع همکاری ها. متاسفانه ما همچنان شاهد ارائه طرح‌های توجیهی فاقد استانداردهای لازم هستیم.
🔹اکنون شرایط کشور برای پذیرش سرمایه‌گذاران خارجی، به‌مراتب نامساعدتر است. صاحبان سرمایه باید نسبت به ثبات شرایط کشور حداقل برای یک بازه زمانی 10ساله، مطمئن باشند اما این دورنما وجود ندارد.
🔹کشور از یک‌سو تشنه جذب سرمایه‌های کلان خارجی است. اما از سوی دیگر به دلیل ضعف در زیرساخت‌ها، آمادگی لازم برای جذب سرمایه طرف‌های خارجی را نداریم.
🔹در موقعیت کنونی سرمایه‌گذاری در معادن و صنایع ایران، از جذابیت لازم برای طرف‌های خارجی برخوردار نیست. بنابراین چنانچه چالش‌ها با طرف‌های غربی به پایان برسد از سیاستگذار انتظار میرود در قدم نخست مشکلات زیرساختی کشور با اتخاذ تدابیر صحیح مرتفع شود و در گام بعدی، توسعه در حوزه تولید را در دستور کار قرار داد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #سرمایه_گذاری #برجام #معدن #اقتصاد_سیاسی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹در دوره برجام بیش از 200 هیات تجاری و اقتصادی در کشور حاضر شدند. سفرهای متعددی نیز با حضور اعضای اثرگذار پارلمان بخش خصوصی به سایر کشورها انجام گرفت.
🔹برجام می‌توانست فرصتی باشد تا بخش معدن و صنایع معدنی به صنعت پیشران کشور تبدیل شود، اما پنجره برجام زود بسته شد.
🔹با وجود علاقه‌مندی به بهبود روابط میان ایران و سایر کشورها و برقراری رابطه تجاری، «زمینه جذب سریع سرمایه‌ها به ایران فراهم نشد».
🔹اقتصاد ما زیر تیغ چالش‌های سیاسی است و همین مشکلات، مانع بهره‌مندی از فرصت‌هاست.
بهرام شکوری؛ رئیس کمیسیون معدن اتاق بازرگانی ایران:
🔹جذب سرمایه خارجی در بازه زمانی میان‌مدت و حتی بلندمدت حاصل میشود و تحریم ها عملا زیرساخت‌های جذب سرمایه به کشور را با چالش مواجه کرده بود.
🔹فعالیت در حوزه اکتشاف، استخراج و فرآوری و همچنین تداوم زنجیره تولید در صنایع معدنی از مهم‌ترین بخش‌های مورد توجه سرمایه‌گذاران خارجی بود؛ یعنی دقیقا مواردی که ما در آنها ضعف‌های ساختاری و تکنولوژیکی داریم.
🔹چنانچه برجام و تعامل با طرف‌های غربی از دست نمی‌رفت، در‌حال‌حاضر شعار رشد 13 درصدی در حوزه معدن بسیار در دسترس بود.
🔹پس از برجام و حضور صاحبان سرمایه و شرکت‌های خارجی در ایران، «مطالعات قابل‌استنادی درخصوص پروژه‌های مختلف معدنی و مختصات آنها وجود نداشت».
🔹درنتیجه طرف‌های خارجی ناچار به «راستی‌آزمایی مجدد پروژه‌ها» و ارائه طرح‌های توجیهی برای شروع به همکاری بودند و این یعنی «زمان‌بر شدن» شروع همکاری ها. متاسفانه ما همچنان شاهد ارائه طرح‌های توجیهی فاقد استانداردهای لازم هستیم.
🔹اکنون شرایط کشور برای پذیرش سرمایه‌گذاران خارجی، به‌مراتب نامساعدتر است. صاحبان سرمایه باید نسبت به ثبات شرایط کشور حداقل برای یک بازه زمانی 10ساله، مطمئن باشند اما این دورنما وجود ندارد.
