روزنامه دنیای اقتصاد
2.88K subscribers
14.4K photos
2.62K videos
14 files
1.15K links
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد

صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان
مدیر مسئول: علیرضا بختیاری
سردبیر: پویا جبل عاملی
Download Telegram
انقلابی در سواحل بکر مکران

🔹رئیس جمهور دستوراتی برای توسعه سواحل مکران داده است. به این ترتیب، سواحل بکر مکران شاهد تحولات اقتصادی و سیاسی خواهد بود.

🔹کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند چشم‌انداز روشنی برای جنوب شرق ایران رقم خواهد خورد.

🔹در صورت تحقق این ۴دستور، مکران می‌تواند کریدورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای را تقویت کند و تحول اقتصادی و سیاسی مهمی را به‌وجود آورد.

🔹۴ دستوری که مسعود پزشکیان برای آماده‌سازی زمینه‌های لازم به منظور توسعه مکران ارائه داده، شامل «تقویت اقتصادهای بومی منطقه»، «تامین زیرساخت‌های لازم در حوزه انرژی با تکیه بر انرژی‌های تجدیدپذیر»، «تسریع در تکمیل کریدورهای مواصلاتی منطقه با همکاری شرکای بین‌المللی» و «جذب و متمرکز کردن سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در مکران» می‌شود.

🔹با این حال کارشناسان معتقدند، مهم است که رویکرد ما برای این توسعه معیشت‌محور باشد یا توسعه‌محور؟

🔹فرزاد رمضانی‌، پژوهشگر ارشد مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» تاکید کرد: «تقویت رویکرد ترانزیتی کریدور شمال-‌جنوب و افزایش نقش ترانزیتی ایران می‌تواند باعث کسب سود میلیاردها دلار شود و هر چقدر زودتر سرمایه‌گذاری در این حوزه انجام بگیرد، نتایج آن زودبازده‌تر می‌شود.»

🔹سمیه مروتی، عضو گروه مطالعات افپاک در پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه هم در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» تاکید کرد که این مهم زمانی محقق می‌شود که این طرح‌های توسعه‌ای بتواند به زنجیره ارزش جهانی، اتصالات منطقه‌ای و توسعه داخلی وصل شود و امکان‌هایی را برای آن سوی مرزها و مناطق پیرامونی ایجاد ‌کند...👇

🔗جزئیات را اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #توسعه #سواحل_مکران #مکران

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

بوروکراسی‌زدایی؛ رمز توسعه

👤 دکتر علیرضا بختیاری؛ مدیر مسوول روزنامه دنیای اقتصاد

✍️ موضوع مداخله دولت در بخش ساخت‌و‌ساز مسکن از ابتدای انقلاب مورد توجه بوده است. پس از انقلاب و اجرای قانون ملی شدن زمین‌ها، دست دولت باز گذاشته شد تا بخش عمده‌ای از زمین‌های شهری (بایر و موات) را تملک کند.

✍️ مداخلات دولت محدود به زمین نماند، بلکه دولت در زمینه مصالح ساختمانی نیز وارد میدان شد و سیاست توزیع مصالح به‌صورت کوپنی و با ارائه پروانه ساختمانی و با قیمت‌های دولتی را بر عهده گرفت.

✍️ پس از پایان جنگ، به آرامی دولت از قیمت‌گذاری مصالح ساختمانی خارج شد و سیاست‌های تخصیص زمین به ساخت شهرک‌های حاشیه‌نشین، مسکن مهر و نهضت ملی مسکن آغاز شد.

✍️ سابقه مداخلات دولتی در طول چهار دهه اخیر نشان داده که این سیاست‌ها نه تنها نتوانسته در جهت خانه‌دار شدن آحاد مردم و بالاخص اقشار آسیب‌پذیر موفق شود، بلکه گام مهمی در جهت توزیع رانت میان گروه‌های ذی‌نفع بوده است.

✍️ دولت در این بازار باید مسوولیت خود را معطوف به سیاستگذاری، تنظیم شفاف قواعد بازی و نظارت بر رفتار رقابتی فعالان اقتصادی قرار دهد و از هرگونه مداخله در بازار که به اغتشاش در سیگنال‌های قیمتی، ایجاد امتیازات ویژه برای برخی از فعالان خاص و همچنین تولید اطلاعات نهانی منجر شود، بپرهیزد.

✍️ صنعت ساختمان یکی از رقابتی‌ترین بخش‌های اقتصادی در اقصی نقاط کشور است. سیاست دولت باید به بوروکراسی‌زدایی از این صنعت متمرکز شود. ارائه تسهیلات مالی و حمایت از سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در پروژه‌های ساختمانی، به‌ویژه در زیرساخت‌ها می‌تواند به رونق اقتصادی بینجامد.

✍️ همچنین تشویق به استفاده از تکنولوژی‌های نوین و مصالح پایدار، کیفیت ساخت‌و‌ساز را افزایش و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد. در نهایت ایجاد انگیزه‌های بیشتر برای بازسازی بافت‌های فرسوده از اهمیت برخوردار است.

✍️ گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» از ابتدای تاسیس خود، ماموریت حمایت از اقتصاد رقابتی، شفافیت در قوانین و مقررات حاکم بر بازار و ایجاد یک زمین هموار و بدون فراز و نشیب را برای همه فعالان اقتصادی در دستورکار خود قرار داده است و فکر می‌کند این استراتژی می‌تواند در صنعت ساختمان نیز موثر افتد.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #صنعت_ساختمان #مداخله_دولت #سیاستگذاری #بوروکراسی‌زدایی #توسعه

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔴 ما ۴۰۰سال از دنیا عقب افتاده‌ایم! / علل توسعه‌‏‌نیافتگی صنعتی در ایران چیست؟

👤 سید محمد بحرینیان، پژوهشگر حوزه توسعه:

🔹توسعه صنعتی در ایران «صنعتی شدن نارس» است. درماندگی نظری، فقر اندیشه کاربردی، نداشتن راهبرد و بی‌‏‌برنامگی و نابلدی، نهادهای کژکارکرد در ایران، مسوولیت‌‏‌گریزی فزاینده دولت‌‏‌ها، واژه‌‏‌پردازی‌‏‌های فریبنده و بی‌‏‌محتوا، ناتوانی از آینده‌‏‌نگری، عدم‌اهلیت حرفه‌‏‌ای برخی از تصمیم‌گیران اقتصادی و بی‌‌توجهی به تخصص‌‏‌ها، علل توسعه‌‏‌نیافتگی صنعتی در ایران است.

🔹بنابراین، مشکل توسعه در ایران، فقر سرمایه و کمبود منابع مالی نیست، بلکه نبود سیاست تفصیلی است.

🔹ما منابع کم نداشتیم. منابع ارزی و ریالی برای ایران فراهم بوده است. ۲۲۰میلیون شغل در چین با ۳۲۰میلیارد دلار ایجاد شده است. ایران در همان بازه زمانی ۲۹۸میلیارد دلار منابع در اختیار داشته، ولی ۵۷۰۰‌هزار شغل ایجاد کرده است. نتیجه این قیاس شرم‌‌‌آور است.

🔹نتیجه این‌‌‌همه منابع و ادعای عدالت اجتماعی چیست؟ در سال ۱۳۸۹ حدود ۱۰میلیون فقیر داشتیم. در سال ۱۳۹۵ این رقم حدود ۱۳میلیون و ۳۲۶‌هزار و ۷۳۰ نفر و در سال ۱۴۰۰ حدود ۲۵میلیون و ۶۰۰‌هزار نفر بوده است.

🔹ما بلد نیستیم سازمان‌‌‌دهی کنیم. کشورهای آسیای جنوب شرقی، به‌‌‌جای آنکه به یک الگوی متمرکز توزیع درآمد برای تحقق انباشت سرمایه تکیه کنند، سرمایه‌گذاری خارجی را به‌‌‌عنوان مکمل پس‌‌‌انداز داخلی تشویق کرده و درنتیجه توانسته‌‌‌اند ضمن نیل به رشد بالا و مستمر، الگویی متعادل از توزیع درآمد داشته باشند.

🔹نتیجه ۶۳سال تلاش و صرف منابع عظیم در اقتصاد ایران، در بخش‌‌‌های مختلف، چیست؟ ما با عدم‌تعادل در اقتصاد مواجه هستیم.

🔹به‌‌‌گفته سر آرتور لوئیس، اقتصاددان بازار آزاد، اولویت توسعه اقتصادی باید یک تا سه حوزه باشد؛ وگرنه تعیین ۲۰ اولویت برای توسعه یعنی اولویت را بلد نیستیمت.

🔹کشورهایی که دموکراسی ظاهری پیدا کرده‌‌‌اند، صنعتی نشده‌‌‌اند بلکه گرفتار فساد شده‌‌‌اند. توسعه باید از دل کشور دربیاید.

🔹ما باید از ذخیره نخبگانی و دانایی خود استفاده کنیم. ما ۴۰۰سال از دنیا عقب افتاده‌ایم.

🔹ایران تنها کشور جهان بعد از هند است که تعداد اشتغال کشاورزی در سال ۱۳۳۵ کمتر از ۱۳۹۵ است. ما منابع محیط‌‌‌زیست را تخریب می‌‌‌کنیم. ۱۱میلیارد دلار واردات محصولات کشاورزی داریم و سطح زیرکشت ما از ترکیه بیشتر است. ممکن نیست سهم خدمات ۵۰‌درصد و سهم صنعت در اقتصاد ۱۵‌درصد باشد؛ این عدم‌تعادل، توسعه به همراه ندارد.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #توسعه_صنعتی #موانع_توسعه_صنعتی_در_ایران

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔵 چرا «صلح» مهم است؟ چون پیش‌‌‌‏‌نیاز «توسعه اقتصادی» است / در اقتصاد منطقه منا چه می گذرد؟

🔹متوسط درآمد سرانه کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا (منا) در ۵۰‌سال‌گذشته تنها ۶۲‌درصد افزایش ‌‌‌‏‌یافته‌است.

🔹طی همین دوره، افزایش درآمد اقتصادهای نوظهور و درحال‌‌‌‏‌توسعه چهار‌برابر و اقتصادهای پیشرفته دو‌برابر بوده‌است.

🔹درگیری می‌تواند توسعه را برای دهه‌‌‌‌‌ها معکوس کند و برای چندین نسل به تاخیر اندازد.

🔹اقتصاد غزه تقریبا به‌‌‌‌‌طور کامل متوقف‌شده‌ و در سه ماهه دوم سال‌۲۰۲۴ افت ۸۶‌درصدی را تجربه کرده‌است. در کرانه باختری نیز اقتصاد در سه‌ماهه دوم سال‌۲۰۲۴ به میزان ۲۳‌درصد کاهش‌یافته است.

🔹 تشکیلات خودگردان فلسطین با شکاف تامین مالی پیش‌بینی نشده‌‌‌‌‌ای به میزان ۱.۸۶‌میلیارد دلار در سال‌۲۰۲۴ روبه‌رو است که، بیش از دو‌برابر سال‌۲۰۲۳ است.

🔹درگیری در منطقه خاورمیانه، فعالیت‌های اقتصادی در کشورهای همسایه را نیز متاثر کرده‌است. کاهش ۶.۶‌درصدی ورود گردشگران به اردن تا اوت۲۰۲۴ یا کاهش ۶۲‌درصدی درآمدهای مصر از کانال سوئز نسبت به نیمه دوم سال‌ و تشدید درگیری در لبنان باعث افزایش تلفات انسانی و اقتصادی شده‌است.

🔹درآمد سرانه در کشورهای درگیر در منطقه منا می‌تواند به‌‌‌‌‌طور متوسط منفی ۴۵‌درصد بیشتر از حالت بدون درگیری‌ باشد و خسارت ناشی از جنگ معادل ازبین‌رفتن پیشرفت ۳۵‌ساله در منطقه است.

🔹توقف تقریبا کامل فعالیت‌های اقتصادی موجب‌شده‌ سهم غزه در کل اقتصاد فلسطین از ۱۷‌درصد متوسط در سال‌های گذشته به کمتر از ۵‌درصد کاهش یابد.

🔹در همین حال، اقتصاد کرانه‌باختری در سه‌ماهه دوم سال‌۲۰۲۴ به میزان ۲۳‌درصد افت کرده است.

