نفس‌های آخر بومگردی / گردشگر خارجی نمی آید

🔸در سال‌های اخیر گردشگری از شهرهای گردشگرپذیری مانند مشهد، اصفهان، شیراز، یزد و ... به شهرها و روستاهای مناطق کمتر برخوردار و یا مهجور توسعه پیدا کرده که یکی از عوامل آن به ظهور و بروز سبک جدیدی از اماکن اقامتی برمی‌گردد.

🔸با شکل‌گیری اقامتگاه‌های بوم‌گردی در بیش از یک دهه اخیر، توریست‌های ایرانی و خارجی لازم نیست نگران مشکل اسکان در شهرها و روستاهایی باشند که در آنها هتل‌ها، مهمانسراها و ... وجود ندارند و یا خدمات مطلوب عرضه نمی‌کنند.

🔸این سبک از اماکن اقامتی همچنین توانسته‌اند گروهی از گردشگران که توان هزینه‌های بالاتر هتل‌ها را هم ندارند را هم متقاعد به سفر کرده و در عین حال تجربه‌های متفاوتی از ارتباط با جامه محلی و مشاهده سبک زندگی مقصد را برایشان فراهم کنند.

🔸با این حال در سال‌های اخیر صاحبان اقامتگاه‌های بوم‌‌گردی با چالش‌های مختلفی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. همه‌گیری کرونا و رکود توریسم داخلی و خارجی اولین ضربه را به آنها زد، همچنین تورم و مشکلات اقتصادی سبب شد بسیاری از مشتریان اقامتگاه‌ها سفر را از سبد هزینه خانوار حذف کنند.

🔸همین موضوع سبب شده گروهی از اقامتگاه داران به ناچار از این بازار خارج شوند و در مواردی که خروج اتفاق نیفتاده نیز با تعدیل نیروها هزینه‌هایشان را کاهش دهند.

🔸روی کار آمدن دولت چهاردهم این نوید را به فعالان حوزه گردشگری می‌داد که شرایط نه تنها برای صاحبان اقامتگاه‌های بوم‌گردی بلکه برای سایر فعالان این حوزه بهتر شود. آیا وضعیت بهبود یافته است و اقامتگاه داران چه انتظاری از متولی گردشگری دارند؟ «دنیای اقتصاد» در گفت و گو با برخی صاحبان اقامتگاه‌های بوم‌گردی این موضوع را بررسی کرده است...👇

🔗اینجا بخوانید

#گردشگری #اقامتگاه_بوم‌گردی #تورم #ایران‌هراسی #تور

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com