🔹کشور از یک‌سو تشنه جذب سرمایه‌های کلان خارجی است. اما از سوی دیگر به دلیل ضعف در زیرساخت‌ها، آمادگی لازم برای جذب سرمایه طرف‌های خارجی را نداریم.
🔹در موقعیت کنونی سرمایه‌گذاری در معادن و صنایع ایران، از جذابیت لازم برای طرف‌های خارجی برخوردار نیست. بنابراین چنانچه چالش‌ها با طرف‌های غربی به پایان برسد از سیاستگذار انتظار میرود در قدم نخست مشکلات زیرساختی کشور با اتخاذ تدابیر صحیح مرتفع شود و در گام بعدی، توسعه در حوزه تولید را در دستور کار قرار داد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #سرمایه_گذاری #برجام #معدن #اقتصاد_سیاسی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
له شدن زیر چرخ دنده‌های پنجمین اقتصاد جهان
🔹«راوی» چهار سال پس از مهاجرت از «بارابانکی»، منطقه‌ای در ایالت «اوتار پرادش» در شمال هند، ماهی ۱۷۵دلار درآمد دارد؛ ۲۵ دلار کمتر از درآمد سرانه ماهانه هند. چک‌های حقوقی اغلب با تاخیر می‌رسند و فقط بین دهم تا دوازدهم هر ماه می‌رسند.
🔹واسطه‌ها که یا محلی هستند یا مهاجران قدیمی که خود را محلی جا می‌زنند، نیروی کار را برای کارخانه‌های ماهاراشترا، قلب صنعتی هند تامین می‌کنند. در عوض، واسطه‌ها بین ۱۱ تا ۱۷دلار از دستمزد هر کارگر کم می‌کنند.
🔹علاوه بر این، ماهانه ۷دلار از حقوق آنها برای غذای سلف کسر میشود که شامل وعده‌های محدودی از برنج و سبزیجات برای ناهار و همچنین چای عصرانه است.
🔹راوی چرخ‌دنده‌ای در چرخ رویاهای بلندپروازانه پنجمین اقتصاد بزرگ جهان است. نخست وزیر نارندرا مودی با جسارت از تبدیل هند به یک اقتصاد ۵تریلیون دلاری صحبت کرده که از ۳.۵تریلیون دلار در سال۲۰۲۳ بیشتر است.
🔹اما درحالی‌که دولت مودی در حال جلب نظر سرمایه‌گذاران جهانی است و به آنها اطمینان می‌دهد که امروزه تجارت در هند آسان است، راوی در میان میلیون‌ها کارگری است که داستان‌هایشان از دستمزدهای پرداخت نشده، کار بی‌پایان و اجبار -که به گفته سازمان بین‌المللی کار نشانه‌های آشکار کار اجباری است- تصویری تکان‌دهنده از بخش زشت اقتصاد این کشور ارائه می‌دهد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #هند #اقتصاد #کارگران
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹«راوی» چهار سال پس از مهاجرت از «بارابانکی»، منطقه‌ای در ایالت «اوتار پرادش» در شمال هند، ماهی ۱۷۵دلار درآمد دارد؛ ۲۵ دلار کمتر از درآمد سرانه ماهانه هند. چک‌های حقوقی اغلب با تاخیر می‌رسند و فقط بین دهم تا دوازدهم هر ماه می‌رسند.
🔹واسطه‌ها که یا محلی هستند یا مهاجران قدیمی که خود را محلی جا می‌زنند، نیروی کار را برای کارخانه‌های ماهاراشترا، قلب صنعتی هند تامین می‌کنند. در عوض، واسطه‌ها بین ۱۱ تا ۱۷دلار از دستمزد هر کارگر کم می‌کنند.
🔹علاوه بر این، ماهانه ۷دلار از حقوق آنها برای غذای سلف کسر میشود که شامل وعده‌های محدودی از برنج و سبزیجات برای ناهار و همچنین چای عصرانه است.
🔹راوی چرخ‌دنده‌ای در چرخ رویاهای بلندپروازانه پنجمین اقتصاد بزرگ جهان است. نخست وزیر نارندرا مودی با جسارت از تبدیل هند به یک اقتصاد ۵تریلیون دلاری صحبت کرده که از ۳.۵تریلیون دلار در سال۲۰۲۳ بیشتر است.
🔹اما درحالی‌که دولت مودی در حال جلب نظر سرمایه‌گذاران جهانی است و به آنها اطمینان می‌دهد که امروزه تجارت در هند آسان است، راوی در میان میلیون‌ها کارگری است که داستان‌هایشان از دستمزدهای پرداخت نشده، کار بی‌پایان و اجبار -که به گفته سازمان بین‌المللی کار نشانه‌های آشکار کار اجباری است- تصویری تکان‌دهنده از بخش زشت اقتصاد این کشور ارائه می‌دهد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #هند #اقتصاد #کارگران
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 سقوط قابل توجه توان اقتصادی و رفاه عمومی ایرانیان در ۵۰ سال اخیر
🔹گزارشهای منتشر شده مرکز آمار ایران نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۳، سرانه محصول ناخالص داخلی کشور، بر پایه قیمت‌های ثابت سال ۱۴۰۰، حدود ۵۰ درصد مقداری است که در سال ۱۳۵۵ ثبت شده بود.
🔹این سقوط نیمی از ظرفیت تولید اقتصادی به ازای هر شهروند، به‌وضوح بیانگر کاهش قابل توجه توان اقتصادی و رفاه عمومی در طی نزدیک به پنج دهه اخیر است.
🔹تصویر کلان اقتصاد ایران از سال ۱۳۵۵ تا ۱۴۰۳، بازتابی است از چرخه‌های پی‌درپی امید و ناامیدی، رشد و رکود، اصلاح و واپس‌گرایی.
🔹رفاه ایرانیان که زمانی در میانه دهه ۵۰ شمسی به اوج رسیده بود، امروز در شرایطی قرار دارد که به رغم دسترسی به منابع گسترده طبیعی و انسانی، به نیمی از سطح آن دوران تقلیل یافته است.
🔹خروج از این وضعیت نیازمند اتخاذ سیاست‌هایی منسجم، غیراایدئولوژیک، گسترش سرمایه‌گذاری و بازنگری در نحوه تعامل با جهان است. در غیر این صورت، کاهش سطح رفاه می‌تواند به تهدیدی جدی برای ثبات اجتماعی و چشم‌انداز توسعه پایدار کشور تبدیل شود.
🔹بدون یک تغییر اساسی در نگرش‌ها، ساختارها و رویکردها، تکرار چرخه رکود و افت رفاه همچنان ادامه خواهد یافت.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #توان_اقتصادی #رفاه #تعامل_با_جهان #اقتصاد_کلان
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹گزارشهای منتشر شده مرکز آمار ایران نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۳، سرانه محصول ناخالص داخلی کشور، بر پایه قیمت‌های ثابت سال ۱۴۰۰، حدود ۵۰ درصد مقداری است که در سال ۱۳۵۵ ثبت شده بود.
🔹این سقوط نیمی از ظرفیت تولید اقتصادی به ازای هر شهروند، به‌وضوح بیانگر کاهش قابل توجه توان اقتصادی و رفاه عمومی در طی نزدیک به پنج دهه اخیر است.
🔹تصویر کلان اقتصاد ایران از سال ۱۳۵۵ تا ۱۴۰۳، بازتابی است از چرخه‌های پی‌درپی امید و ناامیدی، رشد و رکود، اصلاح و واپس‌گرایی.
🔹رفاه ایرانیان که زمانی در میانه دهه ۵۰ شمسی به اوج رسیده بود، امروز در شرایطی قرار دارد که به رغم دسترسی به منابع گسترده طبیعی و انسانی، به نیمی از سطح آن دوران تقلیل یافته است.
🔹خروج از این وضعیت نیازمند اتخاذ سیاست‌هایی منسجم، غیراایدئولوژیک، گسترش سرمایه‌گذاری و بازنگری در نحوه تعامل با جهان است. در غیر این صورت، کاهش سطح رفاه می‌تواند به تهدیدی جدی برای ثبات اجتماعی و چشم‌انداز توسعه پایدار کشور تبدیل شود.
🔹بدون یک تغییر اساسی در نگرش‌ها، ساختارها و رویکردها، تکرار چرخه رکود و افت رفاه همچنان ادامه خواهد یافت.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #توان_اقتصادی #رفاه #تعامل_با_جهان #اقتصاد_کلان
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
نفس سرد اژدهای زرد / تورم منفی چین ادامه دارد
🔹در ماه مه ۲۰۲۵، اقتصاد چین با ادامه روند تورم منفی، نشانه‌های آشکاری از رکود نشان داد. شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) برای چهارمین ماه متوالی منفی ماند و نسبت به سال قبل ۰.۱ درصد کاهش یافت، در حالی که شاخص قیمت تولیدکننده (PPI) نیز با افت ۳.۳ درصدی، سریع‌ترین کاهش خود از ژوئیه ۲۰۲۳ را تجربه کرد.
🔹این داده‌ها حاکی از کاهش شدید تقاضای داخلی و تضعیف مستمر قیمت‌ها در بخش صنعت، به‌ویژه در حوزه‌های زغال‌سنگ و انرژی هستند.
🔹با وجود رشد ۵ درصدی صادرات، کارشناسان هشدار می‌دهند که اتکای بیش از حد به بازارهای خارجی نمی‌تواند جای خالی مصرف داخلی را پر کند. اقدامات محرک پولی مانند کاهش نرخ بهره و ذخایر بانکی در اوایل ماه مه، نتوانسته‌اند اعتماد مصرف‌کنندگان را بازگردانند.
🔹کاهش قیمت مسکن و نگرانی‌های شغلی نیز باعث شده خانوارها در هزینه‌کرد محافظه‌کار باقی بمانند.
🔹این شرایط فشار مضاعفی بر دولت چین وارد کرده تا با سیاست‌هایی مؤثرتر، اعتماد مصرف‌کنندگان را احیا کرده، رقابت‌های قیمتی مخرب را کنترل کند و در مذاکرات تجاری با آمریکا نتایج ملموسی کسب کند؛ چرا که ادامه این روند می‌تواند چشم‌انداز اقتصادی چین را تیره‌تر کند.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #چین #اقتصاد_چین
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹در ماه مه ۲۰۲۵، اقتصاد چین با ادامه روند تورم منفی، نشانه‌های آشکاری از رکود نشان داد. شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) برای چهارمین ماه متوالی منفی ماند و نسبت به سال قبل ۰.۱ درصد کاهش یافت، در حالی که شاخص قیمت تولیدکننده (PPI) نیز با افت ۳.۳ درصدی، سریع‌ترین کاهش خود از ژوئیه ۲۰۲۳ را تجربه کرد.
🔹این داده‌ها حاکی از کاهش شدید تقاضای داخلی و تضعیف مستمر قیمت‌ها در بخش صنعت، به‌ویژه در حوزه‌های زغال‌سنگ و انرژی هستند.
🔹با وجود رشد ۵ درصدی صادرات، کارشناسان هشدار می‌دهند که اتکای بیش از حد به بازارهای خارجی نمی‌تواند جای خالی مصرف داخلی را پر کند. اقدامات محرک پولی مانند کاهش نرخ بهره و ذخایر بانکی در اوایل ماه مه، نتوانسته‌اند اعتماد مصرف‌کنندگان را بازگردانند.
