.
آقای نوبلیست و ادبیات فرزندآوری / «فرزند» کالای مصرفی بادوام است یا کالای سرمایه ای؟!

🔹گری بکر یکی از مهم‌ترین چهره‌های علم اقتصاد در قرن بیستم، اقتصاددان پیشگام در حوزه فرزندآوری نیز به شمار می‌رفت.

🔹او استدلال کرد که فرزندان محل کسب مطلوبیت برای والدین خود هستند و از این لحاظ می‌توان آنها را جزو کالاها به حساب آورد.

🔹طبق این تعریف، اگر هزینه‌های فرزندآوری از درآمدهای آتی ناشی از داشتن آن کودک پیشی بگیرد، کودک یک کالای مصرفی بادوام است و در غیر این صورت، کالای سرمایه‌ای به حساب می‌آید.

🔹بکر عوامل مختلفی را به‌عنوان متغیرهای تاثیرگذار در تصمیم خانوار برای فرزندآوری در نظر گرفت.

🔹به اعتقاد او، درآمد، هزینه‌های کودک، دانش تنظیم خانوار، نااطمینانی و ذائقه خانوار عوامل موثر بر تعیین نرخ باروی به حساب می‌آیند.

🔹از سوی دیگر، بکر به این نکته اشاره کرد که کیفیت و کمیت فرزندان جانشین یکدیگرند و به این ترتیب، مدل‌های کیفیت-کمیت را توسعه داد.

🔹او استدلال کرد که همان‌طور که افراد با افزایش درآمد خود کالای بادوام با کیفیت‌تری را تهیه می‌کنند و بر تعداد نمی‌افزایند، والدین نیز با افزایش استانداردهای فرزندآوری و هزینه لازم برای سرمایه‌گذاری بر روی فرزندان، از تعداد آنها کاسته و بر کیفیت آنها می‌افزایند.

🔹همچنین استدلال کرد که با توجه به زمان‌بر بودن فرآیند تربیت کودکان، دستمزدهای بالاتر به معنای افزایش هزینه فرصت فرزندآوری است و به این ترتیب از نرخ باروری می‌کاهد.

🔹مدل‌های کیفیت-کمیت با تمام نقاط قوت خود، تمایز میان پدر و مادر را نادیده می‌گیرد...👇

🔗متن کامل را اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #زنان_شاغل #باروری #فرزندآوری #رشد_جمعیت #اشتغال_زنان #بکر

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com