🔹پیش‌بینی می‌شود که شکاف مالی تشکیلات خودگردان فلسطین در سال‌۲۰۲۴ به ۱.۸۶‌میلیارد دلار برسد که بیش از دو‌برابر کسری سال‌۲۰۲۳ است و ممکن است خطرات بالایی از نظر فروپاشی سیستماتیک، به‌ویژه در ارائه خدمات عمومی، به‌همراه داشته‌باشد.

🔹حملات به کشتی‌‌‌‌‌ها در دریای سرخ، باعث افزایش زمان حمل‌ونقل و بالا رفتن هزینه‌ها شده که خطرات بیشتری را برای اقتصادهای منطقه و جهان به‌همراه دارد.

🔹تشدید تنش‌های ژئوپلیتیک می‌تواند بازارهای نفت و سرمایه را بی‌‌‌‌‌ثبات و سرمایه‌گذاران خارجی را دلسرد کند.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #جنگ #منطقه_منا #صلح #توسعه #اقتصاد

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
درس اول؛ اول مردم

🔹نتایج پژوهش های برندگان نوبل اقتصاد ۲۰۲۴ اهمیت حکمرانی و سیاستگذاری را در موفقیت یا شکست ملت‌‌‌ها نشان می‌دهد.

🔹این پژوهش‌‌‌ها نشان داده‌‌‌اند که نهادهای فراگیر، با توزیع قدرت و فراهم‌کردن فرصت‌‌‌های برابر، نوآوری، سرمایه‌گذاری و توسعه پایدار را ممکن می‌کنند. در مقابل، نهادهای غیرفراگیر که قدرت را در دست گروه‌‌‌های خاص متمرکز می‌کنند، مانع رشد و پیشرفت می‌‌‌شوند.

🔹درس اصلی از این تحقیقات برای سیاستگذاران این است که «توسعه پایدار» نیازمند «ایجاد نهادهای فراگیر» است.

🔹همچنین، تاکید بر کاهش نابرابری و جلوگیری از تمرکز بیش از حد قدرت، برای جلوگیری از چرخه‌‌‌های فساد و ناکارآمدی ضروری است.

🔹این تحقیقات اهمیت اصلاحات بنیادین را برجسته می‌کنند. این دیدگاه برای کشورهایی که با نابرابری، فساد و توسعه محدود مواجه‌‌‌اند، بسیار حیاتی است.

✔️ «باشگاه اقتصاددانان» در این پرونده، به اهمیت مطالعات این سه‌دانشمند برجسته و برندگان جایزه نوبل ۲۰۲۴ در زمینه حکمرانی مطلوب و دستیابی به توسعه پرداخته است👇

🔗اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #توسعه_پایدار #نهادهای_فراگیر

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
پول بادآورده توسعه‌زداست

پرهام پهلوان؛ پژوهشگر اقتصاد انرژی

🔹دو کشور کره‌جنوبی و شمالی که از یک فرهنگ، تاریخ و جغرافیا برخوردار هستند، به دلیل تفاوت در نهادهای سیاسی و اقتصادی، مسیرهای کاملا متفاوتی را طی کرده‌‌‌اند.

🔹کره‌جنوبی بعد از جنگ کره (1953-1950) به‌تدریج نهادهای سیاسی و اقتصادی فراگیرتری ایجاد کرد. دولت این کشور حقوق مالکیت را تضمین کرد، بازارهای رقابتی ایجاد کرد و زیرساخت‌‌‌هایی برای توسعه آموزش، فناوری و سرمایه‌گذاری آماده کرد. در این کشور مشارکت عمومی در تصمیم‌گیری‌‌‌های سیاسی و اقتصادی به‌مرور افزایش پیدا کرد.

🔹در طرف مقابل در کره‌شمالی نهادهای سیاسی و اقتصادی به‌شدت غیرفراگیر هستند. قدرت در دست یک گروه خاص قرار دارد، حکومت اقتصاد را کنترل کرده و آزادی‌‌‌های اقتصادی و سیاسی را سرکوب می‌کند. در نهایت تمرکز منابع اقتصادی بر منافع نخبگان و حکومت، مانع از مشارکت مردم در توسعه و نوآوری شده است.

🔹نهادهای فراگیر و مشارکت مردم در روند توسعه کره‌جنوبی باعث شد از یک کشور فقیر در دهه 1950 به یکی از اقتصادهای پیشرفته و صنعتی جهان تبدیل شود.

🔹اما اقتصاد کره‌شمالی به اقتصادی بسته و ناکارآمد تبدیل شد که مردم این کشور در فقر شدید زندگی می‌کنند و از دسترسی به خدمات اولیه مانند غذا، بهداشت و آموزش نیز بازمانده‌‌‌اند.

🔹این مثال به‌‌‌خوبی نشان می‌دهد که توسعه یک کشور بیش از هر چیز به نهادهای آن وابسته است، نه حتی به جغرافیا یا فرهنگ.

🔹عجم‌‌‌اوغلو و رابینسون در کتاب «چرا کشورها شکست می‌‌‌خورند» استدلال می‌کنند، سرنوشت کشورها به نهادهای سیاسی و اقتصادی آنها وابسته است و تفاوت در ثروت و فقر کشورها نه به فرهنگ و جغرافیای خاص، بلکه بیشتر از آن به فراگیر یا غیرفراگیر بودن نهادهای سیاسی و اقتصاد آنها بستگی دارد.

🔹عجم‌‌‌اوغلو و رابینسون به تاریخچه طولانی استبداد در ایران اشاره می‌کنند و توضیح می‌دهند که چگونه تمرکز قدرت در دست گروه‌‌‌های خاص (مانند شاهان و طبقات نخبه) باعث شکل‌‌‌گیری نهادهای سیاسی و اقتصادی غیرفراگیر شده است.

🔹این نهادها به‌‌‌گونه‌‌‌ای طراحی شده‌‌‌اند که بیشتر به منافع نخبگان قدرت خدمت کنند تا توده مردم.

🔹یکی از موضوعات کلیدی که در مورد ایران مورد بحث قرار گرفته است، وابستگی اقتصاد به درآمدهای نفتی است. این وابستگی به منابع طبیعی که نویسندگان، آن را به‌‌‌عنوان «نفرین منابع» می‌‌‌شناسند، باعث شده دولت به توسعه پایدار یا ایجاد مشارکت اقتصادی گسترده نیازی نداشته باشد.

🔹این مساله حتی باعث شده که نهادهای غیرفراگیر اقتصادی، در درآمدهای بالاتر تقویت شوند. در نتیجه این نهادهای غیرفراگیر، ایران نتوانسته است به رشد اقتصادی پایدار دست یابد و با بی‌‌‌ثباتی‌‌‌های سیاسی و اقتصادی متعددی روبه‌رو بوده است.

🔹در مورد نفرین منابع و ارتباط آن با توسعه پایدار کشورها، همیشه این سوال وجود داشته است که آیا برخورداری از منابع طبیعی باعث اقتدارگرایی شده یا اقتدارگرایی مقدم بر ثروت منابع است و مانع رسیدن به توسعه شده است...👇

🔗متن کامل را اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #نفرین_منابع #نفت #توسعه #جغرافیا #نهادهای_غیرفراگیر

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
فرصت طلایی توسعه صنعتی از دست رفت

🔹تجارت خارجی ایران در نتیجه «سیاست»، بی‌افق شده است. بدون یک توافق جامع با جهان امکانی برای توسعه کشور در دسترس نیست.

🔹ایران در سال‌های گذشته فرصت توسعه با اتکا به سرمایه‌های خارجی را به کشورهای منطقه واگذار کرده است.

🔹اکنون موضوعاتی همچون تعامل با جهانیان با اتکا به فرصت‌های صنعتی شدن ایران، مطرح می‌شود اما اکنون دیگر دوره طلایی جذب سرمایه خارجی و توسعه از دست رفته است.

🔹پدرام سلطانی، نایب‌رئیس اسبق اتاق بازرگانی ایران، در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» از دست پایین ایران در ترسیم آینده اقتصادی و صنعتی در عرصه بین‌المللی می‌گوید.

🔹وی تاکید دارد افق تجارت به حدی کاهش یافته که در نتیجه تحولات و اتفاقات سیاسی، حتی 6 ماه آینده را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.