🔹کاهش قیمت مسکن و نگرانی‌های شغلی نیز باعث شده خانوارها در هزینه‌کرد محافظه‌کار باقی بمانند.
🔹این شرایط فشار مضاعفی بر دولت چین وارد کرده تا با سیاست‌هایی مؤثرتر، اعتماد مصرف‌کنندگان را احیا کرده، رقابت‌های قیمتی مخرب را کنترل کند و در مذاکرات تجاری با آمریکا نتایج ملموسی کسب کند؛ چرا که ادامه این روند می‌تواند چشم‌انداز اقتصادی چین را تیره‌تر کند.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #چین #اقتصاد_چین
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
مزایای «اقتصاد شادی» برای کارکنان چیست؟
🔹رهبران سازمانی امروزی دیگر می دانند که «شادی محیط‌‌‌کار»، مزیتی ضروری است و ایجاد یک فرهنگ سازمانی مشوق شادی، منجر به تیم‌‌‌های کاری قوی‌‌‌تر، افزایش نوآوری و دستیابی به رشد واقعی و پایدار میشود.
🔹در جهانِ پر از تغییر امروز که چابکی، نوآوری و تاب‌‌‌آوری لازمه‌‌‌های موفقیت کسب‌‌‌وکار هستند، مرزهای سنتی بین عملکرد و احساس خوشبختی به سرعت کمرنگ می‌‌‌شوند.
🔹همزمان که مشارکت کارکنان، سلامت روانی و اثربخشی رهبری سازمان اهمیتی بیش از پیش می‌‌‌یابند، تقویت یک فرهنگ کاری مثبت و شادی‌‌‌محور نه فقط یک «مزیت غیرضروری»، بلکه الزامی استراتژیک به شمار میرود.
🔹در این مطلب، از ۵ رهبر سازمانی تاثیرگذار پرسیده شده که چرا از نظر آنها شادی در محل کار فقط مزیتی برای افراد نیست و به دستاوردی عالی برای کسبوکارها تبدیل شده است.
🔹آنها در پاسخ، مزایای ملموسی از اولویت دادن به افراد نام برده‌‌‌اند که افزایش نرخ نگهداشت استعدادها و تقویت بهره‌‌‌وری فقط نمونه‌‌‌هایی از آن است...👇
🔗اینجا کلیک کنید و بخوانید
#دنیای_اقتصاد #مدیران #کارکنان #اقتصاد_شادی #اهمیت_شادی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹رهبران سازمانی امروزی دیگر می دانند که «شادی محیط‌‌‌کار»، مزیتی ضروری است و ایجاد یک فرهنگ سازمانی مشوق شادی، منجر به تیم‌‌‌های کاری قوی‌‌‌تر، افزایش نوآوری و دستیابی به رشد واقعی و پایدار میشود.
🔹در جهانِ پر از تغییر امروز که چابکی، نوآوری و تاب‌‌‌آوری لازمه‌‌‌های موفقیت کسب‌‌‌وکار هستند، مرزهای سنتی بین عملکرد و احساس خوشبختی به سرعت کمرنگ می‌‌‌شوند.
🔹همزمان که مشارکت کارکنان، سلامت روانی و اثربخشی رهبری سازمان اهمیتی بیش از پیش می‌‌‌یابند، تقویت یک فرهنگ کاری مثبت و شادی‌‌‌محور نه فقط یک «مزیت غیرضروری»، بلکه الزامی استراتژیک به شمار میرود.
🔹در این مطلب، از ۵ رهبر سازمانی تاثیرگذار پرسیده شده که چرا از نظر آنها شادی در محل کار فقط مزیتی برای افراد نیست و به دستاوردی عالی برای کسبوکارها تبدیل شده است.
