شهرکُشی در جنگ‌های قرن ۲۱

حسین ایمانی‌جاجرمی؛ جامعه شناس و صاحب‌نظر مسائل شهری

🔺در فلسطین و اوکراین، محله‌های بی‌شماری بدل به تلی از خاکستر شده‌اند و زندگی میلیون‌ها انسان نابود شده است.

🔺اینها پرده‌های ناخوشایند دیگری از نمایش تراژیک تخریب شهرها را تکمیل می‌کنند که در آن مخروبه‌های شهری سوریه، عراق و یوگسلاوی سابق را می‌توان دید.

🔺می‌توان فجایعی چون آتش زدن تخت جمشید در گذشته‌های دور و بمباران لندن، هیروشیما و ناکازاکی را در جنگ جهانی دوم را نیز نام برد.

🔺در ابتدای جنگ عراق علیه ایران، شهرهایی چون هویزه، سوسنگرد و خرمشهر با آتش بعثی‌ها سوخت و خاکستر شد.

🔺اکنون اما نگرانی از بابت نابودی شهرها بسیار بیش از گذشته شده، فناوری‌های نظامی پیشرفت‌های زیادی کرده‌اند و قدرت تخریب‌شان بسیار فزون شده، بمب‌های هدایت‌شونده، موشک‌های نقطه‌زن و پهپادهای دقیق می‌توانند در زمانی کوتاه بناهای آباد را خراب کنند.

🔺شمار بمب‌هایی که فقط بر سر شهر غزه در یک سال گذشته ریخته شده بیشتر از تمامی بمب‌هایی است که متفقین در جنگ جهانی دوم به آلمان انداختند!

🔺این اوضاع تلخ بار دیگر سبب توجه به مفهومی به نام «شهرکُشی» (Urbicide)شده است. در زبان عربی به آن قتل‌المدینه می‌گویند. این مفهوم با جنگ بوسنی عمومیت یافت.

🔺طی دهه‌های گذشته نیروهای نظامی تخریب شهرها را به عنوان بخشی از راهبرد خود دنبال می‌کنند. هدف جمعیت‌زدایی و نابودی منابع انسانی دشمن است تا اقتصادش به زانو درآید.

🔺اکنون شهرکُشی دامن کشورهایی را گرفته است که با آوارگی منابع انسانی و اقتصادهای ضعیف و دولت‌های شکننده دست به گریبان هستند و ممکن است سال‌های طولانی جریان بازسازی به درازا بکشد و حتی شاید پایانی برای آن نباشد.

🔺این واقعیت تلخ معنایی جز مرگ شهرها و نابودی آنها برای همیشه از صحنه تاریخ ندارد.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #شهرکشی #ویرانی_شهرها #نابودی_شهرها #جنگ

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir