روزنامه دنیای اقتصاد
2.92K subscribers
14.1K photos
2.57K videos
13 files
1.15K links
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد

صاحب امتیاز: شرکت دنیای اقتصاد تابان
مدیر مسئول: علیرضا بختیاری
سردبیر: پویا جبل عاملی
Download Telegram
میلتون فریدمن چین درگذشت

👤 نخست‌وزیر سابق چین، لی‌کچیانگ که با وعده بهبود وضعیت شرکت‌های خصوصی و محدود کردن دسترسی دولت به قدرت رسید، اما تحت‌الشعاع شی جین‌پینگ قرار گرفت، بامداد جمعه درگذشت. او ۶۸سال داشت.

👤 لی که دکترای اقتصاد داشت، نمونه نسلی از رهبران چینی با تحصیلات عالی بود که با محو شدن نسل مائوتسه تونگ از سیاست به پا خاستند. به‌عنوان نخست وزیر، لی از دادن نقش بیشتر به بازارها در اقتصاد صحبت کرد و وعده داد که زمینه بازی عادلانه‌تری برای شرکت‌های خصوصی به‌وجود آورد. وی گفت که آنها مانند شرکت‌های دولتی به وام‌های بانکی، زمین و سایر منابع دسترسی خواهند داشت.

👤 اما تلاش‌های او موفقیت محدودی داشت؛ زیرا او و متحدانش بخش زیادی از نفوذ خود را از دست دادند...👇

🔗اینجا بخوانید

#چین #میلتون_فریدمن #نخست‌وزیر #مائو #اقتصاددان #مرگ

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد
@donyayeeghtesad_com
🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

جان کندن در زمین لم‌یزرع

👤 پویا جبل‌عاملی؛ سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد

✍️ اکثر مردم کره‌شمالی بسیار سخت کار می‌کنند. از صبحگاهی که دولت تعیین می‌کند، بیدار می‌شوند و تا شب کار می کنند.

✍️ اما به سختی دستمزد ماهانه آنها از ۱۰هزار وون کره‌شمالی که قریب ۳دلار آمریکا در بازار سیاه می‌شود، عبور می‌کند.

✍️ چرا آنها وقتی این‌گونه سخت کار می‌کنند، عایدی ندارند؟ مشکل کره‌شمالی کار کردن نیست. کره‌شمالی به‌خاطر تنبلی به اینجا نرسیده و تا رویکردها و استراتژی آنان تغییر نکند، با کار و تلاش بیشتر به جایی نمی‌رسند؛ به رفاه و درآمد سرانه بالا نمی‌رسند. آنها فقط در زمین لم‌یزرع صبح تا شب جان می‌کنند.

✍️ مردم چین نیز در طول دهه۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ همین وضعیت را داشتند. آنها کار می‌کردند و می‌مردند. آنها کار می‌کردند؛ اما حتی محصولی برای خوردن نبود.

✍️ هنگام قحطی، وقتی دیگر جانوری وحشی هم برای خوردن پیدا نمی‌شد، به جان درختان می‌افتادند و از پوست آنها تناول می‌کردند!

✍️ اما دهه۱۹۷۰ ورق برگشت. رهبران چین خواستند راه دیگری را بسنجند. نیکسون وارد پکن شد، درهای اقتصاد چین به روی دنیا گشوده شد و سرمایه خارجی، چون آب به زمین خشک و تشنه اقتصاد چین رسید.

✍️ رهبران چین لحظه‌ای به رویکردهای گذشته خود نگریستند و این سوال را از خود پرسیدند: نکند ما راه اشتباهی را آمده‌ایم؟ چرا راه دیگری را آزمون نکنیم؟ و پاسخ دادند: گربه سیاه باشد یا سپید فرقی ندارد، گربه باید موش بگیرد.

✍️ رهبران چین حزب را نگه داشتند، حکومت کمونیستی را نگه داشتند، قدرت خود و مشروعیت خود را حفظ کردند؛ اما راه دیگری را رفتند.

✍️ آنان فهمیدند برای کسب درآمد ارزی، برای درخشیدن نیروی کار چینی و برای جهش تولید، نیاز به سرمایه خارجی و تکنولوژی روز است، نیاز به حرف زدن و ارتباط با خارجی هست، نیاز به استفاده از بازار بزرگ آمریکا هست، نیاز به نقش‌آفرینی بانک‌های بین‌المللی و سرمایه‌گذاران چشم آبی اروپایی و آمریکایی هست.

✍️ رهبران چین جرات داشتند تا مسیر آمده را ارزیابی کنند. جرات داشتند فرمان کشور را بچرخانند و همچنان بر مسند کار باقی بمانند. نتیجه نیز معلوم شد.

✍️ اگر رهبران آن سوال را از خود نمی‌پرسیدند، بدون تردید وضعیت چینی‌ها بدتر از کره‌ای‌های شمال شبه‌جزیره بود یا چه‌بسا قدرت دیگر در دست حزب کمونیست نبود.

✍️ مائو می‌توانست در سال‌های آخر عمرش نیز بر این جمله پرافتخار خویش تاکید کند که اگر چینی‌ها تف کنند، سرمایه‌داری غرق خواهد شد. اما او حاضر شد گام‌های دیگری بردارد که اگر انجام نمی‌داد شاید دهه‌ها در چین چیزی تغییر نمی‌کرد.

✍️ او دنگ شیائوپنگ را از تبعید فراخواند و گذاشت تا نیکسون وارد چین شود. چینی‌ها جرات داشتند تا راه رفته را تغییر دهند.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #چین #مائو #کره_شمالی #تغییر_استراتژی #آزمودن_راهی_دیگر

کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@donyayeeghtesad_com