🔹آنها در پاسخ، مزایای ملموسی از اولویت دادن به افراد نام برده‌‌‌اند که افزایش نرخ نگهداشت استعدادها و تقویت بهره‌‌‌وری فقط نمونه‌‌‌هایی از آن است...👇
🔗اینجا کلیک کنید و بخوانید
#دنیای_اقتصاد #مدیران #کارکنان #اقتصاد_شادی #اهمیت_شادی
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
.
چگونه دولت در دوران جنگ تحمیلی از معیشت مردم حمایت کرد؟
🔹جنگ تحمیلی هشت‌‌‌ساله، بزرگ‌ترین بحران کشور از انقلاب و آزمونی سخت و بی‌‌‌سابقه برای سازوکارهای اقتصادی ایران بود.
🔹دولت تازه تاسیس جمهوری اسلامی، در حالی که هنوز درگیر تثبیت ساختارهای سیاسی بود، باید همزمان معیشت بیش از ۳۶ میلیون شهروند را نیز تضمین می‌‌‌کرد.
🔹این گزارش، نشان می‌دهد چگونه ترکیبی از ابزارهای دولتی، سازوکارهای مردمی و استفاده از منابع ارزی توانست کشور را از تجربه فاجعه‌‌‌بار قحطی و فروپاشی اقتصادی نجات دهد.
🔹در آن زمان، در شرایطی که فشار تحریم، کمبود منابع و بی‌‌‌ثباتی اقتصادی در کشور موج می‌‌‌زد، تنها راه ممکن برای حفظ حداقلی از ثبات، مداخله متمرکز دولت در تامین و توزیع کالاهای اساسی بود.
🔹این مداخله اگرچه از منظر اقتصادی ایده‌‌‌آل نبود، اما توانست با اتکا به مجموعهای از سیاستهای اضطراری همچون کنترل نرخ ارز، سهمیه‌‌‌بندی منابع و توزیع عادلانه، از فروپاشی کامل اقتصاد جلوگیری کند.
🔹با این حال، آنچه این سازوکارها را به‌‌‌صورت نسبی موفق کرد، نه فقط طراحی فنی آنها بلکه وجود اعتماد عمومی و مشارکت اجتماعی در اجرای آنها بود.
🔹مدیریت منابع در بحران، بدون همراهی مردم محکوم به شکست است. تجربه جنگ نشان داد که سیاستهای اقتصادی، در صورتی که با شفافیت، عدالت توزیعی و پاسخ‌‌‌گویی همراه شوند، می‌توانند زمینه‌‌‌ساز اعتماد شوند.
🔹ترکیب ستادهای مرکزی با شبکه‌‌‌های توزیع محلی، تخصیص هدفمند یارانه‌‌‌ها به دهک‌‌‌های پایین، انتشار مستمر گزارشهای ارزی و توزیعی و نیز حمایت هوشمندانه از تولید داخلی، همگی نشان دادند که بازسازی سرمایه اجتماعی، نهتنها یک نیاز اخلاقی، بلکه پیش‌‌‌شرط کارآمدی اقتصادی است.
🔹در نتیجه، اگر قرار است دوباره در شرایط مشابهی به مدیریت متمرکز منابع متوسل شویم، باید این‌‌‌بار پیش از هر چیز به بازسازی اعتماد عمومی پرداخت.
🔹افزایش سرمایه انسانی از طریق جلب اعتماد عمومی در کنار مدیریت عادلانه منابع بود که توانست اقتصاد کشور را بدون فروپاشی از آن موقعیت دشوار عبور دهد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #جنگ #جنگ_تحمیلی #اقتصاد_جنگ #سرمایه_انسانی #معیشت_مردم #مدیریت_منابع
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
چگونه دولت در دوران جنگ تحمیلی از معیشت مردم حمایت کرد؟
🔹جنگ تحمیلی هشت‌‌‌ساله، بزرگ‌ترین بحران کشور از انقلاب و آزمونی سخت و بی‌‌‌سابقه برای سازوکارهای اقتصادی ایران بود.