🔹سلطانی با اشاره به ضرورت بازگرداندن ایران به عرصه اقتصاد جهان، از نبود یک سیاست شفاف در زمینه حل‌وفصل مساله تحریم گفته و تاکید کرده به‌رغم دشواری حصول توافق نسبت به دوره قبل که به توافق موسوم به برجام منجر شد، اگر سیاستگذاران عزم توافق داشته باشند، این مهم دور از دسترس نیست...👇

🔗متن گفتگو را اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #توسعه_صنعتی #پدرام_سلطانی

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

کدام سیاست الزام توسعه دارد؟

👤 دکتر روح‌اله اسلامی؛ استاد علوم سیاسی

✍️ متخصصان علوم سیاسی معتقدند همه راه‌ها به سیاست ختم می‌شود؛ اما پرسش اساسی این است که کدام سیاست می‌تواند زمینه‌ساز توسعه باشد؟ سیاست به‌مثابه امر حکومت، حکمرانی، وفاق یا تعارض یا سیاست به‌عنوان امر اجتماعی و خیابانی؟

✍️ بسیاری از این مفاهیم، نه‌تنها توسعه‌زا نیستند، بلکه ممکن است بحران‌زا باشند. حتی ابرگفتمان‌های انتقادی و پسامدرن نیز مفهوم توسعه را با شک و تردید می‌نگرند.

✍️ اما توسعه، در معنای عینی و قابل‌اندازه‌گیری آن، بهبود شاخص‌های سلامت، آموزش، حکمرانی، اقتصاد و فرهنگ است.

✍️ پرسش کلیدی این است که کدام مفهوم از سیاست می‌تواند مسیر توسعه را هموار کند؟

✍️ توسعه نیازمند سیاستی است که در آن قانون به‌عنوان اصلی‌ترین ابزار حکمرانی، وحدت ملی به‌عنوان محور همبستگی و تخصص‌گرایی به‌عنوان رویکرد مدیریتی در اولویت قرار گیرند.

✍️ سیاستی که از تناقض‌های داخلی، تعارضات قومیتی و بی‌ثباتی جلوگیری کند و به جای گسترش بی‌رویه ساختارهای اداری، تمرکز خود را بر تقویت بنیان‌های علمی، حقوقی و مدیریتی بگذارد.

✍️ در نهایت، سیاست توسعه‌محور باید به‌گونه‌ای طراحی شود که ضمن حفظ وحدت ملی و تقویت هویت ایرانی، از ابزارهای مدرن برای پاسخ‌گویی به نیازهای شهروندان استفاده کند.

✍️ توسعه واقعی زمانی محقق می‌شود که سیاست، ابزاری برای بهبود شاخص‌های عینی و ملموس زندگی باشد، نه بستری برای رقابت‌های بی‌حاصل و تعارضات بی‌پایان.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #توسعه

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
برای وحشت زود است

البرز نظامی؛ دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه تهران

🔹کسی دشمن محیط‌‌‌زیست نیست، کسی از انقراض گونه‌‌‌ها، آلودگی‌‌‌ آب‌وهوا و نابودی مراتع و جنگل‌‌‌ها لذت نمی‌‌‌برد.

🔹لکن، پایداری وضعیت مطلوب، رایگان نیست و نیازمند پرداخت هزینه‌‌‌های بزرگ است.

🔹پس از انقلاب صنعتی، به‌مرور تمام دولت-ملت‌‌‌ها به‌درستی فهمیدند که رشد اقتصادی بالاتر باید هدف آنها باشد.

🔹رشد اقتصادی بیشتر به معنای کالا و خدمات بیشتر، باکیفیت‌‌‌تر و ارزان‌‌‌تر است. رشد اقتصادی بیشتر، ما را از فقر خارج کرد، ما را باسوادتر کرد، به ما طول عمر بیشتری بخشید و امکاناتی داد که در بهترین حالت زمانی در رویاهای ژول ورن ممکن بود.

🔹حال با این توضیح چه کسی جرات دارد که این رویای خواستنی نوع بشر را تحقیر کند؟ اما یکی از اثرات جانبی رشد اقتصادی، آلودگی‌‌‌های زیست‌‌‌محیطی است.

🔹در واکنش به این مساله که سال به سال وضعیت نگران‌‌‌کننده‌‌‌تر شد، برخی در تکاپوی آن افتادند که در برابر آن بایستند؛ امری که در ظاهر ساده، اما در عمل سخت دشوار است.

🔹برای همین است که نورد هاوس کتاب خود را با این پرسش آغاز می‌کند: «کامپیوتر بیشتر یا درختان بیشتر؛ کدام‌یک میراث بهتری برای آیندگان است؟»

🔹تصور عمومی موجود در مواجهه با آلودگی‌‌‌های محیط‌‌‌زیستی خواه‌‌‌ناخواه در چند سال اخیر به سمت ضدیت با مصرف‌‌‌گرایی و سودگرایی تغییر جهت داده است.

🔹به اعتقاد آنان تلاش برای مصرف و سود بیشتر متهم اصلی وضعیت فعلی است. لکن، آنها توجه نمی‌‌‌کنند که در صورت کنار گذاشتن این دو هدف، دیگر قرار نیست امکانات سابق را داشته ‌‌‌باشیم.

🔹زمانی که در حال حفظ محیط‌‌‌زیست هستیم و پیوسته ادعای اخلاقی به کار خود ضمیمه می‌‌‌کنیم، باید به خاطر داشته‌‌‌ باشیم که هزینه این کار، کاستن از امکانات برای آیندگان است؛ کاستن از پیشرفت‌‌‌های تکنولوژیک است؛ فی‌‌‌المثل، کاستن از تعداد جان‌‌‌هایی است که می‌توانستیم با پیشرفت‌‌‌های علمی و فنی آنها را در آینده نجات دهیم. حال مدافعان بی‌‌‌قید و شرط محیط‌‌‌زیست باید پاسخ دهند که آیا صرف‌نظر کردن از این رویاها اخلاقی است؟

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #رشد_اقتصادی #توسعه #محیط_زیست

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
کدام اخلاق؟ کدام توسعه؟

🔹امر اخلاقی چیست؟ دانشجویان علم اقتصاد، مانند سایر دانشجویان علوم اجتماعی، با ذوق و شوقی سرشار برای کشف پاسخ این سوال پا به نهاد دانشگاه می‌‌‌گذارند.

🔹اما آنها در همان ابتدا متوجه این نکته می‌‌‌شوند که همه‌‌‌چیز به آن سادگی که گمان می‌‌‌کردند، نیست.

🔹اول از آن جهت که آنان پیش از مباحث اخلاقی باید بتوانند دست به تفسیر صحیح شرایط موجود بزنند. به بیانی دیگر، ابتدا باید بتوانند آنچه را که هست توضیح دهند؛ فارغ از آنکه به باور آنان، آنچه هست، خوب است یا خیر؛ همان چیزی که از آن با عنوان تحلیل «اثباتی» یاد می‌شود.

🔹پس از این مرحله است که تازه آنان می‌‌‌توانند تحلیل «هنجاری» خود را انجام دهند؛ اینکه آنچه هست خوب است یا نه.

🔹اینکه آنچه هست باید به چه شمایلی دیگر تبدیل شود. لکن، این خوان دوم، همان سخت‌‌‌ترین خوان است. درست همین‌‌‌جاست که جنگ روش‌ها آغاز می‌شود.

🔹اندیشمندان مختلفی، مبتنی بر معرفت‌شناسی‌‌‌های متفاوتی که داشته‌‌‌اند، امر اخلاقی را به کمک روش‌های متفاوتی استنتاج کرده‌‌‌اند که در نتیجه آن، ما اکنون در جهان نه یک اخلاق واحد که چندین و چند تعبیر از امر اخلاقی داریم.

🔗باشگاه اقتصاددانان امروز را بخوانید

#دنیای_اقتصاد #امر_اخلاقی #اخلاق #توسعه

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
بازگشت امپراتوری‌ها: جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه رهبران جهان

🔹جهان امروز شاهد بازگشت سیاست‌های توسعه‌طلبانه از سوی قدرت‌های بزرگ است. دونالد ترامپ، ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ هر سه در تلاشند تا قلمرو خود را گسترش دهند و نامشان را در تاریخ ثبت کنند.