🔹دولت تازه تاسیس جمهوری اسلامی، در حالی که هنوز درگیر تثبیت ساختارهای سیاسی بود، باید همزمان معیشت بیش از ۳۶ میلیون شهروند را نیز تضمین می‌‌‌کرد.
🔹این گزارش، نشان می‌دهد چگونه ترکیبی از ابزارهای دولتی، سازوکارهای مردمی و استفاده از منابع ارزی توانست کشور را از تجربه فاجعه‌‌‌بار قحطی و فروپاشی اقتصادی نجات دهد.
🔹در آن زمان، در شرایطی که فشار تحریم، کمبود منابع و بی‌‌‌ثباتی اقتصادی در کشور موج می‌‌‌زد، تنها راه ممکن برای حفظ حداقلی از ثبات، مداخله متمرکز دولت در تامین و توزیع کالاهای اساسی بود.
🔹این مداخله اگرچه از منظر اقتصادی ایده‌‌‌آل نبود، اما توانست با اتکا به مجموعهای از سیاستهای اضطراری همچون کنترل نرخ ارز، سهمیه‌‌‌بندی منابع و توزیع عادلانه، از فروپاشی کامل اقتصاد جلوگیری کند.
🔹با این حال، آنچه این سازوکارها را به‌‌‌صورت نسبی موفق کرد، نه فقط طراحی فنی آنها بلکه وجود اعتماد عمومی و مشارکت اجتماعی در اجرای آنها بود.
🔹مدیریت منابع در بحران، بدون همراهی مردم محکوم به شکست است. تجربه جنگ نشان داد که سیاستهای اقتصادی، در صورتی که با شفافیت، عدالت توزیعی و پاسخ‌‌‌گویی همراه شوند، می‌توانند زمینه‌‌‌ساز اعتماد شوند.
🔹ترکیب ستادهای مرکزی با شبکه‌‌‌های توزیع محلی، تخصیص هدفمند یارانه‌‌‌ها به دهک‌‌‌های پایین، انتشار مستمر گزارشهای ارزی و توزیعی و نیز حمایت هوشمندانه از تولید داخلی، همگی نشان دادند که بازسازی سرمایه اجتماعی، نهتنها یک نیاز اخلاقی، بلکه پیش‌‌‌شرط کارآمدی اقتصادی است.
🔹در نتیجه، اگر قرار است دوباره در شرایط مشابهی به مدیریت متمرکز منابع متوسل شویم، باید این‌‌‌بار پیش از هر چیز به بازسازی اعتماد عمومی پرداخت.
🔹افزایش سرمایه انسانی از طریق جلب اعتماد عمومی در کنار مدیریت عادلانه منابع بود که توانست اقتصاد کشور را بدون فروپاشی از آن موقعیت دشوار عبور دهد.
🔗متن کامل
#دنیای_اقتصاد #جنگ #جنگ_تحمیلی #اقتصاد_جنگ #سرمایه_انسانی #معیشت_مردم #مدیریت_منابع
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
انسان عقلایی در زمان جنگ / کاربرد نظریه بازیها در تحلیل رفتار انسان جنگزده
دیوید فریدمن؛ اقتصاددان
🔹برای اغلبِ غیراقتصاددانان، «اقتصاد» مفهومی مرتبط با پول است و «اقتصاد جنگ» احتمالا به چگونگی تامین هزینه بمبها و گلولهها میپردازد. اما اقتصاددانان برداشت متفاوتی از رشته خود دارند.
🔹تعریف محبوب من این است که اقتصاد آن رویکردی به درک رفتار بشر است که از این فرض آغاز میشود که افراد برای خود اهدافی دارند و میکوشند راه درست را برای دستیابی به آنها برگزینند.
🔹از این دیدگاه، موضوع بالقوه اقتصاد، تمامی رفتارهای انسانی را در‌بر می‌گیرد و تنها آزمون برای تشخیص اینکه یک رفتار اقتصادی است یا نه، تواناییِ فرض بنیادین ما در توضیح یا پیش‌بینی آن رفتار است.