🔹ترامپ به‌صراحت از تمایل آمریکا برای کنترل گرینلند، بازپس‌گیری کانال پاناما و حتی الحاق کانادا سخن گفته است. پوتین نیز جنگ اوکراین را بخشی از احیای "جهان روسیه" می‌داند و شی جین پینگ وعده داده است که مسئله تایوان را یک‌بار برای همیشه حل کند.

🔹این جاه‌طلبی‌های سرزمینی تنها به رقابت‌های ژئوپلیتیکی محدود نمی‌شود، بلکه پیامدهایی برای نظم جهانی دارد. در گذشته، کنفرانس‌هایی مانند نشست ۱۸۸۵ برلین، جهان را بین قدرت‌های بزرگ تقسیم می‌کرد، اما امروز چنین اقداماتی می‌تواند بی‌ثباتی گسترده‌ای ایجاد کند.

🔹 توسعه‌طلبی رهبران بزرگ با سرکوب داخلی همراه شده و زمزمه‌هایی از ظهور دیکتاتوری‌های جدید به گوش می‌رسد. آیا جهان به سوی عصر جدیدی از امپراتوری‌های مدرن حرکت می‌کند؟

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #توسعه_طلبی #کشورگشایی

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com
🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

کنفرانس چالش‌ها و فرصت‌های بازارهای نوظهور؛ رهیافت‌های جهانی و پیامدهای ملی

👤 دکتر عبدالناصر همتی؛ وزیر امور اقتصادی و دارایی

✍️ کنفرانس بین‌المللی بازارهای نوظهور، به‌عنوان ابتکاری نو، نخستین دوره خود را در شهر تاریخی العلا در کشور عربستان سعودی برگزار کرد.

✍️ این رویداد مهم با میزبانی وزارت مالیه عربستان و با حضور گسترده مقامات ارشد اقتصادی از جمله وزرای اقتصاد و دارایی، روسای بانک‌های مرکزی و سیاستگذاران برجسته از اقصی نقاط جهان، به‌مثابه فرصتی برای تبادل تجارب و تدوین راهبردهای مشترک برای مواجهه با چالش‌های پیش روی اقتصادهای نوظهور محسوب می‌شد.

✍️ محوریت مباحث، تاب‌آوری در برابر شوک‌ها و کشف فرصت‌های راهبردی بود.

✍️ شرکت‌کنندگان ۶رکن کلیدی را به‌عنوان چارچوبی راهبردی برای دستیابی به تاب‌آوری اقتصادی برشمردند:

۱. تقویت همکاری‌های اقتصادی منطقه‌ای
۲. ارتقای بهره‌وری به مثابه موتور محرکه رشد اقتصادی
۳. بهبود فضای کسب‌وکار و رقابت‌پذیری
۴. تقویت تقاضای موثر از طریق افزایش قدرت خرید
۵. کاهش ریسک گسیختگی اقتصادها با همکاری‌های بین‌المللی
۶. انسجام و اعتبار سیاست‌های کلان اقتصادی

✍️ این موارد، بازتابی از چالش‌ها و اولویت‌های اقتصاد ایران نیز هست. دولت ایران، توجه به این محورهای شش‌گانه را در دستور کار خود قرار داده است.

✍️ با توجه به کاهش شدید قدرت خرید اقشار مختلف جامعه در سال‌های اخیر، ناشی از تورم ساختاری و تشدید تحریم‌ها، دولت اجرای سیاست‌های اعتباری هدفمند و کمک به بازتوزیع یارانه‌ها به سمت گروه‌های کم‌درآمد را در اولویت قرار داده است.

✍️ وزارت اقتصاد، در هماهنگی کامل با دستگاه‌ه‌های اقتصادی، در حال بازنگری در سیاست‌های پولی و مالی برای تضمین سازگاری آنها با اهداف کلان اقتصادی است.

✍️ وزارت اقتصاد تمرکز خود را بر تسهیل دسترسی بنگاه‌ها به منابع مالی، توسعه بازار سرمایه و جذب سرمایه‌گذاری خارجی معطوف کرده است.
این راهبرد، در کنار حمایت از صنایع دانش‌بنیان و صادرات غیرنفتی، چارچوبی جامع برای خروج اقتصاد از رکود تورمی و نیل به رشد پایدار فراهم می‌سازد.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #همتی #بازارهای_نوظهور #توسعه_بازار #تاب_آوری

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com