🔹با چنین تعریف گستردهای از اقتصاد، تقریبا می‌توان گفت که تمامیت پدیده جنگ به دو مساله تقلیل می‌‌‌یابد:
🔹یکی مساله فنی، یعنی ساختن تفنگی که شلیک کند و دیگری مساله اقتصادی، یعنی واداشتن کسی به شلیک کردن با آن تفنگ، ترجیحا در جهت درست.
🔹بازی‌‌‌های رومیزی، شبیه‌‌‌سازی‌‌‌های استراتژیک و مقالات عامه‌‌‌پسند، همگی بر مسائل فنی تاکید دارند—اینکه برد یک تانک چقدر است، چه نوع زرهی را می‌‌‌شکافد، و هر طرف چند تانک (یا شوالیه یا هاپلیت) در اختیار دارد.
🔹این منابع معمولا این‌‌‌طور فرض می‌کنند که مهره‌‌‌های بازی به هر کجا که حرکت داده شوند، می‌‌‌روند. اما در نبردهای واقعی، مهره‌‌‌ها (سربازان) اغلب چنین نمی‌‌‌کنند. مساله اقتصادی این است که چرا چنین نمی‌‌‌کنند و چه می‌توان در این باره کرد...👇
🔗متن کامل را اینجا بخوانید
#دنیای_اقتصاد #اندیشه #اقتصاد #انسان_جنگ_زده
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
دیوید فریدمن؛ اقتصاددان
🔹برای اغلبِ غیراقتصاددانان، «اقتصاد» مفهومی مرتبط با پول است و «اقتصاد جنگ» احتمالا به چگونگی تامین هزینه بمبها و گلولهها میپردازد. اما اقتصاددانان برداشت متفاوتی از رشته خود دارند.
🔹تعریف محبوب من این است که اقتصاد آن رویکردی به درک رفتار بشر است که از این فرض آغاز میشود که افراد برای خود اهدافی دارند و میکوشند راه درست را برای دستیابی به آنها برگزینند.
🔹از این دیدگاه، موضوع بالقوه اقتصاد، تمامی رفتارهای انسانی را در‌بر می‌گیرد و تنها آزمون برای تشخیص اینکه یک رفتار اقتصادی است یا نه، تواناییِ فرض بنیادین ما در توضیح یا پیش‌بینی آن رفتار است.
🔹با چنین تعریف گستردهای از اقتصاد، تقریبا می‌توان گفت که تمامیت پدیده جنگ به دو مساله تقلیل می‌‌‌یابد:
🔹یکی مساله فنی، یعنی ساختن تفنگی که شلیک کند و دیگری مساله اقتصادی، یعنی واداشتن کسی به شلیک کردن با آن تفنگ، ترجیحا در جهت درست.
🔹بازی‌‌‌های رومیزی، شبیه‌‌‌سازی‌‌‌های استراتژیک و مقالات عامه‌‌‌پسند، همگی بر مسائل فنی تاکید دارند—اینکه برد یک تانک چقدر است، چه نوع زرهی را می‌‌‌شکافد، و هر طرف چند تانک (یا شوالیه یا هاپلیت) در اختیار دارد.
🔹این منابع معمولا این‌‌‌طور فرض می‌کنند که مهره‌‌‌های بازی به هر کجا که حرکت داده شوند، می‌‌‌روند. اما در نبردهای واقعی، مهره‌‌‌ها (سربازان) اغلب چنین نمی‌‌‌کنند. مساله اقتصادی این است که چرا چنین نمی‌‌‌کنند و چه می‌توان در این باره کرد...👇
🔗متن کامل را اینجا بخوانید
#دنیای_اقتصاد #اندیشه #اقتصاد #انسان_جنگ_زده
✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com